ตราบาปสีขาว

 

 

 

 

 

 

“ทีหลังถ้าแค่ให้มาช่วยยกของแบบนี้จะไม่มาแล้วนะจินนี่ เสื้อผ้าลีดของมหาลัยนี่หนักชะมัด”ป๊อปปี้

บ่นอุบขณะที่วางลังเสื้อผ้าของลีดมหาลัยลงที่ห้องส่วนกลางของมหาลัย

 

 

 

 

“เอ้า ก็เห็นว่ามีแรงเหลือเฟือดีนี่ ทั้งเอาน้ำสาดใส่กวินจากชั้นบนแล้วต้องวิ่งเอาของไปให้เด็กปี1นั่น เอ

แล้วแบบนี้ยัยเฟย์คงอกหักสินะ”จินนี่พูดขึ้นทำให้ป๊อปปี้ตกใจ

 

 

 

“อะไรนะนี่แกเองหรอที่สาดน้ำใส่ชั้นไม่ใช่ไอ้เด็กปี1 หรอไอ้ป๊อป”กวินที่เดินเข้ามาพร้อมโทโมะ

ได้ยินทุกอย่างก็โวายวายใส่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“นี่อย่าบอกนะว่าแกจะจีบน้องฟางแข่งกับพวกชั้น ไม่ยอมนะเว่ย”โทโมะรีบว่าป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“โอ๊ย หมั่นไส้ ยัยนั่นก็ไม่ได้สวยอะไรมากจะมาแข่งกันจีบเนี่ยนะ ไร้สาระ”จินนี่รีบว่า

 

 

 

 

 

“พอกันให้หมดนั่นล่ะ ชักจะไปกันใหญ่แล้ว ชั้นไม่ได้จีบฟาง แค่เห็นว่าน้องเค้ากลัวแกต่างหากล่ะกวิน

เลยอยากแกล้งแกเท่านั้น”ป๊อปปี้รีบว่า

 

 

 

 

 

“ก็ชั้นชอบน้องเค้าจริงๆ การที่คนชอบกันก็ต้องจีบสิวะ จะมาขัดทำไม”กวินพูด

 

 

 

 

“หรือเพราะว่าแกคิดจะจีบฟางเหมือนกับพวกเราจริงๆมากกว่าไอ้ป๊อป”โทโมะรีบพูดดักคอ

 

 

 

 

“โอ๊ย ป๊อปบอกไม่ได้จีบก็ไม่จีบสิ จะมาทะเลาะกันแค่ผู้หญิงคนเดียวเนี่ยนะบ้าไปกันใหญ่แล้ว ไปร้อง

คาราโอเกะกันเถอะเพราะชั้นให้ยัยเฟย์ไปจองห้องvipเอาไว้แล้ว ไปกันเถอะ”จินนี่รีบว่าก่อนที่จะรีบ

ดึง3หนุ่มให้ไปกับตัวเองทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“เทอมนี้เรียนตัวยากทั้งนั้นเลยแบบนี้ต้องอ่านหนังสือให้หนักขึ้นแล้วสินะเนี่ย”ฟางที่ออกมาจาก

ห้องเรียนพลางบ่นอุบเมื่อคิดถึงควิชในคาบที่พึ่งผ่านไป

 

 

 

 

 

“เห้อ มันก็ยากหน่อยล่ะนะเพราะเธอเป็นนักศึกษาทุนนี่นา”แก้วได้ยินฟางบ่นก็เดินเข้ามาทักทาย

 

 

 

 

 

“อ้าวเธอที่ช่วยชั้นเมื่อตอนนั้นนินี่เธอลงเรียนวิชาดาราศาสตร์ของคณะวิทย์ด้วยหรอ”ฟางยิ้มออกมา

พลางถาม

 

 

 

 

 

“ใช่ๆน่าเบื่อชะมัด ลำพังเรียนของในคณะยากอยู่แล้วต้องมาเก็บวิชาเลือกอีกแต่ยังไงซะมันก็ง่าย

สำหรับเธอใช่มั้ยล่ะ”แก้วพูดพลางชวนฟางคุยระหว่างเดินออกมารอรถโดยสารประจำมหาลัย

 

 

 

 

 

“พูดเวอร์ไปชั้นก็แค่นักศึกษาบ้านนอกธรรมดาๆเท่านั้นล่ะ ที่ได้ทุนมาเรียน เลยต้องขยันมากกว่าคนอื่น

เค้าว่าแต่เธอรู้ได้ยังไงว่าชั้นคือนักศึกษาทุนของมอนี้”ฟางถาม

 

