หัวใจไม่เคยจะลืม...In The Heart

 
 
 
                โทโมะที่เพิ่งกลับมาจากอังกฤษก็งงที่เจอป๊อบปี้ที่บ้าน
 
 
โทโมะ: พี่กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่
 
 
 
ป๊อบ: กลับมาเมื่อวาน 
 
 
 
โทโมะ: อ่อ ไม่เจอกันตั้ง3ปี พี่สบายดีนะ
 
 
 
ป๊อบ: สบายดี
 
 
 
โทโมะ: ผมขอตัวก่อนนะ 
 
 
 
แม่ป๊อบ: เดี๋ยวเพิ่งจะกลับมาจะรีบออกไปไหนอีก
 
 
 
 
โทโมะ: ผมจะเอาของฝากไปให้ฟาง 
 
 
 
แม่ป๊อบ: ดูท่าทางจะรักเพื่อนคนนี้มากนะ
 
 
 
ป๊อบ: ผมขอตัวขึ้นบนห้องก่อนนะครับ
 
 
 
แม่ป๊อบ: อ้าวไปกันหมด
 
 
 
 
 
                      ตลอดเวลาฟางคิดถึงแค่เรื่องของป๊อบปี้จนไม่เป็นอันทำอะไร แต่เมื่อโทโมะมาหาฟางที่คอนโดสิ่งแรกที่ฟางถามกับโทโมะคือเรื่องของป๊อบปี้ ทำให้โทโมะรู้สึกเสียใจมาก 
 
 
 
 
ฟาง: โทโมะเราอยากคุยกับพี่ป๊อบ โทโมะช่วยเราหน่อยนะ เราอยากคุยกับเขาจริงๆ
 
 
 
โทโมะ: ฟาง ทำไม 
 
 
 
ฟาง: นะ โทโมะ เราขอร้อง นะ นะโทโมะ
 
 
 
โทโมะ: อืม 
 
 
 
ฟาง: ตอนนี้เลยได้มั้ย 
 
 
 
โทโมะ: ฟาง ทำไม ฟางไม่ลืมพี่ป๊อบไปสักที 3 ปีที่เขาหายไปนะ จะรอเขาทำไม
 
 
 
ฟาง: ทำไมโทโมะพูดแบบนี้ล่ะ 
 
 
 
โทโมะ: เราขอโทษ เรา...
 
 
 
ฟาง: โทโมะไม่ต้องช่วยเราก็ได้ เราคงขอมากไป 
 
 
 
โทโมะ: ฟาง เราไม่ได้ตั้งใจ 
 
 
 
ฟาง: ........
 
 
 
โทโมะ: เดี๋ยวเรานัดพี่ป๊อบให้ล่ะกัน 
 
 
 
ฟาง: ขอบคุณนะ
 
 
 
 
 
                                  โทโมะโทรหาป๊อบปี้ให้ออกมาเจอที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งใจกลางเมือง และพาฟางไปส่งเพื่อให้ฟางได้เจอกับป๊อบปี้ เวลาผ่านไปไม่นาน ป๊อบปี้ก็มาถึงบริเวณที่โทโมะนัด เป็นที่เงียบๆสงบๆและดูส่วนตัว แต่เขากลับไม่เห็นโทโมะ ฟางที่เห็นป๊อบปี้ก็รีบออกมาจากที่ซ่อน 
 
 
 
 
ฟาง: พี่ป๊อบ 
 
 
 
            ป๊อบปี้ได้ยินเสียงมาจากด้านหลังก็หยุดชะงักแต่ไม่ยอมหันกลับไปมอง ทำให้ฟางต้องเดินอ้อมมาเผชิญหน้ากับเขาเอง
 
 
 
ฟาง: ฟางอยากคุยกับพี่ 
 
 
 
ป๊อบ: คุณพูดไม่รู้เรื่องรึไง ผมบอกว่าผมไม่มีอะไรจะคุยกับคุณไง เห้ย ผมว่าคุณฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องแล้วนะ 
 
 
 
ฟาง: ฟางไม่รู้ว่าทำไมพี่ถึงพูดกับฟางแบบนี้ บอกฟางได้มั้ยทำไมต้องทำกันขนาดนี้ ทำไมต้องลืมกัน ทำไมต้องทำเหมือนไม่รู้จักกัน ทั้งๆที่เราเคยรักกัน เราไม่เคยทะเลาะกัน โกรธกัน เกลียดกัน ฟางไม่เข้าใจ ทำไมเหรอ ทำไม
 
 
 
ป๊อบ: ไม่ทำไม ฟังนะ ผม...ไม่ได้รัก...คุณแล้ว
 
 
 
ฟาง: ไม่จริง พี่ป๊อบไม่ใช่คนแบบนี้ ไม่ใช่ ฟางไม่เชื่อ ฟางยังจำได้ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน เราไม่ได้ทะเลาะอะไรกันเลย มันไม่ใช่อะ มันไม่มีเหตุผลที่พี่จะบอกเลิกฟาง ที่พี่จะไม่รักฟางแล้ว บอกฟางเถอะนะ ว่าทำไม 
 
 
 
ป๊อบ: วิธีบอกเลิกมันมีหลายวิธีนะ ไม่จำเป็นว่าจะต้องบอกกันตรงๆ คุณคงจะซื่อเกินไป เลยไม่รู้อะไรเลย 
 
 
 
ฟาง: พี่ป๊อบ...
 
 
 
ป๊อบ: สรุปคือโทโมะหลอกให้ผมมาที่นี้ เพื่อให้มาเจอคุณงั้นซินะ.....โทโมะออกมาได้แล้ว 
 
 
 
 
                        ป๊อบปี้รู้ว่าโทโมะต้องแอบอยู่แถวๆนี้เลยเรียกให้ออกมา เมื่อโทโมะออกมาก็รีบเดินมายืนข้างๆพี่ที่เอาแต่มองหน้าป๊อบปี้แล้วร้องไห้ 
 
 
 
 
ป๊อบ: อย่าหลอกพี่แบบนี้อีกนะโทโมะ แม่งโครตเสียเวลาเลย ไร้สาระ ชะมัด !!!
 
 
 
โทโมะ: พี่ทำฟางร้องไห้ พี่ต้องขอโทษฟางก่อน 
 
 
 
ป๊อบ: ที่แกหลอกพี่ล่ะ หลอกให้มาเจอผู้หญิงคนนี้จะรับผิดชอบยังไง 
 
 
 
โทโมะ: พี่ป๊อบ !!!
 
 
 
ฟาง: ฮึก ฮึก ในเมื่อพี่ไม่ได้รักฟางแล้วจริงๆ ฟางก็จะ...ฟางก็จะตัดใจ ฟางจะไม่รักพี่อีก 
 
 
 
                            ฟางรีบวิ่งออกไปพร้อมกับน้ำตา โทโมะรีบวิ่งตามปล่อยให้ป๊อบปี้ยืนอยู่คนเดียว น้ำตาของป๊อบปี้หยดลงเมื่อได้ยินในสิ่งที่ฟางพูด 
 
 
 
 
ป๊อบ: ถูกแล้วที่มันเป็นแบบนี้