GGardien Online

9.7

วันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2553 เวลา 21.21 น.

  16 ตอน
  37 วิจารณ์
  30.94K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

14) ตอนที่13 ออมปะทะดอกไม้กลายพันธ์ 2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
หลังจากที่ออม ได้สู้กับโกเลมซึ่งเหล่าโกเลมทั้งหลายแหล่ได้พุ่งมายังตัวออมทั้งสิ้นกำลังหนีเอาตัวรอดจากไฟแห่งซาลาเมนเดอร์ที่สิงค์ได้ใช้ทักษะสวมร่างนั้นเอง
 
เมื่อ ออมได้เห็นเหตุการ์ณที่โกเลมได้ถูกไฟเผาจนไหม้มอดจนหมดซึ่งเขาก็ได้เห็นสัตว์2ขามีผมสีทองคล้ายซุปเปอร์ไซย่า
 
ออมได้เตรียมการป้องกันแล้วคิดแผนที่จะโจมตีสัตว์ข้างหน้าเขานี้แต่เขาก็ต้อง งงเนื่องจากเสียงในระบบมันไม่ได้ประกาศถึงสัตว์ประหลาดหรือมอนสเตอร์เลย
 
 
แต่แล้วก็มีข้อความเสียงจากสิงค์มา
 
"ไอ ออมแกเอาอาวุธวางซิฟะจะฆ่าฉันหรือไง"   ออมได้ยินเสียงสิงค์พูดก็งงแต่พอได้ยินจากปากสิงค์ก็เก็บอาวุธเข้ากระเป๋าแล้วถามไอมอนสเตอร์ข้างหน้า
 
 
"แก คือสิงค์ใช้เปล่างั้นขอลองตรวจสอบแกหน่อยละกัน" ออมได้ทำการตรวจสอบรายชื่อเพื่อนก็เห็นข้อความข้างหลังชื่อสิงค์
 
"เปลี่ยนร่างเผ่าพันธ์?"
 
"เอ๋?   นี่มันอะไรกันแน่หรือว่าแกไอสิงค์?"     ออมถามสัตว์ที่ดูแล้วมันไม่เค้าของเพื่อนที่เขารู้จักเลยสักนิด
 
 
ถูกแล้วล่ะ นี่ฉันเองฉันได้ใช้ทักษะเปลี่ยนร่างน่ะมันเป็นทักษะลับ      สิงค์ตอบออมด้วยเสียงที่แปลกแตกต่างจาธรรมดาโดยสิ้นเชิงเสียงจะทุ้มและต่ำกว่า
 
 
"แน่ใจว่าเป็นแก?"     ออมยังไม่แน่ใจแต่แน่ใจแล้วเมื่อสิงค์ได้ส่งข้อความเสียงผ่านระบบก็ยอมรับทันที
 
 
"ไปกันเลยไหมฉันว่าข้างหน้านี้มีศัตรูเยอะเลยแหละนะถ้าไม่รีบไปเดียวตายศพไม่สวย " สิงค์ชวนออมเพราะฝูงสัตว์ประหลาดมอนสเตอร์ทั้งหลายแหล่มันกำลังจะมาแล้ว
 
ไปเลยดิใครอยากตายกันตายไปเลเวลก็ลดซิฟะ   ออมรับคำแล้วพุ่งไปอย่างรวดเร็วซึ่งออมก็ใช้ดาบฟันไปเรื่อยๆพร้อมกับสิงค์ใช้หอกฟันไปเรื่อยๆระหว่างทางเพื่อไปสะดวกในที่สุด...
 
"แฮะๆๆเหนื่อยชิบเป้งพักก่อนว่ะหมดความอดทนแล้วเมื่อยแล้วว"สิงค์รีบพุ่งมาที่มุมของถ้ำเพื่อทำการพักผ่อนแต่แล้วร่างของสิค์ก็กลายเป็นมนุษย์ธรรมดาดังเดิม
 
 
เออพักก็ได้ว่ะ เราก็เหนื่อยจะแย่อยู่แล้วงั้นนอนที่นี่เลยดีกว่ามีมั้ย? ออมก็ไม่ได้แปลกใจอะไรนักเพราะสิงค์ก็บอกอยู่แล้วว่ามันเป็นทักษะลับ
 
 
"ดีเลยว่ะ แต่เดียวคืนนี้ทำไรกินล่ะไม่มีไรกินอ่ะ"
 
 
เอือก ทำไงดีวะงั้น...   รู้แล้วว่าจะกินอะไร
 
"กินไร?"
 
 
เดียวนายรอฉันแล้วกันรู้สึกว่านายมีเต็นใช้เปล่างั้นให้ฉันนอนด้วยนะเดียวฉันไปทำไรกินเดียวมา ออมจึงพุ่งไปยังข้างหน้าเพราะเขารู้เลยว่ามีไรกินมั้ง
 
 
"เฮ้อ มาถึงก็ใช้เราเลยแฮะยังไม่หายเหนื่อยเลยเอาเถอะรอดูมันไปด้วยว่ามันจะเอาอะไรทำกิน"  ว่าแล้วสิงค์ก็กางเต้นทันทีเมื่อกางเสร็จก็เข้าไปนอนเพื่อพักเหนื่อย
 
 
555 ไอสิงค์นายได้กินของอร่อยแน่555ก็ากๆ  ออมหัวเราะอย่างบ้าคลั่งเมื่อจับสัตว์ผู้โชคร้ายที่จะมาทำอาหารในคืนนี้ซึ่งเป็นสัตว์ที่สิงค์เกลี้ยดที่สุดถึงขนาดแค่เจอก็อาจเป็นลมเลยก็เป็นได้
 
To Be Continue

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา