หนุ่มซ่าส์กับสาวโสด
-
1) แค่เริ่มต้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เช้าวันจันทร์ วันแห่งการเริ่มต้นของการทำงานที่โรงแรมธารธารา ซึ่งเป็นโรงแรมของ อัจจิมา แม่ของอธิปได้ให้อธิปเข้ามาเรียนรู้งานภายในโรงแรม เพื่อที่จะก้าวเข้ามาเป็นผู้บริหารอย่างเต็มตัวต่อจากตัวเอง หลังจากเรียนจบจากอเมริกามาได้สองปีแต่ไม่ยอมจับงานเป็นชิ้นเป็นอันสักอย่าง
เวลาสิบโมง เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมงจากที่ได้นัดไว้ แต่ยังไม่เห็นอธิปเข้ามา ทำให้อัจจิมารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก ผ่านไปแล้วสองอย่างชั่วโมง อัจจิมากังวลใจกลัวจะเกิดเหตุร้ายขึ้นกับอธิปแต่อีกใจหนึ่งก็รู้สึกผิดหวังกับการกระทำของอธิปที่ไม่รักษาเวลา ทำเอาอัจจิมานั่งเอามือกุมขมับและถอนหายใจหลายครั้ง
"ก๊อก ๆ ๆ" เสียงเคาะประมีหลายตูดังขึ้น อัจจิมารู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก
"เข้ามาได้" อัจจิมาเรียกให้คนที่อยู่ด้านนอกเข้ามาในห้อง
ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ ผิวขาว มาในชุดสูทสีดำ ดูดีเชียว เดินตรงเข้ามาหาเธอพร้อมกับพูดว่า
"ขอโทษครับ พอดีผมตื่นสาย เมื่อคืนดื่มหนักไปหน่อย"
อัจจิมาไม่พอใจกับคำพูดของลูกชาย
"นี่คือเหตุผลที่ลูกมาสายเหรอ วันนี้เป็นวันทำงานวันแรกของนะ รู้ไหมว่ามีหลายคนที่รอสอนงานลูกอยู่"
"ผมไม่ได้บอกให้พวกเขารอสักหน่อย ว่างกันนักรึไงถึงต้องมานั่งรอ ถ้าแม่เรียกผมมาเพื่อจะต่อว่าด้วยเรื่องแค่นี้ ผมไปล่ะ"
"อธิป อธิป กลับมาเดี๋ยวนี้นะ"
อัจจิมารู้สึกกลุ้มใจเป็นอย่างมาก เพราะไม่คิดว่าอธิปจะกล้าเดินจากไปโดยไม่ฟังเสียงเรียกของตน ความหวังที่จะให้ลูกชายเพียงคนเดียวสานต่อกิจการคงเป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้น
เวลาสิบโมง เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมงจากที่ได้นัดไว้ แต่ยังไม่เห็นอธิปเข้ามา ทำให้อัจจิมารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก ผ่านไปแล้วสองอย่างชั่วโมง อัจจิมากังวลใจกลัวจะเกิดเหตุร้ายขึ้นกับอธิปแต่อีกใจหนึ่งก็รู้สึกผิดหวังกับการกระทำของอธิปที่ไม่รักษาเวลา ทำเอาอัจจิมานั่งเอามือกุมขมับและถอนหายใจหลายครั้ง
"ก๊อก ๆ ๆ" เสียงเคาะประมีหลายตูดังขึ้น อัจจิมารู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก
"เข้ามาได้" อัจจิมาเรียกให้คนที่อยู่ด้านนอกเข้ามาในห้อง
ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ ผิวขาว มาในชุดสูทสีดำ ดูดีเชียว เดินตรงเข้ามาหาเธอพร้อมกับพูดว่า
"ขอโทษครับ พอดีผมตื่นสาย เมื่อคืนดื่มหนักไปหน่อย"
อัจจิมาไม่พอใจกับคำพูดของลูกชาย
"นี่คือเหตุผลที่ลูกมาสายเหรอ วันนี้เป็นวันทำงานวันแรกของนะ รู้ไหมว่ามีหลายคนที่รอสอนงานลูกอยู่"
"ผมไม่ได้บอกให้พวกเขารอสักหน่อย ว่างกันนักรึไงถึงต้องมานั่งรอ ถ้าแม่เรียกผมมาเพื่อจะต่อว่าด้วยเรื่องแค่นี้ ผมไปล่ะ"
"อธิป อธิป กลับมาเดี๋ยวนี้นะ"
อัจจิมารู้สึกกลุ้มใจเป็นอย่างมาก เพราะไม่คิดว่าอธิปจะกล้าเดินจากไปโดยไม่ฟังเสียงเรียกของตน ความหวังที่จะให้ลูกชายเพียงคนเดียวสานต่อกิจการคงเป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