ตราบาปสีขาว

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2561 เวลา 14.10 น.

  28 ตอน
  115 วิจารณ์
  50.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 10.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15) 15 ที่เดิมที่เคยรัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
“แต่ฟางรักพี่ได้ยินมั้ย ฟางรักพี่ป๊อป พี่ป๊อปคือรักแรกและรักเดียวของฟางนะ ไหนพี่สัญญาแล้วไงว่าพี่จะพยายามคุยกับแม่ให้แม่พี่เข้าใจกับเรื่องความ
รักของเรา ไหนที่พี่บอกพี่รักฟางไง ฮือๆ”
 
 
 
 
 
 
 
“แฮ่กๆ”ป๊อปปี้สะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะเขาฝันถึงครั้งสุดท้ายที่เขาเจอฟางเมื่อ5ปีก่อน ก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วนั่งลงเปิดลิ้นชักที่เขาใส่ของทุกอย่าง
เอาไว้ในอดีต ในนั้นมีเชือกถักของนาราที่เคยทำให้เขาคู่กับฟาง กับรูปโพราลอยด์คู่ของเขาและฟางสมัยที่เขาหลอกเป็นแฟนกับเธอ ชายหนุ่มมอง
แล้วนิ่งไป ก่อนที่จะตัดสินใจขับรถออกไปกลางดึกไปยังบ้านริมทะเลของเขา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันอะไรกัน ทำไมถึงเป็นแบบนี้”แก้วที่ลงมาจากชั้นบนตกใจเมื่อเห็นสภาพบ้านที่สะอาดเอี่ยมยาวไปถึงลานที่ซ้อมชกมวย แก้วเดินไปยังมุมหนึ่งของ
ลานแล้วชะงักเมื่อเห็นโทโมะกำลังถูกลานซ้อม
 
 
 
 
 
“อ้าว ตื่นแล้วหรอแก้ว เอ่อ พอดีว่าโทโมะกำลังถูพื้นตรงนี้อย่าเดินเข้ามานะเดี๋ยวจะลื่น”โทโมะยิ้มให้แก้วพลางเช็ดเหงื่อที่ไหลออกมา
 
 
 
 
 
“พี่เห็นพวกนักมวยคุยกันว่า พี่โทโมะเค้าตื่นแต่เช้ามาช่วยนักมวยซักผ้าแล้วอาสากวาดบ้าน ถูลานซ้อมเองเลยนะ”รัศมีแขที่ตามแก้วมากระซิบบอกเธอ
แก้วอึ้งไม่คิดว่าการที่เขาความจำเสื่อมเขาจะยอมทำงานหนักๆแบบนี้
 
 
 
 
 
 
“คิดว่าตัวเองเก่งมาจากไหน บ้าพลังทำอะไรคนเดียวแบบนี้ ถ้าเป็นลมเป็นแล้วจะว่ายังไงชั้นไม่อยากให้ใครมาตายในบ้านชั้นนะ ว้าย”แก้วส่ายหน้าไม่
สนใจโทโมะก่อนที่จะมาช่วยถูกพื้นเพราะไม่อยากถูกหาว่ากินแรงไม่ช่วยงานเขา แต่ต้องร้องเพราะเธอเดินไปตรงที่ยังมีน้ำเกาะอยู่แล้วลื่น โทโมะ
ตกใจรีบวิ่งเข้าไปประคองแก้วไว้ ทำให้เขาล้มทับแก้วอยู่
 
 
 
 
ผลัก
 
 
 
 
 
 
แก้วที่อยู่ใต้ร่างสูงของโทโมะได้สติก็รีบถีบโทโมะกระเด็น
 
 
 
 
 
 
“ถูพื้นประสาอะไรของนายห้ะ ถูใหม่เดี๋ยวนี้เลยนะ เออ อยากจะทำงานหนักๆนักใช่มั้ย ทำเสร็จแล้วก็ไปตัดหญ้าที่สนามหน้าบ้านด้วยไม่งั้นก็ไม่ต้องกิน
ข้าว”แก้วรีบสั่งก่อนจะรีบเดินหนีโทโมะไป โทโมะมองร่างบางที่เดินหนีไปอย่างไม่เข้าใจแต่ก็ยอมทำตามที่แก้วสั่งโดยที่เขาไปตัดหญ้าต่อไม่ปริปาก
บ่นเลยสักคำ
 
 
 
 
 
“เออ น้ำหนึ่งใช่มั้ย ลูก”โทโมะสังเกตเห็นน้ำหนึ่งแอบด้อมๆมองๆโทโมะอย่างไม่ไว้ใจก็ร้องทัก
 
 
 
 
 
“นี่ลุงเป็นพ่อน้ำหนึ่งจริงหรอ”น้ำหนึ่งถามขึ้น
 
 
 
 
 
“ใช่สิ ก็แม่เราบอก ตาเราบอกแบบนั้นไม่ใช่หรอ แถมเราก็หน้าเหมือนกันแบบนี้ เราเป็นพ่อลูกกันแน่นอน”โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
 
“เป็นพ่อจริงๆแล้วหายไปไหนมา ทิ้งให้แม่แก้วต้องทำงานเหนื่อยคนเดียว ให้ตาที่ปวดหลังทำงานเหนื่อย พ่อทิ้งเราไปพ่อจะกลับมาทำไมพ่อ
ใจร้าย”น้ำหนึ่งโวยวายใส่โทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
“พ่อรู้ว่าพ่อคือคนเลว แต่พ่อเองก็จำเรื่องในอดีตตัวเองไม่ได้ พ่อสัญญาว่าพ่อจะดูแลเรากับคนที่นี่เพื่อชดเชยในสิ่งที่พ่อเคยทำไว้ แล้วก็ทำหน้าที่พ่อ
ให้น้ำหนึ่งด้วยนะ”โทโมะพูดแล้วยิ้มให้ลูกชาย แต่น้ำหนึ่งมองอย่างไม่ไว้ใจแล้ววิ่งไปหาแก้วที่เดินเข้ามาได้ยิน ทั้งคู่สบตากัน แก้วรีบอุ้มน้ำหนึ่งแล้ว
เดินหนีเมินไม่สนใจโทโมะเข้าไปในบ้านทันที ชายหนุ่มมองตามแก้วและลูกที่ไม่สนใจตัวเองตาละห้อยก่อนที่จะก้มลงตัดหญ้าต่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“จินนี่ ชั้นเจ็บนะ”เฟย์ที่มาทำงานตอนเช้าแล้วต้องร้องเมื่อจินนี่บุกเข้ามาแล้วตบหน้าเฟย์ฉาดใหญ่ก่อนที่จะทุบตีเพื่อนสาวด้วยความโมโห
 
 
 
 
 
“นี่คุณทำอะไรน่ะ หยุดนะไม่งั้นผมจะตาม รปภ”ลีเดินเข้ามาเห็นก็รีบดึงเฟย์ออกห่างจากจินนี่
 
 
 
 
 
 
“นังเพื่อนชั่ว ปากบอกจะช่วยชั้นเรื่องเขื่อน แต่นี่กลับไปให้ท่าเขื่อนถึงคอนโด นังหน้าด้านคิดจับเจ้านายตัวเอง”จินนี่จะโกนว่าเฟย์อย่างเสียๆหายๆจน
พนักงานคนอื่นมองมาทางเฟย์แล้วซุบซิบกัน
 
 
 
 
 
 
“ภาพของฟางที่ส่งไปคงชัดทันใจดีจริงๆ ไม่เสียแรงที่มาทำงานแต่เช้าเพื่อมารอดูฉากเพื่อนรักทะเลาะกัน”เขื่อนมองลงมาจากห้องทำงานตัวเองแล้ว
พูดอย่างอารมณ์ดี
 
 
 
 
 
 
“อย่าทำเป็นพูดดีไปหน่อยเลย อยากปั่นหัวให้2คนนั้นทะเลาะกันก็ช่วยเล่นบทพระเอกแสนดีต่อหน่อยสิ ลงไปห้ามเค้าเร็ว”ฟางพูดแล้วยิ้มออกมาอย่าง
สะใจเช่นกันก่อนที่จะสั่งให้เขื่อนทำทีรีบวิ่งลงมาห้ามไม่ให้จินนี่ทำร้ายเฟย์อีก
 
 
 
 
“นี่มันเรื่องอะไรกันจินนี่ทำไมคุณถึงทำร้ายเพื่อนคุณแบบนี้ล่ะ”เขื่อนทำทีแสร้งถามจินนี่ทันที
 
 
 
 
 
“เพื่อนงั้นหรอคะ เพื่อนเลวที่ทรยศเพื่อนด้วยกันแอบขึ้นคอนโดคุณเนี่ยนะ เขื่อน ไหนว่าชอบจินนี่แล้วนี่ทำไมถึงทำแบบนี้ ภาพจากผู้หวังดีแอบถ่ายได้
แบบนี้คืออะไรกัน”จินนี่โวยวายพลางชูภาพในมือถือเป็นภาพเฟย์และเขื่อนลงมาจากคอนโดของเขา
 
 
 
 
 
 
“อะไรกัน ทำไมถึงมีภาพนี้ได้ จินนี่ คุณเชื่อผมนะ นี่มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ วันนั้นหลังปาร์ตี้ของเฟียซเค้า ผมเห็นเฟย์เค้าเมาเลยอาสาช่วยเค้าเพราะ
เห็นว่าเค้าคือเพื่อนรักของคุณ เราไม่มีอะไรกันจริงๆนะครับ ไม่เชื่อก็ไปถามแม่บ้านที่คอนโดของผมได้ เพราะเค้าเป็นคนที่เช็ดตัวและดูแลเฟย์เอง ผม
ไม่ได้แตะต้องเฟย์เลยนะ”เขื่อนเดินไปกุมมือจินนี่แล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“จริงนะคะ คุณไม่ได้หลอกจินนี่นะคะ”จินนี่ถามอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
“จริงสิ ผมไม่ได้คิดอะไรกับเฟย์แบบนั้นเลยนะครับ ผมสนใจแค่คุณคนเดียวเท่านั้นนะจินนี่”เขื่อนพูดก่อนที่จินนี่จะโผเข้ากอดเขื่อนด้วยความดีใจก่อนที่
เขื่อนจะพาจินนี่ไปพักที่ห้องทำงานของเขา เฟย์ชะงัก ภาพที่เขื่อนเป็นสุภาพบุรุษดูแลเธอที่คอนโด และเอาเสื้อสูทคลุมให้เธอตอนมาทำงานฉายเข้า
มาในหัว จริงสิ เค้ากับจินนี่มีฐานะเท่าเทียมกัน สมแล้วที่เป็นคู่ที่เหมาะสมกัน เฟย์มองภาพที่เพื่อนของเธอดีกับเขื่อนแล้วก็เดินไปกับลีเพื่อให้เพื่อน
ชายทำแผลให้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าว คุณแคทมีธุระอะไรถึงได้หอบมาถึงนี่คะ”ฟางที่เดินลงมาหาเขื่อนแปลกใจที่เห็นแคทเดินมาที่บริษัทจึงร้องทัก
 
 
 
 
 
 
“พอดีแคททำขนมมาให้คุณเฟียซค่ะ แทนคำขอบคุณที่คุณเฟียซชวนแคทไปที่รีสอร์ต”แคทพูดแล้วยื่นขนมให้ฟาง ฟางชะงักเมื่อเห็นรอยยิ้มที่สดใส
ร่าเริงของแคท หวนทำให้เธอคิดถึงตัวเองในอดีตที่เจอกับป๊อปปี้ไม่มีผิด ฟางมองแคทที่หลงรักป๊อปปี้ด้วยความสงสารที่ผู้หญิงดีๆแบบเธอต้องมาเจอ
คนเลวแบบเขา
 
 
 
 
 
