ค้นใจ นายจอมโหด My Devil Boy

8.1

เขียนโดย หญิงลำดวน

วันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2553 เวลา 12.00 น.

  10 บท
  53 วิจารณ์
  20.48K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ภรรยา จำเป็น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
...เมียหรอ ชั้นเป็นเมียเค้าตั้งแต่ตอนไหนกันนะ เอ๊..หรือว่าตอนชั้นเมา ไม่ๆๆๆๆสิ
ไอบร้า ชั้นไม่เคยเมา แล้วทำไมเค้าถึงบอกว่าชั้นเป็นเมียเค้าละ
“คนนี้แน่นะ ออกัส O_O ”พี่นัดคงอึ้งจริงๆแหละ ไม่งั้นตาแกไม่โตขนาดนั้นหรอก
“คนนี้แหละ”นายออกัสยิ้มแสยะ
“นี่มันอะไรกันอ่ะพี่นัด เพื่อนจูนไปเป็นเมียเพื่อนพี่ตั้งแต่ตอนไหนกัน” ยัยจูนถามเสียงแหลม
“ใช่ค่ะ รอซไม่เคยไปมีอะไรกับตานี้จิงๆนะค่ะ”ชั้นพูดเสริม ในใจเริ่มโมโหโกธา กับคำพูดที่ไม่ให้เกรียตของชายซึ่งเพิ่งพบกันครั้งแรกแบบนี้
“อ๋อ ไม่ใช่อย่างนั้นจ๊ะ”พี่นัดโบกไม้โบกมือไปมาอย่างพัลวัน “ไม่ใช่อย่างนั้นจริงๆนะที่รัก”เบือนหน้าไปทางยัยจูน
“แล้วอยู่ดีๆเพื่อนพี่นัดมาบอกว่า ยัยรอซเป็นเมียเค้าได้ไงละ”จูนเท้าเอวพูด ตาเขียวปั๊ด
“คือว่า ไอ้ออกัสมันจะหาเมียไปให้แม่มันดูภายในอาทิตย์นี้ แม่มันจะได้ยอมให้มันมาอยู่กับพี่ชายมันแล้วใช้ชีวิตอย่างอิสระ
โดยที่มีข้อแม้ว่ามันต้องแต่งงานเท่านั้น”พี่นัดอทิบาย
“แล้วเพื่อนพี่นัดอายุเท่าไหร่ จะมาแต่งงานเนี๊ย”จูนพูด
“ 21” ออกัสพูดสั้นๆ
“แล้วทำไมต้องเป็นรอซด้วยค่ะพี่นัด”ชั้นถามขึ้น
“ถามออกัสดูซิ”พี่นัดยิ้ม “เอางี้ดีกว่า รอซกับออกัสไปตกลงเรื่องนี้กันเองละกัน ส่วนพี่นัดกะจูนจไปทำธุระกันนิดหน่อย...เราแยกกันตรงนี้เลยนะ”
“เอ่อ”
“ไม่ต้องเป็นห่วง ไอ้ออกัสดูแลรอซได้เป็นอย่างดีแน่.....ใช่ไหม ออกัส”พี่นัดหันไปตบไหลออกัสเบา ๆ“ชั้นไปก่อนนะ”
พูดจบพี่นัดกับจูนก็เดินจากไป ทิ้งไว้แค่ชายแปลกหน้าชื่อ ออกัส กับปริศนามากมาย
ตกลงชั้นต้องเป็นเมีนเค้าเพื่อหลอกแม่ของเค้า สิ่งที่จะได้มาคืออิสระในการใช้ชีวิตของนานออกัส
งั้นชั้นขอถามข้อหนึ่งละกันนะ ...แล้วชั้นได้รับอะไรจากการแสดงละครตบตาผู้ใหญ่ครั้งนี้เนี๊ย??
ความเงียบมาปกคลุมเราทั้งสองซักพัก นายออกัสก็โพล่งออกมา
“ไปบ้านชั้นไหม ไม่ต้องห่วงชั้นไม่ทำไรเทอหรอก......สัญญา”
..นี่อาจจะเป็นประโยคที่แข็งๆแต่ลงท้ายด้วยคำที่อ่อนโยนที่สุด ชั้นคิดอย่างนั้นนะ
“คือว่าชั้นไม่มีเวลามากนัก เอาเป็นว่าชั้นจะช่วยนายละกันเรื่องนั้น มันเป็นแค่การแสดงละครใช่ไหม แล้วชั้นจะได้อะไรตอบแทนละ”
“......”
“นี่นาย..ชั้นกำลังพูดกับนายอยู่นะ”
“ไปบ้านชั้นก่อนเถอะ”
พูดจบนายออกัสก็ลากชั้นขึ้นรถมอไซต์คันใหญ่ แล้วขับออกไป
มอไซต์คันนี้ใหญ่มาก ชั้นไม่รู้เรื่องมอไซต์มากนักแต่รู้ว่าทั้งใหญ่ ทั้งสูง
แค่ล้อของมันก็จะเท่าตัวชั้นอยู่แล้ว
ออกัสขับด้วยความเร็ว แซงซ้ายที ขวาที เค้าไม่คิดจะห่วงคนซ้อนบ้างหรือไงกันนะ
“นี่นายไฟแดงนะ!!!!”นายออกัสขับฝ่าไฟแดงดื้อๆซะงั้น  ชั้นกอดเอวออกัสไว้แน่น พร้อมกับหลับตาปี๊ ชั้นเอาชีวิตมาเสี่ยงกับอีตาบ้านี่หรือเปล่านะ
ซักพักออกัสก็จอกรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง บ้านหลังนี้ใหญ่พอสมควร มีบริเวรหน้าบ้านและรอบตัวบ้านกว้างขวางมาก
ทางด้านซ้ายของตัวบ้านมีสระว่ายน้ำขนาดกลาง มองตรงเข้าไป เป็นศาลาเล็กๆซึ่งตอนี้มีคนจำนวนมาก ทั้งนั่งในศาลาและยืนรอบๆศาลาเต็มไปหมด ที่นี้ที่ไหนกันนะ...
“นายมาชั้นมาที่นี้ทำไม ที่นี้ที่ไหนหรอ ?”
“บ้านชั้นเอง เข้ามาสิ”
ออกัสลากแขนชั้นผ่านประตูรั้ว ผ่านสระน้ำ จนมาถึงด้านหน้าของศาลา
บนศาลามีเก้าอี้เป็นทรงกลมจัดยาวรอบศาลา บนเก้าอี้มีชายคนนึงนั่งอยู่ หน้าตาคล้ายกับออกัสมาก แต่ดูเป็นผู้ใหญ่กว่า
ผมสีดำไฮไลท์สีทอง ซึ่งผิดกับออกัสซึ่งผมเป็นสีน้ำตาล
รูปหน้าเรียวได้รูป ตาสีน้ำตาลกันทั้งคู่ และอีกอย่างสิ่งที่ชายคนนั้นมีแต่ออกัสไม่มีคือ รอยแผลเป็นลากยาวซักสามนิ้วผาดตรงคิ้วเป็นแนวเฉียง
ถ้าเดาไม่ผิดผู้ชายคนนี้ต้องเป็นพี่ชายของออกัสอย่างนานอน
“พี่เซปเทมครับ ผมทำตามสัญญาของแม่แล้ว นี่เมียผม” ออกัสพูดเสียงนิ่ง
“อื้มม แล้วจะพาไปหาแม่เมื่อไหร่” พี่น้องคู่นี้พูดน้อยคำจริงๆ สงสัยจะเป็นคนพอเพียง ใช้คำอย่างประหยัด
“พรุ่งนี้เลย”ออกัสยิ้มบางๆ
“อื้มม”
