Bad Boy & Girl ... ภารรักภารกิจร้าย

 
        ฉันมองไปรอบๆห้องอย่างตะลึง เพราะทุกคนเหมือนหายตัวได้!
 
        "เป็นเรื่องธรรมดาน่ะเลิกปุ๊บหายปั๊บ" หวายพูดขึ้นเมื่อหันมาเจอหน้าเอ๋อๆของฉัน ฉันพยักหน้าน้อยๆเป็นการรับรู้ก่อนก้มหน้าก้มตาเก็บของใส่กระเป๋าของตัวเองบ้าง
 
        "ตาล แล้วตัวเองกลับยังไง" แอร์ถาม
 
        "พี่มารับน่ะ ทำไมหรอ"
 
        "พี่! ผู้หญิงหรือผู้ชาย?" หวายถามอย่างอยากรู้อยากเห็นเต็มที่ โดยมีแอร์พยักหน้าหงึกๆสนับสนุน
 
        ฉันกดล็อกกระเป๋าแล้วเงยหน้าสบตากับหวายและแอร์ก่อนตอบ
 
        "ผู้ชาย"
 
        "ผู้ชาย!" ทั้งสองประสานเสียงกัน ยิ่งทำให้ฉันงงหนัก
 
        "ทำไมล่ะ ผู้ชายแล้วทำไมหร..." ยังไม่ทันที่ฉันจะถามจบฟางก็ขัดขึ้นซะก่อน
 
        "ก็สองสาวหน้ามลผู้ไร้แฟน..โอเคๆวันหลังฉันจะไม่พูดอย่างนั้นก็ได้...เอาใหม่นะ คือ หวายกับแอร์เนี่ย เค้าสงสัยว่าเธอมีอะไรเกี่ยวข้องกับรุ่นพี่ต่อน่ะสิ" ฟางพูดพลางเดินเลี่ยงๆจากทั้งสองคนที่ส่งสายตาพิฆาตมาให้
 
        "หือ? รุ่นพี่ต่อ อ๊ะ พี่ต่อน่ะหรอ"
 
        -กะ...กรี๊ดๆๆๆ-
 
        แล้วสองสาวก็พากันกรี๊ดๆๆๆ ฉันมองหน้าฟางอย่างขอความคิดเห็นฟางยิ้มแล้วยักไหล่ให้ฉันก่อนจะเดินมายืนข้างๆ
 
        "ตาลจ๋า ตาลที่รักช่วยแนะนำให้เรารู้จักกับพี่ต่อหน่อยสิ....น้าๆๆ"หวายกระโจนข้ามโต๊ะมาเขย่าตัวฉันจนหัวสั่นหัวครอน
 
        "ยัยหวายพอได้แล้ว" แอร์รีบกระโดดตามมาช่วย หวายจึงได้สติขึ้นมาอีกครั้งรีบหยุดเขย่าฉันทันที โฮกกขอบใจมากเพื่อนใหม่แอร์ ถ้าไม่ได้เธอตับไตไส้พุงของฉันมันต้องผสมปนกันหมดแน่ๆ T^T
 
        ถึงจะหยุดเขย่าแต่หวายก็เปลี่ยมมาบีบมือฉันแทน พลางส่งสายตาวิ้งๆมาให้
 
        "น้าตาลน้าช่วยเพื่อนซักครั้งน้าาา" ฉันมองหน้าเพื่อนใหม่ตาปริบๆ
 
        แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะอ้างปากตอบ เสียงประตูก็เปิดออกพร้อมกับร่างสูงของนายคนที่ชื่อบอสก้าวเข้ามา
 
        "ยัยหมวย... ยัยหมวย... ยัยหมวย!"
 
        หวายสะดุ้งก่อนจะหันไปทางต้นเสียง
 
        "อีตาบอส! ฉันบอกนายหลายครั้งแล้วนะว่าอย่าเรียกฉันว่าหมวย" หวายแหวขึ้นอย่างโมโห ฉันมองหน้าหวายสลับกับหน้าของบอส
 
        "ก็ฉันเรียกตั้งหลายครั้งไม่ได้ยินหรือไง"
 
        "แล้วทำไมต้องเรียกหมวยด้วย" หวายสวนทันควันทันที่อีกฝ่ายยังพูดไม่จบประโยค
 
        "แล้วจะทำไม ฉันจะเรียกว่าเธอยัยหมวยๆ ยัยหมวย แบร่~" นายบอสแล้บลิ้นใส่หวายก่อนจะรีบวิ่งออกจากห้องไปโดยมีหวายวิ่งตามไปพร้อมๆกับตะโกนว่าอีกฝ่ายตลอดทาง ก่อนเสียงจะค่อยๆเงียบลง
 
        "เอ่อ... คือว่า" ฉันหันไปทางฟางทีแอร์ที ทั้งสองก็พร้อมใจกันยักไหล่ส่งมาให้
 
        แล้วฉันก็ได้รู้ว่าหวายกับบอสเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆ อยู่บ้านแถบเดียวกันและสนิทกันมากด้วย ตอนอยู่มัธยมต้นทั้งสองคนตัวติดกันอย่างกับปาท่องโก๋ แต่พอนายบอสเข้าแก๊งอะไรซักอย่างนี่แหละ ฉันก็จำชื่อไม่คอยได้อะไรแบดๆก็ไม่รู้... อ้อต่อนะ ทั้งสองคนก็เริ่มห่างกัน แอร์บอกว่าตอนนั้นเธอแอบเห็นหวายแอบร้องไห้บ่อยๆอยู่คนเดียวพักหนึ่ง แล้วก็กลับมาร่าเริงเหมือนเดิมหรือมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ...
 
        "อะแฮ่ม!" ฉันสะดุ้งน้อยๆก่อนหันไปมองคนต้นเสียง
 
        "มีไรพี่ต้น? มาอะฮงอะแฮ่ม"
 
        "ป่าว ก็แค่...เอ่อ...ไม่มีอะไร" ฉันหรี่ตามองพี่ต้นอย่างสงสัย น้อยครั้งนักที่พี่ชายตัวแสบของฉันจะมีอาการแบบนี้ น่าสงสัยจริงๆ
 
        "แน่ใจนะ"
 
        พี่ต้นพยักหน้างึกงักๆแทนคำตอบ
 
        "ตามใจแล้วกัน...อืม ฟังเพลงดีกว่า" ฉันเอื้อมมือไปเปิดเครื่องเล่นซีดีภายในรถของพี่ต้น ก่อนจะเปิดเสียงเพิ่มเล้าอารมณ์ประกอบเพลงมันส์ๆ แบบเลทโทเบี้ยน... พี่ต้นหันมองฉันโยกตัวตามจังหวะแล้วทำหน้าเหมือนจะพูดอะไรแต่ก็เปลี่ยนใจหลายครั้งจนฉันเริ่มอึดอัดและทนไม่ไหวเพราะความอยากรู้อยากเห็นส่วนตัว
 
        "นี่เฮีย มีอะไรก็พูดมาเริ่มรำคาญแล้วนะ" ฉันตะโกนลั่นรถพร้อมกับกระแทกกดปิดเพลง
 
        "เฮ้ย! ไอ้ตาลเบาๆหน่อยเดี๋ยวซีดีกูพังหมดวุ้ย!"
 
        "ไม่ต้องมาทำเป็นเปลี่ยนเรื่อง มีอะไรพูดมาเดี๋ยวนี้นะ" ฉันพูดน้ำเสียงคาดคั้น ทำให้พี่ต้นยอมเปิดปาก
 
        "คือ...ฉันแค่อยากรู้ว่า...เอ่อ...เรียนวันแรกเป็นไงบ้าง" ฉันมองพี่ต้นกล้าอย่างจับผิด แค่นี้หรอ ไม่หรอกมั้ง
 
        "ก็ดี" ฉันตอบตรงๆ
 
        "ฮ่ะ...ก็ดี? แค่เนี่ย" พี่ต้นพูดเสียงสูงถามกลับ นั่นไง! ต้องมีอะไรแน่ๆ ฉันจึงยื่นหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะพูดแหย่
 
        "ก็ใช่ แล้วพี่ต้นต้องการอะไรกับน้องสาวสุดสวยล่ะค่ะพี่ชาย" พี่ต้นยกมือดันหน้าฉันออก จนเกือบหงายหลัง
 
        "ฮึ! ถ้าแกน่ารัก ฉันว่าเพื่อนแกน่ารักกว่า อุ๊บ" พี่ต้นยกมือตะคุบปากตัวเองแทบจะทันทีที่เผลอหลุดปากออกมา
 
        !
 
