To love isto Give

\\\"ขอโทดครับ\\\"
โอ๊ยแหม่งอะไรกันว่ะเนี่ยเดินยังไงฟร่ะไม่ดูคนเลย(อันที่จริงตัวเองผิดไม่ใช่หรอ)
\\\"เป็นอะไรมากไหม\\\"
\\\"ไม่ละขอบใจ\\\"ฉันลุกขึ้นพร้อมกับมองหน้าคนที่เดินมาชนฉันใบหน้าของเขาขาว ผมสีดำสนิท ดวงตาเรียวสีดำเล็ก ดูแร้วเหมือนกับโคนนิเปรี๊ยบเร้ย
\\\"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ\\\"
\\\"ป่าวค่ะ ว่าแต่.........เรารู้จักกันมาก่อนไหม\\\"
\\\"ไม่รู้สิครับ\\\"
\\\"ไอ้ครับ ครับ เนี่ยไม่ต้องพูดก็ได้นะ\\\"
"อืม"
"ว่าแต่เราไม่เคยเห็นหน้ากัน คงอยู่คนละชั้นละสิ"
"น่าจะคือเราชื่อเคนจิอยู่ ม5น่ะ"
o_oเปนพี่ฉันปีหนึ่งนี่
"ขอโทดค่ะ ไม่รู้ว่าเป็นรุ่นพี่ ฉันเซนริวอยู่ม.4ห้องAค่ะ"สิ้นเสียงฉันก็มีเสียงหัวเราะในลำของใครบ้างคนดังขึ้นมา
"555+"
"เธอนี่ตลกจริงๆๆ ว่าแต่เมื่อกี้บอกอยู่ห้องอะไรนะ"
"A ค่ะ"
"งั้นอยู่ห้องเดียวกับน้องสาวพี่พอดีเรย"
"เอ๋?"
"เดี๋ยววันนี้มาเจอพี่ที่นี่หลังเลิกเรียนนะ"
งงงงงงงงง
"ไปล่ะ อย่าทำหน้าเอ๋อให้มากนะมันเว๋อนะ บาย"
แกร๊ก
"เฮ้ย ไม่มาดีจัง"
"เป็นอะไรน่ะเซนริว"
"เซ้งๆน่ะแกร์"
"อืม"
แกร๊ก
"อ่ะ อาจาย์รมา"
"นี่นักเรียนทุกคนจะเริ่มเรียนเคมีเเร้วนะเบาๆกันน่อย"
กริ๊ง ก๊อง
"กลับก่อนนะเซนริวเผอิญมีนัดอะ"
"จร้าโชคดีละ"
"จร้า"
"ตาเราไปบ้างละ"ฉันเดินไปจบนัดพบที่พี่ที่ชื่อเคนจินัดไว้แต่พอไปถึงก็ต้องเจอกับ............
"โคนนิ!!!!"
"เซนริว!"
ฉันรีบหันหลังกลับทันควันแต่ถูกคว้าแขนไว้สะก่อน