To love isto Give

5.3

เขียนโดย ILove

วันที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553 เวลา 20.02 น.

  10 ตอน
  11 วิจารณ์
  19.28K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) --- บังเอิญ ---

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"นี่ เธอตามฉันมาทำไมยัยช้างน้ำ"

"ประทานโทษ บ้านฉันไปทางนี้ย่ะ"

"บ้านเธออยู่เเถวนี่หรอ?"

"ใช่สุดสอยนี้ ก็เลี่ยวขวาเจอสี่แยกก็เลี้ยวซ้ายอะ"

"เอ๋? ทางเดียวกับฉันเลยนี่"

"หรือว่าเธอจะอยู่"

"ไม่จริงมั่ง"

ทั้งฉันและโคนนิวิ่งไปด้วยความเร็วสุดขีด(อะไรจะเว่อร์ปานนั้น)โดยที่หมายที่เดียวกัน และแล้วเกิดไม่คาดฝันขึ้นทั้งคู่หยุดอยูที่อาพาตแมนที่ดูดีมาก(เรียกอาพาตเมนคงได้นะ)อยู่ซักพักด้วยความ้เหนื่อย

"เธออยู่ที่นี่หรอ"โคนนิเปรยปากถาม

"อื้ม ฉันพึ่งย้ายมาน่ะ"

"เธออยุ่ห้องอะไร"

"..."

"เธอ อยู่ห้องอะไรห้า!!!"

"เออ ห้อง ...."

"ห้องอะไร..."

"ห้อง595 ชั้น Bน่ะ"

"ว่างัยน่ะ~~~"

"ทำไม ล่ะ"

"ก็เพราะเธออยุ่ห้องตรงข้ามลับฉันนะซิ"

0_0มายก๊อด

"นี่อยุ่ไดน่ะแต่ห้ามมารบกวนคนอื นแหละกัน"

"ฉันควรพูดมากกว่า"

ปัง!!!

โธ่เอ๊ยยัยโคนนิตัวเองดีเลิดประเสิดมาจากไหนมิทราบมาว่าคนอื่น ฉอด ฉอด เนี่ย

จะล้มตัวนอนพร้อมกอดกับตุ๊กตาหมูกระต่ายสุดโปรด(กำลังฮิตอยู่)ด้วยอาการเหนื่อยล้าทำให้ฉันเผลอหลับไป

"อ๊าย>_< สายแล้วเหรอเนี่ย ไม่ไหวเล้ย"

ตุ๊บ เอี๊ยด...เสียงเบรกฝีเท้าของฉันดังมากพร้อมเปิดประตูดัง เอี๊ยด ทำเสียวฟันอีกแล้ว

"เฮ้ย ค่อยยัยชั่ว............"

"ค่อยยังชั่วอะไรเหรอ"

"ก็ที่อาจาย์ร โค อึน เซยังไม่มางัย"

"งั้นเหรอ"

"อื้ม อืม"

อึ๋ย อาจาย์ร0_0

"ไปนั่งที่กันได้แล้ว"

"ค่ะ"

กริ๊ง ก๊อง

"เฮ้ย พัก สักที"

"เป็นอะไรเหรอเพื่อน"

"เซ็งนิดๆน่ะ เอ๋? แต่ว่าสาวๆๆ พวกนั้นกรี๊ดกร๊าดมุ่งดูอะไรอะ"

"อ๋อ เธอไม่ได้มาต้อง2เดือนนี่หน่าห โรงเรียนเนี่ยมี2พี่น้องแฝดหญิงชายอยู่น่ะเนี่ยเป็นไอดอลของโรงเรียนเราเลยนะ คนพี่ผู้ชายหนุ่มหวานหยาดเยิ้ม>_<เจ้าชายในฝันคาซอล"

"งั้นทำไม่ไม่มีผู้ชายออะก็น้องสาวผู้หญิงนี่"

"เธอไม่รู้อะไรน้องสาวผู้หญิงน่ะทอมบอยนะย่ะดูผู้หญิงก็ดีผู้ชายก็ได้อะเป็นค่อนข้างเย็นชา เรียบๆๆ นิ่งๆๆน่ะอ๋อคนน้องที่นั่งข้างๆเธอน่ะ"

"ห๊า!!0_0"

กริ๊งก๊อง อ๊อดดังเพื่อให้รู้ว่าเลิกเรียนวันนี้ฉันรีบแจ๊นกลับบ้านก่อน เพาะไม่อยากถูกทักว่าช้างน้ำต่างหากเจ็บใจนักแต่ทำอะไรไม่ได้อะ

"โอ๊ย เจ็บ!!!"ซวยทุกวันเร้ยเรา

"ขอโทดครับ ขอโทดครับเป็นอะรัยมากมั้ย"

"เป็นสิ เจ็ยจะตายอยู่แล้วนี่ยเดินดูตาม้าตาเรือนมั่งสิ"

งงงงงง

เงียบไม่ฟร่ะ พอฉันเงยหน้ามองขึ้นก้อเห็นผู้ชายผนสีน้ำตาลอ่อน ตาเรียวสวย จมูกเป็นสัน โอ้แม่เจ้า ~พรลิขิตบันดาลให้เราซัดพา~

หล่อชิบเคลิ้มอะ++

"อะ ขอโทด ค่ะฉันเดินไม่ดูตาม้าตาเรือนเองขอโทดนะค่ะ"

"เอ่อ ไม่เป็นไรครับ"

"อ้าวพี่ คุกะคัยอยู่น่ะ"

เอ๋เสียงนี่มัน ฉันหันไปทางต้นเสียงแล้วเจอกับโคนนิในชุดเด็กผู้ชายที่ดูแล้วน่ารักมากเลยทีเดียว อย่า ตื่นได้แล้วตอนนี่ต้องวิ่งแจ๊นแล้วเดี๋ยวไม่ทัน

"คุยกะคัยอยู่เหรอพี่"

"ไม่รุสิแต่น่ารักดีน่ะ"

"คุ้นๆๆบอกไม่ถูก"

"จะให้ไปไหนว่ะไอ้พี่ชาย"

"น่า~~เดี๋ยวก้อรู้"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา