ตราบาปสีขาว

 

 

 

 

 

“เป็นอะไรคะป๊อปทำไมวันนี้ดูลุกลี้ลุกลนไม่ค่อยสนใจงานเลย”แคทเอาแบบการ์ดแต่งงานมาให้ป๊อปปี้เลือกก่อนที่จะสังเกตเห็นคู่หมั้นหนุ่มที่กด

โทรศัพท์โทรหาใครสักคนแต่เช้าและตอนนี้ก็ยังเอาแต่มองมือถือไม่สนใจเธอเลย

 

 

 

 

 

“ป๊อปแค่แปลกใจน่ะที่จู่ๆโทโมะก็หายตัวไป โทรไปก็ไม่รับแถมยังปิดเครื่องแล้วโทรไปหาที่ทำงานเค้าก็บอกว่าโทโมะลาพักร้อนไปต่างประเทศ ทั้งๆ

ที่ตอนนี้เกิดเรื่องกับกวินแท้ๆ”ป๊อปปี้พูดด้วยความเป็นห่วงเพื่อนชายคนสนิทที่หายตัวไปไม่มีการส่งข่าวมาบอกก่อนที่จะนึกถึงข่าวฉาวเมื่อเช้าของกวิน

ที่ลงหน้าหนึ่งและภาพหลุดเด่นหราตามสื่อโซเชียลกับปาร์ตี้มั่วสุมยาและมั่วsexกับสาวๆที่โรงแรมหรูทำให้ส่งผลกระทบไปถึงชื่อเสียงของครอบครัว

เขาด้วย

 

 

 

 

 

“จริงสิ ข่าวกวิน แคทเองเห็นข่าวก็ตกใจมากเลยนะเอาเป็นว่าเรื่องการ์ดเดี๋ยวค่อยดูก็ได้ ตอนนี้ไปหากวินก่อนเถอะ ยิ่งโทโมะไม่อยู่ด้วยเพื่อนคงอยาก

ได้กำลังใจจากเพื่อนนะ”แคทพูดอย่างรู้ดีว่าต่อให้ป๊อปปี้จะโกรธเพื่อนอย่างกวินมากแค่ไหนเขาก็อดห่วงไม่ได้ป๊อปปี้พยักหน้าตอบคู่หมั้นก่อนที่จะอด

ห่วงถึงโทโมะเพื่อนของเขาอีกคนเช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวพี่ช่วยนะรัศมีแข”โทโมะที่เดินไอออกมาจากห้องเห็นรัศมีแขกำลังขนของไปเก็บในห้องเก็บของก็อาสาช่วย

 

 

 

 

 

 

“พี่โทโมะไปพักก่อนดีมั้ยคะหน้าซีดมากเลย”รัศมีเเขเห็นโทโมะหน้าซีดก็พูดด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

“ไม่ต้องหรอกเค้าเก่งอยากบ้าพลังทำงานหนักก็ให้เค้าทำไป มองหน้าทำไมทำงานไปสิมาอยู่บ้านคนอื่นฟรีๆจะไม่ทำงานเลยรึไง”แก้วนั่งมองโทโมะก็

รีบว่าอย่างไม่ไยดี ชายหนุ่มหันไปมองแล้วเศร้าลงไป นี่เขาทำอะไรให้เธอเกลียดนะเธอถึงไม่ยอมญาติดีเลย

 

 

 

 

 

“เอ้า มองหน้าทำไมเสร็จแล้วก็ไปถูกพื้นสิแล้วก็อย่าลืมไปล้างห้องน้ำของนักมวยด้วยนะ”แก้วรีบสั่งโทโมะที่เดินออกมาจากห้องเก็บของ

 

 

 

 

 

“ว้ายพี่โทโมะตัวร้อนจี๋เลยค่ะน้องแก้ว”รัศมีแขตกใจเมื่อจู่ๆโทโมะเป็นลมล้มลงไปก็รีบร้องแก้วตกใจรีบเข้าไปก็พบว่าชายหนุ่มมีไข้ก่อนที่จะสั่งให้ลูก

