To love isto Give

แกร๊ก เสียงล็อกประตูดังขึ้นวันนี้ก็ไปเรียนตามปกติแต่วันนี้ฉันไม่ได้ตื่นสายเพราะไอ้น้องชายตัวดีมาหาเร้ยปลุกไปในตัวฉันจึงเดินไปโรงเรียนอย่างเริงร่า
\\\"งัย เซนริว\\\"
\\\"อ้า คาซอล\\\"
\\\"เธอสบายดีใช่มัยเซนริว\\\"
ยัยเพื่อนบ้าแอบด่าช้านนน
\\\"ไม่สบายมั่งเนี่ย\\\"
\\\"ก็แกร์มาเช้านี่หว่า\\\"
\\\"น่า เข้า เรียนกัน\\\"
กริ๊ง ก๊อง~~
\\\"พักซักที เหนื่อยชะมัด\\\"
\\\"น่าๆๆ อย่าบ่นเลยเดี๋ยวแกนะ\\\"ฉันพูกับยัยเพื่อนขี้บ่นของฉันพลางใช่มือหยิบของในกระเป๋าแต่ทว่ามันไม่อย่าแล้ว
\\\"แกร์เป็นอะไรนะ เซนริว\\\"
\\\"เฮ้ยแกร์เดี๋ยวฉันมานะ สงสัยที่เรียนเมือกี้ทำโทรศัพย์ตกน่ะ\\\"
\\\"อื้ม อื้ม \\\"
\\\"รีบกลับมานะ\\\"
\\\"จร้า\\\"
\\\"เฮ้ยเจอซักที\\\"
แกร๊ง
"เสียงอะไรน่ะ"ฉันเงยหน้าดูต้นเสียงก็เห็นคนตกลงมา
"โอ๊ย!!! เจ็บ"ฉันพูดพร้อมทั้งมองหน้าคนที่ตกลงมาแล้วต้องตกใจ
"โคนนิ!!!!!!!!"
ฉันพยายามพลักตัวเขาออกไปแต่ตัวเขาหนักมากอ่ะT^T ตื่นซักทีสิฟร่ะ
"โอ๊ย เจ็บแฮะต้นไม่แก่ชะมัดแค่นี้ก็รับน้ำหนักไม่ได้"
"นี่ ลุกออกจากฉันซักที่เซ่"
"อ่ะ ยัยช้างน้ำมาทำอะไรทีนี้ละ"
"ไม่ต้องถามลุกไปก่อนสิ"
พอฉันพูดเสร็จเขาก็เลยลุกขึ้นพร้อมปัดฝุ่นที่เสื้อผ้า แล้วก็ยื่ยมือมาดึงฉันขึ้น
"โทดทีฉันไม่เห็นน่ะ"
"อื้มไม่ป็นไร"ฉันเริ่มปัดเสื้อผ้าของฉันบ้างแต่ยังไม่ทันปัดเสร็จโคนนิก็ดึงแขนแล้วใช้ปากสีชมพูระเรื่องของเค้าประกบลงที่ปากข้างฉันทั้งดิ้นทั้งผลักเค้าออกแต่แล้วฉันก้อสูงเเรงของโคนนิไม่ได้แล้วโคนนิก็ผละฉันออกและพูดขึ้นว่า
"เธอ ทำยังงันทำไม"
"ฉะ..."ฉันยังไม่ทัมพูออะไรโคนนิก็นำปากของเค้ามากประกบเหมือนเดิมฉันก็ยังขัดขืนเหมือนเดิมแต่แล้วก็ไม่สำเร็จน้ำใสอุ่นๆๆของฉันก็ไหลออกจากตาทำให้โคนนิรู้ตัวสึกได้จึงผละฉันออกมาก
"คือ...ฉันขะ..."
เพี๊ยะ!!!!!!
"ฉันไม่ใช่ของเล่นของเธอที่เธอจะมาทำอะไรก็ได้ ฉันเกลียดคนอย่างเธอที่สุด"สิ้นเสียงฉันก็วิ่งออกไปให้ไกลที่สุดโดยที่ไม่รู้เลยว่าคนข้างหลังฉันเค้านั่งทรุดลงไปกับเพราะมือกุมขมับ
"ฉัน ขอโทด เซนริว..."
"ฮือ ฮือๆๆ เจ็บใจชะมัด" เฟิสคิดของช้าน~~~~
ป๊าก!!!!!!!
"โอ๊ย! เจ็บ/โอ้ย"