 
“อ้าวป๊อปไม่ว่างหรอ ไปหาน้องนาราที่บ้านริมทะเล ได้ค่ะ ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวแคทค่อยส่งแบบการ์ดแต่งงานที่แคทสนใจให้ป๊อปดูในไลน์ก็ได้ งั้น
ฝากสวัสดีน้องนาราด้วยนะคะ จ้า บายรักป๊อปนะคะ”แคทรับสายแฟนหนุ่มที่โทรเข้ามาทำให้ฟางชะงัก นี่เขาทิ้งให้แคทไปเลือกการ์ดแต่งงานเองงั้น
หรอคนอะไรไร้ความรับผิดชอบแบบนี้ ว่าแล้วเมื่อแคทกลับไปแล้วฟางไม่รอช้า ขับรถไปยังบ้านริมทะเลของเขาที่ครั้งหนึ่งเขาเคยพามามีความสุขที่นั่น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย ตายแล้วลืมเติมน้ำมันให้มันได้แบบนี้สิยัยฟาง”ฟางที่ขับรถมาแล้วชะงักเมื่อรถของเธอกระตุกก็พบว่าเธอลืมเติมน้ำมันระหว่างเดินทางก็ถอน
หายใจแล้วเดินออกมานอกรถ พลางมองไปรอบๆแล้วบ้านหลังไหนคือบ้านของป๊อปปี้และนารานะเพราะเธอเคยมาที่นั่นแค่ครั้งเดียวแถมบ้านแถวๆนี้ก็
คล้ายกันหมด
 
 
 
 
 
 
“รถเป็นอะไรหรอคะคุณ/เอ่อ คือว่า”ระหว่างนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งขี่รถมอเตอร์ไซค์มาจอดถามฟางที่ยืนอยู่หน้ารถ ฟางหันกลับไปมองต้องตกใจเพราะผู้
หญิงคนนั้นคือแม่ของนารานั่นเอง
 
 
 
 
 
 
“หนูฟางจริงๆด้วย มาหาคุณป๊อปใช่มั้ยคะ งั้นซ้อนน้ามาเลยเดี๋ยวน้าพาไปหาคุณป๊อปเอง”แม่นาราพูดอย่างรวดเร็วทำให้ฟางพูดตามไม่ทันก่อนที่จะ
ยอมซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ของแม่นาราไปจนถึงบ้านหลังใหญ่ของป๊อปปี้ก่อนฟางจะเดินตามแม่ของนาราเข้าไปในบ้านนี้อย่างเสียงไม่ได้
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวคราวหน้าผมจะไปหาที่เชียงใหม่ดีกว่าครับจะได้ไม่ต้องลำบากมาหาผมถึงที่นี่ ขอบคุณสำหรับอาหารเหนือนะครับ ถ้าถึงสนามบินเชียงใหม่แล้วก็
บอกผมนะครับ สวัสดีครับ”ป๊อปปี้ยืนคุยโทรศัพท์กับใครคนหนึ่งทำให้ฟางต้องหันไปมองแล้วตกใจเช่นเดียวกับป๊อปปี้ที่ตกใจไม่น้อยเมื่อเห็นฟางอยู่ใน
บ้านของเขา
 
 
 
 
 
 
“คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน”ป๊อปปี้เปิดประเด็นถามทันที
 
 
 
 
 
 
“อ้าว ก็หนูฟางเค้ามาหาคุณป๊อปไม่ใช่หรอคะ ดีซะอีกน้าจะได้ทำอาหารเย็นให้ทาน”แม่นาราพูด
 
 
 
 
 
 
“ไม่ใช่ครับ นี่ไม่ใช่ฟางนี่คือคุณเฟียซหุ้นส่วนของบริษัทพ่อ”ป๊อปปี้รีบบอก
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟาง พี่ฟางจริงๆด้วย โอ้โห พี่ฟางสวยขึ้นมากเลยนะคะ พี่ฟางหายไปไหนมาตั้ง5ปี นาราถามถึงพี่ฟางจากพี่ป๊อปตลอดแต่พี่ป๊อปก็บอกแค่ว่าพี่ฟาง
ไม่อยู่แล้ว”นาราที่ลงมาจากทำความสะอาดชั้นบนเห็นฟางยืนอยู่ก็จำได้ก่อนจะวิ่งมากอดร่างบางแน่นด้วยความคิดถึง
 
 
 
 
 
“นารา นี่ไม่ใช่ฟาง นี่คือคุณเฟียซ”ป๊อปปี้บอกน้องสาวอีกครั้ง
 
 
 
 
 
“อะไรกัน ดูยังไงก็พี่ฟางชัดๆ”นารารีบเถียง
 
 
 
 
 
