รักวุ่นหมุนแก๊งค์ป่วน

*[แวมไพร์ Part]*
   หลังจากพวกเธอฉีดน้ำหอมกันแล้ว มันก็หอมมากมายอ่ะครับตอนนี้ทุกๆคนเป็นอาการเหมือนกันคือ ดึงแขนเธอมาแล้วไม่บันยะบันยังหอมไปทั่วเเขนเธอเลยล่ะ อดใจไม่ไว้แล้วอ่ะ(ไม่เคยอดใจเลยด้วย55+) ว่าแล้วพวกผมก็กระชากเธอมากอด เธอก็ดิ้นกันใหญ่ มันยิ่งทำให้ผมได้กลิ่นไม่ชัดผมจังกอดเธอเน่นไปอีก จนเธอผลักผมออกแล้วก็โวยวาย
        "พวกนายทำอะไรเนี่ย"ลิเคียวร์โวยวาย
        "ก็ทำตามเสียงหัวใจ"ไอ้คิวตอบให้
        "เสียงหัวใจอะไร เป็นบ้าไปแล้วรึไง"
        "ก็มันหอม ฉันอยากได้กลิ่นหอมๆ"
        "กลิ่นหอม? แล้วต้องมากอดพวกฉันเนี่ยนะ"
        "ก็มันมาจากตัวพวกเธอนี่ ก็เลยต้องกอดเอากลิ่น"
        "อย่ามาบ้า พวกนายเมารึไง"
        "เมากลิ่นน้ำหอม"
        "โอ๊ย พวกฉันจะกลับบ้าน"อันนี้เป็นแชมเพนอาละวาด
        "งั้นเดี๋ยวไปส่ง แล้วก็ไปนอนเป็นเพื่อน"ไอ้คิวยังไม่เลิก
        "ไอ้บ้า พวกฉันกลับเองดีกว่า ไปยัยลิเคียวร์-วอดก้า"
        "เอ่อ กลับรถผมดีกว่าครับคุณวอดก้า คุณลิเคียวร์ด้วยนะครับถ้าคุณไม่ไว้ใจไอ้คิวมัน"เฟรดดี้ว่า
        "แล้วฉันล่ะ นายจะเอาเพื่อนฉันไปหมดแล้วฉันจะกลับกับใคร"ลิเคียวร์โวย
        "คุณก็กลับกับผมไงเดี๋ยวผมไปส่ง"ผมบอกเธอแล้วเธอก็ทำหน้าไม่ไว้ใจ เพื่อนเธอก็ด้วย
        "พวกผมไม่ทำอะไรคุณหลอกครับ ยังมีสติอยู่ แต่ถ้าช้ากว่านี้ไม่แน่นะ"ผมอธิบาย
        "แล้วเพื่อนนายล่ะ"แชมเพนถาม
        "เปนห่วงมันหรอ"เฟรดดี้ถามอย่างกวน
        "ป่าวววว จะกลับรึยังล่ะ"
        "แม้ปฏิเสธ ไอ้คิวมันแพ้น้ำหอมน่ะ รู้ตัวอีกทีก็คงพุ่งนี้เช้ามั้งแต่ไงอ่ะนะมันก็ขับรถไว้ถ้าปลุกมันนะ เอาเป็นว่าพวกคุณเอากลิ่นน้ำหอมกับตัวพวกคุณไปที่รถก่อนเลยก่อนที่พวกผมจะเก็บอาการอยากไม่ได้ แล้วจะได้ปลุกไอคิวด้วย"เฟรดดี้พูดแล้วก็ยื่นกุญแจรถให้ คือไอคิวมันสลบไปนานแล้วล่ะ มันเก็บอาการไม่ได้แล้วเพราะแค่ระยะห่างมันก็จะปวดหัวแล้ว แล้วนี่มีสรกระตุ้นให้นั้นเข้ากอดซะอย่างนั้น มันเลยมีสภาพชนิดที่ว่าไม่ไว้จะเคลีย
          "ไอ้คิว!!!!! ตื่นดิว่ะ"ผมกับเฟรดดี้ช่วยกันเรียกมันพร้อมตบหน้า
          "คิวๆๆ ไว้มั๊ยเนี่ย"เฟรดดี้เอามือจับหน้าผากมันดูแล้วหันมาพูดกับผมว่า
          "เอ่อ หน้าผากมันร้อนว่ะ คงไม่ไว้แล้วแหละเอามันกลับกับเราเหอะ"
          "เอากลับยังไงว่ะ แล้วรถมันล่ะแล้วไหนจะกลิ่นน้ำหอมนั่นอีก"
          "ฉันรู้แล้วว่ายังไง แบกมันไปรถก็เถอะ"
          "อืมๆ"แล้วผมสองคนก็แบรกมันไปที่รถ แล้วก็ได้เห็นสีหน้าอันตกใจจนซีดของแชมเพน เธอจะวิ่งมาช่วยด้วยแหละ แต่ผมห้ามไว้
          "เอ่อ ไอคิวคงไม่ไว้แล้วแหละ แชมเพนคุณขับรถเป็นใช่มะ คุณครับรถผมไปนะพาวอดก้าไปส่งด้วย ลิเคียวร์คุณจะไปด้วยก็ได้นะ ส่วนผมจะขับรถพาไปคิวไปส่งบ้าน แล้วพรุ่งนี้ผมจะไปเอารถที่บ้านคุณนะ"เฟรดดี้อธิบายทุกอย่าง
          "เอ่อ ฉันไปด้วยได้มั๊ยอ่ะส่ง"แชมเพนพูด
          "อยากดูแลมันอ่ะดิ ทีตอนมันดีๆกัดกันแทบตาย"ผมพูด
          "ก็ตอนนั้นนายนั่นกวนประสาทฉันนิ"เธอตอบ
          "เอาเป็นว่าอย่าเลยครับผมไม่มั่นใจว่ามันจะยังได้กลิ่นน้ำหอมรึป่าวเดี๋ยวมันจะอาการหนัก ถ้าคุณอยากดูแลมันอ่ะ คุณก็กลับไปอาบน้า เอากลิ่นน้ำหอมออกซะแล้วพุ่งนี้เช้าอ่ะ ผมไปรถแล้วเดี๋ยวผมรับคุณไปดูแลมันก็ได้ โอเคมั๊ย"เฟรดดี้บอกอย่างเข้าใจ
          "นั่นสิแชมเพน เดี๋ยวค่อยไปดูแลเค้าก็ได้วันนี้กลับไปพักผ่อนก่อนนะ คุณแวมกับเฟรดี้เค้าหนักนะ"วอดก้าช่วยพูด
          "อืมก็ได้ แต่เธอพูดไปพูดมาเหมือนแกจะห่วงคุณเฟรดดี้นะ"แชมเพนพูดทำเอาไอคนที่ช้วยเค้าคิวอยู่เนี่ยย้มน้อยยิ้มใหญ่เลยล่ะ55+
          "ฉันพูดชื่อคุณแวมเค้าด้วยนะ"วอดก้ารีบแก้ตัว แต่มันก็หนักจิงๆอ่ะ ไอ้คิวนี้ก็หลับไม่รู้เรื่อง
          "55+"แล้วเสียงหัวเราะก็ออกมาพร้มกัน แล้วก็แยกย้ายกลับบ้าน
 
 *[บนรถ (แชมเพน Part)]*
          "ห่วงเค้าขนาดนั้นเลยดิ"ลิเคียวร์ยิงคำถามมาให้
          "อยากดูแลเค้ามากงั้นดิ"วอดก้าเสริมให้อีก
          "ก็... มันก็มีบ้างอ่ะ"ฉันตอบ
          "ชอบเค้าเข้าให้แล้วอ่ะดิ"ลิเคียวร์ถาม
          "ก็ป่าว"
          "จริงอ่ะ ถ้าไม่ชอบไอความรุสึกนั้นมันมาได้ไง"วอดก้าถามาอีก
          "ก็ทั่วๆไปแหละ"
          "ไม่ใช่หรอกเพราะว่าไม่ใช่ว่าพวกฉันไม่ห่วงเค้านะ พวกฉันก็เป็นห่วงเค้า แต่ก็ไม่เห็นจะออกนอกหน้าอย่างแกเลย"วอดก้าพูดต่อ
          "เอ่อ..."ตอบไม่ถูกแล้วโว้ย
          "หึๆ กลับบ้านไปคิดเอาละกัน"ลิเคียวร์ย้ำ
          "อืม ถึงแล้วยัยลิเคียวร์"ฉันบอกยัยลิเคียวร์เมื่อขับรถมาหน้าบ้านมัน
          "บาย"ลิเคียวร์โบกมือบายให้แล้วฉันก็ขับรถไปบ้านยัยวอดก้า
          "คิดดีๆนะเว้ย ถึงบ้านฉันแหละขับกลับไปดีๆละ"วอดก้าพูด
          "เป็นห่วงรถแฟน หรือฉัน"ฉันพูดขำๆ
          "บ้ารถเเฟนไรกัน กลับดีๆนะ"วอดก้า
          "จ้า"ฉันบอกพร้อมโบกมือลาแต่เสียงโทรศัพท์ยัยวอดก้าก็ดังขึ้น
          "วอดก้าค่ะ"ยัยวอดก้ารับสาย
          "[ถึงบ้านรึยังครับ]"
          "อยู่หน้าบ้านอ่ะค่ะ"
          "[อ้อครับ งั้นคุณแชมเพนก็ยังไม่ถึงบ้านนะใช่มะ]"
          "ใช่ค่ะ ยังอยู่ในรถกับฉันอยู่เลย คุณคิวเป็นยังไงบ้างคะ"วอดก้าถามพร้อมเปิดลำโพง
          "[ตื่นแล้วครับ บอกแชมเพนไม่ต้องเนห่วงนะ]"
          "ขอบคุณนะคะคุณเฟรดดี้"ฉันพูด
          "[ครับเสียงคุณแชมเพนใช่มั๊ยครับ]"
           "ค่ะ"
           "[ฝันดีนะครับวอดก้า พรุ่งนี้7โมงผมไปรับคุณนะผมจะไปทำงานด้วยนะโอเคนะเเชมเพน]"
           "ค่ะ"วอดก้า/ฉัน
           "[วอดก้าคุณไปด้วยกันมั๊ย]"
           "ไม่ดีกว่าค่ะ"วอดก้าตอบ
           "[ไปทำงานกับผมไงไม่ไปหรอ]"
           "ถ้าคุณอยากให้ไปก็มารับฉันล่ะกันค่ะ"
           "[โอเคครับ ฝันดีนะ]"
           "ค่ะ"
 
  เอ่อถ้าเกิดว่ามีคำผิดช่วยบอกคำที่ถูกให้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