ตราบาปสีขาว

 

 

“อ้าว พี่ป๊อปมาทำอะไรที่คณะฟางคะเนี่ย”ฟางที่เลิกเรียนกำลังจะกลับหอแปลกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้ยืนรอเธออยู่

 

 

 

“พอดีว่าพี่ได้ตั๋วหนังFirst classของโรงหนังooมา2ใบน่ะ แล้วหนังแนวนี้เพื่อนพี่ไม่ดูกันด้วย ฟางไปกับพี่นะ ถือว่าตอบแทนที่เราทำกับข้าวให้พี่กินอา

ทิตย์ก่อนๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มให้กับฟางพลางยื่นตั๋วหนังให้ฟาง เพราะเมื่ออาทิตย์ก่อนหลังจากที่เขาและฟางไปทานข้าวข้างนอกด้วยกัน ฟางแวะเอา

อาหารเหนือฝีมือเธอมาฝากเขาที่ห้องและบางมื้อเขาก็มักจะฝากท้องกับฟางเสมอๆ

 

 

 

“ไม่เห็นต้องลำบากเลยค่ะ ฟางเต็มใจก็พี่ป๊อปช่วยฟางหลายครั้งแล้ว แค่ทำกับข้าวให้พี่ป๊อปกินแค่นี้เองสบายมากค่ะ”ฟางยิ้มแล้วตอบชายหนุ่มอย่าง

สดใส

 

 

 

“ทำให้พี่กินทุกวันแบบนี้เดี๋ยวพี่ก็ขอเป็นแฟนซะเลยดีมั้ยเนี่ยจะได้มีคนคอยดูแล”ป๊อปปี้พูดติดตลกแต่กลับทำให้ฟางใจเต้นรัวและหน้าแดงจัดทันที

 

 

 

 

 

“บ้า พี่ป๊อปพูดอะไรก็ไม่รู้ ฟางว่าฟางรีบไปทำรายงานส่งอาจารย์ดีกว่า”ฟางพูดแล้วรีบเปลี่ยนเรื่อง

 

 

 

 

 

 

“อ้าว ไม่ไปดูหนังกับพี่แล้วหรอฟาง”ป๊อปปี้ทักท้วงพลางทำหน้าเศร้า

 

 

 

 

 

“เออ จริงด้วย งั้นเดี๋ยวฟางเอาของไปเก็บก่อนนะคะแล้วเดี๋ยวเราเจอกันค่ะ”ฟางพูดอย่างนึกขึ้นได้แล้วหัวเราะแก้เขินก่อนที่จะขึ้นเอาของไปเก็บแล้วลง

มาต้องอึ้งเมื่อชายหนุ่มขับรถปอร์เช่สีดำมาจอดรับเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ รถท่าทางแพงแบบนี้ฟางต้องขึ้นรถไปกับพี่จริงๆหรอคะ ฟางว่าฟางนั่งแท็กซี่ไปดีกว่า”ฟางพูดด้วยความเกรงใจ

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวสิฟางจะไปไหนล่ะ เราจะไปดูหนังด้วยกันก็ต้องไปด้วยกันสิ ไม่ต้องเกรงใจพี่หรอก ไปด้วยกันจะได้ถึงไวไว”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนที่จะพาฟางมาขึ้นรถ

แล้วเอื้อมไปใส่เข็มขัดให้กับฟาง เมื่อถูกชายหนุ่มเข้าใกล้แบบนี้ยิ่งทำให้ฟางใจเต้นรัวไม่หยุด

 

 

 

 

 

“เป็นยังไงบ้าง หนังสนุกรึเปล่าฟาง”เมื่อดูหนังเสร็จชายหนุ่มก็ถามคนตัวเล็กที่มาด้วยขณะเดินออกมาจากโรงหนัง

 

 

 

 

 

 

“สนุกดีค่ะ ดีจังเลยนะคะที่นางเอกได้เจอเจ้าชายในฝันแล้วแต่งงานกันอย่างมีความสุข แต่ก็คงเป็นได้แค่ในหนังเท่านั้นล่ะมั้งคะ ในชีวิตจริงไม่มี

หรอก”ฟางพูด

 

 

 

 

 

“ถึงพี่จะไม่ใช่เจ้าชายแบบในหนัง แต่พี่ก็พร้อมจะดูแลฟางตลอดไปนะ เอ่อ เราไปกินข้าวกันดีกว่า เดี๋ยวพี่เลี้ยง”ป๊อปปี้พูดขึ้นมาลอยๆทำให้ฟางอึ้งรีบ

หันสบตาชายหนุ่ม ก่อนที่ป๊อปปี้จะรีบเปลี่ยนเรื่องแล้วพาฟางไปที่ร้านอาหารญี่ปุ่นสุดหรูแห่งหนึ่งมที่บนดาดฟ้าของโรงแรมห้าดาว

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ พี่ป๊อปคะ ฟางว่ามันไม่มากไปหน่อยหรอคะที่พาฟางมา คือฟางเกรงใจพี่น่ะค่ะ พี่พาฟางมาเลี้ยงหนังแล้วพามาทานอาหารหรูๆแบบนี้อีก”ฟาง

มองอาหารในจานแล้วพูดกับชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

“แต่ที่พี่ทำให้เรา คือพี่หวังดีแล้วพี่ก็เต็มใจให้ฟางนะ บางทีพี่อาจจะลืมตัวเผลอเอาชีวิตความเป็นอยู่ของตัวเองมาให้ฟางมากไป พี่ขอโทษนะที่ทำให้

ฟางลำบากใจ”ป๊อปปี้พูดแล้วทำหน้าเศร้าลงไปเมื่อสังเกตได้ว่าฟางไม่มีความสุขเลยกับสิ่งที่เขาดูแลเธอ

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะพี่ป๊อป อย่าทำหน้าเศร้าสิคะ ฟางไม่ได้รังเกียจกับสิ่งที่พี่ทำให้ฟางนะคะ กลับขอบคุณด้วยซ้ำที่พี่ให้เกียรติฟางขนาดนี้ ฟางแค่ไม่ชินกับ

ร้านอาหารหรูๆแบบนี้ต่างหากแถมยังเกรงใจพี่ป๊อปอีกด้วย คราวหลังแค่พี่เลี้ยงก๋วยเตี๋ยวข้างทางฟางก็ดีใจแล้วค่ะ”ฟางที่เห็นชายหนุ่มทำหน้าเศร้าก็

เอื้อมมือไปแตะที่มือชายหนุ่มแล้วพูดพลางยิ้มออกมาด้วยความจริงใจ ก่อนที่จะรีบชักมือตัวเองกลับเมื่อสบสายตาคมที่จ้องมองเธอก่อนที่ทั้งคู่จะนั่ง

ทานข้าวด้วยกันจนเสร็จแล้วเดินออกมาที่ลานจอดรถเพื่อจะกลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห็นมั้ยล่ะทุกคน ชั้นบอกแล้วว่าเพื่อนป๊อปของเราเปลี่ยนไป ไม่มาแฮงค์เอ้าท์ตามนัดพวกเราก็เพราะกำลังสนใจของก๊อปราคาถูกตามตลาดอยู่”จินนี่

เดินนำกวิน โทโมะและเฟย์ออกมาดักรอป๊อปปี้และฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไหนแกบอกไมได้คิดอะไรกับน้องฟางไง นี่มันตัดหน้ากันนี่หว่าไอ้ป๊อป”กวินพูดพลางจะเข้าไปเอาเรื่องจนโทโมะต้องรีบห้ามกวิน

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวก่อนสิกวิทอย่าทำป๊อปนะ บางทีมันอาจเป็นเรื่องเข้าใจผิดก็ได้ ป๊อปไม่ได้ชอบน้องเค้าจริงๆหรอก”เฟย์พยายามพูดไกล่เกลี่ยเพื่อนชายของตน

 

 

 

 

 

 

 

 

“จริง ป๊อปชอบน้องฟาง”ทันทีที่ป๊อปปี้ตอบกลับมา เหมือนกับสายฟ้าฟาดผ่านกลางใจของเฟย์ไป นี่อีกครั้งแล้วงั้นหรอ ที่ป๊อปปี้มองข้ามเธอไปอีกแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

“แหม ได้ยินชัดแล้วนะจ้ะเฟย์ ว่าป๊อปเค้าชอบน้องฟางไม่ได้ชอบเธอ เค้าไม่ได้สนใจสาวกระจอกๆธรรมดาๆหรอก แล้วเธอเป็นใครล่ะนอกจากนักเรียน

ทุนดีเด่นของมหาลัยแล้ว เป็นลูกเต้าเหล่าใครล่ะ พ่อแม่ทำธุรกิจอะไร มีเงินในบัญชีเท่าไหร่ ใช้กระเป๋าแบรนด์อะไร”จินนี่เห็นเฟย์ทำหน้าเหมือนจะ

ร้องไห้ออกมาก็รีบว่าก่อนที่จะเดินมาใกล้ฟางพลางปรายหางตามองหัวจรดเท้าแล้วถามฟางเป็นชุด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางก็แค่นักศึกษาทุนเรียนดีแต่ขาดทุนทรัพย์เท่านั้นเองล่ะค่ะ อยู่กับแม่2คนที่เชียงใหม่ แม่มีอาชีพเป็นแม่ค้าทำอาหารพื้นเมืองขายในตลาดไม่มี

ธุรกิจใหญ่โตอะไรหรอกค่ะ เงินในบัญชีก็มีไม่ถึงหมื่นหรอกค่ะเพราะทุกเดือนต้องเอาไว้ใช้จ่ายแต่ที่จำเป็น กระเป๋าใบนี้ก็เป็นกระเป๋าแฮนด์เมดที่แม่ถัก

ให้เท่านั้นเองค่ะ”ฟางพูดออกไปตามจริงทำให้จินนี่ถึงกับเบ้ปากแล้วถอยห่าง

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอไม่รู้หรอว่าคนที่เธอคุยด้วยเค้าคนละชั้นกับเธอ มีหน้ามีตาในสังคมแค่ไหนคิดว่าตัวเองเป็นใครจะ ซินเดอเรล่าหรอที่อย่างจะเจอเจ้าชายหล่อๆ

รวยๆเพื่ออัพฐานะน่ะ”จินนี่รีบว่า

 

 

 

 

 

 

“อะไรกันน้องฟาง นี่เลือกควงหนุ่มๆเพราะเค้ามีรถหรูๆมารับส่งงั้นหรอ รู้งี้พี่เอาเบ้นซ์ที่บ้านมารับเราบ้างดีกว่าน้องฟางจะได้เลือกพี่บ้าง”กวินรีบโวยวาย

ใส่อย่างไม่ยอม

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่นะคะฟางไม่เคยคิดอย่างนั้น และฟางก็ไม่รู้ด้วยว่าพี่ป๊อปเค้าเป็นใครมาจากไหน แค่พี่เค้าเป็นคนดีช่วยเหลือฟางเวลาฟางตกอยู่ในอันตรายเท่านี้

ก็เพียงพอแล้วไม่ใช่หรอคะที่เราจะชอบใครสักคน”ฟางพูดออกมาตามตรง พยายามอธิบายให้จินนี่ฟัง

 

 

 

 

 

 

 

 

“พอกันได้แล้ว พอกันให้หมดนั่นล่ะ นี่พวกแกเป็นอะไรกันไปห้ะถึงได้มาหาเรื่องน้องเค้าแบบนี้ ที่ชั้นเลือกน้องเค้าอยากอยู่กับน้องเค้ามันก็ถูกแล้ว

ไม่ใช่หรอวะกับการที่เราสนใจใครแล้วเราอยากอยู่กับเค้า เรื่องฐานะเรื่องเงินทองไม่เกี่ยว”ป๊อปปี้ดึงฟางไปอยู่ด้านหลังแล้วโพล่งออกมาอย่างเหลืออด

ทำให้ฟางหน้าแดงเมื่อถูกมือหนากุมมือเอาไว้แทนการปกป้องเธอ

 

 

 

 

 

 

 

“แต่แกก็ไม่น่าจะมาตัดหน้าพวกเราแบบนี้ ก็รู้ๆกันอยู่ว่าพวกเราเจอน้องฟางก่อนพวกเราชอบน้องฟางก่อน แกมันไอ้แมวขโมยมาแย่งผู้หญิงของพวก

เราไปแบบนี้ เพื่อนกันมันไม่ทำกันอย่างนี้หรอก”โทโมะรีบว่าออกมาบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ ปกติแกจะควงใคร พวกเราจะควงใครก็ไม่เคยล้ำเส้นกันแบบนี้ ทำกันอย่างนี้อย่าคบกันเลยดีกว่า”กวินโวยวายบ้างก่อนที่ตรงเข้าไปผลักอกกว้าง

ของป๊อปปี้อย่างแรงจนชายหนุ่มเซป๊อปปี้เห็นแบบนั้นก็ไม่ยอมเช่นกัน ผลักอกกว้างของกวินกลับไปอย่างไม่เกรงกลัว

 

 

 

 

 

 

 

“นี่พวกนายจะบ้ากันเกินไปแล้วนะ อีแค่ผู้หญิงธรรมดาๆคนเดียวนายจะแย่งกันเพื่ออะไร พวกเราคบกันมาตั้งนาน ป๊อปบอกไปสิว่าป๊อปเลือกพวกเรา

มากกว่าผู้หญิงคนดี เพราะดูยังไงแล้วป๊อปกับยัยนี่ก็ไม่มีท่าทีจะเข้ากันได้เลย”จินนี่เห็นเรื่องเริ่มบานปลายก็เข้าไปห้ามแล้วรีบสั่งป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ป๊อปเลือกฟางขอโทษทีนะ”ป๊อปปี้สบสายตากวินและโทโมะที่ต้องเอาเรื่องก่อนที่จะตัดสินใจพูดออกมาท่ามกลางความตกใจของทุกคน

 

 

 

 

 

 

 

“เออ นับจากวันนี้แกกับพวกชั้น เราขาดกันไอ้เพื่อนทรยศ”กวินชี้หน้าว่าป๊อปปี้ด้วยความหงุดหงิดก่อนที่จะเดินนำโทโมะและจินนี่ออกไปอย่างหัวเสีย

 

 

 

 

 

“แค่ผู้หญิงคนเดียวทำให้ความสัมพันธ์ของเพื่อนที่คบมานานต้องขาดแบบนี้ป๊อปคิดว่าคุ้มแล้วหรอ ส่วนเธอ เห็นหน้าใสๆไม่คิดเลยนะว่าจะเป็นคนแบบ

นี้”เฟย์พูดด้วยความเสียใจก่อนที่จะหันไปพาลว่าใส่ฟางแล้วรีบเดินตามพวกจินนี่ออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นเพราะฟางแท้ๆเลยที่ทำให้พี่กับเพื่อนๆต้องทะเลาะกันแบบนี้”ฟางพูดขึ้นด้วยความรู้สึกแย่กับเรื่องที่เกิดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“อย่าคิดมากสิฟาง พวกนั้นก็ขี้งอนขี้โวยวายไปแบบนั้นล่ะ เดี๋ยวเรื่องของพวกนั้นพี่เคลียร์เอง แต่สำหรับเรื่องของเรา ไม่รู้ว่ามันจะเร็วไปรึเปล่าถ้าพี่

อยากจะบอกว่าพี่ชอบเรานะเป็นแฟนกับพี่ได้มั้ยครับน้องฟาง”ป๊อปปี้พยยามพูดไม่ให้ฟางรู้สึกแย่ก่อนที่จะสารภาพฟางออกมา

 

 

 

 

 

 

“นะ นี่ฟางไม่ได้ฝันไปใช่มั้ยคะพี่ป๊อป”ฟางที่อึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่จะถามชายหนุ่มอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“ครับ ฟางไม่ได้ฝัน ฟางจะลองตบพี่ก็ได้นะ จะได้เชื่อว่ามันคือความจริง เราเป็นแฟนกันนะครับฟาง”ป๊อปปี้พูดอีกครั้งก่อนที่จะเอื้อมมือคนตัวเล็กมากุม

มือพลางสบตาฟางยิ่งทำให้ฟางใจเต้นรัวหน้าแดงไปถึงใบหู

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ ฟางตกลง”ฟางพูดจบป๊อปปี้ก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจก่อนที่จะดึงฟางไปกอดแน่นเหมือนกับเด็กได้ของเล่นทำให้ฟางอดขำกับท่าทางของคนที่เธอ

ชอบอย่างเสียไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้ากลับถึงบ้านแล้วอย่าลืมโทรมาหาเค้านะแก้ว แล้วก็ห้ามแอบไปแวะหลีสาวที่ไหนอีกเข้าใจมั้ย”ทางด้านแก้วที่มาส่งน้ำตาลแฟนสาวที่คอนโดกำลัง

ยืนส่งเธอขึ้นห้องอยู่นั้นก็พยักหน้ารับฟังคำสั่งของแฟนสาวด้วยท่าทีที่เชื่อฟัง

 

 

 

 

“จ้า แก้วไม่มีทางหลีสาวที่ไหนอีกแล้วนอกจากน้ำตาคนเดียวนะ”แก้วพูดพลางลูบผมแฟนสาวอย่างอ่อนโยนก่อนที่จะบรรจงจูบน้ำตาลด้วยความรัก

 

 

 

 

 

“จะอ้วก ไอ้พวกลักเพศนี่มันชอบทำอะไรประเจิดประเจ้อไม่อายฟ้าอายดินเลยเนาะโทโมะ”แต่แล้วเสียงพูดของกวินก็ดังขึ้นทำให้แก้วผละออกจาก

น้ำตาลหันไปทางต้นเสียง พบว่า กวิน โทโมะและเพื่อนในคณะของพวกเขาเดินออกจากลิฟท์มาเห็นเข้า