น้องเอาโทโมะไปนอนพักที่ห้องพัก

 

 

 

 

 

 

“เห้อ พ่อนะพ่อ ดันให้พวกนักมวยกับพี่แขไปช่วยงานบ้านตรงข้ามหมดทำไมเนี่ย”แก้วบ่นอุบพลางมองร่างสูงที่นอนบนฟูกที่นอนแล้วอดนึกถึงเมื่อกี้ที่

เธอให้นักมวยหามโทโมะเข้ามาในบ้าน พ่อของเธอก็สั่งให้นักมวย2-3คนในค่ายและรัศมีแขออกไปช่วยขนของที่งานแต่งงานบ้านตรงข้ามส่วนพ่อเธอ

ออกไปรับน้ำหนึ่งที่โรงเรียนแทน

 

 

 

 

“ที่ชั้นทำเพราะไม่อยากให้ใครมาตายในบ้านนี้หรอกนะ”แก้วพูดพลางถอนหายใจก่อนที่จะเดินไปกะละมังและผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้ชายหนุ่มก่อนที่จะ

จำเป็นถอดเสื้อผ้าโทโมะออกเพราะตอนนี้เสื้อของเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อ

 

 

 

ตึกๆ

 

 

 

 

ร่างบางมองร่างสูงในสภาพกึ่งเปลือยที่นอนอยู่ก็เผลอใจสั่น

 

 

 

 

 

“ไอ้แก้วจะมาใจเต้นกับคนแบบหมอนี่ได้ไง เราเคยเป็นทอมเราไม่ได้ชอบพูดชาย แล้วหมอนี่ก็ทำเลวกับเราไว้ เราเกลียดเค้า”แก้วตั้งสติพยายามเตือน

ตัวเองพลางเช็ดตัวและใส่เสื้อผ้าชุดใหม่ให้โทโมะ

 

 

 

 

 

 

“ถ้าแก้วเกลียดโทโมะแก้วจะมาดูแลโทโมะทำไม”โทโมะเริ่มรู้สึกตัวแล้วได้ยินแก้วพร่ำบอกตัวเองว่าเกลียดเขาก็ลืมตาขึ้นแล้วพูดพลางมองด้วย

สายตาตัดพ้อ

 

 

 

 

 

“ก็เพราะที่นี่มันบ้านชั้นชั้นไม่อยากให้ใครมาตายในบ้าน อ่ะนี่ ยากับน้ำ”แก้วตกใจรีบผละออกห่างโทโมะก่อนที่จะเปลี่ยนเรื่องหันไปหยิบยาและน้ำให้

โทโมะแล้วต้องตกใจเมื่อชายหนุ่มยื่นหน้ามาใกล้เธอและห่างกันแค่คืบ

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะครับ ขอโทษจริงๆที่เคยทำเลวไว้กับแก้วแต่โทโมะพยายามนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกเลยกับเรื่องตัวเองในอดีต”โทโมะพูดแล้วทำหน้าเศร้า

ลงไปทำให้แก้วสะอึกเมื่อเห็นภาพซาตานร้ายทำหน้าเศร้าเหมือนกับเด็กรู้สึกผิด

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้ เพราะถ้าวันหนึ่งนายความจำกลับคืนมานายเองที่จะไม่มีวันพูดขอโทษชั้นแบบนี้เพราะเรา2คนเกลียดกัน”แก้วเมินมองไปทาง

อื่นแล้วพูดก่อนที่จะเดินหนีโทโมะออกไปจากห้องทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อากาศที่นี่ดีจริงๆเลยเนาะเฟย์ ชักไม่อยากมาแค่3วันแล้วสิ”ลีลงจากเรือที่เทียบท่ามาที่รีสอร์ตที่เกาะส่วนตัวของเขื่อนแล้วชวนเฟย์คุยขณะที่เฟย์

กำลังหอบกระเป๋าเสื้อผ้าจินนี่ลงจากเรือ

 

 

 

 

