ขอให้ช่วงเวลาดีๆอยู่กับเราไปอย่างนี้

ประมาน2เดินหลังจากเปิดเทอมป5
 
"แอว เบื่อมึงหว่ะ โครม"ฉันอารมเสียเเละคว่ำโต๊ะมันทิ้ง
 
"มึงเป็นไรของมึง  อย่ามาพานใส่กุดิ"
 
"เออ กุพาน"และฉันก็แยกโต๊ะกับมันและไม่คุยกับมัน
 
"มึงโกธรอะไรกูเนี่ย กูเซงหว่ะ"แอวพูด
 
"ต่อยกันคนละทีแล้วหายโอเคป่ะ"
 
ปัก ปัก
 
ฉันต่อยเข้าที่หน้ามันมันต่อยแขนฉัน 5555+คุ้มกว่าเว้ย
 
"กูสบายใจและ"
 
ฉันมีเพื่อนผูหญิงแค่5คน และมีเพื่อนผู้ชาย20กว่าคน อาจจะเป็นเพราะนิสัยฉันเข้ากับผู้ชาย
 
ได้มากกว่าผู้หญิง
 
ฉันเกียดผู้หญิง เพราะพวกเธอน่าลำคาน
 
"แอวกลางวันก็ไม่ไปห้องดนตรีนะเว้ย"
 
"เออ เรื่องของมึง และตกลงมึงเอาไงกับไอ้กิต"
 
"ก็คงคบกันละ"
 
"เออ คบกันดีๆนะมึง"
 
ประมานเทอม2ปลายๆเทอม
 
ฉันคบกับกิตมา6เดือนกว่าๆ
 
ตอนเที่ยงคืนกว่าๆ
 
"เลิกกันไม๊พิม"
 
"จะเลิกก็เลิกดิ แต่อยากรู้เหตุผล"
 
"เรายังเรียนกันอยู่อย่าคบกันเลย"
 
"อืม เลิกก็เลิกไม่ได้แคร์อะไรอยู่แล้ว"
 
"หรอ อืม"
 
30นาทีผ่านไป ฉันโทหาแอว
 
"แอว กูกะอีเหี้-กิตแม้งเลิกกันแล้วสาส กุร้องไห้ไมก็ไม่รู้ กุว่าแม้งแหล เดี่ยวมึงดูประมาณ2
เดือนแม้งหาแฟนใหม่ชัวร์"
 
"เออ มึงโอเคป่ะ"
 
"ฮือ~แม้ง อี@$#^%@"
 
"เช้าวันต่อมา"
 
"มึงตายมากี่วันแล้วเนีย"แอวทักฉัน
 
"เออ กูปกติดี"
 
"พิมมึงเป็นเหี้-ไรเนี่ย สภาพมึงไม่ไหวและ"กี๋เพื่อนในกลุ่มทัก
 
"เออ มึงร้องเพลงกันไม๊"
 
"เออ เพลงไร ว่ามา"
 
"ฉันเหมือนคนไม่มีกำลัง และ"
 
"หยุดเลย เดียวกูร้องเอง"กี๋พูด
 
"พวกมึงทำให้กูรู้สึกว่ากูอ่อนแอหว่ะ"ฉันพูดกับเพื่อนๆ
 
"มึงอ่ะ อ่อนแอบ้างก็ได้"เเอว
 
"เพื่อนทุกคนเขาเป็นห่วงมึงนะเว้ย"
 
"ตอนนี้กูโอเคและมึง ตอนเย็นไปร้านติ๊กกันอยากแด๊กอะไรสั่งเลย กุเลียง"
 
---------------------------------------------------------------
เพื่อนคอยอยู่ข้างเราเพื่อพยุงเราในเวลาอ่อนล้า