[Fanfic jojox oc]ภาคตามล่าหากุญแจแห่งโลก

"โอ้ย....."ฉันค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆ
"นี่ฉันตายหรือยังเนีย....."
"ยังหรอกหนูน้อย"เมโลเน่จับที่หน้าของฉัน
"ดวงแข็งสะจริงๆตอนแรกก็นึกว่าจะไม่รอดสะแล้ว"โจรูโน่
"แล้วกุญแจล่ะ"
"ทำลายทิ้งไปแล้ว แต่ไม่ต้องห่วงหรอกถึงยังไงพวกเราก็จะช่วยเพื่อนๆของเธอให้ได้"บูจาราตี้
"เหรอ?"ฉันรีบลุกขึ้นยืน
"เอาล่ะ กลับบ้านกันเถอะ"นารันช่าตบไหล่ฉัน
"บ้านเหรอ....?"
"อืมบ้านของพวกเราไง พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกันนี่"นารันช่า
"นี่พวกนาย......จะรับเด็กกำพร้าที่ฆ่าคนมาแล้วเป็น10อย่างฉันเป็นครอบครัวเนียนะ"
"แน่นอนสิ เพราะงั้นเรากลับไปด้วยกันนะ"ฟูโก้
"อืม!"หลังจากนั้นพวกเราก็กลับไปที่บ้านของพวกเรา
3 วันต่อมา
ตึกๆๆๆ ฉันเดินอยู่ริมถนน  ตอนนี้ฉันถูกพวกโจรูโน่ส่งให้ไปเรียนหนังสือ ถึงบางทีมันออกจะหน้าเบื่อนิดหน่อยแต่ก็สนุกดีเหมือนกัน....
"เฮ้ ไอ้หนู!"มีผู้ชาย3คนเดินมาล้อมฉันไว้
"อะไรค่ะ!"
"มีเงินเท่าไรส่งมาให้หมด"
"ไม่มีค่ะ"
"อย่ามาโกหก!"
"ฉันไม่มีเวลามากหรอกนะ ฉันต้องรีบกลับบ้านแล้ว!"ฉันพยายามเดินออกมาห่างๆแต่ไม่ได้ผล
"ถ้าแก่ไม่มีเงินก็ตามพวกเรามาสะ จะได้ไปหาเงินมาให้พวกเรา"ชายคนนั้นจะเข้ามาจับตัวฉันแต่ถูกอีกมือนึงปัดออกไป
"อาบัคคลิโอ้!"
"นี่มันคนของบูจาราตี้ไม่ใช่เหรอ"ชายคนที่หนึ่ง
"งั้นรีบไปเถอะ!"ชายคนที่สองพูดขึ้นก่อนทั้งสามคนนั้นจะวิ่งหนีไป
"บอกแล้วใช่ไหมให้รออยู่ที่โรงเรียน!"อาบัคคลิโอ้ตวาดใส่ฉัน
"ขอโทษค่ะ!"
"เออๆ กลับบ้านเดี่ยวนี้เลยมา"แล้วอาบัคคลิโอ้ก็รีบจูงฉันกลับบ้านไป
ณ ที่ฐานทัพ(บ้าน)
"ว่าไงกลับมาแล้วเหรอ?"ทริซ
"นี่นารันช่า 2×4ได้เท่าไหร่"ฟูโก้
"4"นารันช่า
"ผิดแล้ว2×4=8ต่างหากเมื่อไหร่จะจำเนีย!"ฟูโก้เริ่มหงุดหงิด
"พวกนายเลิกพูดถึงเลขสี่ได้ไหม!"มิสต้า
"นี่เธอน่ะ"ฟูโก้ชี้มาที่ฉัน
"พึ่งไปโรงเรียนมาใช่ไหม"ฟูโก้
"อืม"ฉันตอบไปอย่างงงๆ
"งั้น5×6เท่ากับเท่าไหร่ห้ามใช้เครื่องคิดเลขนะ"ฟูโก้
"30"
"ถูกต้อง!"ฟูโก้
"สุดยอดข้อนี้ฉันตอบไม่ได้ด้วยซ้ำ!"นารันช่า
"งั้น 3×4÷72+8เท่ากับเท่าไร"ฟูโก้
"8.166667"
"ถูกด้วย สุดยอดอะ"ฟูโก้
"นี่ๆว่างๆมาสอนฉันบ้างสิ เรียนกับฟูโก้ที่ไรฟูโก้ก็เอาแต่ใช้กำลังอะ"นารันช่ารีบเข้ามาหาฉัน
"ก็นายมันสอนยากสอนเย็นสอนเท่าไรก็ไม่จำเองนี่นา"ฟูโก้ทำท่าทางไม่รู้ไม่ชี้ นี้ล่ะครอบครัวใหม่ของฉันถึงจะเป็นมาเฟียแต่ก็เป็นมาเฟียที่ไม่ค่อยเหมือนมาเฟียทั่วไปสักเท่าไหร
"ทุกคน!!ข้าวเย็นพร้อมแล้วนะ"บูจาราตี้
"อืม ไปเดี่ยวนี้ล่ะ!"มิสต้าพูดขึ้น แล้วทุกคนก็กินข้าวด้วยกันอย่างมีความสุข