“แหมเฟย์รีบขนของให้เสร็จก่อนเถอะจ้ะอย่าพึ่งมาสวีทหวานกับผู้ชายเลย”จินนี่คล้องแขนเขื่อนมาจากเรือแล้วพูดจากระแนะกระแหนใส่เฟย์

 

 

 

 

 

“โอ๊ย ร้อนจริงๆ รีบเดินเข้าไปข้างในเถอะค่ะเดี๋ยวผิวเฟียซเสียเขื่อนเราไปเช็คความเรียบร้อยที่รีสอร์ตกันก่อนดีกว่า”ฟางเหล่มองจินนี่ที่แสดงความเป็น

เจ้าของเขื่อนอย่างหมั่นไส้ก่อนที่จะรีบพูดแล้วดึงเขื่อนขึ้นรถกอล์ฟที่มาจอดรถพวกของเขื่อนที่ท่าเรือ จินนี่มองภาพนั้นอย่างหงุดหงิดก่อนจะมองไปยัง

ป๊อปปี้ที่ลงจากเรือแล้วถ่ายรูปกับแคทและลีที่อาสาช่วยเฟย์อย่างหมั่นไส้ที่ใครๆก็มีคู่ก่อนจะเดินปึงปังไปขึ้นรถกอล์ฟตามเขื่อนและฟางไปทันที

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวตรงนี้จะเป็นโซนห้องพักของทีมงานนะครับนี่ห้องของคุณจินนี่กับคุณเฟย์ ส่วนนี่ห้องคุณแคทกับคุณป๊อปปี้เราจัดให้อยู่โซนเดียวกันนะ

ครับ”เขื่อนพูดพลางพูดกุญแจห้องให้ทุกคน

 

 

 

 

 

“แล้วเดี๋ยวเขื่อนจะไปไหนหรอคะ เราไปดำน้ำกันมั้ยคะ”จินนี่พูดแล้วปรี่ไปหาเขื่อนทันที

 

 

 

 

“เดี๋ยวพวกเราต้องไปพักที่บ้านพักส่วนตัวของพวกเราด้านหลังรีสอร์ตแล้วจะรวดเช็คของสำหรับอาหารเย็น เอาเป็นว่าเย็นนี้ทุกคนพักผ่อนตามอัธยาศัย

นะคะเดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะมาทำงานกันถ้าอากาศดีเผลอๆอาจเสร็จไว แล้วเราไปดำน้ำกัน”ฟางพูดแทนเขื่อนก่อนที่จะชี้แจงรายละเอียดแผนงานแล้วแยก

ย้ายไปพักผ่อน ร่างบางเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ออกมาเดินสูดอากาศเวลาพระอาทิตย์ใกล้ตกดินของรีสอร์ต

 

 

 

 

 

“ที่นี่สวยมาเลยเนาะป๊อป แคทฝันอยากจะมีงานแต่งงานริมทะเลมาตั้งแต่เด็กๆเลยรู้มั้ย”ฟางชะงักเมื่อเดินมาบริเวณจุดชมวิวที่สามารถยืนมอง

พระอาทิตย์ตกดินได้แล้วต้องเจอกับป๊อปปี้และแคทที่มาถ่ายรูปเล่นกันตรงนี้

 

 

 

 

 

“งั้นเอาแบบนี้มั้ยถ้าหลังจากงานหมั้นเราจัดงานแต่งงานริมทะเลกันนะ เพราะป๊อปอยากให้เจ้าสาวของป๊อปมีความสุขที่สุดในงานแต่งของเรา”ป๊อปปี้

พูดทำให้แคทยิ้มออกมาอย่างดีใจก่อนที่จะโน้มคอชายหนุ่มมาใกล้แล้วบรรจงจูบป๊อปปี้อย่างอ่อนโยน ฟางอึ้งกับภาพตรงหน้าแล้วกำมือแน่นก่อนที่จะ

ถอยหลังเดินหนีไม่อยากเห็นภาพนั้นอีก

 

 

 

 

 

 

