หวานใจนายซุปตาร์

-

เขียนโดย AIBERRY

วันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 เวลา 15.50 น.

  23 ตอน
  9 วิจารณ์
  20.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 15.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ความรัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ณ ทุ่งดอกเดซี่ โลกหลังความตาย
วันเวลาผ่านพ้นไป ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว เพราะที่แห่งนี้ ไม่มีเวลากลางคืนมีแค่เวลากลางวันที่แสนอบอุ่นและรู้สึกเย็นสบายไปพร้อมๆกัน พวกเขาสองคนอยู่ที่นี้มานานแค่ไหนกันนะ....ตั้งแต่วันนั้นจนตอนนี้ไม่มีใครผ่านเข้ามาอีกเลย
พวกเขาใช้เวลาเรียนรู้กันและกัน ทำอะไรหลายๆอย่างด้วย วันวันเวลาเนินนาน ทำให้ความรู้สึกดีๆที่มีให้กัน มันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้ทั้งสองคนแน่ใจแล้วว่า ความรู้สึกที่มีให้กันนั้นไม่ใช้เพียงแค่ เพื่อนผี ที่มีชะตากรรมร่วมกันเท่านั้น แต่มันพิเศษและชัดเจนตั้งแต่วันแรกที่พวกเขาได้พบกัน
ถึงจะอยู่ที่นี้นานแค่ไหน พวกเขาก็ไม่ได้รู้สึกเบื่อหน่าย เพราะว่าที่นี้พวกเขาจะไม่รู้สึกหิว  ไม่เจ็บ ไม่ปวด หากต้องการอะไระไรเพียงแค่นึกถึง สิ่งๆนั้นก็จะปรากฏออกมาทันที
เดซี่ >> “จียงคะ แต่งเพลงได้ถึงไหนแล้ว ฉันอยากฟังเพลงของคุณเร็วๆจัง  มันต้องเพราะมากแน่ๆ”
จียง >> “ใกล้แล้วละจ้ะ ถ้าเสร็จแล้วผมจะร้องให้คุณฟังคนแรกเลย”
เดซี่ >> “ก็แหง๋  ละก็ที่นี้มีแค่ฉันกับคุณนี้น๊า”
จียง >> “นั้นซินะ ถ้าเพลงนี้ได้เปิดที่โลก จะต้องดังมากแน่ๆ”
เดซี่ >> “และป่านนี้คุณและเพื่อนๆ คงเป็นนักร้องดังไปแล้วแน่ๆเลย”
จียง >> “นั้นซิ....ป่านนี้พวกนั้นจะเป็นยังไงบ้างนะ.......แต่ก็ช่างมันเถอะ ผมไม่หวังอะไรแบบนั้นแล้วละ ขอแค่ได้อยู่กับคุณตอนนี้ก็พอแล้ว”
/ ผมยื่นมือออกไป เพื่อสัมผัสมือของเธอ เธอยิ้มหวานให้ผม  ทุกอย่างมันช่างสดใส ทุกครั้งที่เธอยิ้มมา เธอคือสิ่งเดียวที่ทำให้ผมอยู่ที่นี้ได้ ด้วยความความสุข และค่อยๆหายเศร้าไปที่ละนิด /
เดซี่ >> “ค่ะ ฉันจะอยู่ข้างๆคุณ อยู่ที่นี้กับคุณตลอดไป”
ฉันยิ้มให้เขา และรับรู้ได้ถึงความเศร้าเล็กๆในจิตใจของเขา เพราะฉันรู้ว่าก่อนที่จะมาที่นี้เขาเป็นคนที่ทุ่มเทมากแค่ไหนให้กับความฝันและสิ่งที่เขารัก ฉันกุ่มมือของเขา และโผล่เข้าไปกอด ให้เขารู้ว่าฉันไม่มีทางจะหนีไปไหน ฉันจะอยู่ตรงนี้ ข้างๆเขา
//ฉันอยากให้คุณได้กลับไปใช้ชีวิตและทำตามความฝันของตัวเองอีกครั้ง อย่างน้อยคุณคงจะยิ้มได้อย่างเต็มที่ โดยที่ไม่ต้องรู้สึกเศร้าแบบนี้ //
จียง >> “ขอบคุณนะ ผมก็จะอยู่ข้างๆคุณ ไม่มีวันทิ้งคุณไปไหน”
เธอกอดผมแน่น ผมเองก็โอบกอดเธอไว้ เราสองคนรับรู้ได้ถึงความรู้สึกของกันและกัน ผมรู้ว่าเธอกำลังทำให้ผมมั่นใจ เธอส่งความรู้สึกของเธอมาปลอบประโลมความเศร้าของผม  ผมรู้..ว่าเธอรู้..ว่าผมรู้สึกยังไง ผมนึกภาพไม่ออกจริงๆ ว่าถ้าผมไม่มีเธอ ผมจะอยู่ได้ยังไงในตอนนี้ เธอเป็นเหมือนแสงสว่าง และกำลังใจของผม และที่สำคัญเธอคือความสุขเดียวของผมในตอนนี้
// หวานใจของผม ทำไมคุณน่ารัก และอ่อนโอนขนาดนี้นะ... ถ้าเราสองคนยังมีชีวิตอยู่...ถ้ามีคุณและสิ่งที่ผมรัก ผมจะมีความสุขมากแค่ไหนกันนะ เดซี่...ผมรักคุณเหลือเกิน//
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายฟิคชั่นเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา