หวานใจนายซุปตาร์

ณ ห้อง ICU  รพ. X


ติ๊ด ติ๊ก ตี๊ดดดดด ๆๆ  เสียงสัญญานชีพจร เดซี่ส่งสัญญาณว่า ตอนนี้ทุกอย่างกำลังจะแย่ลง ทีมหมอและพยาบาลที่กำลังตรวจอยู่นั้น ต่างก็พากันตกใจ เพราะอาการของเดซี่ทรงตัวมาตลอด 1 เดือน ไม่มีวีแววว่าจะดีขึ้นหรือแย่ลง  ทำให้ตอนนี้หมอและพยาบาลเตรียมอุปกรณ์และเครื่องมือช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน


ทางด้านบิวตี้ที่คอยมองเดซี่อยู่ข้างนอกตลอดนั้น ก็แปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้น พอเธอมองไปที่จอสัญญาญชีพของเดซีก็ต้องตกใจ  เพราะเส้นสัญญาณอ่อนมาก เกือบจะเป็นเส้นตรง  พยาบาลเองก็วิ่งเข้าออกในห้องกันจ้าละหวั่น


บิวตี้ >> “เกิดอะไรขึ้น....มะ แม่ค่ะ เหมือนเดซี่จะอาการแย่ลงนะคะ”


พูดพร้อมกับเดินไปหาแม่เดซี่โดยไม่ลาสายตาจากเดซี่เลย


แม่เดซี่ >> “มะ หมายความยังไงนะ เกิดอะไรขึ้นบิวลูก.............โถ่ลูกแม่...แกจะไปจากแม่แล้วเหรอ เดซี่ มาเอาชีวิตฉันไปเถอะ อย่าเอาชีวิตลูกสาวฉันไปเลย.....ฮือออ”


แม่เดซี่ร้องไห้ฟูมฟาย พร้อมกับทรุดลงไปนั่งกับพื้น  บิวเองก็ได้แต่ร้องไห้  มายเองก็ตกใจทำอะไรไม่ถูก ไม่คิดว่าอยู่ๆจะเกิดเรื่องแบบนี้ พอตั้งสติได้มายรีบโทรไปหา แยมและเอม เพื่อนสนิทอีกสองคนทันที


ตอนนี้อาการของเดซี่แย่ลงเรื่อย ๆ ทำให้หมอต้องรีบปั๊มหัวใจ เพื่อช่วยเหลือ



ณ โลกหลังความตาย


เดซี่ที่ร้องไห้เสียใจกับการจากไปของจียง เธอเจ็บปวดใจมาก และดูเหมือนว่าตัวเธอเอกก็กำลังจะหายไปเช่นกัน


เดซี่ >> “นะ นี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมฉันเอง ก็กำลังจะหายไปละ”


ร่างของฉันค่อยๆเลื่อนหายไป ที่ละนิดๆ นี้ฉันคงต้องหายไปและไปเกิดใหม่เหมือนกันซินะ..มันคงถึงเวลาของฉันแล้วซินะ


// จียงคะ ฉันรักคุณเหลือเกิน ถ้าชาติหน้ามีจริง ถ้าเราได้เกิดในภพชาติเดียวกัน ขอให้เราได้เจอกัน และได้อยู่ด้วยกันขออย่าให้มีอะไรมาพรากเราได้อีก....ฉันจะไม่มีวันลืมคุณ   ลาก่อนค่ะ //


และแล้วร่างวิญญาณของเดซี่ก็สลายหายไป....เหลือไว้เพียงที่แห่งนี้ ที่แห่งความทรงจำของเขาทั้งสองคน ทุ่งดอกเดซี่ของพวกเขา ลาก่อนนะ



กลับมาที่ ห้อง ICU  รพ. X


เดซี่ ที่สัญญาณชีพอ่อนแรง  หัวใจหยุดเต้นไปแล้ว หมอได้พยายามยื้อชีวิตของเธอ  ในที่สุดหัวใจของเธอก็กลับมาเต้นปกติอีกครั้ง สัญญาณชีพก็เริ่มกลับเข้ามาสู่สภาวะปกติ   หมอและพยาบาลต่างพากันดีใจที่สามารถช่วยชีวิตเดซี่ไว้ได้


หมอ >> “คุณแม่ครับ ตอนนี้คนไข้กลับเข้ามาสู่สภาวะปกติแล้วนะครับ”


แม่เดซี่  >> “ฮือออ คุณหมอคะ ขอบคุณมากๆค่ะ ขอบคุณจริงๆ ที่ช่วยชีวิตลูกสาวฉันไว้ ขอบคุณจริงๆค่ะ”


หมอ >> “ไม่เป็นไรครับคุณแม่ มันเป็นหน้าที่ของพวกผมอยู่แล้วครับ หลังจากนี้ก็ต้องเฝ้าดูอาการคนไข้อย่างใกล้ชิดนะครับ ”  


ทั้งแม่และเพื่อนๆของเธอ ดีใจมากต่างก็กล่าวขอบคุณหมอและพยาบาล ที่ช่วยเหลือเดซี่เอาไว้


แต่ที่ร่างกายของเดซี่ตอนนี้ กลับมีน้ำตาที่ไหลรินออกมาอาบสองแก้ม....


ผ่านมา 2 วัน ตั้งแต่วันที่โคมาอาการของเดซี่ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ จนเดซี่ได้ย้ายออกจากห้อง ICU ไปที่ห้องพักฟื้น



// มืดจัง นี้ฉันอยู่ที่ไหนนะ ทำไมขยับตัวไม่ได้เลย เดี่ยวนะเดซี่ ตั้งสติ ใจเย็นๆ //


ฉันพยายามตั้งสติและตอนนี้ฉันรับรู้ได้ถึงสัมผัสจากร่างกาย อากาศเย็นรอบตัว เสียงรอบข้างที่คุ้นเคย และสัมผัสอบอุ่นที่กุมมือฉันอยู่  ฉันพยายามออกแรงทั้งหมดที่มีเพื่อขยับร่างกายแต่ก็ทำได้แค่ขยับนิ้วมือเท่านั้น...


//ที่นี้ที่ไหนกันนะ ร่างใหม่ของฉันเหรอ นี้ฉันมาเกิดใหม่ในร่างคนพิการเป็นอัมพาตหรือร่างเด็กทารกกันนะ ทำไมขยับร่างกายไม่ได้เลย //


ฉันค่อยๆ ลืมตาขึ้น ....ตาของฉันพล่ามัว เพราะไม่เจอแสดงสว่างมานาน ฉันหลับตาและค่อยๆลืมตาขั้นอีกครั้ง ฉันค่อยๆมองไปรอบๆ และพบว่ามีผู้หญิงคนนึงนอนหลับอยู่ที่ข้างๆฉัน มือของเธอกุมมือของฉันอยู่ ทำไมผู้หญิงคนนี้ดูคุ้นตาจังนะ ฉันพยายามขยับตัวเพื่อให้เธอตื่น แต่ก็ทำได้แค่ขยับนิ้วอยู่ดี


//โอ้ย เรี่ยวแรงของฉันหายไปไหนหมดเนี้ย ทำไมร่างกายไม่ได้ดังใจเลย //


ฉันพยายามมองผู้หญิงคนนี้อีกครั้ง ภาพที่คุ้นตาค่อยๆผุดขึ้นมาในหัว..ภาพเรื่องราวก่อนที่ฉันจะประสบอุบัติเหตุ.....


// มะ แม่ เหรอ  ...............แม่จริงๆเหรอ //


ฉันรวมรวมเรี่ยวแรงทั้งหมด เพื่อเปล่งเสียงออกไป


เดซี่ >> “มะ แม่”


เสียงของฉันแผ่วเบา ฉันพยายามอีกครั้ง ในตอนนั้นเองก็มีคนเปิดประตูเข้ามา


เดซี่ >> “มะ แม่  แม่คะ”


บิวและมายที่ไปซื้อของ พอเปิดประตูเข้ามา พวกเขาแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง เดซี่ที่นอนเป็นผักตลอด 1เดือน ตอนนี้ลืมตาและพยายามขยับตัว พวกเธอตะลึงจนข้าวของในมือหล่น


บิว/มาย >> “เดซี่!! ” พวกเธอตะโกนเสียงดังจนแม่ตื่น


แม่เดซี่ >> “เอ๊ะอะ อะไรกันเด็กๆ”


บิว/มาย >> “แม่ค่ะ เดซี่ฟื้นแล้วค่ะ”


แม่หันมามองตามเสียงที่เพื่อนๆของฉันแม่


เดซี่>> “แม่คะ”


ฉันที่ร้องไห้และยิ้มให้แม่


แม่เดซี่ >> “เดซี่...ลูกแม่ แกฟื้นแล้ว ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์แม่นึกว่าจะไม่ได้ลูกกลับคืนมาแล้ว”


แม่ร้องไห้และโผลเขากอดฉันด้วยความรักและความคิดถึง เพื่อนๆของฉันเองก็เหมือนกันพวกเขาเข้ามากอดฉัน พวกเรากอดกันและร้องไห้ไปด้วยกัน


เดซี่ >> “หนูกลับมาแล้วนะคะแม่ ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะคะ”


 


ผู้เขียน :  ตอนนี้เดซี่กลับมายังโลกปัจจุบัน กลับมาเข้าร่างของเธอ แล้วตอนนี้จียงจะเป็นยังไงบ้างนะ เรื่องราวของพวกเขาที่เกิดขึ้นจะเป็นเรื่องจริงหรือเพียงแค่ความฝัน ต้องคอยติดตามตอนต่อไปค่ะ