“ว้าย”แต่แล้วฟางที่รีบเดินหนีมานั้นกลับสะดุดขาตัวเองล้มลงไปกองกับพุ่มไม้ข้างทาง

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้วคุณเฟียซเจ็บตรงไหนมั้ยคะเดี๋ยวแคทช่วย”แคทเดินมากับป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นฟางเสียหลักล้มลงข้างทางก่อนจะอาสาไปช่วยฟางแต่แล้ว

ฟางต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บที่ข้อเท้า

 

 

 

 

 

“ตายล่ะข้อเท้าแพลง ป๊อปช่วยอุ้มคุณเฟียซหน่อยได้มั้ย”แคทตกใจก่อนที่จะเรียกคู่หมั้นหนุ่มป๊อปปี้ชะงักมองหน้าฟางก่อนที่จะอุ้มฟางขึ้นตามคำสั่งคู่

หมั้นสาวอย่างเลี่ยงไม่ได้

 

 

 

 

“นี่ ถ้าไม่เต็มใจก็ไม่ต้องทำก็ได้นะ ชั้นเดินเองได้”ฟางพูดขึ้นเมื่ออยู่ในอ้อมกอดของป๊อปปี้ที่อุ้มเธอมา

 

 

 

 

 

“อย่าทำเป็นอวดเก่งไปหน่อยเลยคุณ ถ้าผมปล่อยให้เดินเดี๋ยวก็ตกลงไปข้างทางอีกแน่ๆ”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะอุ้มฟางเดินมาถึงบริเวณบ้านพักส่วนตัว

ของเขื่อนและฟางก็ถือวิสาสะพาฟางเข้ามาด้านใน

 

 

 

 

 

“นี่เกิดอะไรขึ้น”เขื่อนออกมาจากห้องชั้นบนเห็นป๊อปปี้และแคทอยู่ในบ้านตนเองก็รีบปรี่ลงมาแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“พอดีคุณเฟียซล้มน่ะค่ะ แคทกับป๊อปเลยอาสามาส่ง”แคทพูดพลางมองไปรอบๆตัวบ้านแล้วพลันสายตาหันไปเห็นรูปของเขื่อนกับใครคนหนึ่ง เขื่อน

ตกใจรีบเอาตัวไปขวางแล้วคว่ำรูปนั้นไว้

 

 

 

 

 

“ประนอมเดี๋ยวดูแลคุณเฟียซนะ เดี๋ยวพวกคุณผมจะพาไปส่งที่โซนห้องพักแขกนะครับ”เขื่อนพูดก่อนที่จะดันตัวป๊อปปี้และแคทไปกับตนเอง ป๊อปปี้

แปลกใจว่าทำไมเขื่อนถึงลุกลี้ลุกลนพิกล แต่ก็ไม่ติดใจอะไร ก่อนที่เขื่อนจะพาป๊อปปี้และแคทไปที่ห้องอาหารของรีสอร์ตแล้วจัดโซนVIPให้กับทั้งคู่

แล้วเดินแยกออกมาก่อนจะมองไปยังเฟย์ที่เดินอยู่คนเดียวก็เดินเข้าไปหาทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ก็ค่ำแล้ว ทำไมมาอยู่ตรงนี้คนเดียวล่ะครับ เพื่อนๆคนอื่นไปไหนกันหมด”เขื่อนถาม

 

 

 

 

 

“นี่คงจะมาถามถึงจินนี่ใช่มั้ยคะ จินนี่เค้าไปนวดที่สปาน่ะค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ”เฟย์พูดก่อนที่จะพยายามเลี่ยงออกจากเขื่อน

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวสิครับคุณเฟย์ทำไมหลบหน้าผมมีอะไรรึเปล่าครับ”เขื่อนเห็นท่าทีแปลกไปก็รีบถาม

 

 

 

 

 

“ไม่ได้หลบหน้าค่ะแต่เฟย์ว่ามันไม่เหมาะสมเท่าไหร่ที่เจ้านายกับลูกน้องจะอยู่ด้วยกัน2ต่อ2แบบนี้ และที่สำคัญคุณกำลังคบกับจินนี่อยู่”เฟย์พูดแล้วซึม

ลงไปเพราะตอนนี้เพื่อนผู้หญิงที่ทำงานเธอไม่มีใครคุยกับเธอเลยต่างเอาไปนินทาว่าเธอคิดจะจับเจ้านาย ทำให้เธอต้องไปไหนมาไหนกับลีแทน

 

 

 

 

“โธ่ นึกว่าเรื่องอะไรอย่าเครียดไปเลยครับผมรู้ว่าคุณไม่ได้คิดจะจับผมหรอก และคุณก็รักเพื่อนจะตาย”เขื่อนแอบยิ้มเยาะออกมาที่เห็นเฟย์ไม่มีใครในที่

ทำงานคบก่อนที่จะแสร้งพูดจาดีๆกับเธอและย้ำประโยคสุดท้าย เฟย์ชะงักเงยหน้ามองชายหนุ่มที่ยิ้มให้กับเธอก่อนที่จะเดินออกไป

 

 

 

 

 

“นี่แกหายไปไหนมาชั้นบอกให้ไปรอที่หน้าห้องจนชั้นนวดเสร็จนี่คงจะแอบไปหาเขื่อนอีกแล้วล่ะสิ”เฟย์เดินผ่านมุมสปาเห็นจินนี่เดินกอดอกแล้วปรี่เข้า

มาว่าใส่เธอทันที

 

 

 

 

 

“เปล่านะ ก็จินนี่ไปนวดนานนิ ชั้นก็แค่หิวเลยเดินไปหาอะไรกินรองท้อง เสร็จแล้วใช่มั้ยงั้นกลับกันเถอะ”เฟย์ตอบก่อนที่จะเดินกลับไปกับจินนี่และต้อง

เลาะบริเวณริมหาดตอนกลางคืนแล้วมองไปที่ทะเลแล้วชะงัก เมื่อเห็นผู้หญิงคนหนึ่งผมยาวปิดหน้าในชุดนักศึกษายืนอยู่ จินนี่มองภาพนั้นแล้วเริ่มถอย

หลังเมื่อเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังเดินเข้ามาที่ฝั่งทำให้เห็นว่าผู้หญิงคนนั้นสวมรองเท้าแค่ข้างเดียว ภาพที่จินนี่ผลักฟางตกหน้าผาก็ฉายเข้ามาในหัว

ก่อนที่จะรีบวิ่งหนีนำเฟย์ไป เฟย์เห็นเช่นนั้นก็รีบวิ่งตามจินนี่ไปบ้างแต่ก็ตามไม่ทัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทีหลังอ่าให้พวกนั้นเข้ามาในบ้านถึงแม้จะเป็นป๊อปปี้กับแคทก็เถอะ”เฟย์หยุดพักเหนื่อยใกล้ๆบริเวณตัวบ้านพักของเขื่อนแล้วได้ยินเสียงคนคุยกันก็รีบ

ชะเง้อหน้ามามองด้วยความสนใจ

 

 

 

 

“ถ้าไม่ล้มวันนี้ก็ไม่คิดจะพาเข้ามาหรอกคนพวกนั้น ว่าแต่จนป่านนี้พวกนักข่าวก็ยังคุยเรื่องคาวๆของหมอนั่นออกมาไม่หยุดสะใจชะมัด”ฟางตอบก่อนที่

จะยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจที่สื่อยังคงเล่นข่าวของกวินไม่หยุด

 

 

 

 

 

“หึ มันยังน้อยไปถ้าคิดจะจัดการต้องจัดการให้ถึงที่สุด และรายต่อไปก็คือยัยแม่มดจินนี่กับทาสรับใช้ยัยนั่น”เขื่อนพูดแล้วนึกถึงจินนี่ที่วันนี้แค่เขาเอา

คอร์สสปาสุดหรูให้ก็ตาลุกวาวแล้ว เฟย์ตกใจเมื่อได้ยินเขื่อนพูดถึงจินนี่ก็รีบวิ่งไปจากพุ่มไม้ที่แอบฟังเพื่อไปตามหาเพื่อนทันที

 

 

 

 

 

“โอ๊ะ โอ สงสัยจะมีพวกจิ้งจกมาแอบฟังพวกเราซะแล้วล่ะ เดี๋ยวเขื่อนจัดการหน่อยแล้วกันฟางต้องเอาเงินค่าจ้างพิเศษไปให้ประนอมก่อนนะ อุตส่าห์

ไปยืนเป็นฟางให้พวกนั้นตกใจเล่น”ฟางเหล่มองเสียงพุ่มไม้ที่มีการเคลื่อนไหวแล้วเดินออกไปข้างนอก เขื่อนหันไปมองเห็นแผ่นหลังของคนตัวเล็ก

เสื้อแบบนี้ ทรงผมนี้ ชายหนุ่มยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจ หึ คิดจะมาจับผิดกันงั้นสิ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณมาทำอะไรตรงนี้แล้วคุณแคทไปไหนแล้วล่ะ”ฟางที่เดินกลับจากห้องพักของแม่บ้านคนสนิทแล้วเดินผ่านจุดชมวิวที่เธอตกข้างทางเมื่อเย็นแล้ว

แปลกใจที่เห็นป๊อปปี้นั่งมองพระจันทร์อยู่ตรงนั้นเพียงลำพังแล้วไม่มีแคทอยู่ด้วย

 

 

 

 

 

 

“ผมก็มานั่งดูบรรยากาศทะเลยามค่ำคืนน่ะสิ แล้วคุณล่ะดึกป่านนี้แล้วมาทำอะไร เมื่อเย็นเจ็บขาไม่ไม่ใช่หรอ เดี๋ยวพรุ่งนี้ถ้าบวมขึ้นมาแล้วอดไปดูเค้า

ถ่ายโฆษณาไม่รู้ด้วยนะ”ป๊อปปี้ตอบพลางแอบบ่นฟางยาวเหยียด

 

 

 

 

“นี่คุณเป็นพ่อรึไง เขื่อนยังไม่เคยบ่นชั้นเยอะแบบนี้เลย ทำเป็นว่าคนทีตัวเองล่ะดีตายแอบมานั่งดื่มเบียร์คนเดียวไม่ดูแลคู่หมั้น”ฟางรีบย้อนว่าป๊อปปี้

กลับทันที

 

 

 

 

 

“คนอย่างคุณไม่เคยจมอยู่กับความเจ็บปวดไม่มีวันรู้หรอกว่ามันทรมานแค่ไหน”ป๊อปปี้พูดแล้วพลางกระดกเบียร์เข้าปากจนหมดแล้วแกะกระป๋องใหม่

พลางทอดมองไปทีทะเลแล้วเศร้าลงไป

 

 

 

 

“คนอย่างคุณเจ็บเป็นด้วยหรอ หึ คุณเองก็ไม่มีวันรู้หรอกว่าถ้าชั้นเจ็บหรือเสียใจมันทรมานแค่ไหน”ฟางพูดแล้วน้ำตาค่อยๆไหลออกมาก่อนจะรีบปาด

มันทิ้งเมื่อป๊อปปี้หันมามอง

 

 

 

 

“บางครั้งผมก็อยากจะรู้เหมือนกันนะว่าใต้น้ำทะเลตอนนี้มันหนาวแค่ไหน”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะมองไปยังมือถือที่แคทโทรตามแล้วรีบเดินกลับออกไป

 

 

 

 

 

“มันหนาวสิแล้วก็เจ็บมากเลยด้วย แต่ก็ไม่เท่ากับตอนที่พี่หลอกลวงฟางหรอก”ฟางมองภาพที่ป๊อปปี้คุยโทรศัพท์กับแคทแล้วพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

 

 

 

แก้วต้องใจแข็งแบบนี้แล้วจะมีมั้ยน้อที่จะใจอ่อน

 

ฟางเขื่อนจะทำไงเมื่อเฟย์ได้ยินแล้ว ต้องติดตามมม

 

 

เดี๋ยวพยายามจะหาช่วพาร์ทแยกแต่ละคู่ก่อนนะ ไม่นานๆ5555