นายังเด็กหญิงผู้อาภัพ

นายังเดินไปตามทางของถนนท่าทีว่าเธอกำลังเดินไปอย่างไร้จุดหมายนายังแอบร้องไห้มาตลอดทางต่อจากนี้ไปเธอต้องอยู่คนเดียว นายังนึกถึงพ่อแม่พี่สาวน้องชายที่ซึ่งกำลังจากไปได้ไม่นานมานี้เอง

"พี่ตัดสินใจแล้วว่าพี่จะขายตัวเพื่อหาเงินมาให้ได้"นายังแน่วแน่

นายังเดินทางไปยังหมู่บ้านแห่งหนึ่งซึ่งไกลจากหมู่บ้านแห่งนี้พอสมควรเธอเดินออกไปอย่างเศร้าๆทั้งที่ยังหดหู่ใจอย่างเอาการจริงๆ

แม้กระทั่งสายฝนจะกระหน่ำเพียงใดนายังก็พร้อมที่จะออกเดินทางจนในที่สุดนายังก็เดินเข้าไปทางหมู่บ้านอีกทางหนึ่ง

"สวัสดีหนูมาขายบริการค่ะหนูอยากมีเงิน" นายังยืนเคาะประตูบ้านชายคนหนึ่ง

สักพักชายคนหนึ่งก็เปิดประตูออกมายิ้มรับด้วยความแจ่มใส

"เข้ามาสิหนูหน้าตาก็น่านักสวยอยู่ทำไมเป็นอย่างนี้ไปได้นะมามะ เอาเถอะ" ชายคนนั้นพูดด้วยรอยยิ้ม

หญิงสาวทำท่าไม่พอใจนักแต่ก็ต้องจำใจยอม

กระทั่งชายคนนั้นพาขึ้นเตียงนายังรู้สึกถึงตอนแรกที่เคยเจอแบบนี้มาแล้ว(ขออภัยถ้าคนเขียนไม่อยากให้นายังทรมานมากกว่านี้เลยขอตัดบทเรื่องบนเตียงแค่นี้)

จนกระทั่งทำจนเสร็จเขาจึงพอใจ

"วันหลังมาที่นี่อีกก็ได้เมียพี่ไม่อยู่" คำพูดนี้เสียดแทงเข้าไปกลางอกนายังทันทีความโกรธความแค้นเริ่มดุดันเธอไม่อยากให้สามีที่มีภรรยาอยู่แล้วรู้เข้าว่าเธอพยายามขายตัวให้ผู้ชายที่มีเมียทั้งเป็นนายังทนไม่ได้ปรี่เข้าไปตบหน้าชายคนนั้นเสียงดังทันที

"ทำไมคุณทำแบบนี้" นายังเริ่มร้องไห้กับสิ่งที่เกิดขึ้น

ชายคนนั้นจึงลุกขึ้นด้วยความโมโห

"ก็เธอนั่นแหล่ะที่เคาะประตูเข้ามาเองโดยไม่ถามชั้นสักคำ" เขาพูด

"นี่เหรอผู้ชาย เค้าทำกันแบบนี้เหรอ" นายังไม่คิดเลยว่าเหตุการณ์มันจะเกิดขึ้นพียงนี้

"นี่เงิน" เขาตวาดด้วยความไม่พอใจ

นายังรับเงินกับเขาแล้วรีบวิ่งออกไปร้องไห้อยู่ด้านนอกไม่คิดเลยกับคำพูดของเขาจะทำร้ายหญิงสาวคนหนึ่งให้เจ็บช้ำหัวใจถึงเพียงนี้...

(ถ้าคนเขียนพิมพ์สั้นไปขออภัยเราอยากให้ท่านได้ติดตามเรื่องราวที่เข้มข้นมากกว่านี้จร้า"