love for you รักหมดใจขี้เหร่
-
3) อะไรจะเหมือนนิยายปานนั้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความห้อง ผอ.(ห้องของพ่อนายวิตถาร)
"นี่มันอะไรกัน"
บรรยากาศในห้องคุกกรุ่นฉันและนายนั้นกำลังยืนอยู่หน้า ผอ. ของโรงเรียนนี้ ซึ่งท่านเป็นคนที่สุขุม หล่อแบบผู้ใหญ่
"ก็ที่เห็นบนดาดฟ้านั้นแหละนะแหละพ่อ"
"ที่จริงก็ไม่ได้ออกมาเป็นอยากนั้นหรอกน่ะ ใครจะไปกอดยัยหน้าปลาร้าได้แค่นี้ก็เป็นบุญนักหนาแล้ว แถมเหม็นฉี่ด้วย หยี่"
เหมือนมีอะไรมาจุกอยู่ในลำคอ ใช่สิฉันมันยัยอัปลักษณ์แต่ไม่เข้าใจมันแย่ขนานนั้นเลยหรอก็แค่ มีสิวตรงแก้ม ใส่แว่นใหญ่ก็สายตามันสั้นแต่เด็กนี่ และไว้ผมเปีย ตัดหน้าม้าตามวัยรุ่นแล้วนะเนี่ย แต่ฉันก็สูงนะ สูงตั้ง 163 น้ำหนัก 54 กก. เองนี่ ก็อวบๆน่ะ ใครจะไปเหมือนนายล่ะ ตัดผมสไตล์เกาหลี ขาว สูง หุ่นก็ใช่ได้ ดูๆแล้วน่าจะสูงประมาณ 170 ล่ะมั้งเนี่ย ไอ้พ่อเทพบุตร
"แล้วหนูจะแก้ตัวยังไง"
หึเข้าแผน พูดไว้ยาวอย่างนั้นนะนาย
"ก็คนเป็นแฟนกันนี่ค่ะ ผอ."
"ห๊า จะบ้าหรอใครเขาจะไปเป็นแฟนกับคนอย่างเธอ"
"แหม่ไม่ต้องมาเป็นพูดหรอกค่ะที่รัก"
"จะบ้าหรอใครจะไปเป็นที่รักให้กับคนอย่างเธอ แค่เห็นก็นอนไม่หลับแล้ว"
"เอาล่ะๆ พอกันทั้งสองคคน ไอซ์กับหนู..."
"ชาค่ะ"
"หึ ชา ชื่อชาน่ะเหมาะกับคนที่หวานๆน่ารัก"
"ไอซ์กับหนูชาทั้งสอเป็นแฟนกันใช่ไหม ถึงไม่ใช่ก็ต้องเป็นเพราะปาปารัสซี่ถ่ายรูปเอาไว้เดี๋ยวจะไม่ดีต่อโรงเรียนเราและธุรกิจทางบ้านน่ะ"
"เพราะอีกไม่นานจะต้องเป็นข่าวแน่ๆ เอาล่ะกลับบ้านกันไปได้แล้วล่ะหนูชาเดี๋ยวฉํนคุยกับผู้ปกครองให้เองน่ะ ส่วนไอซ์เดี๋ยวุยกับพ่อก่อน"
โฮ้ ผอ. พูดยาวเอาเวลาไหนไปหายใจเนี่ย
ที่บ้าน
ฉันเปิดประตูเข้าไป บ้านฉันเป็นแบบบ้านสไตล์วิคตอเรียนที่มิชิแกน มันดูเก่าแต่ให้ความคลาสสิค แต่ข้างบ้านเป็นเรือนรับแขกแบบฟรานส์เวิร์ธ ที่อิลลินอยส์ ซึ่งให้ความแตกต่างกันอยากสิ้นเชิง ถ้าถามว่าทำไมมีเงินเยอะขนานนี่ เพราะพ่อ แม่ฉัน ทำงานที่กระทรวงลับที่ยุโรปถึงมีเงินเยอะขนานที่ส่งฉันไปเรียนที่โรงเรียนเอกชนชื่อดัง
"กลับบ้านมาแล้วค่ะ"
"ทำไมถึงเป็นอย่างนี่ได้ ชา อธิบายให้พ่อแอนแม่ฟังเดี๋ยวนี่นะ"
