หนุ่มห้าวแก็งเวฟกับสาวเสริฟหน้าใส

     เคกับพี สองหนุ่มขี่รถคู่ใจไปตามถนนเลียบชายทะเลที่คุ้นเคย สายลมพัดผ่านเบาๆ เพราะทั้งคู่ขี่รถเรื่อยๆ ไม่ได้รีบร้อน หรือเพื่อจะอวดสาวที่นั่งจับกลุ่มกันเลยแม้แต่น้อย ยามว่างสองหนุ่มมักขับรถเล่นอยู่เสมอ แต่วันนี้ทั้งสองหนุ่มขับรถเรื่อยๆ เพราะทั้งคู่ผ่านไปร้านของสองสาวมาแล้วไม่เจอพวกเธอ จึงขี่รถหมายหาที่นั่งคุยกัน ขณะที่กำลังขี่รถอยู่นั้น สายตาของพีก็หันไปเห็นอะไรบางอย่าง จึงรีบเรียกให้เคมองตาม

 

     "เคดูนั้นสิ"

 

     "มานั่งกันอยู่นี่เอง" เคมองตามเพื่อนชี้จึงเห็นสองสาว จึงชวนเพื่อนหนุ่มไปจอดรถไม่ห่างจากที่สองสาวนั่ง

 

     "แปลกนะปกติทั้งคู่จะทำงานทุกวัน แต่วันนี้ไม่ทำ" พีพูดด้วยความแปลกใจ เคพยักหน้าเห็นด้วย ระหว่างที่ทั้งคู่มองสองสาวอยู่นั้น ก็มีรถเครื่องกลุ่มหนึ่งมาจอดฝั่งตรงข้ามสองหนุ่ม แววตาหาเรื่อง

 

     "เฮ้ย ไปกวนมันทีสิ" คนที่เป็นหัวหน้ากลุ่มรถเครื่องนั้นสั่งชายสองคนให้ไปที่สองหนุ่มที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม สองคนพยักหน้าเข้าใจที่ลูกพี่สั่ง บิดรถอย่างแรง วิ่งปาดไปปาดมา เร่งเครื่องยนต์ยิงเสียงดังหวังกวนประสาทสองหนุ่ม

 

     สองหนุ่มมองหน้ากัน มองไปยังรถเครื่องสองคันที่วิ่ง และกลุ่มที่เหลือฝ่ายตรงข้าม สองหนุ่มไม่ค่อยพอใจนัก พีหันมามองหน้าเพื่อนแล้วถาม

 

     "เอาไงดี" เคได้ยินประโยคที่เพื่อนถาม พลางหันไปมองสองสาวที่อยู่ไม่ไกลนั้นด้วยความห่วงใย แล้วหันมาตอบเพื่อน

 

    "ไปที่อื่น" พีพยักหน้า เข้าใจว่าทำไมเพื่อนจึงบอกให้ไปที่อื่น สองหนุ่มคว้ารถเครื่องบิดออกไปจากบริเวณนั้น

 

     ด้านสองสาวได้ยินเสียงรถเร่งเครื่องเสียงดัง ก็หันไปมอง เห็นผู้ชายสองคนขี่รถปาดไปปาดมา จีบ่นอย่างอารมณ์เสียที่ถูกทำลายบรรยากาศ

 

     "ไอ้พวกบ้าพวกนี้ น่ารำคาญ ขยะสังคมจริงๆ"

 

    "นั่นนะสิ" แอลเห็นด้วยกับเพื่อน เพราะว่าเคกับพีขี่รถออกไปแล้ว สองสาวจึงไม่เห็น

 

    "อย่าไปสนใจเลย" จีหันมาบอกเพื่อนแล้วจึงหันไปสนใจท้องทะเลเบื้องหน้าอีกครั้ง

 

     ฝ่ายกลุ่มที่กวนประสาทสองหนุ่ม เห็นสองหนุ่มขี่รถออกไปจึงเร่งขี่รถตาม วิ่งกวดไล่ท้ายสองหนุ่มอย่างท้าทาย

 

     "จะไปไหนกันล่ะ" เสียงของชายที่เป็นหัวหน้ากลุ่มรถเครื่องนั้นเอ่ยถาม ส่งเสียงยั่วโมโหหัวเราะด้วยความซะใจ โดยไม่รู้เลยว่าถูกพาไปยังถิ่นของสองหนุ่ม เมื่อพากันเห็นก็รีบวิ่งบิดหนีไปแทบไม่ทัน เพราะพวกของสองหนุ่มนั้นอยู่บริเวณนั้นหลายสิบคนทีเดียว

 

