เรื่องตลก

วันแรกก็จบลงแบบง่ายๆ เหมือนๆทุกวัน ผมออกจาโรงเรียนประมาณ 4 โมง 20 นาที เห็นจะได้ ถึงบ้านก็ราวๆ 5 โมง เพราะว่า ไปทะไหลอยู่บ้านเพื่อน พอถึงบ้านก็จัดการกำภารกิจต่างๆนาๆ จนเสร็จก็เกือบ 6 โมง ก็รอพอกลับมาพร้อมกับ กับข้าว
พ่อกลับมาก็ 6 โมงครึ่งแน้ะ หิวแทบตาย กลางวันก็ไม่ได้เอาตังค์ไป พอพ่อจอดรถสนิทผมก็หยิบกบัข้าวมาแก่ยางออก พร้อมกับเทใส่จากนั้นก็กระซวกด้วยความหิว เสร็จแล้วจัดการทำความสะอาด และก็อาบน้ำนอน
"กริ๊งๆๆๆๆ" เสียงนาฬิกาตัวเดิมร้องเตือนว่า 6 โมงครึ่งแล้วววว
ผมลุกขึ้นมาอย่างงัวเงียแล้วก็เดินลงมาอาบน้ำแบบช้าๆไม่รีบร้อน เสร็จก็เกือบ 7 โมง เหอๆๆ วันนี้ผมไม่ลืมขอตุงค์พ่อหรอก เพราะว่าต้องซื้อสมุดด้วย
ผมออกจากบ้านโดยที่ไม่ได้กินข้าวเช้า แต่ก็รีบไปกะว่าจะไม่ฝากท้องกับร้านที่โรงเรียน แต่ไปถึงโรงจอดรถก็จัดการล็อคคอแล้วกำลังจะเดินออกมา ก็มีเด็กผู้หญิงม.4 เข้ามาทัก "พี่ค่ะ เพื่อนหนู่เค้าฝากมาให้พี่น่ะค่ะ พี่อย่าเพิ่งเปิดอ่านนะค่ะ" ผมตอบ "เอ่อออ คับๆๆ" แล้วเธอก็เดินจากไปแบบอายๆ ผมก็ไม่สนใจอาราย ก็เดินไปกะว่าจะซื้อสมุดแล้วก็ไปกินข้าวเช้า แต่สหกรณ์ดันปิดซะนี้ก็เลยอดซื้อไป แต่เวลาเจ้ากรรมดันส่งให้ผมต้องอดซื้อสมุดและกินข้าวในเวลาเดียวกัยซะนี่ เพราะอีกแค่ 10 นาทีก็ 8 โมงอีกแล้ววว ฮืออออ T_T
เวลานั้นผมลืมเรื่องจดหมายที่น้องเค้าเอามาให้ไปสนิทเลย แต่ชั่งมันเด๋วก็ได้กินแล้วใจเย็นๆ เฮ้อออ ไปๆๆ ไปเข้าแถวดีกว่า
ทันใดนั้นก้ได้ยินเสียงเรียกจากด้านหลังว่า "เฮ้ย เฮ้ยนายพะภูมิรอด้วย"
ผมหันไปมองแล้วยิ้มรับพร้อมกับบอกว่า "ฝายย เร็วดิ่ จะเข้าแถวแล้ว"