เมื่อบทสนทนาที่สั้นแสนสั้นจบลง ออกัสก็พาชั้นนั่งรถกลับไปที่สวงกลางเมืองอีกครั้ง ซึ่งคราวนี้ออกัสไม่ได้พาชั้นนั่งมอไซค์คันนั้นอีกแล้ว
แต่เค้ากลับพาชั้นนั่งรถสปอตเปิดประทุนแทน
“ที่เทอถามเรื่องสิ่งตอบแทนที่เทอจะได้รับ”ออกัสนิ่งไปซักพัก “เทอจะเอาอะไรเทอก็ว่ามา”
“ชั้นไม่ต้องการอะไรหรอก ที่ถามไปเมื่อก่อนหน้านี้ชั้นก็ถามไปงั้นแหละ”ชั้นพูดตรงๆ ออกมาจากใจ
“เงิน” ออกัสเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม แต่ชั้นส่ายหน้า
“แล้วอะไรละที่เทอจะเอา ผู้หญิงต้องการอะไรจากผู้ชายที่รู้ว่ามีตังค์ นอกจากเงิน กับตัวของชายคนนั้น หรือเทออยากนอนกับชั้น”
เพี๊ยะ!!!
“....”
“.....”
ชั้นไม่รู้ว่าชั้นพลั้งมือไปตั้งแต่ตอนไหน แต่ที่ชั้นรู้อยู่เต็มอกคือเค้ากำลังดูถูกผู้หญิงอยู่ และที่สำคัญเขากำลังคิดว่าชั้นเป็นผู้หญิงแบบนั้น
ชั้นมีศักดิ์ศรีเหมือนกันนะ อีตาบ้า
“หยาบคาย...นายมันหยาบคายที่สุด พอแล้วชั้นไม่ช่วยอะไรนายแล้ว อีตาบ้า”
ด้วยความโมโห พูดจบชั้นก็เดินหนีออกมาทันที ชั้นรีบสาวเท้าให้เร็วที่สุดแต่แล้วก็ต้องหยุดชะงักเมื่อโดนคนที่เร็วกว่า ไวกว่าอย่างนายนั่น ฉุดชั้นไว้แล้วอุ้มขึ้นพาดบ่าทันที
“ปล่อยนะ อีตาบ้า ปล่อยๆๆๆๆ”
ชั้นแหกปากร้องให้คนช่วยอย่างสุดเสียง แต่พอมีคนที่จะเข้ามาช่วยชั้นเข้า นายออกัสก็พูดออกไปว่า
“เรื่องของ ผัวเมีย อย่ายุ่ง!”
จนคนรอบๆสวนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้อีก
“ปล่อยเด๋วนี้นะ ปล่อยๆ”
“.......” ไม่มีเสียงตอบรับมาจากนายนั่นเลยซักนิด
ชั้นดิ้นไปมาอย่างสุดแรงไม่นานนัก ร่างของชั้นก็ถูกวางบนเบาะรถสปอตคันงามอีกครั้ง ออกัสคาดเข็มขัดนิรภัยให้ชั้นก่อนที่จะปีนขึ้นรถผ่านข้ามตัวชั้นไปเลย
“ทำไมนายไม่เดินอ้อมไปขึ้นด้านของนายละ” ชั้นขึ้นเสียงสูง
“ชั้นรีบ และอีกอย่างเด๋วเทอก็หนีชั้นไปได้สิ” ออกัสพูดไปพลางกดปุ่มอะไรไม่รู้ สักพักหลังคาผ้าไปสีดำอย่างดีก็เลื่อนมาคลุมรถเป็นหลังคาให้ทันที
“เทอจะพาชั้นไปไหน”
“ไปบ้านแม่ชั้น”
“ห๊ะ ตอนนี้เลยอ่ะนะ”





อ่านแล้วช่วยคอมเม้นต์ด้วยนะ่ค่ะ
และ
ให้กำลังใจกันด้วยการโหวตนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา