ตราบาปสีขาว

 

 

 

“อื้ม พี่ป๊อปคะ พอก่อนได้มั้ย ฟางเหนื่อยแล้วนะ”ฟางพลิกตัวหันหลังให้เขาในเวลาเที่ยงวันเสาร์หลังจากเมื่อคืนที่ผ่านบทร้อนรักของเขามา และใน

ตอนเช้าเขาก็เริ่มมันกับเธออีกจนทำให้เธอเริ่มเหนื่อยอ่อน

 

 

 

 

“ฟางน่ากินไปหมดทั้งตัวนี่ครับ พี่อยากจะกอดฟางไว้แบบนี้ตลอดไปจริงๆ”ป๊อปปี้พูดพลางจูบที่หัวไหล่มน และหอมแก้มฟางไว้

 

 

 

 

 

 

“แต่สุดท้ายพี่ก็ไม่เคยหยุดอยู่แค่กอดทุกครั้งเลย ฟางเริ่มเหนื่อยแล้วนะคะ”ฟางตอบพลางพลิกตัวกลับมามองป๊อปปี้ ป๊อปปี้ยิ้มพลางลูบผมฟางด้วย

ความเอ็นดูก่อนที่จะก้มลงจูบฟางอีกครั้ง และสุดท้ายเธอก็ถูกเขาจัดการอยู่ดี

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกันน้ำตาลไหนว่าวันนี้เราจะไปสวนสนุกด้วยกันไง แล้วนี่แก้วก็รอน้ำตาลอยู่ที่หน้าคณะแล้วจะมาเบี้ยวกันแบบนี้ได้ไง อ่ะๆเข้าใจว่าพ่อป่วยต้อง

กลับไปดูแล ก็ได้ๆงั้นวันนี้ยกเลิกนัดก่อนก็ได้ ขอให้พ่อของน้ำตาลหายป่วยไวไวนะ”แก้วหงุดหงิดเมื่อน้ำตาลแฟนสาวจู่ๆโทรมาเลื่อนนัดที่จะไปเที่ยว

สวนสนุกด้วยกันไปซะดื้อๆเพราะมีธุระด่วนก่อนที่จะวางสายมองไปรอบๆคณะของตัวเองในเช้าวันเสาร์ด้วยความเบื่อหน่ายก่อนที่จะลุกขึ้นเดินเล่นรอบๆ

คณะแก้เซ็ง พลันสายตาหันไปเห็นโทโมะที่เดินทำลับๆล่อๆแล้วตามผู้หญิงคนหนึ่งเข้าไปในอาคารซอ่มบำรุงของสาขาเครื่องกลก็รีบวิ่งไปดู

 

 

 

 

 

 

 

“แหม พี่พิตต้าใจเย็นๆสิครับ วันนี้ผมอยู่กับพี่ได้ทั้งวันอยู่แล้ว”โทโมะพูดเมื่อถูกรุ่นพี่สาวดันไปชิดกับกำแพงแล้วซุกไซร้ไปตามตัวของเขา

 

 

 

 

 

“ก็ไม่ได้เจอกันตั้งหลายอาทิตย์พี่ไปฝึกงานกลับมากับพี่บอล พี่ก็อยากเจอเรา ที่ชะอำพี่เบื่อพี่บอลจะตาย คนอะไรจืดชืด”พิตต้าพูดถึงแฟนของตัวเอง

“งั้นก็จะพูดถึงคนอื่นทำไมล่ะครับ งั้นเราก็มาทำเวลานี้ให้เป็นของเราดีกว่า”โทโมะพูดก่อนที่จะบดจูบรุ่นพี่สุดเซ็กซี่อย่างร้อนแรง ทั้งคู่ผลัดกันซุกไซร้

ตามตัวกันอย่างถึงพริกถึงขิง

 

 

 

 

 

 

 

“ไอ้เลว นั่นมันแฟนสายรหัสชั้นเลยนะ”แก้วอึ้งเมื่อแอบดูพบว่าโทโมะกำลังนัวเนียอยู่กับแฟนสาวของบอลพี่รหัสปี4ของเธอก็ไม่พอใจก่อนที่จะจัดการ

อัดคลิปวีดีโอนี้ไว้เพื่อบอกกับรุ่นพี่

 

 

 

 

 

 

“เห้ย นั่นใครน่ะ”แต่แล้วแก้วที่อัดคลิปวีดีโออยู่นั้นก็ต้องตกใจเมื่อมีคนโทรเข้า ทำให้โทโมะและพิตต้ารีบผละออกจากกันก่อนที่ร่างสูงจะรีบวิ่งออกไป

ตามคนที่มาแอบดูตัวเอง

 

 

 

 

 

“โอ๊ย จะโทรมาตามทำงานกลุ่มทำไมเนี่ย นัดบ่ายแท้ๆ”แก้วพูดก่อนที่จะรีบตัดสายแล้ววิ่งหนีโทโมะลัดเลาะไปหลบที่ด้านหลังอาคารซ่อมบำรุง โท

โมะวิ่งตามไปหาตัวพลันสายตากันไปเห็นเงา เงาหนึ่งสะท้อนมาทางตึกซ่อมบำรุงไวๆก็ย่องตามเข้าไปแล้วพบว่าแก้วกำลังหาทางหลบเขาอยู่ก็โกรธ

จัดก่อนที่จะเดินเข้าไปกระชากแขนแก้วลากตัวแก้วออกมาจากที่ซ่อน

 

 

 

 

 

“โอ๊ย ปล่อยชั้นนะไอ้บ้ากาม นายนี่มันเลวมากแอบกิ๊กกับพี่พิตต้าแฟนพี่รหัสชั้น ชั้นจะต้องบอกเรื่องนี้กับพี่บอล”แก้วโวยวายและพยายามแกะตัวออก

จากการเกาะกุมของโทโมะ

 

 

 

 

 

 

“อย่าแม้แต่จะคิดนะ เธอกับชั้นจะอะไรกันนักกันหนาเธอจะตามราวีชั้นไปถึงไหนถึงได้มายุ่งกับชั้นแบบนี้”โทโมะโวยวาย

 

 

 

 

 

 

“ชั้นควรจะเป็นฝ่ายพูดมากกว่านะว่าทำไมชั้นจะทำอะไรไปที่ไหนชั้นต้องเจอแต่นาย โอ๊ย ปล่อยชั้นสิวะ”แก้วย้อนเถียงกลับอย่างไม่กลัวและพยายาม

แกะมือโทโมะที่บีบรัดข้อมือตัวเองออกไปอย่างหัวเสีย

 

 

 

 

 

 

“งั้นก็ตอบมาก่อนว่าเธอเห็นอะไรในห้องนั้น บอกมาไม่งั้นชั้นไม่ปล่อยเธอแน่”โทโมะคาดคั้นจากแก้วอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“ไม่เห็น ชั้นไม่เห็นอะไรไปมากกว่านั้นล่ะ พอจะเข้าไปในห้องนั้นกลับเจอพวกหน้าหนาแอบทำอะไรกันน่าเกลียดกลางวันแสกๆแบบนั้นชั้นก็รีบออกไป

แล้ว พวกทุเรศหน้าไม่อาย”แก้วรีบโกหก

 

 

 

 

 

 

“น้อยๆหน่อยเถอะ ทีเธอล่ะกล้าที่จะจูบกับผู้หญิงในที่สาธารณะแบบนั้น แล้วที่แอบดูเนี่ยเพราะอยากจะลองเปลี่ยนใจมาลองอย่างอื่นอกจากนิ้วดูงั้นสิ

จะได้รู้ว่ามันสนุกกว่าแค่ไหน”โทโมะว่ากลับพลางยิ้มเยาะก่อนจะถูกแก้วตบหน้าหัน

 

 

 

 

 

“ยัยทอม เจ็บนะนี่เจอกันกี่ทีเธอจะมาทำร้ายชั้นแบบนี้ตลอดไม่ได้นะ คิดหรอว่าชั้นจะยอมให้เธอทำอยู่ฝ่ายเดียว”โทโมะว่าก่อนที่จะกระชากแก้วมา

แนบลำตัวก่อนที่จะดันแก้วชิดกับกำแพง

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยนะ ปล่อยะโว้ย ไอ้คนเลว”แก้วดิ้นไปมาและพยายามจะเตะโทโมะ แต่ชายหนุ่มกลับหลบได้ทันและนึกอยากแกล้งแก้วก่อนจะแกล้งซุกไซร้ตาม

ตัวแก้วทำให้แก้วหวีดร้องออกมา

 

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

แก้วโมโหก่อนที่จะใช้แรงทั้งหมดเตะผ่าหมากโทโมะอย่างแรงแล้วรีบวิ่งหนีออกไป

 

 

 

“โอ๊ย เจ็บนะยัยทอม จะใช้การได้อีกรึเปล่าเนี่ย”โทโมะร้องก่อนตะโกนไล่หลังก่อนที่จะพยายามพยุงตัวเองลุกขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“หนอย ไอ้สารเลวนอกจากทำชั่วกับคนอื่นแล้วจะทำกับชั้น ได้เล่นแบบนี้ใช่มั้ย”แก้ววิ่งออกมาแล้วนึกขนลุกกับสิ่งที่โทโมะทำลงไปก่อนที่จะตัดสินใจ

เอาคลิปของพิตต้าและโทโมะที่เธอแอบถ่ายเมื่อกี้นี้ส่งไปให้พี่รหัสของเธอทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นอะไรไปน่ะฟาง ไม่ชอบหรอที่เราอยู่ด้วยกันแบนี้”ป๊อปปี้ที่สวมชุดคลุมอาบน้ำเดินมาหาฟางที่สวมชุดคุลมอาบน้ำเหมือนเขานั่งแปรงผมที่โต๊ะ

เครื่องแป้งแล้วหมายจะกอดจูบกลับถูกฟางเบี่ยงตัวหนี

 

 

 

 

 

“ชอบค่ะ แต่ฟางแค่คิดว่าช่วงเวลาที่เราได้อยู่ด้วยกันแล้วทำไมพี่กลับเห็นค่าแค่เรื่องบนเตียงอย่างเดียว นี่ก็บ่าย2กว่าแล้วตั้งแต่เมื่อคืนพวกเรายังไม่ได้

ออกไปไหนด้วยกันเลยหรือว่าพี่เห็นความรักของฟางเป็นแค่เรื่องบนเตียงเท่านั้นหรอคะ”ฟางพูดพลางทำหน้าเศร้าลงไปอีกทำให้ป๊อปปี้ชะงักก่อนที่จะ

ลูบผมฟางอย่างเบามือ

 

 

 

 

 

 

“พี่แค่อยากใช้ช่วงเวลาอยู่กับฟางให้นานที่สุด อ่ะ เอาเป็นว่าถ้าฟางอยากออกไปข้างนอกงั้นรอพี่ก่อนนะ เดี๋ยวเราแต่งตัวเสร็จแล้วเราไปเที่ยว

กัน”ป๊อปปี้บอกก่อนที่จะให้ฟางจัดการแต่งตัวแล้วเขาก็เข้าไปอาบน้ำ ก่อนที่ฟางจะเดินลงมารอป๊อปปี้ที่ชั้นล่างแล้วเดินสำรวจในตัวบ้านของเขาไป

เรื่อยๆ ตุบ ฟางเห็นเด็กสาวผมสั้นคนหนึ่งปีนข้ามรั้วแล้ววิ่งเข้ามาในบ้านก็รีบเดินไปดูแล้วต้องตกใจเมื่อเห็นเด็กสาวคนนั้นหกล้มหน้าคะมำอยู่

 

 

 

 

 

“น้องเป็นอะไรรึเปล่าเจ็บตรงไหนมั้ยคะ”ฟางถามเด็กสาวพลางปัดเศษดินที่เลอะตัวให้เด็กสาว

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ ว่าแต่พี่คือใครมาทำอะไรที่บ้านของพี่ป๊อปรึว่าพี่คือขโมย”เด็กสาวคนนั้นรีบถามกลับอย่างรวดเร็วทำเอาฟางตอบคำถามไม่ทัน

 

 

 

 

“นารามาทำอะไรตรงนี้เนี่ยดูสิ ตัวเลอะหมดแล้ว”แต่ก่อนที่นาราและฟางจะพูดอะไรกัน ป๊อปปี้ที่แต่งตัวเสร็จแล้วเดินลงมาหา2สาวทันที

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปนาราคิดถึงพี่จังเลยค่ะ แล้วผู้หญิงคนนี้คือใครคะ แฟนพี่หรอ”นาราวิ่งไปกอดป๊อปปี้แล้วรีบถามชายหนุ่มกลับ

 

 

 

 

 

 

“นี่คือนารา น้องสาวของพี่เองฟาง ส่วนนี่พี่ฟาง เป็นรุ่นน้องที่มหาลัยของพี่”ป๊อปปี้แนะนำตัวนาราให้ฟางรู้จักก่อนที่จะแนะนำฟางให้นารารู้จักทำให้ฟาง

ชะงักกับคำพูดของชายหนุ่ม แค่รุ่นสาวงั้นหรอ

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้มาที่นี่นานมาก งั้นเราไปกินข้าวกับแม่จ๋ามั้ยพี่ป๊อป เดี๋ยวนาราจะบอกให้แม่จ๋าทำหลนปูของโปรดพี่ป๊อปกินเลย”นาราพูดด้วยความตื่นเต้นที่ได้

เจอพี่ชายก่อนจะชวนป๊อปปี้ไปทานข้าวที่บ้านหลังเล็กๆข้างบ้านของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวค่อยไปก็ได้ เอ่อ ไม่ทันแล้วสินะ”ป๊อปปี้อึกอักก่อนที่จะมองตามร่างบางของเด็กสาววิ่งไปที่บ้านตัวเองเพื่อบอกแม่ก่อนที่สายตาคมจะหันไปเห็น

ฟางยืมซึมไปก็เดินมาหา

 

 

 

 

 

 

“ทำไมถึงบอกว่าฟางเป็นแค่รุ่นน้องพี่ป๊อปคะ ทั้งๆที่พวกเราเป็นแฟนกัน”ฟางพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“โถ่ ฟางนึกว่าเรื่องอะไร คือที่พี่บอกว่าฟางเป็นแค่น้องสาวเพราะว่าตอนนี้พี่กลัวว่าที่บ้านพี่จะรู้สิว่าพี่พาเรามาที่บ้านหลังนี้ เพราะถ้าแม่พี่รู้คงแห่มากัน

ที่นี่รวมทั้งจินนี่กับพวกอีก พี่ไม่อยากให้เราถูกพวกเค้าทำร้ายอีกแล้ว แค่เรื่องเมื่อคืนก็ทำให้พี่รู้สึกแย่มากเลยนะที่นางฟ้าของพี่ต้องเจ็บตัวแบบนั้น

แล้วแม่พี่ก็ยังไม่สนใจฟางดีเท่าที่ควรอีก เห้อ ทำไมเรื่องของเราต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ”ป๊อปปี้อธิบายทุกอย่างให้ฟางเข้าใจพลางหันหน้าหนีเมื่อพูดถึง

แม่ของเขาที่ทำท่าไม่ค่อยพอใจเมื่อเห็นฟาง ฟางเห็นป๊อปปี้เครียดเรื่องแม่ก็เดินไปกอดชายหนุ่มจากด้านหลัง

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปอย่าเครียดนะคะฟางแค่ถามเฉยๆ แต่ถึงยังไงฟางขอบคุณพี่มากนะคะที่ตั้งใจจะปกป้องฟาง”ฟางพูด

 

 

 

 

 

“อย่าน้อยใจเลยนะครับคนดี ถ้าพี่คุยกับแม่ให้รู้เรื่องกับเรื่องของเรา พี่จะบอกให้ทุกคนได้รู้เลยว่าฟางคือแฟนพี่และเป็นผู้หญิงที่น่ารักที่สุดในโลก

เลย”ป๊อปปี้พูดพลางก้มลงหอมแก้มฟางก่อนที่จะผละออกจากกันเพราะนาราวิ่งกลับมาหาพวกเขา

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปไปทีสะพานปลากันไปซื้อปลากับนาราหน่อย”นาราพูดก่อนที่ทั้งหมดจะไปที่สะพานปลาเพื่อซื้อปลามาเตรียมอาหารในตอนเย็น

 

 

 

 

 

“ซื้อไปเยอะขนาดนี้จะกินกันหมดหรอคะน้องนารา”ฟางถามเมื่อเห็นว่าป๊อปปี้กับนาราสั่งปลาและของทะเลมามากมาย

 

 

 

 

 

“ปกติพี่ก็ซื้อแบบนี้ล่ะฟางเหลือดีกว่าขาดนะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“เราก็ต้องเอาไปแต่พอดีสิคะพี่ป๊อป แล้วเราก็เลือกเอาแต่ตัวที่ดีๆหน่อยจะได้ไม่เสียของ มาค่ะฟางช่วย จะทำกุ้งอบวุ้นเส้น หลนปู แล้วก็หมึกนึ่งมะนาว

ใช่มั้ยคะ”ฟางพูดก่อที่จะนั่งลงเลือกของทะเลเองกับมืออย่างตั้งใจป๊อปปี้มองภาพนั้นแล้วนิ่งเงียบก่อนที่ฟางและนาราจะพูดคุยกันอย่างถูกคอแล้วช่วย

กันขนของขึ้นรถ

 

 

 

 

 

 

“ว้าย นารา”แต่ขณะที่กำลังขนของขึ้นรถนั้น มีมอเตอร์ใส่คันหนึ่งเฉี่ยวนาราที่ก้มลงไปเก็บหมวกที่พื้นทำให้นาคาตกลงไปในน้ำฟางไม่รอช้ารีบกระโดด

ลงไปช่วยชีวิตนาราไว้ทันทีก่อนที่จะพาขึ้นมาปฐมพยาบาลและผายปอดอย่างคล่องแคล่ว

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟาง ฮือๆ”นาราฟื้นขึ้นมาก็โผเข้ากอดฟางก่อนที่ป๊อปปี้จะพานาราไปตรวจร่างกายอีกรอบที่โรงพยาบาล

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณพี่ฟางมากนะคะที่ช่วยนาราเอาไว้ ฟางจะไม่ลืมบุญคุณครั้งนี้เลย ว่าแต่พี่ฟางเก่งจังเลยค่ะทั้งว่ายน้ำเป็นทั้งรู้วิธีปฐมพยาบาลเบื้องต้น

ด้วย”เมื่อออกมาจากห้องตรวจแล้วระหว่างรอป๊อปปี้ไปจ่ายเงินนาราก็รีบถามฟางด้วยน้ำเสียงเจื้อยแจ้ว

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ ตอนพี่อยู่เชียงใหม่พี่เคยไปเข้าครอสอบรมการปฐมพยาบาลเบื้องต้นมาน่ะพี่เลยพอรู้วิธีอยู่บ้าง”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟางเก่งมากเลยค่ะ ถ้านาราได้พี่ฟางมาเป็นพี่สะใภ้จริงๆนาราต้องโชคดีมากแน่ๆเลย”นาราทึ่งก่อนที่จะโผเข้ากอดฟางแน่นทำให้ป๊อปปี้ที่จัดการ

เรื่องเงินเดินมาเห็นภาพนั้นเเล้วนิ่ง

 

 

 

 

“กลับบ้านกันเถอะแม่เราเป็นห่วงแย่แล้ว”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะพานาราและฟางกลับไปที่บ้านโดยที่เขาเงียบไม่คุยกับฟางมาตลอดทาง

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปเป็นอะไรรึเปล่าคะ รึว่าพี่ไม่พอใจที่ฟางมาจุ้นจ้านมากเกินไป”ฟางพูดระหว่างที่เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วกำลังจะไปช่วยแม่นารากับนาราทำอาหารเย็น

แล้วเห็นป๊อปปี้นั่งเงียบอยู่ที่ล่างบ้าน

 

 

 

 

 

“เปล่าหรอก พี่แค่แปลกใจเราพึ่งคบกันแท้ๆแต่ฟางกลับดูแลพี่ ใส่ใจรายละเอียด แล้วก็ช่วยชีวิตนาราโดยไม่ห่วงตัวเองเลย ทั้งที่จริงๆแล้วนาราไม่ใช่

น้องแท้ๆของพี่แต่เป็นน้องต่างแม่ เอ่อ นาราเป็นลูกของแม่บ้านที่บ้านพี่ท่านพลาดทำแม่นาราท้องน่ะแต่พ่อพี่ต้องรับผิดชอบเลยให้2แม่ลูกมาอยู่ที่นี่

และจะได้ห่างจากแม่พี่ด้วย”ป๊อปปี้เงียบสักพักก่อนที่จะพูดขึ้นและเล่าเรื่องของนารา

 

 

 

 

 

“แม่ของฟางสอนฟางเสมอค่ะว่าคนเราเกิดมามีคุณค่าเท่ากันไม่จำเป็นต้องเป็นลูกคนรวยรึจนเค้าก็คนเหมือนกันและการที่เราช่วยเหลือผู้อื่นโดยไม่หวัง

สิ่งตอบแทนนั้นมันคือการทำความดีอย่างหนึ่งนะคะ เดี๋ยวฟางไปช่วยคุณน้ากับนาราทำอาหารเย็นดีกว่าค่ะพี่ป๊อปจะได้กินข้าวเย็นไวๆวันนี้ขับรถไปมา

หลายที่เลย”ฟางพูดก่อนที่จะไปช่วยนาราและแม่ทำอาหารโดยที่ป๊อปปี้แอบดูอยู่เงียบๆก่อนที่จะทานข้าวเสร็จและฟางก็ยังอาสาช่วยนาราล้างจานให้

เรียบร้อยอีก

 

 

 

 

 

“พี่ฟาง มาเล่นไปเย็นกันเร็วค่ะ”นาราวิ่งออกมาพร้อมกับชูถุงไฟเย็นก่อนที่จะชวนฟางและป๊อปปี้เล่นไปเย็นด้วยกันป๊อปปี้ที่ปลีกมานั่งพักแล้วมองนารา

และฟางที่เล่นไปเย็นด้วยกันแล้วเงียบไม่แสดงสีหน้ารึความรู้สึกใดใดออกมา

 

 

 

 

 

“นาราน่ารักนะคะพี่ป๊อปแถมโชคดีที่มีพี่เป็นพี่ชายด้วยฟางนะไม่มีพี่ชายไม่มีน้องสาวแบบนี้หรอกค่ะเป็นลูกคนเดียวเวลาไม่ค่อยมีโมเม้นท์พี่น้องแบบนี้

เลย ไว้ว่างๆเรามาหานาราที่นี่นะคะเดี๋ยวฟางจะไปทำอาหารเหนือมาฝากนารากับคุณน้าด้วย จริงสิเมื่อกี้นาราบอกว่านาราไม่เก่งคณิตกับภาษาอังกฤษ

แถมกลัวจะสอบเข้าม.4ไม่ได้ฟางว่าจะเอาพวกหนังสือที่ฟางเคยอ่านตอนม.ปลายมาให้น้องเค้าด้วยค่ะไม่รู้ว่าหลักสูตรมันจะเปลี่ยนไปรึเปล่าแต่ก็น่าจะ

เรียนเรื่องเดียวกัน”ฟางพูดขึ้นขณะที่นาราวิ่งกลับไปอาบน้ำที่บ้าน

 

 

 

 

 

 

“พอได้แล้วล่ะ/อะไรนะคะพี่ป๊อป”ป๊อปปี้เงียบก่อนที่จะพูดขึ้นมาสร้างความประหลาดใจให้กับฟางเป็นอย่างมาก

 

 

 

 

 

“ความจริงฟางไม่ต้องทำดีขนาดนี้ก็ได้นะ เอ่อ พี่เกรงใจน่ะ”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะอึกอักหลบสายตากลมโตของฟาง

 

 

 

 

 

“โธ่พี่ป๊อปเรื่องแค่นี้เองฟางบอกแล้วไงคะมันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย ฟางเต็มใจค่ะ คนเป็นแฟนกันไม่เห็นจำเป็นต้องมีเรื่องที่จะต้องเกรงใจกันนะคะมี

อะไรที่ช่วยกันได้ก็ช่วยเหลือกันค่ะ”ฟางพูดก่อนที่จะยิ้มออกมาให้กับป๊อปปี้แล้วเอื้อมมือไปจับมือป๊อปปี้ ชายหนุ่มชะงักก่อนที่จะค่อยๆดึงมือของตัวเอง

ออกไปแล้วลุกขึ้นไปยืนมองทะเลยามค่ำคืน

 

 

 

 

 

“ฟางทำให้พี่รำคาญไปรึเปล่าคะพี่ป๊อป ฟางขอโทษค่ะ ขอโทษจริงๆ”ฟางเข้าใจว่าชายหนุ่มคงไม่พอใจก็รีบพูดขอโทษป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ฟาง ฟางชอบที่นี่มั้ยพี่ชอบมากเลยนะเวลามาเที่ยวทะเล เวลามองออกไปที่ผืนน้ำมันทำให้พี่รู้สึกผ่อนคลาย”ป๊อปปี้เปลี่ยนเรื่องคุย

 

 

 

 

 

“ค่ะ ฟางชอบทะเล สงสัยเป็นเพราะว่าฟางโตมากับภูเขามั้งคะเลยเวลามาทะเลทีไรก็ตกหลุมรัก ฟางเคยมาทะเลแค่ครั้งเดียวในชีวิตเองนะคะเชื่อมั้ย

คือตอน10ขวบตอนแม่มารับจ๊อบจัดอาหารให้งานแต่งงานที่รีสอร์ตริมทะเลแถวระยอง ฟางเห็นแต่งงานของเจ้าบ่าวเจ้าสาวคู่นั้นแล้วฟางฝันอยากจะมี

งานแต่งงานริมทะลเแบบบ่าวสาวคู่นั้นเลยค่ะ”ฟางพูดพลางคิดถึงวัยเด็กของเธอที่ถึงแม้ไม่ได้ไปเที่ยวทะเลเหมือนคนอื่นแต่ภาพประทับใจในงาน

แต่งงานนั้นทำให้เธอฝันอยากจะมีงานแต่งงานริมทะเลสักครั้ง ป๊อปปี้มองฟางที่เล่าเรื่องของตัวเองวัยเด็กก็นิ่งเงียบก่อนที่จะเบือนหน้าหนีแล้วค่อยๆ

หันมาโน้มหน้าบรรจงจุมพิศคนตัวเล็ก ฟางใจเต้นรัวเมื่อรับสัมผัสที่อ่อนโยนนั้นของป๊อปปี้ เธอหลับตาพริ้มรับสัมผัสนั้น เธออยากจะหยุดเวลานี้ไว้ให้

แสนนานเหลือเกิน ที่ๆมีเธอกับป๊อปปี้อยู่ด้วยกัน

 

 

 

 

“แหม กะแล้วว่าต้องเป็นแฟนกันจริงๆ”นาราที่แอบดูป๊อปปี้กับฟางอยู่ก็พูดขึ้นแล้วยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

 

 

 

 

 

ฟางพาร์ทนี้จะแบบสดใส โลกสวยหน่อยนะ ก่อนที่พายุจะมา555

 

ช่วงนี้ว่างจะรีบอัพรีบปั่นนะ อย่าพึ่งหายไปไหนกันนะ

 

ขอบคุณนะที่ยังติดตามอยู่