"ไหนบอกว่าอีกไม่นานแต่ทำไมถึงเร็วอย่างนี่"
โปรดติดตามตอนต่อไป
"นี่มันอะไรกัน"
บรรยากาศในห้องคุกกรุ่นฉันและนายนั้นกำลังยืนอยู่หน้า ผอ. ของโรงเรียนนี้ ซึ่งท่านเป็นคนที่สุขุม หล่อแบบผู้ใหญ่
"ก็ที่เห็นบนดาดฟ้านั้นแหละนะแหละพ่อ"
"ที่จริงก็ไม่ได้ออกมาเป็นอยากนั้นหรอกน่ะ ใครจะไปกอดยัยหน้าปลาร้าได้แค่นี้ก็เป็นบุญนักหนาแล้ว แถมเหม็นฉี่ด้วย หยี่"
เหมือนมีอะไรมาจุกอยู่ในลำคอ ใช่สิฉันมันยัยอัปลักษณ์แต่ไม่เข้าใจมันแย่ขนานนั้นเลยหรอก็แค่ มีสิวตรงแก้ม ใส่แว่นใหญ่ก็สายตามันสั้นแต่เด็กนี่ และไว้ผมเปีย ตัดหน้าม้าตามวัยรุ่นแล้วนะเนี่ย แต่ฉันก็สูงนะ สูงตั้ง 163 น้ำหนัก 54 กก. เองนี่ ก็อวบๆน่ะ ใครจะไปเหมือนนายล่ะ ตัดผมสไตล์เกาหลี ขาว สูง หุ่นก็ใช่ได้ ดูๆแล้วน่าจะสูงประมาณ 170 ล่ะมั้งเนี่ย ไอ้พ่อเทพบุตร
"แล้วหนูจะแก้ตัวยังไง"
หึเข้าแผน พูดไว้ยาวอย่างนั้นนะนาย
"ก็คนเป็นแฟนกันนี่ค่ะ ผอ."
"ห๊า จะบ้าหรอใครเขาจะไปเป็นแฟนกับคนอย่างเธอ"
"แหม่ไม่ต้องมาเป็นพูดหรอกค่ะที่รัก"
"จะบ้าหรอใครจะไปเป็นที่รักให้กับคนอย่างเธอ แค่เห็นก็นอนไม่หลับแล้ว"
"เอาล่ะๆ พอกันทั้งสองคคน ไอซ์กับหนู..."
"ชาค่ะ"
"หึ ชา ชื่อชาน่ะเหมาะกับคนที่หวานๆน่ารัก"
"ไอซ์กับหนูชาทั้งสอเป็นแฟนกันใช่ไหม ถึงไม่ใช่ก็ต้องเป็นเพราะปาปารัสซี่ถ่ายรูปเอาไว้เดี๋ยวจะไม่ดีต่อโรงเรียนเราและธุรกิจทางบ้านน่ะ"
"เพราะอีกไม่นานจะต้องเป็นข่าวแน่ๆ เอาล่ะกลับบ้านกันไปได้แล้วล่ะหนูชาเดี๋ยวฉํนคุยกับผู้ปกครองให้เองน่ะ ส่วนไอซ์เดี๋ยวุยกับพ่อก่อน"
โฮ้ ผอ. พูดยาวเอาเวลาไหนไปหายใจเนี่ย
ที่บ้าน
ฉันเปิดประตูเข้าไป บ้านฉันเป็นแบบบ้านสไตล์วิคตอเรียนที่มิชิแกน มันดูเก่าแต่ให้ความคลาสสิค แต่ข้างบ้านเป็นเรือนรับแขกแบบฟรานส์เวิร์ธ ที่อิลลินอยส์ ซึ่งให้ความแตกต่างกันอยากสิ้นเชิง ถ้าถามว่าทำไมมีเงินเยอะขนานนี่ เพราะพ่อ แม่ฉัน ทำงานที่กระทรวงลับที่ยุโรปถึงมีเงินเยอะขนานที่ส่งฉันไปเรียนที่โรงเรียนเอกชนชื่อดัง
"กลับบ้านมาแล้วค่ะ"
"ทำไมถึงเป็นอย่างนี่ได้ ชา อธิบายให้พ่อแอนแม่ฟังเดี๋ยวนี่นะ"
"ไหนบอกว่าอีกไม่นานแต่ทำไมถึงเร็วอย่างนี่"
โปรดติดตามตอนต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