หนุ่มห้าวแก็งเวฟกับสาวเสริฟหน้าใส

     เช้าวันนี้อากาศแจ่มใส ท้องฟ้าปกคลุมไปด้วยเมฆ รูปร่างขนาดแตกต่างกันไป เสียงนกร้องขับขาน สายลมพัดผ่านอ่อนๆ แดดยามเช้าสาดแสงผ่านหน้าต่างห้องนอนของแอล หญิงสาวค่อยๆ ลืมตาตื่น แล้วลุกขึ้นมาเปิดหน้าต่างห้องนอน มองบรรยากาศยามเช้า ก่อนจะเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวและออกมายืนรอเพื่อนสาวที่หน้าบ้าน

     ทางด้านชายหนุ่ม ทั้งเคและพี ต่างไม่เคยคิดจะลมายืนรอดูหญิงสาวหน้าบ้านในตอนเช้า จึงไม่รู้ว่าในตอนกลางวันนั้นหญิงสาวก็ไปโรงเรียนเหมือนกัน สองหนุ่มแต่งตัวเสร็จก็พากันไปโรงเรียน

     "จี เร็วหน่อยสิ" แอลเร่งจีที่มัวแต่ลืมของจนเกือบมาโรงเรียนสาย เช้านี้ทั้งคู่มีประชุมคณะกรรมการนักเรียนร่วมกับแผนกอื่นๆ ด้วย ด้านเคกับพี เพราะพึ่งมาประชุมเป็นครั้งแรกจึงไม่รู้ทางไปห้องประชุม

     "เอาไงหล่ะเค" พีถามเคพลางมองซ้ายแลขวาไม่รู้ว่าจะไปทางไหนดี

     "ไปทางนี้ล่ะกัน" เคชี้ไปทางขวามือแล้วก็เดินไป เลี้ยวตรงหัวมุมถนนจึงไม่ได้สังเกตเห็นใคร ขณะนั้นสองสาวก็เดินเลี้ยวไปอีกหัวมุมนึงตรงข้ามกัน 

     "ชักช้าอยู่นั้นแหละไปสายได้โดนดุแน่" แอลบ่นตลอดทางเดินไม่ได้สนใจใครรอบตัว

     "ใจเย็นสิ รีบแล้วนะเนี้ยะ" จีบ่นเล็กน้อย เดินตามเพื่อนที่รีบร้อนเดินไปอย่างเร็ว ไม่นานนักสองสาวก็ถึงห้องประชุม

     "ไงว่ะเค ไม่เจอเลยห้องประชุมเลย" พีบ่น เพราะรู้สึกเริ่มจะเหนื่อย

     "นั่นสิ" เคตอบสายตามองหาจุดที่จะสามารถบอกได้ว่าห้องประชุมที่เขาสองคนต้องไปนั้นมันอยู่ทางไหน

     "ไปถามสาวๆ กลุ่มนั้นไหม" พีชี้ไปที่ม้าหินอ่อนใต้ต้นไม้มีสาวๆ สี่คนนั่งอยู่ เคมองเล็กน้อยแล้วส่ายหน้า

     "ทำไมหล่ะ" พีถามเมื่อเห็นอาการเพื่อน

     "ไม่ดีกว่าแกไปถามดิ" เคโบ้ยให้เพื่อนไปถามแทน แต่พีรีบบอกเร็วปรื้อ

     "ไม่นะ ข้าไม่กล้าไปหรอก"

     "แกยังไม่กล้าไปแล้วข้าจะกล้าไปเหรอ" เคถามออกมาง่ายๆ เล่นเอาพีหน้าเสีย

     "จริงดิ ใครจะกล้าไปถามคนไม่รู้จักยิ่งเป็นผู้หญิงด้วยเป็นผู้ชายยังว่าไปอย่าง" พีคิดในใจไม่ได้เอ่ยให้เพื่อนฟัง

     "แล้วจะเอายังไงล่ะ" พีถามอีกครั้ง เคมองหน้าเพื่อน คำถามของเพื่อนทำให้เขาจนปัญญาเหมือนกัน นี่ถ้าโรงเรียนเขารวมฝั่งพาณิชยการและฝั่งช่างไว้ด้วยกัน เขาคงไม่ลำบากตามหาห้องประชุมขนาดนี้ เมื่อคิดอะไรไม่ออกก็ได้แต่ส่ายหัว

     ขณะเดียวกันที่ห้องประชุม อาจารย์เช็คแผนกที่ส่งรายชื่อเข้าร่วมการประชุม โดยหยิบมาจากเลขานุการของคณะกรรมการที่มีใบเซนต์ชื่อเข้าร่วมการประชุมในแต่ละครั้ง

     "แผนกช่างยนต์กับช่างเชื่อมไม่มาหรือ" อาจารย์เอ่ยออกไป ทุกคนมองหน้ากันต่างไม่รู้จะตอบอะไร เพราะไม่เห็นแผนกช่างทั้งสองเลย

     "เลขานุการรู้ไหม" อาจารย์หันมาถามแอล ซึ่งรับหน้าที่โดยการแต่งตั้งเป็นเลขานุการของคณะกรรมการโรงเรียน

     "ไม่ทราบค่ะ สอบถามทางด้านแผนกบอกว่าเปลี่ยนรายชื่อผู้มาร่วมการประชุมแต่ไม่เห็นมาเลยค่ะ" หญิงสาวตอบตามที่ได้สอบถาม เมื่อก่อนเวลาจะถึงการประชุมครึ่งชั่วโมง

     "งั้นก็ไม่เป็นไร ประชุมเสร็จแล้วส่งรายงานการประชุมไปที่แผนกช่างยนต์กับช่างเชื่อมด้วยล่ะกัน"

     "ค่ะ" หญิงสาวตอบ พลางเตรียมจดรายงานการประชุม

     ทางด้านสองหนุ่มเดินวนไปวนมารอบฝั่งพาณิชยการก็ยังไม่เจอห้องประชุมสักที ทั้งคู่เดินผ่านห้องประชุมแล้วด้วยซ้ำ แต่เพราะหน้าห้องไม่ได้เขียนไว้แถมทั้งคู่ก็ยังเพิ่งมาเป็นครั้งแรกจึงเดินผ่านเลยไป

     "ไม่ไหวแล้วนะเคเดินมาครึ่งค่อนชั่วโมงแล้วยังไม่เจอเลย" พีบ่นพลางนั่งตรงม้าหินอ่อนใกล้ๆ

     "นั่นสิ" เคตอบพลางมองดูรอบๆ ตัว บังเอิญเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินผ่านมาลักษณะเหมือนอาจารย์สอนฝั่งพาณิชย์ เพราะเห็นหอบหนังสือเหมือนตำราเรียนมาด้วย จึงตัดสินใจเดินเข้าไปถาม

     "สวัสดีครับอาจารย์" ชายหนุ่มยกมือไหว้

     "สวัสดีจ๊ะ มีอะไรหรือ" หญิงสาวที่ท่าทางเหมือนอาจารย์เอ่ยถามอย่างใจดี ทำให้ชายหนุ่มกล้าถามต่อ

     "เอ่อ...ผมเพิ่งมาฝั่งนี้ครั้งแรกไม่ทราบว่าห้องประชุมคณะกรรมการไปทางไหนหรือครับ"

     "อ้อ เธอเป็นคณะกรรมการหรือ ห้องอยู่ทางนั้นห้องแรกเลยจ๊ะ" หญิงสาวชี้ไปที่มุมอาคารข้างหลังชายหนุ่ม เคมองตามแล้วหันมาขอบคุณ

     "ขอบคุณครับ สวัสดีครับ" ชายหนุ่มยกมือไหว้อำลา หญิงสาวยกมือรับและเดินเลี่ยงไปอีกทางหนึ่ง

