สะบัดรักหนีร้ายให้หัวใจได้เจอรัก

"O.O"
 
"ฉันกลับล่ะนะ ลงโทษเด็กโง่เสร็จ บ๊ายบายจ้า ที่รัก ^^'" อะไรนะ ที่รักงั้นหรอ ..
 
8
My Friend ♥
ณ เช้าวันใหม่
     เหตุการณ์เมื่อคืนยังไม่เคยลอยออกไปจากหัวของฉันเลยสักนิด มันคืออะไรกันนะคำพูดคำนั้น ของอีกตานั้นน่ะ บ้าจริงเขาชอบทำให้ฉันสับสนตลอดเลย แล้วถ้า...มันทำให้ฉันกับเขามองหน้ากันไม่ติด ฉันจะทำไงดีล่ะทีนี่ >
 
     หลังจากที่ฉันอาบน้ำเสร็จก็ไม่เห็นยัยโรสแล้ว ไปไหนของยัยนั้นนะ บ้าจริงเวลาอย่างนี้ต้องมาอยู่ เงียบๆคน เดียว คิดอะไรคนเดียวฉันก็คิดถึงตานั้นนะ ไม่เข้าใจตัวเองซะเลย แล้วพอคิดถึงใจฉันมันก็เต้น ตึกตัก...ตึกตัก... ฉันต้องเป็นโรคอะไรสักอย่างแน่ๆ
 
"~จะมีไหมสักคนมาเปลี่ยนชีวิตของฉันเธอคือใคร~" เปลี่ยนเพลงแล้วจ้า ^^'
 
**ไวน์เตอร์**
 
"ว่าไง ยัยตัวแสบ -_-?" ฉันถามยัยน้องตัวแสบไป
 
.."โธ่! ทำไมพี่เรดทักไวน์ด้วยเสียงอย่างนั้นล่ะคะ พ่อดีคุณพ่อเขาอยากจะติดต่อกับพี่นะค่ะ อ๊ะ...คุณพ่อค่ะ ติดต่อพี่เรดได้แล้วค่ะ..."..
 
.."ฮัลโหลเรดซี่ลูกพ่อ"..
 
"คะ? พ่อ พ่อมีอะไรกับเรดค่ะ เรดต้องรีบไปทำงาน ไม่ว่างคุยเท่าไรคะ"
 
.."พ่ออยากให้ลูกกลับมาบ้านเรานะ ลูกจะอภัยให้พ่อคนนี้ไม่ได้มั๊ยลูก"..
 
"ไอ้กลับก็กลับได้นะค่ะ แต่เรดอยากอยู่แบบนี้มากกว่า ถ้าพ่อเหงาจริงๆแล้วเรดจะแวะไปหานะค่ะ สวัสดีค่ะ ตรู๊ดด"
 
     ฉันตัดปัญหาโดยการตัดสายทิ้งไป แล้วเอาโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกง จากฉันก็หยิบกระเป๋าสะพายข้างมา เดินออกจากห้องแล้วรีบไปเรียกแท๊กซี่เพื่อตรงดิ่งไปที่บ้านของเจ้านายที่มีสิทธิ์ทุกอย่าง อย่างเขา...
 
ณ บ้านตระกลูโซล
 
ตึก ตึก ตึก
 
     ในระหว่างที่ฉันนั้งรอคุณชาย เพื่อจะเดินทางไปดูงานที่ภูเก็ตก็ได้ยิน เสียงฝีรองเท้าส้นสูงของใครสักคนกระทบลงกับพื้นของบ้าน ฉันใช้สายตาอันเฉียบคมมองไปดู ก็เห็นว่าเป็นคุณนายที่กำลังจะออกไปข้างนอก
 
"ว่าไงหนูเรด อยู่สงบสุขดีมั๊ย^^?" คุณนายถามด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน
 
"ค่ะ^^ เรดสบายดีค่ะ หนักก็แต่ว่า..."
 
