ตราบาปสีขาว

 

 

 

 

 

“เก่งมากเลยฟางคนสวยของเขื่อน”

 

 

แปะ แปะ แปะ

 

 

 

 

 

เสียงปรบมือหลังจากการดวลฟันดาบจบลง ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดหลังจากปรบมือก่อนที่จะเอาผ้าเช็ดหน้ายื่นให้

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นคนบอกเองไม่ใช่หรอว่าต่อไปจะเรียกเราว่าเฟียซ จะเรียกฟางอีกทำไม ยัยฟางตายไปตั้งแต่5ปีก่อนแล้ว”ฟางพูดขึ้นพลางเดินมาซับหน้าก่อนที่จะ

ดื่มน้ำหลังจากออกกำลังกาย

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ไม่อะไรหรอก แค่อยากรู้ว่าเธอเตรียมพร้อมที่จะกลับเมืองไทยเพื่อไปจัดการกับคนที่ทำกับเธอรึยังเพราะไหนๆเธอก็เรียนจบแล้วนิ”เขื่อนยิ้มออกมา

อย่างร้ายกาจก่อนที่จะพูดต่อ

 

 

 

 

 

 

 

“หึ ถึงเวลาแล้วสินะ ที่จะได้จัดการกับพวกเลวพวกนั้น รอแทบไม่ไหวแล้วสิ”ฟางพูดพลางยิ้มออกมาก่อนที่จะนึกถึงเหตุการณ์ร้ายๆที่เกิดขึ้นกับตัวเอง

วันนั้น5ปีก่อนที่เธอบุกไปบ้านป๊อปปี้เพื่อต้องการเคลียร์ทุกอย่างแต่ถูกชายหนุ่มไม่ไยดี มิหนำซ้ำแม่ของเขายังคิดจะกำจัดเธอเช่นเดียวกับกลุ่มเพื่อน

เลวๆของเขาที่ร่วมกันทำร้ายเธอจนตกหน้าผา ยังถือว่าเธอดวงยังแข็งที่ตอนนั้นเขื่อนมาล่องเรือใกล้ๆแถวนั้นและช่วยชีวิตฟางไว้

 

 

 

 

 

“ว่าแต่เขื่อนเถอะแน่ใจแล้วนะว่าจะกลับไปกับเรา”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“แน่สิ พวกเลวพวกนั้นไม่ได้ทำกับฟางแค่คนเดียว พวกมันทำกับขิมน้องของเขื่อน พวกมันต้องชดใช้”เขื่อนพูดด้วยความแค้นที่เก็บอยู่ในใจที่เจือปน

กับความเศร้าของตัวเองจนฟางสัมผัสได้และเอามือตบบ่าของเพื่อนชายอย่างเข้าใจในฐานะคนที่ผ่านเรื่องร้ายๆมาด้วยกันแล้วยิ้มออกมา มันหมดเวลา

แล้วที่พวกเลวๆพวกนั้นจะมีความสุขถึงเวลาแล้วที่จะต้องชดใช้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปว่าชุดนี้แคทจะสวยมั้ยคะ”เสียงสดใสของแคทถามป๊อปปี้ขณะให้ช่วยเลือกชุดระหว่างมาชอปปิ้งด้วยกัน

 

 

 

 

 

“สวยครับ แคทใส่ชุดไหนก็สวยหมดล่ะครับ ป๊อปนี่โชคดีจริงๆที่ได้เจอผู้หญิงที่สวยและเพียบพร้อมอย่างแคท”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินมาโอบเอวแฟนสาว

พลางก้มลงหมายจะหอมเธอ

 

 

 

 

 

 

“บ้าหรอป๊อป อายเค้ามาทำอะไรกลางร้านเสื้อเนี่ย พอเลย เดี๋ยวแคทจะไปเปลี่ยนชุดก่อน จะได้ไปทันดินเนอร์กับแม่ป๊อป”แคทพูดก่อนที่จะผละจาก

ชายหนุ่มไปเปลี่ยนชุดแล้วเดินควงกันออกมา

 

 

 

 

 

“แหม สวีทหวานจนไม่มีเวลามาหาเพื่อนเลยนะครับเพื่อนป๊อป”โทโมะที่บังเอิญเจอป๊อปปี้และแคทแฟนสาวก็ตรงเข้าไปทักและเเซวเพื่อน

 

 

 

 

 

“ก็แฟนสวยเลยหวงไม่อยากให้เจอกับแกไง เดี๋ยวจะโดนหลีเอา”ป๊อปปี้พูดพลางโอบเอวแคทแสดงความเป็นเจ้าของ

 

 

 

 

 

“จ้า แฟนของเพื่อนชั้นไม่ยุ่งหรอก เออจริงสิ จินนี่กับกวินกลับมาจากอิตาลีแล้วนะมะรืนนี้มีปาร์ตี้เลี้ยงฉลองที่พวกนั้นกลับมาแกจะไปมั้ย”โทโมะพูดถึง

เพื่อนอีก2คนที่ไปเรียนแลกเปลี่ยนที่อิตาลีด้วยกันทำให้ป๊อปปี้ชะงักและนิ่งลงไป

 

 

 

 

 

“ไม่ว่างว่ะ ชั้นกับแคทมีอีเว้นท์งานการกุศลที่ต้องจัดการแล้ววันต่อไปอยากจะพาแคทไปกินข้าวคงไปไม่ได้หรอก”ป๊อปปี้พูดตัดบท

 

 

 

 

 

 

“นี่แกยังไม่หายโกรธกวินกับจินนี่อีกหรอวะ นี่เรื่องมันผ่านมา5ปีแล้วนะ และอีกอย่างแกไม่ได้รักฟางแกจะเอาเรื่องพวกนี้กลับมาคิดอีกทำไม เพราะ

ตอนนี้แกก็มีแคทไปแล้ว”โทโมะรีบดึงป๊อปปี้ไปคุยเรื่องนี้กัน2คน

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ตอนนี้ชั้นมีแคทแล้ว แต่ฟางไม่ใช่คนเลวและไม่สมควรที่จะต้องเจอชะตากรรมที่โชคร้ายแบบนั้น”ป๊อปปี้พูดแล้วอดนึกถึงสาวน้อยที่เขาเคยทำลาย

ชีวิตอย่างฟางไม่ได้ ทั้งๆที่เขาอยากให้เธอเลิกกับเขาแล้วใช้ชีวิตต่างคนต่างอยู่เพื่อให้เธอได้มีอนาคตใหม่แท้ๆ แต่กลับต้องถูกออกจากมหาลัยเพราะ

คลิปบ้าๆที่เขาอัดให้กวินและต้องมามีชะตากรรมที่น่าเศร้าแบบนั้นมันยากเกินที่เขาจะลืมเพราะมันคือตราบาปที่เขาต้องจดจำไปตลอดชีวิต

 

 

 

 

 

 

“เห้อ เวลาพูดถึงจินนี่กวินทีไรป๊อปกับโทโมะหน้าเครียดตลอดเลย นี่ เคยเป็นเพื่อนกันมายังไงเพื่อนก็ตัดกันไม่ขาดหรอกนะป๊อป บางทีพวกเค้าที่เคย

ทำผิดกับป๊อปเค้าอาจจะสำนึกผิดแล้วอยากจะคืนดีกับป๊อปก็ได้นะ”แคทที่ไม่เข้าใจเรื่องราวในอดีตของป๊อปปี้และเพื่อนแต่ก็รู้สึกได้ว่าป๊อปปี้ยังโกรธ

เพื่อนอยู่จึงเดินมาปลอบแฟนหนุ่มแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“แคทก็คือแคทเหมือนเดิมคอยดูแลป๊อปดีมาเสมอแบบนี้ ผมล่ะอิจฉาเพื่อนผมจริงๆ เออ จริงสิป๊อป งานการกุศลพรุ่งนี้ที่แกจัด ชั้น พอดีบริษัทของชั้น

เค้าจะไปร่วมงานด้วย เหมือนว่าจะต้องหากิจกรรมไปทำกับเด็กๆยากไร้ที่พวกชั้นจะไปออกค่ายกับบริษัทพอดี”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

“ทำอะไรดีล่ะพาไปชกมวยเลยมั้ย เจ๋งดี/ไอ้นี่ก็พูดเป็นเล่นไป เอาเป็นว่าเดี๋ยวเราเจอกันพรุ่งนี้นะเพื่อน”ป๊อปปี้แกล้งแหย่เพื่อนชายก่อนที่จะโบกมือลา

เพื่อนชายแล้วพลางคิด ชกมวยงั้นหรอ น่าสนใจดีแฮะ

 

 

 

 

 

“ดูพูดเข้าชกมวย ถ้าเด็กตัวเล็กๆได้รับอุบัติเหตุไปล่ะจะว่ายังไง”แคทบ่นแฟนหนุ่ม

 

 

 

 

 

“แหม ขี้บ่นจังเลยแฟนป๊อปคนนี้ เอางี้ไปทานอาหารไอติมกันมั้ย แล้วดูหนังสักรอบ พอเราออกโรงมาก็ทันเวลานักกับแม่ป๊อปพอดี”ป๊อปปี้บีบแก้มแฟน

สาวด้วยความหมั่นเขี้ยวก่อนที่จะโอบเอวแคทเดินเที่ยวด้วยกันต่อ

 

 

 

 

 

 

 

“หึ มีความสุขกันให้พอก่อนที่จะไม่ได้เจอมันอีก”ฟางยืนมองป๊อปปี้และแคทสวีทหวานให้กันจากมุมหนึ่งในห้างแล้วกำมือแน่นก่อนที่จะสวมแว่นตาดำ

แล้วเดินออกไปจากตรงนั้น

 

 

 

 

 

 

“จินนี่ยังจะเดินอีกหรอ นี่ก็เยอะมากแล้วนะ เดี๋ยวเฟย์ต้องเข้างานอีกนะ”เฟย์พูดพลางถือของให้จินนี่ที่กลับมาจากอิตาลีแล้วลากเธอมาชอปปิ้งที่ห้าง

โดยไม่สนใจว่าใกล้จะถึงเวลาเข้างานของเธอแล้ว

 

 

 

 

 

“โอ๊ย ถ้าเค้าว่าก็ลาออกเลยสิ มาทำงานกับชั้น เป็นเลขาให้ชั้นเหมือนที่สมัยเรียนที่เธออยู่กับชั้นไงล่ะ”จินนี่พูดอย่างไม่สนใจก่อนที่จะเดินต่อไปเรื่อยๆ

โดยไม่สนใจเฟย์ว่าเฟย์จะวิ่งหอบถุงเสื้อผ้าตัวเองตามมาไม่ทัน

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

 

แต่แล้วเฟย์ที่รีบวิ่งตามจินนี่ไปนั้นชนกับใครคนหนึ่งเข้า

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษะครับผมนี่แย่จริงๆ มัวแต่คุยกับลูกค้า คุณไม่เป็นอะไรมาใช่มั้ยครับ”เขื่อนพูดพลางช่วยเฟย์เก็บถุงเสื้อผ้า

 

 

 

 

 

 

“วันหลังก็มองทางด้วยนะคุณชั้นยิ่งรีบๆอยู่/เฟย์เป็นอะไรน่ะ ทำไมไปชนกับเค้าได้ยังไง”เฟย์รีบบ่นก่อนที่จินนี่จะเดินกลับมาว่าให้เฟย์

 

 

 

 

 

“คุณผู้หญิงคนนี้เค้าไม่ผิดหรอกครับ ผมเองที่ผิดที่ชนเค้า ผมขอโทษนะครับ นี่นามบัตรผมนะครับ ถ้าไม่รังเกียจให้ผมได้เป็นเจ้ามือเลี้ยงอาหารแทน

คำขอโทษนะครับ”เขื่อนพูดพลางยื่นนามบัตรให้จินนี่ก่อนที่จะรีบเดินออกไป

 

 

 

 

 

“ภัทรดนัย เสตสุวรรณ รองประธานบริษัทโฆษณาชื่อดังนิ เอ๊ะ เดี๋ยวนะนามสกุลเสตสุวรรณนี่มันเจ้าของเกาะส่วนตัวที่ทะเลใต้นี่แถมเป็นเจ้าของโรงแรม

รีสอร์ตอีกหลายที่รวมถึงที่บาหลี นี่มันพรหมลิขิตชัดๆที่ทำให้ชั้นได้เจอผู้ชายโปรไฟล์เริดแบบนี้”จินนี่พูดพลางตาวาวไปด้วยความสนใจ

 

 

 

 

 

 

“ถ้าจินนี่อยากรู้จักก็นัดเค้าไปทานข้าวเลยสิ ให้เบอร์มาขนาดนี้แล้ว”เฟย์แต่ในใจเธอกลับรู้สึกแปลกๆที่จู่ๆคนเราจะบังเอิญเจอกันได้ขนาดนี้เชียวหรอ

แล้วเมื่อกี้นี้เธอรู้สึกได้ว่า เขื่อนยืนรอที่จะเดินชนตั้งแต่แรกอยู่แล้วด้วยสิ

 

 

 

 

 

“หึ กะแล้วว่าจะต้องสนใจ”เขื่อนที่แอบดูจินนี่กับเฟย์อีกมุมก็พูดออกมาอย่างร้ายกาจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เหนื่อยมั้ยครับคนดีของป๊อป งานจะเริ่มเย็นนี้แล้วอยู่ฝ่ายครีเอทีฟของบริษัทแท้ๆกลับต้องมาลงดูงานเองแบบนี้ น่าจะขึ้นเงินเดือนให้จริงๆ”เมื่อถึงวัน

งานการกุศล ก่อนงานเริ่มแคทเดินตรวจดูความเรียบร้อยก่อนที่ป๊อปปี้จะเดินเอาน้ำมาให้แฟนสาวแล้วพูดชม

 

 

 

 

 

“เปลี่ยนจากขึ้นเงินเดือนเป็นขอแต่งงานได้มั้ยคะเจ้านายขา”แคทยิ้มหวานเพราะจริงแล้ว แคทเป็นครีเอทีฟในบริษัทออแกไนซ์งานของป๊อปปี้ที่เปิด

เป็นบริษัทย่อยนอกเหนือจากการดูแลธุรกิจส่งออกอาหารทะเลของครอบครัว

 

 

 

 

 

“งั้นก็ไม่เกรงใจแล้วนะ”ป๊อปปี้ยิ้มออกมาก่อนที่จะก้มลงคุกเข่าพร้อมกับชูแหวนแต่งงานขึ้นก่อนที่ลูกน้องตัวเองจะจุดพลุและดึงป้ายขอแต่งงานของ

ป๊อปปี้ที่เตรียมไว้ออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“4ปีที่รู้จักกันมาแคทเป็นเหมือนน้ำเย็นที่คอยชโลมจิตใจให้กับป๊อป และเป็นแสงไฟให้กับป๊อปในวันที่ป๊อปหลงทางทำให้ผู้ชายเพลย์บอยร้ายๆอย่าง

ป๊อปต้องกลับใจ การเจอกันที่สนามรักบี้คณะของป๊อปในวันนั้นมันทำให้ความรู้สึกยิ่งชัดเจนจนวันนี้ว่าป๊อปอยากใช้ชีวิตร่วมกับคนที่แสนดีอย่างแคท

เราแต่งงานกันนะครับ”ป๊อปปี้พรั่งพรูความในใจออกมาทำให้แคทถึงกับปล่อยโฮร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ แคทตกลง แคทจะแต่งงานกับป๊อปนะ”แคทตอบตกลงก่อนที่จะสวมแหวนแล้วดึงป๊อปปี้มากอดแน่นด้วยความรัก ภาพนั้นอยู่ใสสายตาของฟางที่

จะมาร่วมงานการกุศลกับเขื่อนในวันนี้แต่เธอรู้ว่าบริษัทของป๊อปปี้รับจัดงานจึงมาก่อนเวลา เลยทำให้เธอได้เห็นฉากขอแต่งงานจากผู้ชายที่เธอเคยรัก

เขากำลังจะมีชีวิตใหม่ที่ดีกับคนใหม่แล้ว โดยหลงลืมไปแล้วงั้นหรอว่าเคยทำลายใครคนหนึ่งไป

 

 

 

 

 

 

“เช็ดน้ำตาหน่อยนะฟาง เก็บความเสียใจมันไว้ตรงนี้อย่าให้เค้าเห็น”เขื่อนออกมาตามฟางให้กลับไปแต่งตัวแล้วชะงักเมื่อเห็นฟางยืนมองป๊อปปี้จากมุม

หนึ่งและร้องไห้ออกมาก็ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้กับเธอ

 

 

 

 

 

“นี่คือน้ำตาสุดท้ายก่อนที่เกมส์จะเริ่ม หมดเวลาแล้วกับความอ่อนแอ พวกคนเลวพวกนั้นต้องชดใช้กับสิ่งพวกมันทำกับเรา”ฟางปาดน้ำตาแล้วพูดขึ้น

ด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าวก่อนที่จะเดินเชิดกลับไปในรถตู้คนโตเพื่อเตรียมตัวแต่งหน้าทำผมเตรียมตัวไปร่วมงานที่จะเริ่มอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้านี้

 

 

 

 

 

 

“งานวันนี้ราบรื่นไปได้ด้วยนี้เนาะแคท ป๊อปปี้ แถมชั้นยินดีกับแกด้วยนะป๊อปที่ในที่สุดก็เจอคนที่ดีพร้อมแบบจินนี่จะมาเป็นคู่ชีวิต”โทโมะพูดและรีบ

ยินดีกับเพื่อนชาย

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน จะแต่งงานทั้งทีเราต้องมายินดีให้ครบกลุ่มสิเนาะ จะได้เหมือนวันเก่าๆที่พวกเราเคยอยู่ด้วยกันมา”แต่แล้วจินนี่ กวินและเฟย์เดินเข้ามาในงาน

พร้อมกับแม่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“แม่นี่ดีใจแทนตาป๊อปจริงๆที่สุดท้ายเราก็เป็นทองแผ่นเดียวกัน เจ้าชายก็ต้องคู่กับเจ้าจริงจริงมั้ยลูก”แม่ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มชื่นชมแคทว่าที่ลูกสะใภ้ทำ

ให้เฟย์แอบน้อยเนื้อต่ำใจไม่ได้ที่สุดท้ายยังไงป๊อปปี้ก็ไม่เห็นเธอในสายตาก่อนที่จะปลีกตัวออกมาดื่มคอกเทลสีสวยแก้วแล้วแก้วเล่า

 

 

 

 

 

 

“ดื่มเยอะแบบนี้ไม่ดีกับตัวนะครับ/มันเรื่องของชั้นไม่ต้องมายุ่ง”เขื่อนเดินเข้ามาหาเฟย์แล้วพูดขึ้นก่อนที่เฟย์จะสวนกลับแล้วเดินหนีไปชนกับใครคน

หนึ่งเข้า

 

 

 

 

 

 

 

“ยัยฟาง กรี๊ดดด”เฟย์ตกใจเมื่อร่างบางของสาวคนหนึ่งประคองเธอไว้แล้วต้องช็อคสุดขีดเมื่อเห็นว่าเป็นฟางก่อนจะกรีดร้องออกมาทำให้ทุกคนรีบเข้า

มาหาเฟย์ “ฟาง ไม่จริงน่า”ป๊อปปี้อึ้งกับภาพที่เห็นเช่นเดียวกับจินนี่และกวินที่ตกใจจนหน้าถอดสี

 

 

 

 

 

 

“ฟาง ใครหรอคะ เขื่อนรู้จักมั้ย”ฟางทำหน้าตาประหลาดใจก่อนที่จะเดินไปคล้องแขนเขื่อนแล้วถามขึ้น

 

 

 

 

 

 

“เขื่อนก็ไม่รู้จักเหมือนกัน สงสัยเธอคงหน้าเหมือนเพื่อนพวกเค้ามั้งเฟียซ”เขื่อนพูดพลางหัวเราะติดตลก

 

 

 

 

 

“เฟียซงั้นหรอ”ทุกคนตกใจก่อนที่ป๊อปปี้จะตั้งสติแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ ดิชั้นเฟียซ เฟลิเชีย หยาง ญาติของเขื่อนเค้าพึ่งกลัมาจากนิวยอร์ก ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”ฟางพูดก่อนที่จะยิ้มนิดนึงเป็นมารยาทแล้วเชิดหน้าขึ้นไม่

สนใจทุกคน

 

 

 

 

 

 

“เฟลิเชีย หยาง นี่มันผู้บริจาคที่มียอดสูงสุดถึง10ล้านให้กับเด็กยากไร้ของงานวันนี้นิป๊อป”แคทรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ตระกูลหยางที่เป็นเจ้าของธุรกิจสายการบินและการเดินเรือที่ใหญ่ที่สุดในตะวันออก ปกติไม่เคยเห็นออกงานสังคมที่ไหนมาก่อนแล้วทำไมถึงเลือกมา

ออกงานเล็กๆแบบนี้ได้ล่ะ”แม่ป๊อปปี้ช็อคกับใบหน้าที่คล้ายฟางก่อนที่จะปรับสหน้าให้เป็นปกติแล้วรีบว่า

 

 

 

 

 

 

“ใช่ค่ะปกติครอบครัวเราไม่ค่อยออกงานสังคมเพราะไม่อยากเป็นที่สนใจของนักข่าว แต่พอดีว่าเฟียซตั้งใจจะกลับมาร่วมธุรกิจบริษัทโฆษณาและก็ทำรี

สอร์ตร่วมกับเขื่อน ญาติของเฟียซ่ะค่ะ เลยคิดว่าการเปิดตัวในงานนี้อาจจะทำให้สื่อในไทยสนใจและจับตามอง อ้อ ถ้าไม่รังเกียจ เฟียซอยากจะขอ

จ้างคุณแคทไปช่วยออกแบบงานเลี้ยงเปิดตัวเฟียซให้กับสื่อสังคมรู้จักในงานอาทิตย์หน้าที่เรือยอร์ชส่วนตัวด้วยนะคะ เดี๋ยวรายละเอียดเฟียซจะให้

เลขาส่งเมล์ไปให้คุณแคทนะคะ เรียกเท่าไหร่ก็ได้ไม่ต้องเกรงใจเลยนะคะ”ฟางพูดแล้วยิ้มก่อนที่จะจิบแชมเปญที่ถูกเสิร์ฟให้อย่างมีจริตโดยไม่สนใจ

สายตาที่ตกตะลึงของทุกคน

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นไปไม่ได้จะมีคนหน้าตาเหมือนกันหยั่งกับแกะแบบนี้ไม่ได้ นังฟางไม่ได้มีญาติสนิทที่ไหนมาก่อนใช่มั้ย”จินนี่ปลีกตัวลากกวิน เฟย์ โทโมะและ

ป๊อปปี้มาคุยกับแม่ของป๊อปปี้อีกมุมหนึ่งของงาน

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีฟางเป็นลูกคนเดียวไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน ถ้าจะมาสาวเรื่องราวในอดีตที่พวกแกทำอีกแบบนี้ชั้นขอตัว”ป๊อปปี้พูดเสียงแข็งก่อนที่จะเดินหนีทุกคน

ออกไปแล้วต้องชะงักเมื่อเห็นฟางในมาดของเฟียซใส่เกาะอกสีแดงเพลิงที่ขับกับผิวขาวเนียนรวมถึงใบหน้าที่ถูกแต่งหน้าสีเข้มในลุคที่มั่นใจ ถึงแม้จะ

หน้าเหมือนกัน แต่เขากลับรู้สึกว่าเธอไม่ใช่ฟางสาวน้อยที่ใสซื่อที่เขาเคยรู้จัก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห็นมองหน้าชั้นอยู่นาน2นานอยากรู้จักชั้นมากกว่านี้หรอคะ แต่ชั้นจีบยากนะคุณ”ฟางเหล่มองป๊อปปี้ที่มองหน้าเธอไม่วางตาก็ยิ้มมุมปากอย่างสะใจ

ก่อนที่จะเดินเข้ามาคุยกับเขา

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ครับผมมีคู่หมั้นอยู่แล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วรีบเมินสายตามองไปทางอื่น

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห รักเดียวใจเดียวซะด้วยชั้นอิจฉาคู่หมั้นคุณจริงๆที่ได้เจอผู้ชาย ดีๆ แบบนี้”ฟางพูดก่อนจะเน้นคำว่าดีแล้วเชิดใส่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่ฟางจริงๆใช่มั้ย”ป๊อปปี้สบตากับดวงตากลมโตคู่นั้นทำให้เขาคิด ว่ายิ่งมองยังไงก็ยิ่งรู้สึกว่าคือฟางแต่บางอย่างเหมือนไม่ใช่ ยิ่งคิดยิ่งสับสน

ก่อนที่เขาจะพูดต่อ

 

 

 

 

 

 

 

“อีกแล้วนะคะที่พูดชื่อฟาง ฟางนี่ใครหรอคะ แฟนคุณหรอ”ฟางรีบถามกลับ

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่ครับ เค้าคือน้องสาวของผม แต่เค้าเสียไปนานหลายปีแล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วหลบตาฟาง

 

 

 

 

ซ่า

 

 

 

 

 

 

แชมเปญที่ฟางยังดื่มไม่หมดถูกสาดใส่หน้าป๊อปปี้ก่อนที่ทุกคนจะรีบเข้ามาหาชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

“นี่คุณมันจะมากไปแล้วนะมาทำป๊อปปี้ทำไม”เฟย์โวยวายปกป้องชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

“นี่คุณกล้าเอาชั้นไปเทียบกับคนตายมันคือสิ่งที่อัปมงคลมาก ที่บ้านชั้นถือเรื่องนี้มาก นี่พวกคุณคิดว่าชั้นคือน้องสาวของป๊อปปี้ที่ตายไปงั้นหรอ เหอะ

นี่คือมารยาทของคนไทยหรอคะที่ทำความรู้จักคนอื่นด้วยการทักว่าหน้าเหมือนคนที่ตายไปแล้ว so rude!”ฟางแกล้งโมโหก่อนที่จะเดินปึงปังออกไป

จากงานทันที

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกันป๊อป นี่แคทพึ่งดีลงานเลี้ยงของคุณเฟียซกับเลขาเค้าได้แท้ๆเชียวป๊อปกลับทำเค้าไม่พอใจ ไม่รู้ล่ะ มะรืนนี้ป๊อปต้องไปขอโทษคุณเฟียซที่

บริษัทพร้อมกับพรีเซ้นท์งานให้คุณเฟียซกับแคทด้วยไม่งั้นแคทจะงอนไม่หมั้นกับป๊อปนะ”แคทที่เดินมาได้ยินเหตุการณ์ก็รีบดุแฟนหนุ่มก่อนที่จะรีบวิ่ง

ไปตามฟางที่เดินออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

“เอาน่าป๊อป พวกเราเองก็ตกใจเหมือนกับแกนั่นล่ะแต่แกต้องยอมรับว่าฟางตายไปแล้ว นี่ก็แค่คนหน้าเหมือน”โทโมะตบไหล่เพื่อนสนิทแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“อืม ชั้นเข้าใจ จริงสิ ค่ายมวยที่แกให้ชั้นช่วยหาชั้นได้มาค่ายนึงนะ ชื่อว่าศิริมงคลสกุล ชื่ออาจยาวหน่อยแต่ที่นั่นโค้ชเค้าสอนดีนะ”ป๊อปปี้เปลี่ยนเรื่อง

ก่อนจะยื่นนามบัตรค่ายมวยศิริมงคลสกุลให้กับโทโมะ ชายหนุ่มมองนามบัตรแล้วยิ้มออกมา

 

 

 

 

 

ฟางกับมาแล้วนะ งานนี้คนที่เคยทำร้ายฟางจะโดนเอาคืนหนักแค่ไหน อย่าลืมมาติดตามกันน้าาาา