 

 

 

 

 

“แหงล่ะ ทั้งอวดดี กร่างชอบโชว์ ชอบคิดว่าตัวเองเป็นผู้ชายเรื่องแบบนี้หน้าก็คงจะหนายิ่งกว่าพื้นซีเมนต์ไปแล้วล่ะ”โทโมะยิ้มเยาะก่อนที่จะว่าแก้วต่อ

จากกวิน

 

 

 

 

 

“เห้ย นี่มันจะมากไปแล้วนะ นอกคณะ นอกมหาลัยแล้วต่างคนต่างอยู่ไปดิวะ”แก้วโวยวายจะเข้าไปเอาเรื่องทำให้น้ำตาลแฟนสาวต้องรีบห้ามแก้วเอา

ไว้ไม่ให้มีเรื่องกัน

 

 

 

 

“อย่ามีเรื่องกันเลยนะแก้วอย่างน้อยเค้าก็รุ่นพี่คณะเรา พี่คะ ต้องขอโทษแทนเพื่อนน้ำตาลด้วยนะคะ/อะไรนะ เพื่อนหรอ”น้ำตาลพูดพลางหันไป

ขอโทษโทโมะและกวินทำให้แก้วหงุดหงิดไม่พอใจเมื่อได้ยินสถานะของเธอเป็นแค่เพื่อนมาจากน้ำตาลก่อนที่จะเดินฮึดฮัดออกไปจากตรงนั้น กวิน

และโทโมะมองแก้วและน้ำตาลสลับกันก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างมีแผนการ

 

 

 

 

 

 

“น้ำตาลนะน้ำตาลพูดมาได้ว่าเราเป็นแค่เพื่อนกัน ว้ายย”แก้วที่ขี่มอเตอร์ไซค์ออกมาจากคอนโดก็ต้องร้องเมื่อจู่ๆรถคันหนึ่งจงใจขับเบียดเธอจน

มอเตอร์ไซค์พุ่งเข้าพงหญ้าข้างทาง

 

 

 

 

 

 

“เห้ย นี่มันจะมากไปแล้วนะนี่นายอีกแล้วหรอ นี่จะมีเรื่องกันให้ได้ใช่มั้ยห้ะ”แก้วปัดเนื้อตัวลุกขึ้นมาเห็นหน้าโทโมะที่ลงจากรถมาแล้วกอดอกมองอย่าง

สะใจก็ตรงไปเอาเรื่อง

 

 

 

 

 

 

 

“คิดหรอว่าเธอจะทำอะไรชั้นได้อีก ก็แค่ทอม”แก้วง้างหมัดหมายจะต่อยหน้าแต่ถูกมือหนาของชายหนุ่มคว้าเอาไว้ได้ แก้วโมโหจึงเตะเข้าที่หน้าแข้ง

อีกครั้งแล้วรีบหนีกลับไปเอารถมอเตอร์ไซค์ทำให้โทโมะไม่รอช้า รีบเข้าไปคว้าตัวแก้วไว้แต่เสียหลักล้มไปในพงหญ้าทั้งคู่

 

 

 

 

 

 

จุ๊บ

 

 

 

 

 

 

แต่แล้วแก้วต้องอึ้งเมื่อร่างบางของเธอทาบทับอยู่บนตัวเขาที่สำคัญปากของเธอกับเขาประกบกันอยู่ นี่เธอกำลังจูบกับเขา!

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ยย เจ็บนะ”แต่ก่อนที่โทโมะจะทำอะไรแก้วที่ตั้งสติได้และพบว่ามือ2ข้างของโทโมะกำลังจับอยู่ที่หน้าอก2ข้างของเธอทำให้ร่างบางเดือดจัดรีบ

ผละออกมาจากโทโมะและชกหน้าจนชายหนุ่มล้มคว่ำลงไปกองกับพื้นอีกครั้ง

 

 

 

 

 

“ไอ้คนฉวยโอกาส”แก้วหน้าแดงจัดก่อนที่จะรีบขี่มอเตอร์ไซค์หนีไปจากตรงนั้นทันที

 

 

 

 

 

 

“หึ่ย ฝากไว้ก่อนเถอะทอม”โทโมะมองตามแก้วแล้วพูดออกมาอย่างแค้นเคือง

 

 

 

 

 

ขอโทษด้วยน้าาาา ที่หายไปนานอีกแล้ว ชอบหายบ่อยตลอดเลยช่วงหลังๆมานี่

 

ยังอ่านกันอยู่มั้ยอ่ะทุกคนนนนน