     "ว่าไงเค" พีที่มองเพื่อนอยู่ตลอดตั้งแต่เดินเข้าไปจนออกมารีบถามทันที เพราะรู้ว่าเพื่อนต้องไปถามทางแน่เลย

     "ทางนั้นห้องแรก" เคชี้ไปตามคำบอกเล่า

     "ทางนั้นเราเพิ่งเดินผ่านมานี่" พีถามฉงน

     "ใช่นะสิ อาจารย์บอกห้องแรกเลย สงสัยเราไม่ได้สังเกตนะ" เคอธิบายความเป็นไปได้ที่เขากับเพื่อนหาห้องไม่เจอ

     "งั้นเราก็รีบไปสิ" พีรีบดึงมือเพื่อนให้รีบไป เพราะเขาอยากกลับเต็มทีแล้ว

     ทางด้านห้องประชุม เมื่อประธานคณะกรรมการเอ่ยครบองค์ประชุมแล้ว อาจารย์ที่ปรึกษาจึงเอ่ยถามเป็นขั้นสุดท้าย

     "เอาหล่ะ ไม่มีอะไรข้องใจกันใช่ไหม"

     "ครับ/ค่ะ" ทุกคนตอบอย่างพร้อมเพรียง

     "งั้นวันนี้ก็จบเท่านี้แหละ เลขาอย่าลืมส่งรายงานการประชุมให้แผนกที่ไม่ได้มาด้วยนะ" สั่งเป็นครั้งสุดท้าย เมื่อแอลตอบรับทราบ อาจารย์จึงเดินออกจากห้องไป

     "กลับเถอะ" จีหันมาชวนเพื่อนสาวที่เก็บเอกสารการประชุมอยู่

     "ไปสิ" ทั้งสองเดินออกมาจากห้องประชุมอีกประตูนึง ขณะที่เคกับพีสองคนเดินมาถึงประตูห้องแรก เห็นคนกำลังเดินออกมา เคเรียกชายคนหนึ่งที่ออกมาเป็นคนสุดท้ายถาม

     "นี่ห้องประชุมคณะกรรมการใช่ไหม"

     "ใช่" ชายคนนั้นตอบ ทั้งสองมองหน้ากันดีใจในที่สุดก็เจอสักที

     "แต่เขาประชุมกันเสร็จแล้ว" ชายคนนั้นบอกมาอีก ทำเอาสองหนุ่มหน้าเสีย เพราะมากันไม่ทันประชุม

     "ขอบใจนะ" เคพูด ชายคนนั้นพยักหน้าและเดินออกไป ทิ้งให้สองหนุ่มมองห้องที่ว่างเปล่าไม่มีใครอยู่แล้ว

     "เฮ้อ หาตั้งนานเจอแต่ก็ไม่ได้เข้า" พีบ่นเสียดาย

     "นั่นสิ" เคตอบเหนื่อยๆ เขาเองก็เหมือนหมดแรง อุตสาห์เจอแล้วแต่ก็มาไม่ทัน

     "ช่างเถอะกลับกันดีกว่า" พีชวน เคพยักหน้า สองคนจึงเดินมายังที่จอดรถ หากสองหนุ่มมองกันสักหน่อยก็จะเห็นสองสาว แอลกับจีกำลังขยับรถกันอยู่อีกด้านหนึ่ง

     แต่เพราะอะไรไม่รู้หรือว่าผีบังก็ไม่อาจรู้ได้ ทั้งๆ ที่ใกล้กันเพียงฟากฝั่งถนน ทั้งสี่คนก็ไม่มีใครหันมามองกันเลย โดยเฉพาะสองหนุ่มที่รู้จักหน้าตาของสองสาวเป็นอย่างดี ยังไม่เห็นทั้งสองสาวเลย วันนี้ผ่านกันไปกันมาจนแล้วจนรอดก็ไม่ได้เจอกัน