 

 

 

 

 

“นี่ไม่รู้จริงๆหรอว่ารูปเธอติดป้ายไวนิลที่ตึกกิจการนักศึกษาเด่นหราขนาดนั้น รับรองในมหาลัยนี้ไม่มี

ใครไม่รู้จักเธอแล้วล่ะ555 ป่ะ ไหนๆก็เจอกันแล้วเราไปกินข้าวกันเถอะเดี๋ยวชั้นจะแนะนำร้านอาหาร

ญี่ปุ่นร้านนึงใกล้ๆมอเรา อร่อยมากเลยนะ”แก้วพูดพลางชวนฟางคุยขณะลงรถโดยสารลงมาไม่ทันมอง

ทำให้ไม่ทันสังเกตว่ามีรถยนต์หรูคันหนึ่งมาจอดด้วยความเร็วทำให้ฟางรีบดึงแก้วไปหลบแทบไม่ทัน

 

 

 

 

 

 

“นี่ปี1เดินยังไงของพวกเธอหัดดูตาม้าตาเรือซะบ้างสิยะถ้ารถชั้นเป็นอะไรขึ้นมาจะมีปัญญารับผิดชอบ

กันมั้ย”จินนี่ลงจากรถมาโวยวายใส่ฟางและแก้วอย่างไม่พอใจ

 

 

 

 

 

“แล้วพี่ไม่เห็นรึไงว่าตรงนี้มันที่จอดรถโดยสารของมอแล้วมาจอดเข้าไม่ดูคนที่ลงมาจากรถอีก หน้าตา

ก็สวยดีหรอกนะ แต่นิสัยร้ายจัง”แก้วย้อนกลับอย่างไม่กลัวจินนี่โมโหตรงเข้าจะมาทำร้าย เฟย์รีบลง

จากรถเข้ามาห้ามจินนี่ไม่ให้มีเรื่องเช่นเดียวกับฟางที่ห้ามแก้ว

 

 

 

 

 

“นี่อยู่คณะอะไรกัน อย่าทำซ่าให้มากนะ เพราะชั้นสามารถเล่นงานพวกเธอได้รู้เอาไว้ซะ”จินนี่ไม่ยอม

แพ้โวยวายไม่หยุด

 

 

 

 

 

“แล้วจะทำไม คิดหรอว่าคนอย่างชั้นจะกลัวรุ่นพี่ที่ดีแต่ใช้อำนาจข่มรุ่นน้องแบบนี้น่ะ ไม่มีวันซะ

หรอก”แก้วเองก็ไม่ยอมจินนี่เช่นกัน

 

 

 

 

“พอเถอะแก้ว พี่คะ ฟางขอโทษแทนเพื่อนด้วยนะคะฟางขอให้มันเลิกแล้วต่อกันไปเถอะนะคะพี่อย่ามี

เรื่องกันเลย”ฟางรีบขอโทษจินนี่และเฟย์

 

 

 

 

 

“เรื่องนี้ชั้นก็เห็นด้วยนะจินนี่ อย่ามีเรื่องกันเลยพวกเราไปเรียนกันเถอะ เดี๋ยวพวกกวินจะรอเรานาน

นะ”เฟย์พูดก่อนที่จะลากจินนี่ออกไปจากตรงนั้นทันที

 

 

 

 

 

“เอ้าจะไปไหนล่ะกลับมาก่อนสิ”แก้วไม่ยอมแพ้ตะโกนไล่หลังอย่างสะใจ

 

 

 

 

“พอได้แล้วแก้ว อย่าหาเรื่องพวกพี่เค้าเลย ไม่งั้นปัญหาก็ไม่จบไม่สิ้นสักที”ฟางพูด

 

 

 

 

 

“ก็เธอก็เป็นอย่างงี้ซะได้ฟาง สมัยนี้ถ้าเจอพวกแรงมาเราก็แรงกลับไงจะได้รู้ไว้ว่าพวกเราไม่ได้เป็น

ลูกไก่ในกำมือได้ตลอด โอ๊ย อย่าทำหน้างอสิ เดี๋ยวพาไปกินข้าวนะ”แก้วพูดก่อนที่จะดึงมือฟางพาไป

ทานข้าวทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คิดแล้วก็เจ็บใจไม่หายเลยนะที่เมื่อเช้าเจอเด็กปี1ไม่มีสำมาคาราวะแบบนั้น แล้วเหมือนเป็นเด็กคณะ

เดียวกับนายด้วยนะโทโมะ”จินนี่บ่นอุบระหว่างเดินคุยกับโทโมะตอนเย็นหลังซ้อมลีด

 

 

 

 

“ปี1คณะชั้นมาหาเรื่องเธองั้นหรอ แบบนี้ชั้นต้องให้เพื่อนชั้นจัดการซะแล้วมั้ง แต่แลกกับที่เธอไปกิน

ข้าวกับมันเป็นการแลกเปลี่ยนดีมั้ย”โทโมะพูดพลางแซวจินนี่

 

 

 

 

 

“อ๊ะ นั่นมันเด็กปี1เมื่อเช้านิ รอบนี้ไม่มีเพื่อนทอมปากเสียอยู่ด้วยแฮะ”จินนี่พูดพร้อมกับชี้ให้โทโมะดูที่

ฟางที่กำลังจะเดินกลับหอพักที่อยู่หลังมหาวิทยาลัย

 

 

 

 

 

“รึว่านี่จะเป็นพรหมลิขิตของเรารึเปล่านะ น้องฟางที่ทำให้เรามาเจอกัน”โทโมะยิ้มกริ่มก่อนที่จะรีบวิ่ง

เข้าไปหาฟางทันที

 

 

 

 

 

“ก็นึกว่าใครที่แท้ก็คือยัยเด็กปี1ที่พวกนายรุมจีบกันหรอ มิน่าล่ะ ถึงได้กล้ามีเรื่องกับรุ่นพี่แบบนี้”เมื่อ

เห็นท่าทางของโทโมะจินนี่ก็รู้ทันทีว่านี่คือฟางที่พวกเพื่อนๆของเธอพูดถึง ก็นึกหมั่นไส้พลางรีบเข้า

มาว่า

 

 

 

 

 

“ฟางไม่เคยคิดอยากจะมีเรื่องกับพี่เลยนะคะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วฟางขอตัว”ฟางเห็นทั้งจินนี่และโทโมะ

เข้ามาหาเรื่องก็รีบว่าก่อนที่จะเดินหนี

 

 

 

 

“เอ้า จะรีบไปไหนล่ะ รุ่นพี่พูดด้วยก็คุยด้วยสิ อย่าทำเป็นเล่นตัวให้ผู้ชายมารุมสนใจไปมากกว่านี้เลย

ชั้นรู้นะว่าเธอน่ะชอบให้พวกเพื่อนชั้นมารุมเอาใจ”จินนี่รีบเดินมาขวางก่อนที่จะตามด้วยโทโมะรีบมา

ดึงแขนฟางไว้ ซ่า แต่แล้วโทโมะก็ต้องตัวเปียกเมื่อแก้วเห็นฟางถูกรุมก็รีบคว้าเอาถังน้ำของแม่บ้าน

แถวนั้นมาสาดใส่โทโมะทันที

 

 

 

 

 

“หลายรอบแล้วนะยัยทอมอยากเจ็บตัวงั้นสิ”โทโมะพูดพลางเดินเข้ามาหาเรื่อง แต่ช้าไปแก้วถีบโทโมะ

ล้มอีกครั้งก่อนที่จะเอาถังขยะแถวนั้นโยนใส่จินนี่แล้วรีบดึงมือฟางออกไปจากตรงนั้นทันที

 

 

 

 

 

“โอเค ถึงหอพักของเธอแล้วนะฟาง ต่อไปนี้ชั้นจะมาส่งเธอที่นี่ทุกเย็นเพื่อป้องกันไม่ให้รุ่นพี่ชีกอนั้น

มายุ่งกับเธอแล้วตอนเช้าเรียนกี่โมงบ้างมีเรียนเวลาตรงกันมั้ย เดี๋ยวจะมารับ”แก้วขี่มอเตอร์ไซค์มาส่ง

พร้อมกับพูดสั่งฟาง

 

 

 

 

 

“พูดหยั่งกับแก้วมาจีบฟางอย่างงั้นล่ะ ฟางชอบผู้ชายนะไม่ใช่ผู้หญิง”ฟางยิ้มขำก่อนที่จะแซว

 

 

 

 

“นี่ชั้นเห็นเธอเป็นเพื่อนหรอกน่า และอีกอย่างชั้นมีแฟนแล้ว สาวคณะเดียวกันล่ะน่า”แก้วพูดแล้วยิ้มขำ

ก่อนที่จะแยกกับฟางออกไป

 

 

 

 

“นี่ตกลงน้องฟางเป็นดี้หรอกหรอเนี่ย”ป๊อปปี้ที่ยืนอยู่หน้าหอฟางพูดขึ้นทำให้ฟางรีบหันไปแล้วหน้า

แดงจัดเมื่อเห็นป๊อปปี้ถือตะกร้าซักผ้ายืนมองอยู่

 

 

 

 

 

“เปล่าค่ะ นั่นเพื่อนของฟางค่ะ เค้ามีแฟนแล้วเป็นสาวคณะเดียวกัน เค้าแค่มาส่งฟางเฉยๆแล้วนี่ทำไมพี่

ป๊อปถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะคะ”ฟางรีบพูดก่อนที่จะถามชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

“พี่ก็พึ่งย้ายมาอยู่หอนี้ไง พอดีว่าคอนโดที่พี่อยู่มันอยู่ไกลจากมหาลัยแล้วช่วงนี้พี่ต้องรีบทำโปรเจคส่ง

อาจารย์จะไปๆมาๆจากคอนโดมันก็ลำบาก นี่ไม่รู้ว่ามันโลกกลมหรือพรหมลิขิตนะที่บังเอิญเราต้องมา

เจอกันแบบนี้”ป๊อปปี้พูดติดตลกทำให้ฟางหน้าแดงจัดกว่าเดิม

 

 

 

 

 

“แถมบังเอิญที่เราอยู่ชั้นเดียวกันอีกแบบนี้”ฟางพูดพลางมองป๊อปปี้เดินตามเธอขึ้นมาที่ชั้น4

 

 

 

 

 

“เปล่าพี่อยู่ชั้น3แต่พี่แค่เดินมาส่งเรา เอ่อ พอดีว่าพี่พึ่งย้ายมาอ่ะ แล้วไม่รู้ว่าแถวนี้ร้านข้าวอะไรอร่อย

อยากจะรบกวนให้ฟางพาพี่ไปหาอะไรอร่อยๆกินได้มั้ย”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“โธ่ นึกว่าเรื่องอะไร เรื่องแค่นี้เอง เดี๋ยวฟางพาไปทานข้าวหมูแดงร้านอร่อยไม่ไกลจากตรงนี้เอง

ค่ะ”ฟางพูดแล้วยิ้มจากเป็นมิตรก่อนที่จะออกมาทานข้าวกับป๊อปปี้

 

 

 

“ทำไมทำหน้าเหมือนไม่อยากกินแบบนั้นล่ะคะ เปลี่ยนร้านได้นะคะ”ฟางถามเมื่อเห็นป๊อปปี้นั่งมอง

ข้าวหมูแดงที่ถูกเสิร์ฟมาไม่ยอมกิน

 

 

 

 

“เปล่าน่ะ ปกติพี่ไม่ค่อยกินร้านแบบนี้ นี่เป็นครั้งแรกของพี่เลยนะฟาง แล้วนี่ปกติฟางมากินประจำ

หรอ”ป๊อปปี้พูดและถามต่อ

 

 

 

 

“ไม่หรอกค่ะไม่บ่อย ปกติฟางจะชอบทำกับข้าวกินเองที่หอ เป็นการประหยัดไปในตัวด้วยน่ะค่ะ พอดี

ฟางเป็นแค่นักเรียนทุนเลยไม่ค่อยมีเงินมากพอที่จะใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย”ฟางพูดแล้วยิ้มให้กับป๊อปปี้แต่

สายตาแอบเศร้าเมื่อคิดถึงที่บ้านพลางคิดถึงแม่เธอที่ต้องอยู่ที่บ้านคนเดียวแล้วเธอมาเรียนแบบนี้

 

 

 

 

 

“งั้นมื้อต่อไปฟางไม่ต้องพาพี่มากินข้าวอีกแล้วนะ ไหนๆเราก็อยู่หอเดียวกันแล้ว พี่อยากลองกินกับข้าว

ฝีมือฟางมากกว่า”ป๊อปปี้พูดแล้วจ้องตาคนตัวเล็กที่นั่งตรงข้ามทำให้ฟางอึ้งใจเต้นรัวกว่าเดิมก่อนที่จะ

ยิ้มแล้วตักข้าวเข้าปากด้วยความเขิน นี่คงจะเป็นข้าวมื้อแรกที่อร่อยที่สุดของฟางสินะ

 

 

ความบังเอิญของฟางกับป๊อปอยู่หอเดียวกันแบบนี้ แล้วเพื่อนๆของป๊อปปี้ที่มาจียฟางล่ะจะทำยังไง

 

อย่าลืมติดตามกันน้าเรื่องนี้