ขวัญใจ

"เพราะว่าผม เอ่อ! ผม..."

ชายหนุ่มอึกอัก นึกหาคำตอบดีดีในตอนนี้ไม่ออก รวมทั้งเขารู้สึกเกรงใจนางพรผู้เป็นแม่ของหญิงสาวที่เขาหมายปองด้วย

"เป็นหยัง คือบ่เห็นด้วยล่ะลูก"(ทำไมจึงไม่เห็นด้วยล่ะลูก)

นางพรถามย้ำอีกครั้งด้วยความสงสัยเต็มที

"นั่นสิ อะไรของนาย ทำไมไม่เห็นด้วยล่ะนายกร"

ผู้เป็นลูกสาวก็ถามขึ้นมาบ้างด้วยความสงสัยไม่แพ้ผู้เป็นแม่

ทินกรมองสบตาผู้สูงวัย ก่อนสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆสองสามที และตัดสินใจพูดขึ้นว่า

"เพราะผมฮักลูกสาวป้าพรครับ" (เพราะผมรักลูกสาวป้าพรครับ)

เขาตอบอย่างเด็ดเดี่ยว แม้ในใจจะหวาดหวั่น กลัวแม่ของหญิงสาวจะไม่พอใจกับคำตอบตรงไปตรงมาของตนเองก็ตาม

ในขณะที่ขวัญใจได้แต่อ้าปากค้าง ตะลึงงันกับคำตอบที่ได้ยินจากปากของชายหนุ่ม

"นี่ นาย...นายกร ที่นายพูดมาเป็นเรื่องจริงเหรอ"

หล่อนถามย้ำให้แน่ใจว่าไม่ได้ฟังผิด

ชายหนุ่มหนึ่งเดียวในที่นั้นหันไปพยักหน้ากับหญิงสาวเพื่อยืนยันคำพูดของตนเอง

ขวัญใจได้แต่ยืนนิ่งกระพริบตาปริบๆไปมาแบบทำอะไรไม่ถูก

ขณะนั้นนางพรเดินอาดๆเข้าไปหาชายหนุ่ม โดยที่เขาไม่ทันตั้งตัว นางยกมือขึ้น จังหวะนั้นเองทินกรหลับตาปี๋ กลืนน้ำลายเหนียวๆลงคออย่างยากเย็น เขารำพึงรำพันในใจ

"วันนี้ตายแน่ ไอ้กรเอ๊ย"

ชายหนุ่มรู้สึกถึงสัมผัสบางอย่างเบาๆบนบ่าของเขา เมื่อลืมตาขึ้นก็เห็นหญิงสูงวัย ตบบ่าเขาเบาๆ และพูดขึ้นว่า

"ขั้นฮักลูกสาวป้าอีหลี ก็ต้องพิสูจน์โตเองให้ขวัญเห็น ส่วนขวัญสิว่าจั่งได๋ ก็ต้องไปถามเจ้าโตเอาเองเด้อลูก" (ถ้ารักลูกสาวป้าจริงๆ ก็ต้องพิสูจน์ตัวเองให้ขวัญเห็น ส่วนขวัญจะว่ายังไงนั้น ก็ต้องไปถามเจ้าตัวเขาเอาเองนะลูก)

ผู้สูงวัยว่ายิ้มๆ แล้วเดินปลีกตัวออกไปนั่งดูอยู่ห่างๆ ปล่อยให้ทั้งคู่ได้คุยกันเป็นส่วนตัว แต่ยังอยู่ในสายตาของนางโดยตลอด

ทินกรผ่อนลมหายใจยาวออกมาอย่างโล่งอก เขาพึมพำในใจ

"ยกแรกผ่านด่านว่าที่แม่ยายไปแบบงงๆแล้วเหรอวะเนี่ย...ไอ้กร"

ชายหนุ่มไม่รอช้า เขาขยับเข้าไปยืนตรงหน้าหญิงสาวซึ่งตอนนี้หล่อนยืนทำหน้าตาตกตะลึง จ้องเขาแทบตาไม่กระพริบอยู่ไม่ไกล

"ขวัญเรารักขวัญนะ แอบชอบมานานแล้วด้วย แต่เธอคงจะไม่รู้"

ชายหนุ่มจ้องตาหญิงสาวนิ่ง และยิ้มเขินๆให้หล่อน

หญิงสาวจ้องตาเขากลับ หล่อนทำหน้านิ่งๆ จนเขาเริ่มรู้สึกใจคอไม่ดี หล่อนเงียบไปพักหนึ่งและสาวเท้าก้าวถอยหลังจากไป ทิ้งให้ชายหนุ่มยืนนิ่งอย่างงุนงงกับท่าทางของหล่อนแทน

"ขวัญใจ...หรือว่าเธอโกรธที่ฉันไปหลงรักเพื่อนอย่างเธอเข้าให้ซะแล้ว ไม่นะ...ไม่จริง"

เขาคิดในใจอย่างสับสน ด้วยเดาใจและท่าทีของหญิงสาวที่เขารักไม่ออกว่าเธอมีใจให้เขาหรือเธอจะโกรธเขาเข้าให้เสียแล้ว

"จะทำยังไงดีนะ ไอ้กร...ตอนนี้แกควรทำยังไงดี"

(โปรดติดตามตอนต่อไป)