GGardien Online

หลังจากนั้น ออมจึงได้เดินกลับมาที่เต็นท์ของตัวเอง(ของสิงค์)ซึ่งขณะนั้นสิงค์เองก็เตรียมกระทะ(ใบใหญ่)

 

ตะหลิวและอุปกรณ์ที่คนทำอาหารจำเป็นต้องพึงมี

 

 

 

 

 

“ไง ออมแกจับสัตว์ไรมาล่ะไหนๆเอามาดูหน่อยดิจะได้ทำเมนูได้ถูก”สิงค์พูดพลางจัดอุปกรณ์ต่างๆขนาดที่

 

แม่ครัวยังอาย(เล่นซะมีเตาแก็ส ตู้เย็น และหลายอย่างมากมาย)

 

 

 

 

 

“เออตัวนี้เห็นมันอยู่แถวๆนั้นตอนขามาว่ามันน่าจะมีวะ”        ออมพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์พร้อมโชว์ให้ดู

 

 

 

 

 

 

 

“เห้ยไอออมเอามันเอาไปเห้ยอย่าเอาเข้ามาหยุดๆหยุดตรงนั้นเลย” สิงค์ผู้ซึ่งเป็นนักสู้ที่หวั่นเกรง(ตรงไหน)ได้ไป

 

 

แอบหลังตู้เย็นแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

“น่าแค่แมลงสาบเองระดับ1เองนะเนี่ยไม่นึกเลยว่าในเกมส์จะมีตัวแบบเนี่ยด้วย”     ออมซึ่งตอนนี้เขาทั้งหัวเราะ

 

ทั้งพูดไปด้วย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นแกก็เอาไปทึ้งเลยไปทึ้งที่ไหนก็ได้ที่ฉันไม่เห็นมันก็แล้วกัน” ตอนนี้สิงค์กำลังพูดอย่างหวาดเสียวเมื่อเห็นสัตว์

 

 

ตัวเล็งกว่าฝามือกำลังอยู่บนมือของเพื่อนของตัวเอง

 

 

 

 

 

“มีข้อแม้ว่าแกต้อง... “          ออมตอนนี้เป็นได้ทั้งปีศาจและซาตานเลย(มั่ง)และกำลังเดินเข้าไปหาคนผู้โชคร้าย

 

คนนี้อย่างช้าๆ...

 

 

 

 

“ไอบ้านี่ ไอออม จำไว้เลยนะแก ฮึ่ม สักวันแกตายแน่จำไว้เลยนะแก! “  สิงค์พูดบ่น(เหรอ)อย่างเครียด(แค้น)

 

และสิ่งค์เล่นด่าถึงโคตรบรรพบุรุษพ่อเลยทีเดียว

 

 

 

 

“น่าสิงค์แค่เงิน 5000000 G เองคิดไรมากน่าเพื่อน.”        ออมตอนนี้ดำลังสบายใจ(มาก)ที่รู้ว่าตัวเองได้ทรัพย์

 

ใหญ่จากเพื่อนของเขาที่จริงออมคิดอยู่ว่าจะหาเงินเยอะๆสักหน่อยเก็บไว้ฉุกเฉินดีกว่าแต่ความคิดก็ตอนได้เห็น

 

สัตว์อสูรตัวเล็กที่สิงค์เรียกได้ว่ากลัวแทบยังกะเห็นไดในเสาร์กลายพันธ์ได้เอาเถอะไหนๆเงินเยอะสบายใจพามัน

 

ไปกินเลี้ยงหึหึ

 

 

 

 

แต่ถ้าจะถามว่าตอนนี้แมลงสาบตัวนั้นไปไหนแล้ว คำตอบก็คือมันอยู่ในขวดแก้วที่ออมพกซื้อมาเล่นๆเพื่อเหตุ

 

ฉุกเฉิน(เอาไว้ปาใส่อสูรเล่นๆ)

 

 

 

 

และถ้าจะถามว่าสิงค์ทำอะไรเป็นอาหารมือนี้ก็คือ...

 

“ ออมมากินเสต็กเนื้อหมาป่ากัน” สิงพูดพร้อมตักอาหารใส่จานและเรียกไอออมเพื่อนที่ทำให้เขาต้องเสียเงิน

 

ก้อนใหญ่แต่เขาคิดว่าช่างเหอะในตัวก็มี16000000Gนี่คงไม่ต้องกังวลไรมากมาย

 

 

 

 

 

“ว้าวทำได้น่ากินนี่ขอกินเลยละกัน”   ไม่ทำเพลงอะไรแล้วลงมือกิน(ใช้ภาษาสุภาพเรียกว่า แดก )อย่างรวดเร็วไม่

 

ถึง5นาทียื่นจานพร้อมบอกหน้าด้าน (แต่แอ้บแบ้ว เห้ยไม่ใช้)  สิงค์ถอนหายใจกับความยาจกของเพื่อนคนนี้พร้อม

 

ตักชิ้นใหม่ให้

 

 

 

 

และออม(พระเอก)ก็ได้ทำการ(แดก)อย่างเมามันอีกครั้งจนกินชิ้นที่6ถึงจะพอ

 

 

 

 

“อิ่มแล้วโว้ย”ออมพูดพร้อมนอนลงบนเต้น “สิงค์พ่อแกนี่หัดมาดีนะทำอาหารอร่อยวะ”

 

 

 

 

“ของมันแน่อยู่แล้วคิดว่าชั้นเป็นใครพ่อเราเป็นกุกโว้ย555”สิงค์พูดพร้อมล้างอุปกรณ์แม่ครัวทั้งหลาย(แหล่)

 

 

 

 

“สิงค์ห่วงแล้วนอนก่อนล่ะพรุ่งนี้เดียวกะจะได้สู้กะบอสแล้วใช้เปล่าแต่บอสนี่เก่งไหมวะ”

 

 

 

 

“ เออดิบอสน่าจะเก่งนะขนาดตาแก่บอกว่าให้พาพวกมาหลายๆคนเพราะภารกิจนี่ทำคนเดียวไม่ได้”สิงค์พูด

 

พลางล้างพลาง

 

 

 

 

“ร่างจุติของแกนี่เทพจังนะเอ๋รู้สึกแกบอกว่าเป็นทักษะนี่”

 

 

 

 

 

“ใช้มันเป็นทักษะที่ได้มาจากตาแก่นั้นบอกว่าถาทำสำเร็จจะให้ทักษะนั้นไปเลยตอนนี้ให้ยืมก่อน”

 

 

 

 

“เออแค่นี้ละห่วงแล้วตอนเช้าปลุกละกัน” ออมพูดพร้อมหลับตาด้วยความเหนื่อยจากการสู้กับอสูร

 

(นับมาประมาณ20-30ตัวได้)

 

 

 

 

 

 

“เออมาใช้ตรูยังกะทาส” สิงค์พูดบ่นไปถึงบ่นไปก็ไม่ได้ยินเจ้าตัวหลับแล้วนั้นเอง

 

 

 

 

 

 

To Be Continue

 

มาอัพแล้วครับขอโทษครับที่มาอัพช้าไปแต่ทุกวันจะพยามอัพครับ(งานยุ่งมากและก็เล่นคอมไม่ได้แม่ให้เล่นเซง)