หนุ่มห้าวแก็งเวฟกับสาวเสริฟหน้าใส

     "แอล ขอบคุณมากเลยที่มาส่ง" หญิงสาวยิ้มบอกชายหนุ่มอย่างอารมณ์ดี เคมองรอยยิ้มนั้นอย่างหลงไหลก็เพราะรอยยิ้มนี้แหละทำให้ชายหนุ่มตกหลุมรักหญิงสาวตั้งแต่แรกเห็น
 
    "ไม่เป็นไรครับ บอกแล้วว่าผมยินดีและเต็มใจ" ชายหนุ่มบอกด้วยความจริงใจ เมื่อถึงบ้านของหญิงสาวก็จอดรถให้หญิงสาวลง แอลเดินเปิดประตูบ้านแล้วชวนเคเข้าบ้าน แต่ชายหนุ่มปฏิเสธ
 
     "ทำไมไม่เข้าล่ะค่ะ" แอลถามด้วยความงง
 
     "ผมว่ารอเพื่อนแอลก่อนดีกว่านะ" เคยิ้มบอกกับหญิงสาว เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มไม่เข้าบ้านหญิงสาวจึงยืนรอเป็นเพื่อนชายหนุ่ม พอรถพีมา แอลจึงเพิ่งเข้าใจเหตุผลของชายหนุ่ม
 
     "มันคงดูไม่ดี ถ้าจู่ๆ ผมเข้าไป" เคหันมาบอกหญิงสาว ชายหนุ่มไม่อยากให้ใครมองหญิงสาวแล้วเอาไปพูดในทางที่ไม่ดี แอลขำน้อยๆ ทึ้งในความคิดของชายหนุ่ม พลางนินทาในใจ
 
     "คนอะไรสุภาพบุรุษเสียจริง"
 
     "ยังไม่มืดสักหน่อย" แอลเอ่ยประโยคนี้ เสียงไม่ได้ดังมาก แต่ทุกคนก็ได้ยิน
 
     "อีกหน่อยก็คงเช้า" พีได้ยิน หันมาพูดขำๆ
 
     "ดูท่าเคจะเป็นสุภาพบุรุษผิดกับใครบางคน" จีพูดพลางหันหน้าแบร่ใส่ชายหนุ่ม พีสะดุ้ง คิดว่าหญิงสาวที่ตัวเองชอบปลื้มเพื่อนเขาเสียแล้ว
 
      "ไม่หรอกจี เคก็แค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง" เคได้ยินรีบพูด ชายหนุ่มไม่เคยคิดว่าตัวเองดีไปกว่าคนอื่นเลย
 
     "พีด้วย ชอบใครก็ชอบจริงหวังแต่ง" ประโยคหลัง พีเน้นแล้วหันหน้ามาพูดกับจี หญิงสาวทำหน้าค้อนใส่ชายหนุ่มอัตโนมัติ
 
    "ดื่มน้ำกันก่อน" แอลเดินยิ้มถือแก้วน้ำมายืนให้ชายหนุ่มทั้งสอง ทั้งคู่รับแก้วพร้อมกับไม่ลืมขอบคุณ หญิงสาวยื่นแก้วน้ำเสร็จก็มานั่งข้างๆ เพื่อนสาว
 
    "แอลอยู่บ้านกับจีสองคนเหรอ" เคแสร้งถามทั้งคู่ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้ว เพราะมาแอบดูสองสาวประจำ
 
     "ใช่ แอลไม่มีญาติที่ไหน ป้าของจีรับอุปการะไว้ แต่ท่านก็เสียไปแล้ว"
 
    "ขอโทษที่ถามครับ" เคได้ยินท้ายประโยคแผ่วเบาก็รู้สึกตัวถามในสิ่งที่ไม่ควรจะถาม
 
    "ไม่เป็นไรหรอก อย่างน้อยเราก็ยังมีกันตั้งสองคน" จียิ้มมาโอบไหลเพื่อน แอลโอบตอบด้วยความรักและเข้าใจกัน
 
     "ตอนนี้ไม่สองคนแล้วนะ" พีรู้สึกทึ้งสองสาว จึงพูดให้กำลังใจ ชายหนุ่มชี้ไปที่ตัวเองและเพื่อน แสดงให้รู้ว่าต่อไปนี้สองสาวจะมีชายหนุ่มอีกสองคนเป็นเพื่อน
 
     จีกับแอลยิ้มให้กัน ต่างคนก็ต่างเขิน ชายหนุ่มยิ้มรู้สึกเหมือนทั้งคู่จะได้รางวัลของชีวิตชิ้นใหญ่เลยทีเดียวตอนนี้
 
     "หิวกันยัง" เคนึกขึ้นได้หันมาถามหญิงสาว
 
     "หิวแล้วอ่ะ เคพาสาวๆ ไปเลี้ยงข้าวกันดีกว่า" พีเสนอ เคสนับสนุน
 
    "ไปสิค่ะ" สองสาวมองหน้ากัน ตอบตกลง
 
     "แล้วเราจะไปกินอะไรกันดี" พีนึกแล้วพูดออกไป
 
    "แล้วแต่เจ้ามือเลยค่ะ" แอลพูด
 
     สองหนุ่มเดินนำหน้าไปที่รถ รอหญิงสาวมานั่งซ้อนท้าย แต่สองสาวกับหยุดไม่ยอมนั่ง พีถามงงๆ
 
    "อ้าว ไม่ไปเหรอ"
 
     "รถเราเสร็จแล้ว ทำไมต้องไปกับนาย" จีพูดหน้าตาย ทำเอาพีอึ้ง หันไปหาเค เพื่อขอความเห็น เคเพียงแต่พยักหน้า เข้าใจความรู้สึกของสองสาว แต่คนอย่างพีหรือจะยอม พูดออกไปหน้าตาเฉยเสียจนจีอายม้วน
 
     "ก็เราชอบจี จะจีบเป็นแฟน ที่นี้ไปกันได้ยังครับ"
 
     "บ้า ใครไปตกลงกับนาย" จีตอบทันควัน พีได้ยินรีบลงมาจากรถ เดินตรงมาหาหญิงสาว จีตกใจแต่ก็เชิดหน้าอย่างไม่กลัว พียิ้มพรายก่อนจะพูดอย่างเจ้าเล่ห์
 
      "ถ้าจีไม่ไปกับเราดีๆ เราอุ้มไปเองนะ" ไม่พูดเปล่าทำท่าท่างด้วย จีชักไม่แน่ใจกลัวโดนอุ้มจริงๆ เพราะก่อนหน้านี้เคยต่อปากต่อคำแล้วเจอฤทธิ์ของชายหนุ่มมาแล้ว จึงรีบเดินไปรอที่รถทันที
 
      "มาสิไปได้แล้ว" ไม่ยอมเสียหน้าจึงเร่งชายหนุ่ม พีหันมาหยักคิ้วให้เค เคยิ้ม รู้ดีว่าเพื่อนทำเพื่อเขา หันมาชวนแอลที่ยืนดูเหตุการณ์ไม่พูดไม่จาเอาแต่ขำอยู่คนเดียว
 
      "ไปกันเถอะครับ" หญิงสาวยิ้มเดินมานั่งซ้อนท้ายชายหนุ่มแต่โดยดี
 
      "คงไม่โกรธเพื่อนผมนะ พีมันทำเพื่อผมอยากให้ผมได้อยู่ใกล้ๆแอล" เคขี่รถช้าๆ เพื่อให้คำที่เขาพูดหญิงสาวได้ยินชัดเจน
 
      "มันรู้ว่าผมชอบแอล เลยอยากให้แอลมานั่งกับผม"
 
      "ทั้งๆที่เราเพิ่งพบกันหรือค่ะ" แอลถามออกไปตรงๆ
 
     "ใครบอกว่าเราเพิ่งเจอกันล่ะ" แอลได้ยินก็นึกไปถึงตอนที่ชายหนุ่มช่วยไว้แล้วพยักหน้า แต่ชายหนุ่มกับคิดเลยไปกว่าหญิงสาว ที่หญิงสาวไม่รู้
 
     "แอล ไม่เชื่อก็ไม่เป็นไรนะ ค่อยๆ ดูไปเรื่อยๆ"
 
     "ค่ะ" แอลตอบสั้นๆ ใจจริงอยากบอกว่าเชื่อชายหนุ่ม แต่ความที่เป็นผู้หญิงบอกเร็วไปก็ดูไม่ดี จึงสงวนไว้ก่อน
 
      "แอลไว้ใจผมกับเพื่อนได้นะ" เคหันมายิ้มเท่ห์
 
      "แอลมั่นใจว่าเคกับพี สุภาพบุรุษพอ" แอลพูด
 
      "แน่นอนครับ" เคยิ้มแล้วขี่รถต่อไป แอลนั่งมองหลังชายหนุ่ม รับรู้ถึงความจริงใจที่ชายหนุ่มมีให้แก่เธอ แอลอยากจะบอกแก่ชายหนุ่มเหลือเกิน ว่าเขาเป็นผู้ชายมีความเป็นสุภาพบุรุษมาก และที่สำคัญเธอหลงรักชายหนุ่มเข้าเต็มๆ