"อะไรหรอจ๊ะO_O?" คุณนายทำตาโต
 
"มันก็ไม่ใช้เรื่องใหญ่อะไรหรอกค่ะ ก็แค่คุณไลน์นี้ดื้อดีจังน่ะคะ"
 
"อ๊ายย! ตาลูกคนนี้ของฉันน่าจับตีก้นเหลือเกิน ชอบทำให้หนูเรดลำบากอยู่เรื่อยๆจริงๆนะเนี่ย"คุณนายบ่น แต่ก็มีเสียงค้านของใครบางคนดึงขึ้น
 
"..ผมไม่ได้ทำให้ยัยนั้นลำบากซะหน่อยนะฮะแม่ ยัยนั้นชอบหาเรื่องลำบากตัวเองต่างหากล่ะ-*-" คุณชายไลน์เดินลงมาบ่นลงมา "แล้วเมื่อไหร่แม่จะไปล่ะฮะ งานสำคัญคราวนั้นก็พลาดตกบันได เดี๋ยวคราวนี้ก็ร่วงรถหรอก รีบๆไปเถอะครับ แล้วเธอกับฉันน่ะ ก็ไปกันได้แล้วฉันมีงานอีกเยอะไม่มีเวลามานั้งเทอบ่นหรอกนะ"
 
     หลังจากที่เขาบ่นยาวเป็นหางว่าวเขาก็เดินออกไปที่รถพร้อมกับลากฉันออกมา ขีดเสีนใต้คำว่า ลาก นะค่ะ-_-^^ ฉันล่ะเกรียจอีกตานี้จริงๆเล้ย มีอะไรก็ใช้แต่กำลัง
 
    ตอนนี้ฉันนั่งอยู่บนรถด้วยสีหน้าที่เหมือนอะไรสักอย่างที่ไม่สวยเอาซะเลยแต่ช่างเถอะฉันก็ไม่ได้จะไปสวยให้ใครดูอยู่แล้ว ฉันนั้งอยู่เงียบๆเสียงของโทรศัพท์สุดกิ๋บเก๋ยูเรก้าก็ดังขึ้น
 
**ไอโอดีน**
 
     ไอ้กะล่อนี้โทรมากวนใจอีกแล้ว ฉันหันไปมองหน้าไลน์ก็เห็นว่าเขาใช้หางตามองอยู่ แล้วส่สงสายตาประมาณว่า..'รับไปสิ' ประมาณนี้แหละ
 
"ว่าไงไอ้กะล่อน" นี้คือคำทักทาย
 
.. "อะไรกันนั้นคำทักทายของภรรยาแสนสวยหรอ?"..
 
"อยากตายนักหรือไงฮะ!? มีอะไรก็ว่ามาไอ้โอตีน-_-^^"
 
.. "ชะอุ้ย! ที่รักโมโห คือจะบอกว่าฉันอยู่ที่พัทยากับ..."..
 
"กับใครฉันไม่สนใจนายหรอกย่ะแค่.."
 
.."ฉันอยู่กับโรสน่ะ"..
 
"หา?" ฉันอุทานด้วยความตกใจ ทำไมยัยโรสถึงได้อยู่กัยบตานี้นะ
 
.."คือ..โรสเป็นคู่หูดูโอ้ของฉันน่ะ ^-^"..
 
"เพราะ?"
 
.."ยัยนี้อยากทำงานช่วยเธอไง ตอนนี้ก็กำลังเก็บกวาดห้องพักให้ฉันอยู่"..
 
"นาย!!!"ฉันตะโกนโดยไม่สนใจคนข้างๆ"นายจะหาเรื่องฉันใช้มั๊ยได้! แล้วจะได้เห็นดีกัน! ตรู๊ดดดด"
 
     โมโหเป็นที่สุด ทำไมยัยโรสถึงทำอย่างนี้กับฉันนะ ฉันทำหน้าบูดบึงไปนานๆก็รู้สึกเมื่อยหน้าเลยหลับไปมื่อไหร่ไม่รู้ zzzZZZ
 
ณ พัทยา
 
"เรดตื่นได้แล้วถึงแล้ว" เสียงของไลน์ดังอยู่ข้างหู
 
"อื้ม แล้วเรามาทำอะไรกันที่นี้" ฉันถาม
 
"ฉันมาหาเพื่อนที่เป็นนักร้องน่ะ อย่าเข้าใกล้มันมากล่ะ ไอ้นี้มันเสือผู้หญิง" ไลน์บอกด้วยความหวังดี
 
"แล้วนายไม่ใช้หรือไง?" ฉันถามด้วยท่าทีที่กวน ๆ
 
"อยากโดนจูบอีกรึไง?"
 
