นาฬิกาทราย

ทุกอย่างในโลกนี้…ล้วนแต่มีนาฬิกาทรายติดตัว 
เม็ดทรายในนาฬิกาแต่ละเรือน 
ก็ค่อยๆร่วงหล่นลงมาช้าๆ 
ตามเวลาที่ผ่านไป 
และเมื่อเม็ดทรายเม็ดสุดท้ายหล่นลง 
นั่นหมายถึงเรื่องราวบางอย่าง 
ก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้อีกตลอดกาล 
…คนเราน่ะมีช่วงเวลาที่จะคิด 
จะทำความเข้าใจเรื่องต่างๆ 
แต่ถ้ามันนานเกินไป 
สิ่งที่เหลืออยู่จะมีเพียงอดีตให้หวนหาเท่านั้น
  
 
(หยิบยืมข้อความมาจาก >>>บล็อก …นาฬิกาทราย…<<< >>>http://sunshinecpunnida.spaces.live.com/blog/cns!A57A4A8955137178!3464.entry<<< ต้องให้เครดิตเค้านิดนึงค่ะ)
 
----------------------------
 
…ภายในห้องพักส่วนตัวขนาดได้สัดส่วนห้องหนึ่ง หญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่หน้าจอโน้ตบุ๊คขนาดเล็กเครื่องหนึ่ง
 
 
เธอกำลังขะมักเขม้นกับการท่องเที่ยวในโลกอินเตอร์เน็ต ซึ่งสำหรับเธอแล้วมันเป็นเหมือนงานอดิเรกที่ทำเป็นประจำซึ่งจะขาดเสียไม่ได้เลย
 
ขณะที่เธอกำลังสาละวนอยู่กับโลกอินเตอร์เน็ตอยู่นั้น เสียงเพลงสตริงคุ้นหูก็ดังมาจากโทรศัพท์ที่วางเอาไว้บนเตียงนอนขนาดย่อม
 
หญิงสาวกรอกเสียงลงไป
 
“สวัสดีค่ะแม่…แม่สบายดีนะคะตอนนี้…ทรายก็สบายดีค่ะ..”
 
หญิงสาวคุยสัพเพเหระกับปลายสายไปเรื่อยๆจนกระทั่ง
 
“แม่คะ อย่าลืมดูแลตัวเอง แล้วก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะแม่…ทรายรักแม่นะคะ แล้วทรายจะกลับไปหาแม่ค่ะ สวัสดีค่ะแม่”
 
หลังจากวางสายไปแล้ว หญิงสาวกลับมานั่งครุ่นคิด ถึงเรื่องเล่าที่เธอได้ฟังจากปากของมารดาเมื่อครู่
 
“ทรายรู้มั๊ย วันนี้แม่ไปเจอใครมา จำกอล์ฟได้มั๊ยลูก เขาดูเปลี่ยนไปมากเลย จนแม่แทบจำเขาไม่ได้แน่ะ เขาเข้ามาทักแม่ หลังจากสวัสดีแล้ว เขาก็ถามแม่ว่า ทรายสบายดีมั๊ยครับแม่?...”
 
คิดมาถึงตรงนี้ เรื่องราวในอดีตต่างๆก็หวนกลับมาสู่ความทรงจำของหญิงสาวอีกครั้ง
 
-------------------------------------------
 

 
ย้อนอดีตไปเมื่อหลายปีก่อน…
 
ณ ห้องเรียนชั้น ป.2/1
 
เด็กหญิงอายุ 8 ขวบ รูปร่างผอมสูงคนหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะเรียน เธอกำลังตั้งอกตั้งใจใช้ดินสอจดอะไรบางอย่างลงในสมุด
 
ในขณะที่ภายในห้องอึกทึกครึกโครมไปด้วยการละเล่นอันหลากหลายรูปแบบ เช่น หมากเก็บ ต่อภาพจิ๊กซอว์ เขี่ยภาพการ์ตูน กระโดดยาง แต่งตัวการ์ตูน รวมไปถึงการวิ่งเล่นไล่จับกันตามประสาวัยกำลังซน
 
แต่มีเด็กๆบางส่วนที่ยังตั้งใจขะมักเขม้นกับการจดงานจากหนังสือตามที่คุณครูได้มอบหมายไว้ให้ ก่อนจะออกไปทำธุระ บ้างก็จดแข่งกันก็มี
 
ขณะที่เด็กหญิงทรายกำลังคัดลอกเนื้อหาจากหนังสือเรียนตามที่ครูมอบหมายลงสมุดอย่างตั้งอกตั้งใจอยู่นั้น
 
 “นี่ๆ ทรายไม่มาเล่นหมากเก็บด้วยกันล่ะ”
 
“ไม่ล่ะ ฉันอยากจดให้เสร็จก่อนน่ะ”
 
“งั้นก็ลองมาเล่นกระโดดยางด้วยกันหน่อยมั๊ย”
 
เด็กชายตัวเล็กหน้าตี๋คนนั้นยังคงพยายามชักชวนไม่เลิก
 
“ไม่ล่ะ เดี๋ยวงานไม่เสร็จ คุณครูมาจะไม่มีงานส่ง ฉันกลัวโดนครูด่า”
 
“เธอนี่น๊า เด็กเรียนซะจริงๆเลย”
 
หลังจากการพยายามจะชักชวนเด็กหญิงทรายไปเล่นด้วยไม่เป็นผล เด็กชายกอล์ฟก็จำต้องล่าถอยไปเล่นสนุกอย่างที่เขาชอบกับเพื่อนๆต่อ
 
ไม่นานคุณครูแก้วก็กลับมา คุณครูเป็นคนค่อนข้างดุ เด็กนักเรียนหลายๆคนจะเกรงกลัวมาก เมื่อคุณครูมาถึงห้อง พวกที่เล่นอยู่ใกล้ๆประตูที่สุด ก็ตะโกนบอกเพื่อนๆในห้อง
 
และอีกไม่กี่นาทีต่อมาเมื่อคุณครูแก้วยืนทำหน้าเคร่งเครียดอยู่หน้าห้องเรียน นักเรียนทุกคนต่างก็ตั้งใจจดงานกันอย่างขะมักเขม้น บางคนก็นำสมุดที่จดเสร็จแล้วไปส่งที่โต๊ะของคุณครูเพื่อให้คุณครูตรวจ เซ็นกำกับและให้คะแนน
 
เมื่อถึงเวลาพักเที่ยง ทุกคนต่างก็แยกย้ายกันไปรับประทานอาหารที่โรงอาหาร รวมทั้งเด็กหญิงทรายและเด็กชายกอล์ฟด้วย
 
เด็กหญิงทรายเดินไปเข้าแถวรับอาหารคาวหวานใส่ถาดหลุมอย่างที่เธอเคยทำเป็นประจำทุกวัน
 
เธอยื่นบัตรรับประทานอาหารฟรีที่เป็นโครงการของโรงเรียนสำหรับแบ่งเบาภาระให้กับผู้ปกครองของนักเรียนบางส่วนที่มีรายได้น้อยให้กับแม่ค้า
 
ซึ่งจะให้เด็กนักเรียนใช้บัตรแลกอาหารกลางวันกินฟรีโดยมีโควต้าจำนวนจำกัดตามที่คุณครูพิจารณาคัดเลือกแล้วในแต่ระดับชั้น
 
เด็กหญิงทรายเดินถือถาดอาหารมานั่งที่โต๊ะภายในโรงอาหารตามลำพัง ปกติเธอเป็นคนมีเพื่อนน้อย จนเรียกได้ว่าแทบจะไม่มีเลยด้วยซ้ำ ด้วยความที่เธอมีบุคลิกส่วนตัวเป็นคนค่อนข้างเงียบขรึม เก็บอารมณ์และหนักไปทางขี้อายอีกด้วย
 
ขณะกำลังรับประทานอาหารอยู่นั้น มีเด็กผู้ชายกลุ่มหนึ่งห้องเดียวกันกับเด็กหญิงทราย เรียกได้ว่าเป็นขาโจ๋ของห้องเลยทีเดียว ซึ่งมีหัวโจกของกลุ่ม คือ เด็กชายแจ็คเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะข้างๆเธอ
 
พวกนั้นมองมาที่เธอที่กำลังนั่งรับประทานอาหารเงียบๆอยู่ตามลำพัง ก่อนที่จะรวมหัวกันซุบซิบนินทาอะไรบางอย่างกันอย่างเมามันส์
 
ซึ่งเด็กหญิงทรายก็ไม่ได้ฉลาดน้อย พอที่จะไม่รู้ว่าพวกนั้นกำลังนินทาเธออยู่ แม้เธอจะรู้สึกไม่ชอบใจ แต่ก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา
 
เมื่อรับประทานอาหารจนอิ่มแล้ว เด็กหญิงทรายก็ลุกเดินถือถาดอาหารออกไปเพื่อจะนำไปเก็บยังที่เตรียมไว้สำหรับวางถาดที่จะเตรียมนำไปล้าง
 
ขณะกำลังเดินไปนั้น กลุ่มของเด็กชายแจ็คก็เดินตามเธอมาติดๆ พวกมันเดินตามมายืนขวางหน้าเด็กหญิงทราย ก่อนจะเริ่มทำในสิ่งที่ถนัดกันทันที
 
 
(โปรดติดตามตอนต่อไป)