“ดิชั้นชื่อเฟียซจริงๆค่ะ ไม่ใช่ฟาง เอ่อ ขอโทษนะคะ พวกคุณคือใครหรอคะ”ฟางนิ่งสักพักก่อนที่จะตัดสินใจพูดออกมา
 
 
 
 
 
“ฟางเค้าตายไปตั้งแต่5ปีก่อนแล้วล่ะนารา พี่ขอโทษที่พี่ไม่บอกความจริงกับเรา”ป๊อปปี้สูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนที่จะพูดขึ้น นาราผละออกจากฟาง
แล้วมองหน้าป๊อปปี้และฟางสลับกันก่อนที่จะไม่เชื่อแล้ววิ่งหนีออกไป
 
 
 
 
 
“คุณมาทำอะไรที่นี่”เมื่อนาราไปแล้วป๊อปปี้เหล่มองฟางก่อนที่จะพูดขึ้นแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา
 
 
 
 
 
“ชั้นเบื่อๆมาขับรถเล่น ว่าจะแวะมาดูที่แต่พอดีหลงทางเลยขับวกไปวนมาแล้วน้ำมันหมด พอดีบังเอิญเจอคุณน้าใจดีคนนึงเข้าแต่แกคงจำคนผิด เลย
พาชั้นมาที่นี่ ถ้ารู้ว่าเป็นบ้านคุณชั้นไม่มาหรอก”ฟางรีบโกหกสร้างเรื่องก่อนที่จะกอดอกเชิดหน้าทำทีไม่สนใจป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“ครับ งั้นก็เชิญประตูอยู่ทางโน้น ไปสิ ผมจะได้มีเวลาพักผ่อนของผม”ป๊อปปี้พูดแล้วลุกไปที่โต๊ะอาหารเพื่อแกะอาหารที่มีคนเอามาให้ ฟางเมื่อได้กลิ่น
อาหารเหนือที่คุ้นเคยก็หันขวับไปมองก่อนจะหน้าแดงจัดเมื่อจู่ๆท้องเธอก็ร้องออกมา
 
 
 
 
 
“ถ้าคุณหิวคุณจะทานข้าวก่อนที่นี่ก็ได้นะ เดี๋ยวทานเสร็จผมจะได้ออกไปดูรถให้”ป๊อปปี้แอบขำกับท่าทางหยิ่งจองหองของฟางพูดขึ้นก่อนที่จะเตรียม
จานข้าวเผื่อฟางไว้อีกชุด
 
 
 
 
 
“ฮังเลหอมมากเลย แล้วนี่ก็น้ำพริกหนุ่มนิ คุณชอบทานอาหารเหนือหรอคะ”ฟางมองอาหารเหนือที่ป๊อปปี้จัดใส่จานด้วยความตื่นเต้นคิดถึงบ้านก่อนที่
จะเงยหน้าถามชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
“เมื่อก่อนไม่ชอบไม่เคยคิดจะสนใจมัน แต่ตอนนี้กลับหลงรักมันเข้าเต็มเปา”ป๊อปปี้พูดแล้วนิ่งลงไปทำให้ฟางที่ได้ยินแล้วชะงัก เขาหมายความว่ายังไง
กันนะ
 
 
 
 
 
 
“คุณหิวแล้วล่ะสิ เลยพูดจาเลอะเทอะแบบนี้ ทานข้าวกันเถอะ”ฟางรีบเปลี่ยนเรื่องคุยก่อนที่จะชวนชายหนุ่มทานข้าว ป๊อปปี้ลอบมองฟางที่เอร็ดอร่อย
กับอาหารเหนือแล้วอดคิดถึงฟางในอดีตที่เคยทำอาหารเหนือมาให้เขาบ่อยๆไม่ได้
 
 
 
 
 
 
“ถ้าไม่ใช่พี่ฟางแล้วทำไมหน้าถึงเหมือนกันแบบนี้ล่ะ”เมื่อป๊อปปี้และฟางทานข้าวเสร็จ นาราเดินกลับเข้ามาในบ้านพูดขึ้นแล้วจ้องมองฟางอย่างจับผิด
และสงสัยก่อนที่จะแอบดูฟางและป๊อปปี้ออกไปที่รถของฟางที่จอดอยู่ข้างนอก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นขอบคุณ คุณแล้วกันที่เป็นธุระหาน้ำมันมาเติมให้ชั้นน่ะ”ฟางบอกเมื่อเห็นป๊อปปี้ไปนำน้ำมันมาเติมให้รถของเธอ
 
 
 
 
 
“ช่างเถอะ เพราะไหนๆเราก็จะร่วมธุรกิจกันแล้ว เราต้องเจอไปอีกนาน ถ้าไม่ช่วยกันตอนนี้จะไปช่วยกันตอนไหน”ป๊อปปี้พูดพลางรวดเช็คความ
เรียบร้อยให้กับรถฟางด้วย
 
 
 
 
 
 
“หึ ทำเป็นคนดีมีน้ำใจกะจะหลอกให้ตายใจล่ะสิ”ฟางอดที่จะแขวะชายหนุ่มไม่ได้
 
 
 
 
 
“นี่คุณ หาเรื่องว่าผมอีกแล้วนะถามจริงเถอะ ผมไปทำอะไรให้คุณนักหนาทำไมต้องมาหาเรื่องกันตลอดแบบนี้ด้วย”ป๊อปปี้ปิดกระโปรงรถดังปัง ก่อนที่
จะเข้ามาว่า พลางเอามือที่เลอะคราบน้ำมันในรถมาเช็ดเหงื่อที่หน้า
 
 
 
 
 
 
“555โอ๊ย เอามือไปเช็ดหน้าทำไม หน้าเลอะหมดแล้ว”ฟางเมื่อเห็นหน้าป๊อปปี้ก็หลุดขำออกมาก่อนที่จะควานหาทิชชู่ในกระเป๋าตัวเอง ป๊อปปี้มองร่าง
บางตรงหน้าที่ยิ้มหัวเราะเขาเมื่อกี้นี้ก็ชะงัก หวนคิดถึงฟางขึ้นมา รอยยิ้มของเธอทำให้เขาคิดถึงฟาง ผู้หญิงที่สดใสเสมอในความทรงจำของเขา
 
 
 
 
 
“จริงๆแล้วเวลาคุณยิ้มก็น่ารักเหมือนกันนะ แต่ไม่เข้าใจทำไมต้องทำหน้าบึ้งตลอดเวลาที่เจอด้วย”ป๊อปปี้แสดงความคิดเห็นออกมาตรงๆทำให้ฟางนิ่ง
ก่อนที่จะกลับมาชักสีหน้าใส่เขาแล้วยัดทิชชู่ให้ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“แหม ปากหวานดีนะคะ นี่คิดอะไรกับชั้นรึเปล่าเนี่ย”ฟางแกล้งย้อนถามป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“ผมบอกคุณไปแล้วไงว่าผมมีคู่หมั้นอยู่แล้ว แคทเป็นคนดีผมไม่อยากทำร้ายเธอให้เธอเสียใจ”ป๊อปปี้รีบพูด ใช่ เขามีแคท เขาจะไม่มีวันทำร้ายผู้หญิง
ดีๆอีกเป็นครั้งที่2
 
 
 
 
 
“ค่ะ ก็ดีที่รักและซื่อสัตย์กับคู่หมั้นคุณเพราะชั้นเองก็คงจะทำใจลำบากเพราะชั้นกับคุณแคทเป็นเพื่อนกันแล้ว ไหนจะเพื่อนคุณที่กำลังคุยกับชั้นอยู่
เห้อ ว่าแล้วกลับกรุงเทพดีกว่าพอดีมีนัด”ฟางพูดจบก็เดินเชิดกลับไปที่รถแล้วขับต่อไป ป๊อปปี้ถอนหายใจ แต่แล้วก็อดห่วงไม่ได้ เพราะกวินเพื่อนของ
เขาคือเสือผู้หญิงดีๆนี่เอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไมทำหน้ามุ่ยแบบนั้นล่ะครับเฟียซ รึว่าไม่สนุก”กวินถามเมื่อเห็นฟางมองค็อกเทลสีสวยในแก้วไม่ยอมดื่มมัน
 
 
 
 
 
