หัวใจไม่เคยจะลืม...In The Heart
เขียนโดย Kzlovepf
วันที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 เวลา 16.28 น.
แก้ไขเมื่อ 6 เมษายน พ.ศ. 2562 00.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ไม่มีวันลืม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
โทโมะที่เพิ่งกลับมาจากอังกฤษก็งงที่เจอป๊อบปี้ที่บ้าน
โทโมะ: พี่กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่
ป๊อบ: กลับมาเมื่อวาน
โทโมะ: อ่อ ไม่เจอกันตั้ง3ปี พี่สบายดีนะ
ป๊อบ: สบายดี
โทโมะ: ผมขอตัวก่อนนะ
แม่ป๊อบ: เดี๋ยวเพิ่งจะกลับมาจะรีบออกไปไหนอีก
โทโมะ: ผมจะเอาของฝากไปให้ฟาง
แม่ป๊อบ: ดูท่าทางจะรักเพื่อนคนนี้มากนะ
ป๊อบ: ผมขอตัวขึ้นบนห้องก่อนนะครับ
แม่ป๊อบ: อ้าวไปกันหมด
ตลอดเวลาฟางคิดถึงแค่เรื่องของป๊อบปี้จนไม่เป็นอันทำอะไร แต่เมื่อโทโมะมาหาฟางที่คอนโดสิ่งแรกที่ฟางถามกับโทโมะคือเรื่องของป๊อบปี้ ทำให้โทโมะรู้สึกเสียใจมาก
ฟาง: โทโมะเราอยากคุยกับพี่ป๊อบ โทโมะช่วยเราหน่อยนะ เราอยากคุยกับเขาจริงๆ
โทโมะ: ฟาง ทำไม
ฟาง: นะ โทโมะ เราขอร้อง นะ นะโทโมะ
โทโมะ: อืม
ฟาง: ตอนนี้เลยได้มั้ย
โทโมะ: ฟาง ทำไม ฟางไม่ลืมพี่ป๊อบไปสักที 3 ปีที่เขาหายไปนะ จะรอเขาทำไม
ฟาง: ทำไมโทโมะพูดแบบนี้ล่ะ
โทโมะ: เราขอโทษ เรา...
ฟาง: โทโมะไม่ต้องช่วยเราก็ได้ เราคงขอมากไป
โทโมะ: ฟาง เราไม่ได้ตั้งใจ
ฟาง: ........
โทโมะ: เดี๋ยวเรานัดพี่ป๊อบให้ล่ะกัน
ฟาง: ขอบคุณนะ
โทโมะโทรหาป๊อบปี้ให้ออกมาเจอที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งใจกลางเมือง และพาฟางไปส่งเพื่อให้ฟางได้เจอกับป๊อบปี้ เวลาผ่านไปไม่นาน ป๊อบปี้ก็มาถึงบริเวณที่โทโมะนัด เป็นที่เงียบๆสงบๆและดูส่วนตัว แต่เขากลับไม่เห็นโทโมะ ฟางที่เห็นป๊อบปี้ก็รีบออกมาจากที่ซ่อน
ฟาง: พี่ป๊อบ
ป๊อบปี้ได้ยินเสียงมาจากด้านหลังก็หยุดชะงักแต่ไม่ยอมหันกลับไปมอง ทำให้ฟางต้องเดินอ้อมมาเผชิญหน้ากับเขาเอง
ฟาง: ฟางอยากคุยกับพี่
ป๊อบ: คุณพูดไม่รู้เรื่องรึไง ผมบอกว่าผมไม่มีอะไรจะคุยกับคุณไง เห้ย ผมว่าคุณฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องแล้วนะ
ฟาง: ฟางไม่รู้ว่าทำไมพี่ถึงพูดกับฟางแบบนี้ บอกฟางได้มั้ยทำไมต้องทำกันขนาดนี้ ทำไมต้องลืมกัน ทำไมต้องทำเหมือนไม่รู้จักกัน ทั้งๆที่เราเคยรักกัน เราไม่เคยทะเลาะกัน โกรธกัน เกลียดกัน ฟางไม่เข้าใจ ทำไมเหรอ ทำไม
ป๊อบ: ไม่ทำไม ฟังนะ ผม...ไม่ได้รัก...คุณแล้ว
ฟาง: ไม่จริง พี่ป๊อบไม่ใช่คนแบบนี้ ไม่ใช่ ฟางไม่เชื่อ ฟางยังจำได้ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน เราไม่ได้ทะเลาะอะไรกันเลย มันไม่ใช่อะ มันไม่มีเหตุผลที่พี่จะบอกเลิกฟาง ที่พี่จะไม่รักฟางแล้ว บอกฟางเถอะนะ ว่าทำไม
ป๊อบ: วิธีบอกเลิกมันมีหลายวิธีนะ ไม่จำเป็นว่าจะต้องบอกกันตรงๆ คุณคงจะซื่อเกินไป เลยไม่รู้อะไรเลย
ฟาง: พี่ป๊อบ...
ป๊อบ: สรุปคือโทโมะหลอกให้ผมมาที่นี้ เพื่อให้มาเจอคุณงั้นซินะ.....โทโมะออกมาได้แล้ว
ป๊อบปี้รู้ว่าโทโมะต้องแอบอยู่แถวๆนี้เลยเรียกให้ออกมา เมื่อโทโมะออกมาก็รีบเดินมายืนข้างๆพี่ที่เอาแต่มองหน้าป๊อบปี้แล้วร้องไห้
ป๊อบ: อย่าหลอกพี่แบบนี้อีกนะโทโมะ แม่งโครตเสียเวลาเลย ไร้สาระ ชะมัด !!!
โทโมะ: พี่ทำฟางร้องไห้ พี่ต้องขอโทษฟางก่อน
ป๊อบ: ที่แกหลอกพี่ล่ะ หลอกให้มาเจอผู้หญิงคนนี้จะรับผิดชอบยังไง
โทโมะ: พี่ป๊อบ !!!
ฟาง: ฮึก ฮึก ในเมื่อพี่ไม่ได้รักฟางแล้วจริงๆ ฟางก็จะ...ฟางก็จะตัดใจ ฟางจะไม่รักพี่อีก
ฟางรีบวิ่งออกไปพร้อมกับน้ำตา โทโมะรีบวิ่งตามปล่อยให้ป๊อบปี้ยืนอยู่คนเดียว น้ำตาของป๊อบปี้หยดลงเมื่อได้ยินในสิ่งที่ฟางพูด
ป๊อบ: ถูกแล้วที่มันเป็นแบบนี้
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