        นี่เองสิ่งที่พี่ชายฉันต้องการที่จะรู้...สุดท้ายก็เรื่องผู้หญิง! แต่จะเป็นใครล่ะ ฟางหรือแอร์ แต่จะเป็นใครฉันก็ไม่ยอมหรอก! ไม่ใช่ว่าหวงพี่ชายตัวเองนะ แต่เป็นห่วงเพื่อนมากกว่า
 
        ก็เฮียต้นเนี่ย เค้าได้ชื่อว่าเป็นเพลย์บอยเลยทีเดียวเชียวนะ ขืนให้มายุ่งย่ามกับแม่สองสาวนะมีหวังเพื่อนฉันต้องมากินน้ำใต้เข่าแหงๆ เอ...หรือว่าใต้ศอกหว่า เออๆอะไรก็เหมือนๆกันแหละ ดังนั้นฉันจะไม่ยอมเด็ดขาด!
 
        "ไม่ได้นะพี่ต้น! ห้ามเด็ดขาดเลยอย่าแม้แต่จะคิดด้วย โนเวย์!" ฉันรีบพูดดักคอพร้อมกับยกมือไขว้กันเป็นรูปกากบาทให้พี่ต้น
 
        "ค้งคิดอะร๊ายย! แกเนี่ยนับวันยิ่งจะประสาทแดกเข้าทุกทีแล้วนะ"
 
        พี่ต้นรีบปฏิเสธทันควันและนั้นก็ไม่ทำให้ฉันวางใจนัก
 
        "ก็ดี" จากนั้นเราสองคนพี่น้องก็นั่งเงียบตลอดทาง จนกระทั่ง...
 
        "นี่"
 
        "หือ" ฉันส่งเสียงโดยไม่หันหน้าไปมองเพราะมัวแต่วุ่นวายกับโทรศัพท์มือถือในมือ
 
        "พรุ่งนี้ฉันไปส่งนะ" ฉันเงยหน้าขึ้นมองพี่ชายตัวเอง เฮ้อ งานเข้าแล้วช้านนน ก็พี่ต่อดันบอกว่าจะไปส่งโรงเรียนทุกวัน แล้วพี่ต้นก็ เฮ้อออออ
 
        "ไม่ได้หรอกพี่ต่อจองแล้ว"
 
        "ฮะ! หมายความว่าไงจองแล้ว นี่แกอย่าบอกว่าไอ้ต่อมันจะมาส่งแกทุกวันหรอ!"
 
        "พี่ต่อต่างหากเล่า! นี่! พี่ต้นอย่ามาโวยวายนะ" ฉันชี้นิ้วใส่หน้าพี่ต้นพร้อมทำหน้าดุๆใส่
 
        "พี่ต้นน่ะไปรับตอนเย็นก็พอแล้ว เพราะตอนเช้าเค้าไม่อนุญาตรถที่ไม่ได้ลงทะเบียนเข้า ถึงจะไปส่งก็ไม่ได้เห็นหน้าสาวหรอก"
 
        "อ้าวหรอ งั้นแล้วไป" ...เฮอะๆ... ไอ้พี่บ้านี่ที่โมโหเนี่ยกลัวพี่ต่อไปแย่งจีบสาวสินะ
 
        แต่สิ่งที่ฉันพูดไปมันก็จริงนะ... แต่ไม่รู้ว่าสาวๆที่ว่า จะไปรอที่หน้าโรงเรียนเพื่อเจอพี่ต่อหรือเปล่าอันนี้ก็ไม่รู้ ฮิฮิ