นายปีศาจวายร้ายสะกดหัวใจยัยมือปราบ

หลังจากผ่านเหตุการณ์เมื่อคืนมาฉันก็ตื่นมาในสภาพเยี่ยงศพ--* เพราะเรย์

แท้ๆที่ทำให้ฉันคิดมากจนนอนไม่หลับ แต่พูดถึงเรย์ก็ไม่เห็นตั้งแต่เช้าแต่ก็ดีแล้ว

ล่ะเพราะไม่รู้ว่าเจอหน้าเขาแล้วจะทำตัวยังไงเหมือนกัน--//

"ปู่คะ.."ฉันเดินไปในห้องของท่านเผื่อจะรู้นะว่าเรย์ไปไหน=.= แต่ยังไม่ทันจะเข้าไปในห้องก็เห็นปู่นั่งคุยอะไรบางอย่างอยู่กับเรย์

"เจ้านั่นมาแล้วสินะ"

"น่าจะใช่ เพราะเมื่อวานก็รู้สึกได้แว่บนึงล่ะ"

"งั้นเธอก็อยู่ติดกับโซระให้มากๆล่ะฉันยังไม่อยากให้หลานมารู้เรื่องนี้ก่อนเวลา"

(=.=)D~ฉันยืนแอบฟังอยู่สักพักเรย์ก็บินออกไปจากห้องนั้น ฉันวิ่งออกมา

จากตัวบ้านทันทีมองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นเรย์ "ชิ!ไวชะมัด"ฉันบ่นงึมงำกับตัว

เองพอจะเดินกลับเข้าไปในบ้าน"เธอนี่มันสตอกเกอร์จริงๆสิน่า" กรี๊ดด!ฉัน

แทบจะไปกระโดดเกาะต้นมะเขือแถวนั้นอยู่แล้วเรย์ชอบโผล่มาแบบนี้ทุกทีเลย

"บ้า..พูดจาน่าเกียจสตอกเกอร์อะไรของนายย่ะ!"ฉันพูดพลางชี้หน้าเรย์ที่ตัวสูงกว่าตาขาวลงตับเอ๊ย--*!

"..."

"แล้วนี่ เมื่อกี้นายคุยอะไรกับปู่ห่ะ?"ฉันถามไปแต่เรย์กับยิ้มกริ่มแล้วก้มหน้าลงมาหาฉันใกล้ๆ--// ตาบ้า!

"อยากรู้งั้นหรอ?"เรย์พูดเสียงเบาอยู่ที่ข้างหูของฉัน มันทำให้รู้สึกเบาๆยังไงพิกลนัยต์ตาสีเทาดำยังคงจ้องลึกมาในตาของฉัน เวลาแบบนี้ พลั่ก!!

ฉันผลักเรย์สุดแรงเท่าที่กำลังตอนนั้นยังมีพร้อมๆกับเอามือขึ้นบังใบหน้าที่แดง

เป็นมะเขือเทศ--// ได้ยินแต่เสียงหัวเราะน้อยๆของเรย์เท่านั้น

"บ้า..เล่นอะไรบ้าๆ.."

"เด็กเอ๊ย! หึหึฉันไม่บอกเธอง่ายๆหรอกน่า"เรย์ยกมือขึ้นลูบหัวฉันป่อยๆ ฉัน

ไม่ใช่แมวนะย่ะ--*เวลาแบบนี้เรย์ก็ยังกวนประสาทได้เก่งเหมือนเดิม เขาคงไม่

ได้คิดอะไรหรอกน่าเขาก็คงดูแลฉันตามคำสั่งของปู่เท่านั้นแหละ ฉันคิดนะ.

17:47.

ฮ้า~ฝึกเสร็จซะที! ไปเดินตรวจพื้นที่ดีกว่า^^~"วันนี้ไม่ต้องไป"เสียงเรย์พูด

ขณะนั่งอยู่ที่ม้าหินทางสวน ฉันเดินไปหาเรก่อนจะถาม"ทำไมละ?"

"ไม่ต้องถาม เข้าไปในศาลเจ้าได้แล้ว"รู้สึกครั้งนี้ดูเครียดๆแฮะไม่อยากจะแกล้งเลย น่ากลัวชะมัด--* มีเรื่องอะไรกันแน่นะ!?

พ้นศาลเจ้าไปไม่กี่ร้อยเมตร ร่างสูงคนเดิมยังคงจับจ้องโซระเด็กผู้หญิงที่ตอนนี้เ

เขาอาจจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้พบเธอ แล้ว..กำจัดเธอทิ้งซะ.

โปรดติดตามค่ะ ^^