นายังเด็กหญิงผู้อาภัพ

นายังเดินไปตามทางของถนนท่าทีว่าเธอกำลังเดินไปอย่างไร้จุดหมายนายังแอบร้องไห้มาตลอดทางต่อจากนี้ไปเธอต้องอยู่คนเดียว นายังนึกถึงพ่อแม่พี่สาวน้องชายที่ซึ่งกำลังจากไปได้ไม่นานมานี้เอง
"พี่ตัดสินใจแล้วว่าพี่จะขายตัวเพื่อหาเงินมาให้ได้"นายังแน่วแน่
นายังเดินทางไปยังหมู่บ้านแห่งหนึ่งซึ่งไกลจากหมู่บ้านแห่งนี้พอสมควรเธอเดินออกไปอย่างเศร้าๆทั้งที่ยังหดหู่ใจอย่างเอาการจริงๆ
แม้กระทั่งสายฝนจะกระหน่ำเพียงใดนายังก็พร้อมที่จะออกเดินทางจนในที่สุดนายังก็เดินเข้าไปทางหมู่บ้านอีกทางหนึ่ง
"สวัสดีหนูมาขายบริการค่ะหนูอยากมีเงิน" นายังยืนเคาะประตูบ้านชายคนหนึ่ง
สักพักชายคนหนึ่งก็เปิดประตูออกมายิ้มรับด้วยความแจ่มใส
"เข้ามาสิหนูหน้าตาก็น่านักสวยอยู่ทำไมเป็นอย่างนี้ไปได้นะมามะ เอาเถอะ" ชายคนนั้นพูดด้วยรอยยิ้ม
หญิงสาวทำท่าไม่พอใจนักแต่ก็ต้องจำใจยอม
กระทั่งชายคนนั้นพาขึ้นเตียงนายังรู้สึกถึงตอนแรกที่เคยเจอแบบนี้มาแล้ว(ขออภัยถ้าคนเขียนไม่อยากให้นายังทรมานมากกว่านี้เลยขอตัดบทเรื่องบนเตียงแค่นี้)
จนกระทั่งทำจนเสร็จเขาจึงพอใจ
"วันหลังมาที่นี่อีกก็ได้เมียพี่ไม่อยู่" คำพูดนี้เสียดแทงเข้าไปกลางอกนายังทันทีความโกรธความแค้นเริ่มดุดันเธอไม่อยากให้สามีที่มีภรรยาอยู่แล้วรู้เข้าว่าเธอพยายามขายตัวให้ผู้ชายที่มีเมียทั้งเป็นนายังทนไม่ได้ปรี่เข้าไปตบหน้าชายคนนั้นเสียงดังทันที
"ทำไมคุณทำแบบนี้" นายังเริ่มร้องไห้กับสิ่งที่เกิดขึ้น
ชายคนนั้นจึงลุกขึ้นด้วยความโมโห
"ก็เธอนั่นแหล่ะที่เคาะประตูเข้ามาเองโดยไม่ถามชั้นสักคำ" เขาพูด
"นี่เหรอผู้ชาย เค้าทำกันแบบนี้เหรอ" นายังไม่คิดเลยว่าเหตุการณ์มันจะเกิดขึ้นพียงนี้
"นี่เงิน" เขาตวาดด้วยความไม่พอใจ
นายังรับเงินกับเขาแล้วรีบวิ่งออกไปร้องไห้อยู่ด้านนอกไม่คิดเลยกับคำพูดของเขาจะทำร้ายหญิงสาวคนหนึ่งให้เจ็บช้ำหัวใจถึงเพียงนี้...
(ถ้าคนเขียนพิมพ์สั้นไปขออภัยเราอยากให้ท่านได้ติดตามเรื่องราวที่เข้มข้นมากกว่านี้จร้า"