The Ghost วุ่นนักรักยัยผีตัวร้าย

   พอทั้งคู่หายวับไป ต้นก็หันไปมองหน้าฟ้าพลางเลิกคิ้วถาม แต่ก่อนที่จะทันพูดอะไร ร่างโปร่งใสของชายสูงวัยคนหนึ่งก็ลอยเข้ามาทางหน้าต่าง พอเห็นฟ้าที่ยืนอยู่ก็ทำท่าแปลกใจ

   "อ่า คุณหนูมาอยู่นี่เอง เห็นเจ้าผีแฝดสองตัวนั้นมั้ยครับ?" ชายคนนั้นหันไปถามฟ้า

   "ไม่เห็นหรอกจ๊ะ นี่ลุงยอดอย่าไปดุน้องทั้งสองคนนักเลย ทั้งสองยังเด็กอยู่เลย" ฟ้าหันไปพูดกับชายที่ชื่อยอด

   "ไม่ได้หรอกครับคุณหนูถึงจะเด็กแต่ต้องรับการอบรมสั่งสอนซะบ้าง แล้วนี่ก็ไปป่วนชั้นบนจนข้าวของในห้องเสียหาย ถ้าเกิดมีคนเห็นเข้าจะเป็นเรื่องได้นะครับ" ลุงยอดหยุดพูดเมื่อสังเกตเห็นต้นที่มองดูทั้งคู่คุยกันอยู่ "แล้วเจ้าหนุ่มนี่ทำไมมองมาทางเราเหมือนเห็นพวกเรายังงั้นแน่ะ"

   "อ้อ ลุงยอดนี่ต้นค่ะ ต้นเขาเป็นลูกค้า บังเอิญเขามีสัมผัสที่หกเลยเห็นฟ้าเข้า ส่วนต้นลุงคนนี้ชื่อยอดจ๊ะ ท่านเป็นคนเลี้ยงฟ้ามาตั้งแต่เด็กๆน่ะ" ฟ้าหันไปแนะนำต้นให้ลุงยอดรู้จักแล้วจึงหันมาบอกเขา

   "สวัสดีครับ" ต้นพูดพร้อมกับยกมือไหว้

   "อ่าสวัสดี เจ้าหนุ่มมาพักคนเดียวรึ" ลุงยอดหันมาคุยกับต้น

   "นี่ลุงยอด หนูคิดว่าต้นเขาต้องทำไรอีกหลายอย่างนะ เราไปกันเถอะ" จู่ๆ ฟ้าก็พูดขึ้น ลุงยอดหันไปเห็นกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ก็พยักหน้าเข้าใจ

   "อืม นั่นสินะ พักให้สบายนะเจ้าหนุ่ม" ลุงยอดหันมาพูดกับต้น ก่อนจะลอยออกไปทางหน้าต่างที่เข้ามา ส่วนฟ้าหันหลังเดินไปทางประตูห้อง แต่...

   "นี่ ฟ้า ถ้าอยากจะเจอต้องทำไงหล่ะ" จู่ๆ ต้นก็ตะโกนถามฟ้า ฟ้าหยุดยืนแต่ไม่หันกลับมา

   "ฉันก็เดินไปเดินมาแบบคนปกติแหละน่า" พอพูดจบฟ้าก็เดินทะลุประตูห้องออกไป

พอฟ้าออกจากห้องไป ต้นก็นั่งลงบนเตียง หน้าของเขาตอนนี้กลายเป็นสีแดงไปจนถึงหู เพราะคำถามตะกี้ที่ถามไปโดยไม่รู้ว่าเพราะอะไรและเพื่ออะไร อาจจะเป็นเพราะความรู้สึกแปลกๆที่มีอยู่ในตอนนี้ก็ได้ ในชีวิตของต้นเห็นผีมานับไม่ถ้วน แต่ฟ้าและผีทุกคนที่เขาพบที่นี่กลับต่างกัน ผีส่วนใหญ่ที่เขาเคยพบจะไม่ยุ่งกับคน ไม่พูดคุยหรือเข้าใกล้ด้วยซ้ำ แต่ที่เขาดีใจตอนนี้ก็คือ เขาไม่โดดเดี่ยวแล้ว