     "โธ่ นึกว่าแน่" พีพูดหัวเราะด้วยความซะใจ ที่เห็นฝ่ายที่ตามมาหนีไปอย่างกับติดจรวด

 

    "ลูกพี่ไม่เป็นไรนะครับ" ลูกน้องคนหนึ่งวิ่งเข้ามาถามด้วยความห่วงใย

 

    "ไม่เป็นไร ขอบใจมาก" เคตอบ

 

    "ขอบใจมากว่ะ" พีเดินมาตบไหล่อย่างสนิทสนม

 

    "ขอบใจทุกคนมากนะ" เคหันไปบอกลูกน้องคนที่เหลือ ทุกคนเห็นว่าลูกพี่ทั้งสองไม่เป็นไรแล้ว จึงแยกย้ายกันออกไป

 

    "พวกไอ้บอยมันคอยหาเรื่องจริงๆ เอาไงดีว่ะเค" เมื่อเห็นคนอื่นๆ แยกย้ายไปแล้ว พีจึงหันมาปรึกษาปัญหากับเพื่อน ถึงกลุ่มที่ขี่รถไล่ตามเมื่อสักครู่ที่ผ่านมา

 

    "ปล่อยไว้ก่อน ไว้ค่อยจัดการ" เคคิดแล้วบอกเพื่อน

 

    "เอางั้นก็ได้" พีตกลง ยอมรับความคิดของเพื่อน

 

     "ไปดูสองสาวกันเถอะ" เคบอกพี สีหน้ากังวลเล็กน้อย เพราะไม่แน่ใจว่าพวกของไอ้บอยจะรู้เรื่องของสองสาวหรือเปล่า พีพยักหน้า เขาเองก็รู้สึกเป็นห่วงสองสาวอยู่แต่ไม่ได้บอกเพื่อน

 

     เมื่อเวลาเย็นผ่านมา แสงแดดเริ่มอ่อนลง แอลมองเพื่อนที่นั่งปล่อยอารมณ์อยู่ข้างๆ เห็นว่าเย็นแล้วจึงหันมาถามเพื่อน

   

     "จีหิวไหม แอลไปหาอะไรให้ใส่ท้องสักหน่อย" ไม่มีเสียงตอบกลับมาจากเพื่อน แอลจึงเดินข้ามถนนไปอีกฝากที่มีร้านค้าตั้งขายของ เพราะรีบจะข้ามไม่ทันมองรถจึงเกือบโดนรถชน ดีที่เคเห็นก่อนจึงช่วยไว้ได้ทัน

 

     "ไม่เป็นไรใช่ไหม" เคถามอย่างห่วงใย

 

     "เอ่อ ไม่เป็นไรคะ ขอบคุณนะค่ะ" หญิงสาวเขินเล็กน้อยที่ถูกชายหนุ่มจับมือ เครู้สึกตัวจึงรีบปล่อยมือ

 

      "ขอโทษครับ" หญิงสาวยิ้มขบขัน กับอาการของชายหนุ่ม รู้สึกเหมือนเคยเจอชายหนุ่มแต่ก็นึกไม่ออก

 

     "ขอตัวนะค่ะ" หญิงสาวนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนรออยู่ หายไปนานเดี๋ยวจะเป็นห่วงเลยรีบบอกลาชายหนุ่ม

 

     "ครับ" เคมองจนหญิงสาวข้ามถนนเสร็จไปอย่างปลอดภัย จึงเดินกลับมานั่งข้างเพื่อนหนุ่มที่เดิม

 

    "เด็กนายทำตกใจหมดเลย" พียังไม่หายตกใจกับเหตุกาณ์ที่เกิดขึ้นเอ่ยบอกเพื่อนเมื่อเคนั่งลง

 

    "อือ" เคตอบสายตายังคงมองตามหญิงสาว แอลหลังจากเหตุการณ์เมื่อกี้ก็ดูรถอย่างดี ข้ามถนนอย่างระมัดระวัง

 

     "นี่จะจี" เมื่อมาถึงแอลก็รีบยื่นของที่ซื้อมาให้เพื่อนสาวทันที

 

     "ขอบใจจ๊ะ" จียิ้ม รับรู้ถึงความห่วงใยของเพื่อน ทั้งสองสาวนั่งกันจนท้องฟ้าเต็มไปด้วยดาวที่ระยิบระยับ ดีที่คืนนี้ข้างขึ้น พระจันทร์ส่องแสงสว่าง จึงสามารถมองเห็นแม้จะมีแสงไฟจากเสาไฟข้างถนนเพียงเล็กน้อย

 

     "จีเล่นน้ำกันไหม" แอลถามอย่างนึกสนุก

 

    "บ้า หนาวแย่" จียิ้มให้กับความคึกของเพื่อน แอลเห็นเพื่อนยิ้มก็รู้สึกโล่งใจ

 

   "วันนี้ที่ร้านคนเข้าเยอะนะ" แอลเล่าให้จีฟัง หญิงสาวมองเห็นเมื่อตอนไปซื้อของ

 

     "พี่บีคงเหนื่อยแย่เลยขาดมือดีอย่างเรา" จีพูด

 

    "อาจกำลังบ่นถึงอยู่ก็ได้นะ"

 

    "ฮัดเช่ย" เสียงจีจาม ทั้งคู่พากันหัวเราะกันใหญ่ ภาพสองสาวอยู่ในสายตาของสองหนุ่มตลอดเวลาด้วยความห่วงใยในความปลอดภัย เพราะมืดมากแล้ว สองสาวก็ยังนั่งอยู่ตรงนั้นในจุดที่คนผ่านน้อย

 

     "สองสาวเขาจะนั่งกันไปถึงเมื่อไหร่" พีบ่นด้วยความเป็นห่วง

 

     "คงอีกไม่นานหรอกมั้ง"  เคบอกอย่างใจเย็น

 

     "พวกเธอไม่สังเกตหรือไงว่าเรามองอยู่" พีพูด

 

    "คงไม่อ่ะ ไม่งั้นคงมองมาที่เราแล้วแหละ" เคให้ความเห็น

 

    "ก็คงงั้น"  ระหว่างที่ทั้งคู่กำลังคุยอยุ่ สองสาวก็พากันลุกขึ้น เพื่อจะกลับ เคเหลือบไปเห็นพอดี จึงหันไปบอกพี แล้วเดินตามไปส่งหญิงสาวห่างๆ ระหว่างทางเดินกลับบ้านจีหันมาเห็นเพื่อนสาวยิ้มอยู่คนดียวจึงถามด้วยความสงสัย

 

    "แอลยิ้มแปลกๆ มีอะไรหรือเปล่า" แอลตกใจเล็กน้อยที่ได้ยินคำถามเพื่อน

 

   "ก็คิดอะไรนิดหน่อย" แอลตอบจี

 

   "อะไรที่ว่านี้มันคงจะดีนะถึงได้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่" จีมองอาการของเพื่อนก็รู้สึกขำ เพราะอยู่กันมาก็นาน ไม่เคยเห็นเพื่อนสาวเป็นอย่างนี้ แอลเห็นว่าปิดเพื่อนไปก็ไม่มีประโยชน์ จึงเล่าให้ฟัง

 

   "ไม่น่าเชื่อ แอลปิ้งเขาหรือเปล่า" หลังจากฟังเพื่อนสาวเล่าจบก็เอ่ยถามด้วยความตื่นเต้น

 

   "บ้าหน่าจี คงไม่เร็วแบบนั้นหรอก" แอลตอบเลี่ยงๆ ยังไม่แน่ใจตัวเอง

 

   "หล่อไหม" จีถามอีก

 

   "เขาก็น่ารักดี" แอลตอบเขินๆ เมื่อนึกถึงใบหน้าชายหนุ่ม

 

   "แบบนี้เขาเรียกอุบัติรักสินะ" จีพูดติดตลก

 

   "พูดมากหน่ารีบกลับไปนอน พรุ่งนี้เรียนเช้านะ" แอลเขินรีบจูงมือเพื่อนเร่งฝีเท้ากลับบ้าน จีเห็นอาการของเพื่อนก็หัวเราะชอบใจ

 

    "สองคนนั้นเขาคุยอะไรกัน" พีหันมาถามเพื่อนด้วยความสงสัย เพราะระยะห่างที่เขาสองคนเดินตามนั้น ไม่สามารถได้ยินเสียงคุยสนทนาได้ชัดเจน แต่พอได้ยินคำตอบเพื่อนก็ถึงกับจุก

 

   "ก็เดินอยู่ด้วยกันจะรู้ได้ไง"

 

    "โทษว่ะลืมไป" พีเกาหัวหยิกๆ บอกเพื่อน

 

   "พรุ่งนี้นายมีเรียนไหม" เคถามพี

 

   "ไม่มี ไมอ่ะ" พีถามกลับ

 

   "งั้นพรุ่งนี้เช้าเรามาดูสองสาวกันนะ" เคดีใจรีบเสนอ

 

    "ก็ดีสิ จะได้รู้เสียทีว่าตอนเช้าพวกเธอทำอะไรกัน"

 

   "อืม"  สองหนุ่มรอจนกระทั่งหญิงสาวกลับเข้าบ้านและปิดไฟลง จึงพากันกลับ