To love isto Give

\\\"ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว ปล่อยฉันลงเถอะ\\\"
\\\"แน่ใจหรอ\\\"
\\\"อืม... จะบอกให้ฉันแข็งแรงนะยะ\\\"
\\\"อืมๆๆ ก็ได้\\\"พูดเสร็จเคนจิก็ปล่อยฉันลง
\\\"ขอบใจนะ ไปล่ะ\\\"พูดเส้ดฉันก็เดินกระเพกๆ ขึ้นห้องเรียน
กริ๊ง ก๊อง~~~
\\\"ฉันกลับก่อนนะเซนริว\\\"
\\\"นี่ คาซอลรักฉันจังเลยนะ\\\"
\\\"มัยอะ\\\"
\\\"ไม่เห็นขาฉันหรอ\\\"
\\\"จร้ารู้แร้ว อ่ะโคนนิววันนี้ไปส่งยัย...\\\"
ยังพูดไม่เสร็จโคนนิก็ดินหลบสายตาฉ้นไป
\\\"เป็นอะไรของเขาน้า~~\\\"
\\\"แกร์ไม่ต้องโยนให้คัยเร้ยคบกับแกร์มา10ปีจะถิ้งฉันหรอ\\\"วิงวอนสุดๆๆ
\\\"ก็ได้\\\"
\\\"ไม่ต้องก็ได้\\\"
"โคนนิ>,<"
"กลับไปแล้วไม่ใช่หรอ"
"แร้วฉันกลับมาไม่ได้หรอ"
"อืม ดียัยเซนริวแกร์มีเพลิ่กลับแร้ว เคร น่ะ รักแกร์ฉันไปล่ะ บาย"
"อ้าว... ยะ..."ยังที่ฉันพูดไม่จบยัยเพลิ่ร้ากก็วิ่งจากไป
เดินกลับบ้าน
"นิ่"โคนนิเป็นฝ่ายเริ่มสนทนาก่อน
"รัย!!"
"คบกะฉันได้มั๊ย"
"ห๊า!!!!"
"ฉัน...ฉัน..."แดงอ่คร่
"เธอ ลองๆๆดูใจแนก่อนได้ไหม"
"ได้ แต่ฉันไม่รับปากนะว่าจะรักเธอน่ะ"
"อืม"
"ถึงและหลับฝันดีน่ะ"
"อือเช่นกันนะ"
"จิงสิ เซนริวพรุ่งนะฉันรอรับเธอน่ะ"
"อืม"
ปัง!!
เอี๊ยด
"พิชิตใจได้เร็วนิ่คุนน้อง"
"เพิ่งเริ่มต้นน่า~~"
"จะได้อิ่กี่น้ำ"
"ง่วงขี้เกียจเถียง"
รุ่งเช้า
"หวัดดีเซนริว"
"มาแต่เช้าเลย"
"ก็บอกว่ามารับงัยไปกันยัง?"
"อือ"
โรงเรียน
 "อ๊าย นิ่สองคนทัมมัยวันนี้เดินจับมือกันด้วยอะ"
"ก็เราสองคนคบกันงัย"
"บ้า!!ฉันบอกแค่ดูๆๆน่ะ "
"เนะๆๆ"
"พอเร้ยยัยคาซอลขึ้นห้องกัน"
"น่ะๆๆๆ หน้าแดงเร้ย"
"พอแกร์พูดไม่รู้เรื่อง"
เที่ยง~~
"เซนริวไปกินข้าวกัน"
"ไม่อ่ะฉันจะไปกะยัยคาซอล"
"ไม่เป็นรัยแกร์ฉันไปกะเรย์ก็ได้"
"เฮ้ยแกร์เค้าก็ไม่เจอเรย์นานแร้วเหมือนกันน่ะ"
"น่าแกร์ไปกะโคนนิเหอะ"
"อืมๆๆ"ฉันพูดเส้ดพลางหันไปมองคนที่ทำหน้าวิงวอน
"จะไปกันหรือยังคร่"
"ไปสิ"
2อาทิตผ่านไป(ไวเพราะคนเขียน)
กริ๊ง ก๊อง
พัก~~
ใต้ตึกอาคารเรียน
"แกร์ทัมมัยคบกะยัยบ๊องนั้นว่ะโคน"
"ยังกะฉันอยากคบงั้น แหละมีเหตุผลเว้ย"
"เออๆๆ เรื่องของแกร์ เฮ้ยไอ้โคนดูโน่นดิ"
"อ้าวเรย์ไม่เจอกันนานเร้ยเปงงัยบ้าง"ฉันทักคนที่ชื่อเรย์แต่เข้าไม่ตอบเดินเข้ามาจับมือฉันแร้วดึงพาไป
"เรย์จะพาเซนริวไปไหนหรอ?"
"น่า"
"เด๊ยวดิมาทำอะไรที่หน้าห้องน้ำอะ"
เรย์ไม่พูดอะไรได้แต่ดึงฉันเข้าไปกอดโดยที่ฉันไม่รู้เร้ยว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองฉันอยู่
"แกร์ปล่อยแฟนฉันเดี๋ยวนี่"
"เอ๊ะ โคนนิ"