ขอให้ช่วงเวลาดีๆอยู่กับเราไปอย่างนี้

ประมาน2เดินหลังจากเปิดเทอมป5

"แอว เบื่อมึงหว่ะ โครม"ฉันอารมเสียเเละคว่ำโต๊ะมันทิ้ง

"มึงเป็นไรของมึง  อย่ามาพานใส่กุดิ"

"เออ กุพาน"และฉันก็แยกโต๊ะกับมันและไม่คุยกับมัน

"มึงโกธรอะไรกูเนี่ย กูเซงหว่ะ"แอวพูด

"ต่อยกันคนละทีแล้วหายโอเคป่ะ"

ปัก ปัก

ฉันต่อยเข้าที่หน้ามันมันต่อยแขนฉัน 5555+คุ้มกว่าเว้ย

"กูสบายใจและ"

ฉันมีเพื่อนผูหญิงแค่5คน และมีเพื่อนผู้ชาย20กว่าคน อาจจะเป็นเพราะนิสัยฉันเข้ากับผู้ชาย

ได้มากกว่าผู้หญิง

ฉันเกียดผู้หญิง เพราะพวกเธอน่าลำคาน

"แอวกลางวันก็ไม่ไปห้องดนตรีนะเว้ย"

"เออ เรื่องของมึง และตกลงมึงเอาไงกับไอ้กิต"

"ก็คงคบกันละ"

"เออ คบกันดีๆนะมึง"

ประมานเทอม2ปลายๆเทอม

ฉันคบกับกิตมา6เดือนกว่าๆ

ตอนเที่ยงคืนกว่าๆ

"เลิกกันไม๊พิม"

"จะเลิกก็เลิกดิ แต่อยากรู้เหตุผล"

"เรายังเรียนกันอยู่อย่าคบกันเลย"

"อืม เลิกก็เลิกไม่ได้แคร์อะไรอยู่แล้ว"

"หรอ อืม"

30นาทีผ่านไป ฉันโทหาแอว

"แอว กูกะอีเหี้-กิตแม้งเลิกกันแล้วสาส กุร้องไห้ไมก็ไม่รู้ กุว่าแม้งแหล เดี่ยวมึงดูประมาณ2

เดือนแม้งหาแฟนใหม่ชัวร์"

"เออ มึงโอเคป่ะ"

"ฮือ~แม้ง อี@$#^%@"

"เช้าวันต่อมา"

"มึงตายมากี่วันแล้วเนีย"แอวทักฉัน

"เออ กูปกติดี"

"พิมมึงเป็นเหี้-ไรเนี่ย สภาพมึงไม่ไหวและ"กี๋เพื่อนในกลุ่มทัก

"เออ มึงร้องเพลงกันไม๊"

"เออ เพลงไร ว่ามา"

"ฉันเหมือนคนไม่มีกำลัง และ"

"หยุดเลย เดียวกูร้องเอง"กี๋พูด

"พวกมึงทำให้กูรู้สึกว่ากูอ่อนแอหว่ะ"ฉันพูดกับเพื่อนๆ

"มึงอ่ะ อ่อนแอบ้างก็ได้"เเอว

"เพื่อนทุกคนเขาเป็นห่วงมึงนะเว้ย"

"ตอนนี้กูโอเคและมึง ตอนเย็นไปร้านติ๊กกันอยากแด๊กอะไรสั่งเลย กุเลียง"

---------------------------------------------------------------

เพื่อนคอยอยู่ข้างเราเพื่อพยุงเราในเวลาอ่อนล้า