"นายยังจำได้>//<"
 
"เธอคงคิดว่าฉันเมาสินะ แต่ไม่ฉันตั้งใจทำตั้งหาก" เขาบอกด้วยท่าทีที่>
 
"หมายความว่าไง?"
 
"ก็ที่เรียกว่าที่รักเนี่ย ยังไม่เข้าใจหรอครับ^^+"
 
"อ้าวไอ้เสือไลน์ พาสาวที่ไหนมาน่ะ ว้าวสวยซะด้วย*O* สนใจมาเป็นกิ๊กผมมั๊ยครับ"
 
     มีใครบ้างคนที่ฉันเดาว่าคงเป็นเพื่อนของไลน์เดินมาแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆฉัน กลิ่นน้ำหองของเขายั่วยวนจังเลย~_~ แต่เขาหน้าคุ้นๆแฮะ
 
"คอร์ฟ" เสียงของหญิงสาวคนนึงดังขึ้น "นายอยากเลิกกับฉันรึไงฮะ ไอ้มือกีต้าร์" นั้นมัน
 
"พี่ลิฟฟี่!!" ฉันทักเสียงดัง นี่มันน้องของพี่ลูฟฟี่ที่เป็นแฟนกับพี่นิดเจ้าของร้าน คอฟฟี่ปรินซ์นี่(อยากรู้ติดตามตอนที่2The first lesson. จ๊ะหรือไม่ก็เรื่องแผนรักแผนร้ายทะลายหัวใจนายแบดบอยตอนที่8 การกลับมาของ...พี่ชาย)
 
"อ้าวน้องเซ็กซี่" ชื่อนี้ใช้เลยมีพี่แกคนเดียวที่เรีกฉันเช่นนี้
 
"อ๊ะ..ขอตัวจ๊ะคอร์ฟเข้าฉาก" พี่ลิฟฟี่ดึงพี่คอร์ฟไปอย่างรวดเร็ว
 
"เธอไปเดินเล่นแถวนี้ก่อนแล้วกัน ฉันจะไปดูมันหน่อย"
 
"อื้ม"
 
     ฉันเดินเล่นแถวๆหาด โดยให้แค่ขาโดนน้ำ อากาศดีจังเลย คิดถึงแม่จัง แม่ไม่น่าจากฉันกับพ่อและไวน์ไปเลย ท่านเป็นผู้หญิงที่สวยและดีที่สุด ฉันเคยคิดว่าถ้าแม่ไม่อยู่แล้วฉันจะดูแลทุกคนได้มั๊ยแล้วมันก็เป็นอย่างที่ฉันคิด ฉันสังสอนน้องให้เป็นคนดีไม่ได้ ฉันดูแลพ่อได้ ฉันพยายามจะปรับตัวเข้ากับไวน์ให้ดีที่สุด แต่มันก็ไม่เป็นผล ถึงยัยนั้นจะร้ายยังไง แต่ก็ยังเป็นน้องในไส้ของฉันอยู่ดีนั้นแหละ
 
"นี้เธอน่ะ .."
 
"ชื่ออะไร หรอ.."
 
"พวกเราอยากรู้จักเธอ .."
 
"เป็นเพื่อนกันนะ.."
 
     เมื่อฉันเดินคิดเรื่องตัวเองไปเพลินๆ ก็มีฝาแฝดคู่นึงเดินมาแล้วพูดแบบนั้น พวกเธอน่ารักดี เป็นเพื่อนกันคงไม่เสียหายอะไร
 
"ฉันชื่อ เรดซี่จ๊ะ ยินดีที่เป็นเพื่อนกัน^^"
 
"ซินเดอเรลล่า.."
 
"ซินเดอเรลลี้.." 
 
"แล้วฉันจะรู้ได้ไงว่ส คนไหน ล่าคนไหนลี้?"
 
"ล่าสักที่คอเป็นดาวหนึ่งดวง"
 
"ส่วนลี้ไม่สักจ๊ะ" พวกเธอว่าพลางกับให้ดูที่คอจริงๆด้วยแหะ
 
 << ซินเดอเรลล่า
 
<< ซินเดอเรลลี้