Bad Boy & Girl ... ภารรักภารกิจร้าย
7.1
1) บทนำ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกริ๊งๆๆ ๆๆๆ ๆๆๆ
ร่างบางใต้ผ้าห่มผืนหนาตะเกียดตะกายลุกขึ้นพร้อมกระแทกฝ่ามือลงบนนาฬิกาปลุกดังปัง ก่อนจะสะลึมสะลือเดินเข้าห้องน้ำ
วันนี้ฉันจะต้องเดินทางไปบ้านน้าเพื่อไปเอาอังเปา อะฮ้า เงินจ๋าปี้มาแว้ว~ ฉันยอมลงทุนตื่นนอนแต่เช้า ทั้งที่วันนี้ฉันควรจะต้องตื่นเที่ยง(เวลาปรกติ) พออาบน้ำเสร็จฉันก็รีบแต่งตัวแล้วลงไปทานข้าวกับครอบครัว พอฉันลงมาถึงทุกคนก็เอาแต่มองหน้าฉันเหมือนมีตุ๊กแกเกาะอยู่ก็ไม่ปาน
"มองอะไรกันอะค่ะ?"
"เปล่า แค่มองคนหน้าเงิน…" พี่ชายตัวแสบของฉันตอบมาแบบหน้าซื่อตาใส ส่วนฉันนั่งอ้าปากหวอ แง... มาว่าฉันได้ไงเล่า พี่บ้า!
"นายต้น ทำไมไปว่าน้องยังงั้นล่ะลูก" คุณแม่แสนประเสริฐเอ็ดพี่ต้น แต่นั้นก็ไม่ทำให้ไอ้พี่ต้นมันสำนึกได้เลย แง ไอ้พี่ชายมันดึงผมแกละของฉันอะ ง่า มันเจ็บนะ!
"ไอ้พี่ต้นปล่อยผมเค้านะ แง แม่ขาช่วยตาลด้วย" ฉันเริ่มโวยวาย
"ต้น" พี่ต้นหยุดชะงักงันทันทีที่ได้ยินเสียงของพ่อสุดหล่อ ฮิฮิ
จากนั้นการทานข้าวอย่างสงบสุขก็บังเกิด หลังจากที่ทานข้าวจนอิ่มหนำแล้วฉันก็รีบวิ่งไปใส่รองเท้าแข่งกะไอ้พี่ต้น ฮูเล ฮูลา
"โอ๊ย!!! พี่ต้นขี้โกงอะ มาสกัดขาเค้า" ฉันเซแซดๆไปชนกำแพงโดยที่พี่ต้นวิ่งไปถึงตู้รองเท้าแล้ว ก่อนหันมายิ้มกวนโอ๊ยส่งมาให้ฉัน ฮึ่ม! มันน่านัก
"ใคร... ใครขี้โกงไม่ทราบพูดมาดีๆนะยัยเปี๊ยก" พี่ต้นพูดพร้อมยืนพิงตู้รองเท้า กอดอกยักคิ้วยียวนมาให้ฉัน หน็อย! ฉันขบเคี้ยวเขี้ยวฟันอยู่ในใจ ก็ใครจะไปกล้าล่ะ ชอบเล่นแรงๆอยู่เรื่อย ชิ พี่บ้า!
"เค้าชื่อลูกตาลนะไม่ใช่เปี๊ยก!" ฉันแหวใส่ไอ้พี่ต้น แต่ไอ้พี่ตัวแสบกลับทำทองไม่รู้ร้อน เดินเป่าปากออกจากประตูไปหน้าตาเฉย ชิๆๆ อย่าเผลอก็แล้วกัน เชอะ!
ฉันมีพี่ชายสองคน คนโตชื่อตัวต่อ บุคลิกภายนอกดูเป็นคนนิ่งๆ ขรึมๆ และดุตามลักษณะพี่ชายคนโตทั่วไปที่ต้องคอยดูแลน้องถึงสองคน โดยเฉพาะน้องชายคนกลาง ที่ชอบหาเรื่องมาให้พี่ต่อปวดเศียรเวียนเกล้าเป็นประจำ ไหนจะเรื่องต่อยตี และที่สุดๆคือเรื่องผู้หญิง
พี่ต้นกล้าชอบวางกร่าง ชอบออกคำสั่งแล้วยังชอบบังคับให้ฉันทำนู้นทำนี้อยู่เรื่อย เผด็จการที่สุด! โดยที่ฉันไม่อาจขัดได้เลยสักครั้ง เฮ้อ อ่อ! แถมกวนอวัยวะเบื้องล่างอีกตั้งหาก ฮึ! เรื่องผู้หญิงก็ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าเรื่องชกต่อยเลย ไม่รู้ว่ามีเสน่ห์ตรงไหน ก็แค่หน้าตาดี ขาว และเก่ง...แค่เนี่ย!
ฉันลูกตาลเป็นน้องคนสุดท้องที่น่าสงสาร ทำไมนะหรอ ก็คำขู่ที่ไอ้พี่ต้นบ้า มันบอกว่าจะไม่พาฉันออกไปเที่ยวอะดิ แถมยังขู่ว่าเวลาจะไปไหนก็จะให้ไปเอง...แง...แง ฉันจะไปเองได้ไงเล่า! ฉันเพิ่งมาอยู่กรุงเทพเมืองศิวิไล ได้ไม่ถึง 2 เดือนเลยน้าาา
เมื่อก่อนบ้านฉันอยู่ที่ต่างจังหวัดแต่พ่อต้องย้ายมาดูแลกิจการที่กรุงเทพ ครอบครัวเราก็เลยต้องกระเตงกันมาหมด จะบอกว่าหมดก็ไม่ได้หรอก ตอนแรกพ่อกับแม่ฉันมาก่อน ส่วนฉันกับพี่ต้นเราตามมาทีหลังเพราะโรงเรียนยังไม่ปิดเทอม แต่พอปิดเทอมปุ๊บก็หอบผ้าหอบผ่อนย้ายมากรุงเทพทันทีโดยทิ้งตากับยายให้อยู่เฝ้าบ้าน เอ๊ย อยู่ที่เดิม แหะๆ ส่วนคำขู่ที่ว่าจะไม่พาไปไหนนั้น มาจากไอ้พี่ต้นมันมากรุงเทพทุกวันหยุด โดยที่พ่อกับแม่ไม่รู้เรื่องรู้ราว รู้แต่ว่าไปนอนบ้านเพื่อนจะกลับอีกทีก็เย็นวันอาทิตย์ ฮึ มีแต่ฉันกับพี่ต่อเท่านั้นที่รู้ เพราะพี่ต่อมาเข้ามหาลัยที่กรุงเทพ (พักหอ) ก่อนหน้าอยู่แล้วไอ้พี่ต้นเลยมาพักด้วยบางคืน เหอะ มีแต่ฉันเท่านั้นที่เพิ่งมา!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