นายปีศาจวายร้ายสะกดหัวใจยัยมือปราบ

หลังจากผ่านเหตุการณ์เมื่อคืนมาฉันก็ตื่นมาในสภาพเยี่ยงศพ--* เพราะเรย์
 
แท้ๆที่ทำให้ฉันคิดมากจนนอนไม่หลับ แต่พูดถึงเรย์ก็ไม่เห็นตั้งแต่เช้าแต่ก็ดีแล้ว
 
ล่ะเพราะไม่รู้ว่าเจอหน้าเขาแล้วจะทำตัวยังไงเหมือนกัน--//
 
 
"ปู่คะ.."ฉันเดินไปในห้องของท่านเผื่อจะรู้นะว่าเรย์ไปไหน=.= แต่ยังไม่ทันจะเข้าไปในห้องก็เห็นปู่นั่งคุยอะไรบางอย่างอยู่กับเรย์
 
 
"เจ้านั่นมาแล้วสินะ"
 
 
"น่าจะใช่ เพราะเมื่อวานก็รู้สึกได้แว่บนึงล่ะ"
 
 
"งั้นเธอก็อยู่ติดกับโซระให้มากๆล่ะฉันยังไม่อยากให้หลานมารู้เรื่องนี้ก่อนเวลา"
 
 
(=.=)D~ฉันยืนแอบฟังอยู่สักพักเรย์ก็บินออกไปจากห้องนั้น ฉันวิ่งออกมา
 
 
 
จากตัวบ้านทันทีมองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นเรย์ "ชิ!ไวชะมัด"ฉันบ่นงึมงำกับตัว
 
เองพอจะเดินกลับเข้าไปในบ้าน"เธอนี่มันสตอกเกอร์จริงๆสิน่า" กรี๊ดด!ฉัน
 
แทบจะไปกระโดดเกาะต้นมะเขือแถวนั้นอยู่แล้วเรย์ชอบโผล่มาแบบนี้ทุกทีเลย
 
 
"บ้า..พูดจาน่าเกียจสตอกเกอร์อะไรของนายย่ะ!"ฉันพูดพลางชี้หน้าเรย์ที่ตัวสูงกว่าตาขาวลงตับเอ๊ย--*!
 
 
"..."
 
 
"แล้วนี่ เมื่อกี้นายคุยอะไรกับปู่ห่ะ?"ฉันถามไปแต่เรย์กับยิ้มกริ่มแล้วก้มหน้าลงมาหาฉันใกล้ๆ--// ตาบ้า!
 
 
"อยากรู้งั้นหรอ?"เรย์พูดเสียงเบาอยู่ที่ข้างหูของฉัน มันทำให้รู้สึกเบาๆยังไงพิกลนัยต์ตาสีเทาดำยังคงจ้องลึกมาในตาของฉัน เวลาแบบนี้ พลั่ก!!
 
 
ฉันผลักเรย์สุดแรงเท่าที่กำลังตอนนั้นยังมีพร้อมๆกับเอามือขึ้นบังใบหน้าที่แดง
 
เป็นมะเขือเทศ--// ได้ยินแต่เสียงหัวเราะน้อยๆของเรย์เท่านั้น
 
 
"บ้า..เล่นอะไรบ้าๆ.."
 
 
"เด็กเอ๊ย! หึหึฉันไม่บอกเธอง่ายๆหรอกน่า"เรย์ยกมือขึ้นลูบหัวฉันป่อยๆ ฉัน
 
ไม่ใช่แมวนะย่ะ--*เวลาแบบนี้เรย์ก็ยังกวนประสาทได้เก่งเหมือนเดิม เขาคงไม่
 
ได้คิดอะไรหรอกน่าเขาก็คงดูแลฉันตามคำสั่งของปู่เท่านั้นแหละ ฉันคิดนะ.
 
 
17:47.
 
 
ฮ้า~ฝึกเสร็จซะที! ไปเดินตรวจพื้นที่ดีกว่า^^~"วันนี้ไม่ต้องไป"เสียงเรย์พูด
 
ขณะนั่งอยู่ที่ม้าหินทางสวน ฉันเดินไปหาเรก่อนจะถาม"ทำไมละ?"
 
 
"ไม่ต้องถาม เข้าไปในศาลเจ้าได้แล้ว"รู้สึกครั้งนี้ดูเครียดๆแฮะไม่อยากจะแกล้งเลย น่ากลัวชะมัด--* มีเรื่องอะไรกันแน่นะ!?
 
 
 
พ้นศาลเจ้าไปไม่กี่ร้อยเมตร ร่างสูงคนเดิมยังคงจับจ้องโซระเด็กผู้หญิงที่ตอนนี้เ
 
เขาอาจจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้พบเธอ แล้ว..กำจัดเธอทิ้งซะ.
 
โปรดติดตามค่ะ ^^