“อ๋อ เปล่าค่ะพอดีคิดอะไรเรื่อยเปื่อย นี่พาเฟียซมาที่แบบนี้กะจะมอมเฟียซใช่มั้ยคะเนี่ย”ฟางหยั่งเชิงถามกวิน เพราะหลังจากที่เธอขับรถกลับมาที่
กรุงเทพ กวินก็นัดเธอที่ไนต์คลับหรู2ต่อ2ที่นี่
 
 
 
 
 
“พอดีผมรู้จักกับเจ้าของที่นี่น่ะครับ”กวินพูดพลางขยับตัวมาใกล้ฟาง
 
 
 
 
“ถึงกับรู้จักเจ้าของที่นี่เพราะว่าพาสาวๆมาบ่อยสินะคะ”ฟางพูดดักคออย่างรู้ทัน
 
 
 
 
 
 
“โธ่ เฟียซครับ ที่มาที่นี่บ่อยๆเพราะเพื่อนกันทั้งนั้น พอดีว่าวันนี้เค้าอยากให้ผมมาลองค็อกเทลรสชาติใหม่ผมเลยถือโอกาสชวนเฟียซมาสนุกที่นี่ อ๊ะ
มาพอดีเลย”กวินพูดแล้วยิ้มออกมาเมื่อบริกรเดินมาเสิร์ฟค็อกเทลสูตรพิเศษสีสวยให้กับฟาง
 
 
 
 
 
“อ๊ะ เฟียซนี่แย่จังนะคะ ทำหกเลอะชุด ช่วยหยิบทิชชู่ตรงนั้นให้เฟียซหน่อยสิคะ”ฟางพูดพลางทำค็อกเทลสีสวยเลอะโดนเกาะอกเล็กน้อยก่อนที่จะ
วานให้กวินหยิบทิชชู่ด้านหลังให้ เมื่อลับสายตาฟางไม่รอช้ารีบสลับแก้วกับของกวินทันทีก่อนที่ทั้งคู่จะดื่มค็อกเทลนั้นจนหมด
 
 
 
 
 
“อ๊ะ จะทำอะไรคะคุณกวิน”ฟางทำทีตกใจเมื่อกวินขยับตัวมาใกล้ก่อนที่จะทำทีแกล้งเมาแล้วเซล้มลงซบอกกว้างของเขา
 
 
 
 
 
“แหม ผู้ชายผู้หญิงอยู่ด้วยกัน2ต่อ2แบบนี้มันก็มีเรื่องเดียวอยู่แล้วสิครับ ผมรู้นะว่าคุณเฟียซเองก็สนใจผมเหมือนกัน”กวินพูดแล้วดันฟางลงไปนอนที่
โซฟาก่อนหมายจะก้มลงซุกไซร้ตามตัว แต่แล้วเขาก็รู้สึกมึนหัวแล้วสติดับวูบไป
 
 
 
 
 
“กะแล้วว่าจิ้งจอกกะล่อนแบบนายต้องคิดชั่วๆแบบนี้”ฟางรีบผลักกวินออกจากตัวแล้วรีบว่าก่อนที่จะสั่งเขื่อนให้ขึ้นมา สักพักเขื่อนและสาวสวยกลุ่ม
หนึ่งเดินเข้ามาในห้อง
 
 
 
 
 
 
“ดีนะที่เรารู้นิสัยชั่วๆของกวินว่าต้องเล่นไม่ซื่อกับฟางไม่อย่างงั้นคงมีแพลนBแน่ๆ”เขื่อนมองกวินที่หลับไปแล้วพร้อมกับว่า
 
 
 
 
 
 
“จะยังไงก็เถอะ รีบๆจัดการให้เสร็จแล้วไปจากที่นี่กันเถอะ”ฟางพูดก่อนที่เขื่อนและสาวๆจะทำทีจัดฉากปาร์ตี้มั่วยาและมีสาวๆมาคลอเคลียให้กับกวิน
 
 
 
หรือลึกลงไปในใจป๊อปปี้ก็รักฟางเหมือนกันนะ
 
แล้วแผนของเขื่อนฟางจะเป็นยังไงต่อ แล้วแก้วจะใจอ่อนรึเป่าต้องติดตามจ้าาาา
 
 
ขอโทษน้าอัพช้าอีกแล้ว5555
 
 
 
             
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา