ตราบาปสีขาว

 
 
 
 
 
 

“ทีหลังถ้าแค่ให้มาช่วยยกของแบบนี้จะไม่มาแล้วนะจินนี่ เสื้อผ้าลีดของมหาลัยนี่หนักชะมัด”ป๊อปปี้
บ่นอุบขณะที่วางลังเสื้อผ้าของลีดมหาลัยลงที่ห้องส่วนกลางของมหาลัย
 
 
 
 
“เอ้า ก็เห็นว่ามีแรงเหลือเฟือดีนี่ ทั้งเอาน้ำสาดใส่กวินจากชั้นบนแล้วต้องวิ่งเอาของไปให้เด็กปี1นั่น เอ
แล้วแบบนี้ยัยเฟย์คงอกหักสินะ”จินนี่พูดขึ้นทำให้ป๊อปปี้ตกใจ
 
 
 
“อะไรนะนี่แกเองหรอที่สาดน้ำใส่ชั้นไม่ใช่ไอ้เด็กปี1 หรอไอ้ป๊อป”กวินที่เดินเข้ามาพร้อมโทโมะ
ได้ยินทุกอย่างก็โวายวายใส่ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“นี่อย่าบอกนะว่าแกจะจีบน้องฟางแข่งกับพวกชั้น ไม่ยอมนะเว่ย”โทโมะรีบว่าป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“โอ๊ย หมั่นไส้ ยัยนั่นก็ไม่ได้สวยอะไรมากจะมาแข่งกันจีบเนี่ยนะ ไร้สาระ”จินนี่รีบว่า
 
 
 
 
 
“พอกันให้หมดนั่นล่ะ ชักจะไปกันใหญ่แล้ว ชั้นไม่ได้จีบฟาง แค่เห็นว่าน้องเค้ากลัวแกต่างหากล่ะกวิน
เลยอยากแกล้งแกเท่านั้น”ป๊อปปี้รีบว่า
 
 
 
 
 
“ก็ชั้นชอบน้องเค้าจริงๆ การที่คนชอบกันก็ต้องจีบสิวะ จะมาขัดทำไม”กวินพูด
 
 
 
 
“หรือเพราะว่าแกคิดจะจีบฟางเหมือนกับพวกเราจริงๆมากกว่าไอ้ป๊อป”โทโมะรีบพูดดักคอ
 
 
 
 
“โอ๊ย ป๊อปบอกไม่ได้จีบก็ไม่จีบสิ จะมาทะเลาะกันแค่ผู้หญิงคนเดียวเนี่ยนะบ้าไปกันใหญ่แล้ว ไปร้อง
คาราโอเกะกันเถอะเพราะชั้นให้ยัยเฟย์ไปจองห้องvipเอาไว้แล้ว ไปกันเถอะ”จินนี่รีบว่าก่อนที่จะรีบ
ดึง3หนุ่มให้ไปกับตัวเองทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“เทอมนี้เรียนตัวยากทั้งนั้นเลยแบบนี้ต้องอ่านหนังสือให้หนักขึ้นแล้วสินะเนี่ย”ฟางที่ออกมาจาก
ห้องเรียนพลางบ่นอุบเมื่อคิดถึงควิชในคาบที่พึ่งผ่านไป
 
 
 
 
 
“เห้อ มันก็ยากหน่อยล่ะนะเพราะเธอเป็นนักศึกษาทุนนี่นา”แก้วได้ยินฟางบ่นก็เดินเข้ามาทักทาย
 
 
 
 
 
“อ้าวเธอที่ช่วยชั้นเมื่อตอนนั้นนินี่เธอลงเรียนวิชาดาราศาสตร์ของคณะวิทย์ด้วยหรอ”ฟางยิ้มออกมา
พลางถาม
 
 
 
 
 
“ใช่ๆน่าเบื่อชะมัด ลำพังเรียนของในคณะยากอยู่แล้วต้องมาเก็บวิชาเลือกอีกแต่ยังไงซะมันก็ง่าย
สำหรับเธอใช่มั้ยล่ะ”แก้วพูดพลางชวนฟางคุยระหว่างเดินออกมารอรถโดยสารประจำมหาลัย
 
 
 
 
 
“พูดเวอร์ไปชั้นก็แค่นักศึกษาบ้านนอกธรรมดาๆเท่านั้นล่ะ ที่ได้ทุนมาเรียน เลยต้องขยันมากกว่าคนอื่น
เค้าว่าแต่เธอรู้ได้ยังไงว่าชั้นคือนักศึกษาทุนของมอนี้”ฟางถาม
 
 
 
 
 
 
“นี่ไม่รู้จริงๆหรอว่ารูปเธอติดป้ายไวนิลที่ตึกกิจการนักศึกษาเด่นหราขนาดนั้น รับรองในมหาลัยนี้ไม่มี
ใครไม่รู้จักเธอแล้วล่ะ555 ป่ะ ไหนๆก็เจอกันแล้วเราไปกินข้าวกันเถอะเดี๋ยวชั้นจะแนะนำร้านอาหาร
ญี่ปุ่นร้านนึงใกล้ๆมอเรา อร่อยมากเลยนะ”แก้วพูดพลางชวนฟางคุยขณะลงรถโดยสารลงมาไม่ทันมอง
ทำให้ไม่ทันสังเกตว่ามีรถยนต์หรูคันหนึ่งมาจอดด้วยความเร็วทำให้ฟางรีบดึงแก้วไปหลบแทบไม่ทัน
 
 
 
 
 
 
“นี่ปี1เดินยังไงของพวกเธอหัดดูตาม้าตาเรือซะบ้างสิยะถ้ารถชั้นเป็นอะไรขึ้นมาจะมีปัญญารับผิดชอบ
กันมั้ย”จินนี่ลงจากรถมาโวยวายใส่ฟางและแก้วอย่างไม่พอใจ
 
 
 
 
 
“แล้วพี่ไม่เห็นรึไงว่าตรงนี้มันที่จอดรถโดยสารของมอแล้วมาจอดเข้าไม่ดูคนที่ลงมาจากรถอีก หน้าตา
ก็สวยดีหรอกนะ แต่นิสัยร้ายจัง”แก้วย้อนกลับอย่างไม่กลัวจินนี่โมโหตรงเข้าจะมาทำร้าย เฟย์รีบลง
จากรถเข้ามาห้ามจินนี่ไม่ให้มีเรื่องเช่นเดียวกับฟางที่ห้ามแก้ว
 
 
 
 
 
“นี่อยู่คณะอะไรกัน อย่าทำซ่าให้มากนะ เพราะชั้นสามารถเล่นงานพวกเธอได้รู้เอาไว้ซะ”จินนี่ไม่ยอม
แพ้โวยวายไม่หยุด
 
 
 
 
 
“แล้วจะทำไม คิดหรอว่าคนอย่างชั้นจะกลัวรุ่นพี่ที่ดีแต่ใช้อำนาจข่มรุ่นน้องแบบนี้น่ะ ไม่มีวันซะ
หรอก”แก้วเองก็ไม่ยอมจินนี่เช่นกัน
 
 
 
 
“พอเถอะแก้ว พี่คะ ฟางขอโทษแทนเพื่อนด้วยนะคะฟางขอให้มันเลิกแล้วต่อกันไปเถอะนะคะพี่อย่ามี
เรื่องกันเลย”ฟางรีบขอโทษจินนี่และเฟย์
 
 
 
 
 
“เรื่องนี้ชั้นก็เห็นด้วยนะจินนี่ อย่ามีเรื่องกันเลยพวกเราไปเรียนกันเถอะ เดี๋ยวพวกกวินจะรอเรานาน
นะ”เฟย์พูดก่อนที่จะลากจินนี่ออกไปจากตรงนั้นทันที
 
 
 
 
 
“เอ้าจะไปไหนล่ะกลับมาก่อนสิ”แก้วไม่ยอมแพ้ตะโกนไล่หลังอย่างสะใจ
 
 
 
 
“พอได้แล้วแก้ว อย่าหาเรื่องพวกพี่เค้าเลย ไม่งั้นปัญหาก็ไม่จบไม่สิ้นสักที”ฟางพูด
 
 
 
 
 
“ก็เธอก็เป็นอย่างงี้ซะได้ฟาง สมัยนี้ถ้าเจอพวกแรงมาเราก็แรงกลับไงจะได้รู้ไว้ว่าพวกเราไม่ได้เป็น
ลูกไก่ในกำมือได้ตลอด โอ๊ย อย่าทำหน้างอสิ เดี๋ยวพาไปกินข้าวนะ”แก้วพูดก่อนที่จะดึงมือฟางพาไป
ทานข้าวทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“คิดแล้วก็เจ็บใจไม่หายเลยนะที่เมื่อเช้าเจอเด็กปี1ไม่มีสำมาคาราวะแบบนั้น แล้วเหมือนเป็นเด็กคณะ
เดียวกับนายด้วยนะโทโมะ”จินนี่บ่นอุบระหว่างเดินคุยกับโทโมะตอนเย็นหลังซ้อมลีด
 
 
 
 
“ปี1คณะชั้นมาหาเรื่องเธองั้นหรอ แบบนี้ชั้นต้องให้เพื่อนชั้นจัดการซะแล้วมั้ง แต่แลกกับที่เธอไปกิน
ข้าวกับมันเป็นการแลกเปลี่ยนดีมั้ย”โทโมะพูดพลางแซวจินนี่
 
 
 
 
 
“อ๊ะ นั่นมันเด็กปี1เมื่อเช้านิ รอบนี้ไม่มีเพื่อนทอมปากเสียอยู่ด้วยแฮะ”จินนี่พูดพร้อมกับชี้ให้โทโมะดูที่
ฟางที่กำลังจะเดินกลับหอพักที่อยู่หลังมหาวิทยาลัย
 
 
 
 
 
“รึว่านี่จะเป็นพรหมลิขิตของเรารึเปล่านะ น้องฟางที่ทำให้เรามาเจอกัน”โทโมะยิ้มกริ่มก่อนที่จะรีบวิ่ง
เข้าไปหาฟางทันที
 
 
 
 
 
“ก็นึกว่าใครที่แท้ก็คือยัยเด็กปี1ที่พวกนายรุมจีบกันหรอ มิน่าล่ะ ถึงได้กล้ามีเรื่องกับรุ่นพี่แบบนี้”เมื่อ
เห็นท่าทางของโทโมะจินนี่ก็รู้ทันทีว่านี่คือฟางที่พวกเพื่อนๆของเธอพูดถึง ก็นึกหมั่นไส้พลางรีบเข้า
มาว่า
 
 
 
 
 
“ฟางไม่เคยคิดอยากจะมีเรื่องกับพี่เลยนะคะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วฟางขอตัว”ฟางเห็นทั้งจินนี่และโทโมะ
เข้ามาหาเรื่องก็รีบว่าก่อนที่จะเดินหนี
 
 
 
 
“เอ้า จะรีบไปไหนล่ะ รุ่นพี่พูดด้วยก็คุยด้วยสิ อย่าทำเป็นเล่นตัวให้ผู้ชายมารุมสนใจไปมากกว่านี้เลย
ชั้นรู้นะว่าเธอน่ะชอบให้พวกเพื่อนชั้นมารุมเอาใจ”จินนี่รีบเดินมาขวางก่อนที่จะตามด้วยโทโมะรีบมา
ดึงแขนฟางไว้ ซ่า แต่แล้วโทโมะก็ต้องตัวเปียกเมื่อแก้วเห็นฟางถูกรุมก็รีบคว้าเอาถังน้ำของแม่บ้าน
แถวนั้นมาสาดใส่โทโมะทันที
 
 
 
 
 
“หลายรอบแล้วนะยัยทอมอยากเจ็บตัวงั้นสิ”โทโมะพูดพลางเดินเข้ามาหาเรื่อง แต่ช้าไปแก้วถีบโทโมะ
ล้มอีกครั้งก่อนที่จะเอาถังขยะแถวนั้นโยนใส่จินนี่แล้วรีบดึงมือฟางออกไปจากตรงนั้นทันที
 
 
 
 
 
“โอเค ถึงหอพักของเธอแล้วนะฟาง ต่อไปนี้ชั้นจะมาส่งเธอที่นี่ทุกเย็นเพื่อป้องกันไม่ให้รุ่นพี่ชีกอนั้น
มายุ่งกับเธอแล้วตอนเช้าเรียนกี่โมงบ้างมีเรียนเวลาตรงกันมั้ย เดี๋ยวจะมารับ”แก้วขี่มอเตอร์ไซค์มาส่ง
พร้อมกับพูดสั่งฟาง
 
 
 
 
 
“พูดหยั่งกับแก้วมาจีบฟางอย่างงั้นล่ะ ฟางชอบผู้ชายนะไม่ใช่ผู้หญิง”ฟางยิ้มขำก่อนที่จะแซว
 
 
 
 
“นี่ชั้นเห็นเธอเป็นเพื่อนหรอกน่า และอีกอย่างชั้นมีแฟนแล้ว สาวคณะเดียวกันล่ะน่า”แก้วพูดแล้วยิ้มขำ
ก่อนที่จะแยกกับฟางออกไป
 
 
 
 
“นี่ตกลงน้องฟางเป็นดี้หรอกหรอเนี่ย”ป๊อปปี้ที่ยืนอยู่หน้าหอฟางพูดขึ้นทำให้ฟางรีบหันไปแล้วหน้า
แดงจัดเมื่อเห็นป๊อปปี้ถือตะกร้าซักผ้ายืนมองอยู่
 
 
 
 
 
“เปล่าค่ะ นั่นเพื่อนของฟางค่ะ เค้ามีแฟนแล้วเป็นสาวคณะเดียวกัน เค้าแค่มาส่งฟางเฉยๆแล้วนี่ทำไมพี่
ป๊อปถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะคะ”ฟางรีบพูดก่อนที่จะถามชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
“พี่ก็พึ่งย้ายมาอยู่หอนี้ไง พอดีว่าคอนโดที่พี่อยู่มันอยู่ไกลจากมหาลัยแล้วช่วงนี้พี่ต้องรีบทำโปรเจคส่ง
อาจารย์จะไปๆมาๆจากคอนโดมันก็ลำบาก นี่ไม่รู้ว่ามันโลกกลมหรือพรหมลิขิตนะที่บังเอิญเราต้องมา
เจอกันแบบนี้”ป๊อปปี้พูดติดตลกทำให้ฟางหน้าแดงจัดกว่าเดิม
 
 
 
 
 
“แถมบังเอิญที่เราอยู่ชั้นเดียวกันอีกแบบนี้”ฟางพูดพลางมองป๊อปปี้เดินตามเธอขึ้นมาที่ชั้น4
 
 
 
 
 
“เปล่าพี่อยู่ชั้น3แต่พี่แค่เดินมาส่งเรา เอ่อ พอดีว่าพี่พึ่งย้ายมาอ่ะ แล้วไม่รู้ว่าแถวนี้ร้านข้าวอะไรอร่อย
อยากจะรบกวนให้ฟางพาพี่ไปหาอะไรอร่อยๆกินได้มั้ย”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
“โธ่ นึกว่าเรื่องอะไร เรื่องแค่นี้เอง เดี๋ยวฟางพาไปทานข้าวหมูแดงร้านอร่อยไม่ไกลจากตรงนี้เอง
ค่ะ”ฟางพูดแล้วยิ้มจากเป็นมิตรก่อนที่จะออกมาทานข้าวกับป๊อปปี้
 
 
 
“ทำไมทำหน้าเหมือนไม่อยากกินแบบนั้นล่ะคะ เปลี่ยนร้านได้นะคะ”ฟางถามเมื่อเห็นป๊อปปี้นั่งมอง
ข้าวหมูแดงที่ถูกเสิร์ฟมาไม่ยอมกิน
 
 
 
 
“เปล่าน่ะ ปกติพี่ไม่ค่อยกินร้านแบบนี้ นี่เป็นครั้งแรกของพี่เลยนะฟาง แล้วนี่ปกติฟางมากินประจำ
หรอ”ป๊อปปี้พูดและถามต่อ
 
 
 
 
“ไม่หรอกค่ะไม่บ่อย ปกติฟางจะชอบทำกับข้าวกินเองที่หอ เป็นการประหยัดไปในตัวด้วยน่ะค่ะ พอดี
ฟางเป็นแค่นักเรียนทุนเลยไม่ค่อยมีเงินมากพอที่จะใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย”ฟางพูดแล้วยิ้มให้กับป๊อปปี้แต่
สายตาแอบเศร้าเมื่อคิดถึงที่บ้านพลางคิดถึงแม่เธอที่ต้องอยู่ที่บ้านคนเดียวแล้วเธอมาเรียนแบบนี้
 
 
 
 
 
“งั้นมื้อต่อไปฟางไม่ต้องพาพี่มากินข้าวอีกแล้วนะ ไหนๆเราก็อยู่หอเดียวกันแล้ว พี่อยากลองกินกับข้าว
ฝีมือฟางมากกว่า”ป๊อปปี้พูดแล้วจ้องตาคนตัวเล็กที่นั่งตรงข้ามทำให้ฟางอึ้งใจเต้นรัวกว่าเดิมก่อนที่จะ
ยิ้มแล้วตักข้าวเข้าปากด้วยความเขิน นี่คงจะเป็นข้าวมื้อแรกที่อร่อยที่สุดของฟางสินะ
 
 
ความบังเอิญของฟางกับป๊อปอยู่หอเดียวกันแบบนี้ แล้วเพื่อนๆของป๊อปปี้ที่มาจียฟางล่ะจะทำยังไง
 
อย่าลืมติดตามกันน้าเรื่องนี้