ตราบาปสีขาว

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องอะไร ทำไมชั้นต้องเจอเรื่องแบบนี้”ฟางเดินร้องไห้ออกมาจากห้องคณบดีของคณะอย่างไม่อาย

 

 

 

“อุ้ย นี่มันดาราดังของมหาลัยเรานี่นา แหมๆเห็นหงิมๆเรียบร้อยแบบนี้ไม่คิดว่าจะร้อนแรง อยากทำคลิปเพิ่มอีกมั้ยจ้ะ”แต่แล้วก็มีเสียงของนักศึกษาชาย

กลุ่มหนึ่งร้องแซวฟางพลางจะเดินเข้ามาหาทำให้ฟางตกใจกลัวก่อนที่จะรีบวิ่งหนีออกไปจากตรงนั้นทันที

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อป พี่ป๊อปต้องรู้เรื่องนี้”ฟางนึกถึงป๊อปปี้ก่อนที่จะตัดสินใจนั่งแท็กซี่ไปที่บ้านของป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้ไม่อยู่หรอคะคุณแม่”เฟย์ที่แวะมาหาป๊อปปี้ที่บ้านกับจินนี่สาดสายตามองหาป๊อปปี้ที่บ้าน

 

 

 

“เล่นกีต้าร์อยู่บนห้องน่ะจ้ะเดี๋ยวคงลงมา”แม่ป๊อปปี้พูดหลังจากกลับมาจากสนามบินหลังจากไปส่งพ่อของป๊อปปี้ดูงานที่ฮ่องกง

 

 

 

 

 

“น่าอายมากเลยนะคะกับเรื่องที่เกิดขึ้นที่มหาลัย ยัยแฟนตัวดีของป๊อปปี้ทำเรื่องหน้าอายแบบนั้น ทำให้ชื่อเสียงเสียหายไปถึงไหนต่อไหนแล้ว”จินนี่รีบ

พูดถึงเหตุการณ์คลิปฉาวของฟางเพื่อยุยงแม่ของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“เห็นซื่อๆนึกว่าจะบ้านนอกไม่มีพิษภัยใครจะรู้ว่าจริงๆแล้วก็เป็นพวกอยากจับผู้ชายรวยๆจริงๆ น่าสมเพช ดีแล้วล่ะที่ทางมหาลัยฟังคำร้องของแม่เอา

เด็กไม่มียางอายแบบนั้นออกไปจากมหาลัยซะ พวกต่ำๆยังไงก็อยู่ในที่ต่ำๆนั่นล่ะถูกต้องแล้ว”แม่ป๊อปปี้พูดด้วยความรังเกียจในตัวของฟางทำให้ฟาง

ที่มาถึงบ้านป๊อปปี้ได้ยินทุกอย่างก็กำมือแน่น

 

 

 

 

 

“ที่ฟางถูกไล่ออกจากมหาลัยเพราะคุณแม่หรอคะ”ฟางร้องไห้แล้วเดินตรงไปเอาเรื่อง

 

 

 

 

 

“แล้วจะทำไม เธออยากทำตัวต่ำไร้ยางอายแบบนั้นไปทำไมล่ะ แล้วก็อัดคลิปประจานตัวเองแบบนั้นสมควรแล้ว อุตส่าห์เป็นนักเรียนทุนแต่กลับทำตัว

ต่ำเหมือนผู้หญิงข้างถนน ต่อไปนี้ก็ไม่ต้องเรียนแล้วไง ทำงานอย่างที่เธอถนัดแล้วส่งเงินกลับไปให้ที่บ้านซะสิ”

 

 

ซ่า

 

 

 

 

ทันทีที่แม่ป๊อปปี้พูดจบฟางก็คว้าเอาแก้วน้ำตรงโต๊ะมาสาดใส่หน้าของแม่ป๊อปปี้ท่ามกลางความตกใจของทุกคน

 

 

 

 

 

“ยัยบ้า กล้าทำกับคุณแม่ป๊อปปี้แบบนี้ได้ยังไง”เฟย์ที่ได้สติคนแรกรีบโวยวายใส่ฟางทันที

 

 

 

 

 

“ทั้งๆที่ลูกชายคุณแม่หลอกฟางแล้วเป็นคนอัดคลิปนั่นเอง แถมเค้าทำฟางท้องแล้วสั่งให้ฟางไปทำแท้ง คนที่ผิดทั้งหมดก็คือเค้า เค้าเป็นคนทำลาย

ฟางแต่คุณกลับทำลายฟางอีกคน ฮือๆ”ฟางโพล่งความจริงทุกอย่างออกมาท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

แม่ป๊อปปี้ไม่รอช้าตรงไปตบหน้าฟางจนหันอย่างแรง ก่อนที่จะจิกผมฟางขึ้นมา

 

 

 

 

 

“นี่เธอกล้าปล่อยตัวเองท้องเพื่อจับป๊อปปี้งั้นหรอ เธอกล้าเอาเรื่องน่าอับอายนี้มาประจานลูกชั้นหรอ ยัยผู้หญิงชั้นต่ำหน้าด้าน ไร้ยางอาย”แม่ป๊อปปี้ว่า

ก่อนที่จะผลักฟางล้มลงไปกองกับพื้น

 

 

 

 

 

“จำใส่หัวเธอเอาไว้ ป๊อปปี้ไม่มีวันจะคู่กับเธอ เธอไม่มีค่าพอที่จะได้คู่กับลูกชายชั้น อย่างมากก็แค่ของเล่นฆ่าเวลาของลูกชั้น เมื่อเค้าเบื่อเค้าก็เขี่ยทิ้ง

ทำตัวง่ายไร้ค่าแบบนี้ มิน่าล่ะลูกชายชั้นถึงยังไม่อยากเก็บเด็กในท้องของเธอไว้เลย สมน้ำหน้ากะใช้เด็กเพื่อจะหวังในตัวลูกชั้นแต่สุดท้ายก็ต้องชวด

เพราะถ้าลูกชายชั้นรักเธอจริงก็คงไม่ทำแบบนี้กับเธอหรอก555”แม่ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างสะใจเหมือนกับสายฟ้าฟาดลงกลางอกของฟางที่ใจสลายซ้ำ

แล้วซ้ำอีก

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องอะไรกันครับแม่ แล้วฟางมาทำไมที่นี่”ป๊อปปี้ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายก็ลงมาแล้วต้องตกใจเมื่อเห็นฟางอยู่ที่บ้านของเขา

 

 

 

 

 

“ป๊อปดูแฟนของเราทำกับแม่ มันหยามแม่ มันหาว่าแม่ขัดขวางความรักของมันกับแก ทั้งๆที่มันทำตัวของมันเองป๊อปต้องจัดการให้แม่นะ ไม่เชื่อถามจิ

นนี่กับเฟย์ดูสิ”แม่ป๊อปปี้รีบตรงไปใส่ร้ายฟางก่อนที่จะให้เฟย์และจินนี่ช่วยตนเอง

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ป๊อป ยัยนี่เข้ามาถึงก็โวยวายแล้วสาดน้ำใส่แม่ของป๊อป แถมยังโวยวายที่ตัวเองไม่เจอป๊อปอีก”จินนี่รีบสมทบใส่ไฟให้ป๊อปปี้ฟัง

 

 

 

 

“จริงหรอเฟย์/ใช่ ยัยนี่เข้ามาทำร้ายคุณแม่”ป๊อปปี้หันไปถามเฟย์คนที่เขาเชื่อว่าไม่ใส่ร้ายใครง่ายๆก่อนที่เฟย์จะพูดว่าใส่ฟางด้วยความเกลียดชังที่ฟาง

เคยได้คบกับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ฟาง ที่พี่ไม่ไปหามันยังไม่ชัดเจนอีกหรอ ว่าเราไม่ได้เป็นแฟนกันแล้ว ต่อไปนี้หลังจากนี้ก็ต่างคนต่างอยู่ไปสิจะมาวอแวพี่อีกทำไม”ป๊อปปี้ถอนหายใจ

ก่อนที่จะพูดไล่ฟางออกไป

 

 

 

 

 

“ไม่นะพี่ป๊อป ฮือๆ อย่าทิ้งฟางแบบนี้ ฟางไม่เหลืออะไรอีกแล้ว”เมื่อเห็นป๊อปปี้กำลังจะเดินหนีฟางก็รีบวิ่งไปกอดชายหนุ่มจากด้านหลังก่อนที่เฟย์จะ

ตรงไปแกะฟางออกจากป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“พอได้แล้วฟาง”ป๊อปปี้ไม่อยากฟังเสียงร้องไห้ขอร้องจากคนตัวเล็กก็รีบผลักฟางจนล้มกระเด็นกับพื้นอีกครั้ง

 

 

 

 

 

“ฮึก พี่ป๊อป ทำไมทำแบบนี้ งั้นฟางถามสักคำ ตลอดเวลาที่เราคบกันจริงๆพี่เคยรักฟางจริงๆรึเปล่าคะ”ฟางสะอื้นร้องไห้ก่อนที่จะถามชายหนุ่มขึ้นเพราะ

สิ่งที่แม่ของป๊อปปี้พูดนั้นมันทำให้เธอเองก็เริ่มคิดเห็นด้วยเหมือนกัน

 

 

 

 

 

 

 

“มันแค่ความชอบชั่ววูบของเด็กวัยรุ่นทั่วไปเท่านั้นล่ะฟาง ฟางกลับห้องไปก่อนป่ะพี่ยังไม่อยากคุยกับฟางตอนนี้”ป๊อปปี้เอ่ยปากไล่ฟางไปจากบ้านยิ่ง

ทำให้ฟางร้องไห้หนักกว่าเดิม

 

 

 

 

 

 

“แต่ฟางรักพี่ได้ยินมั้ย ฟางรักพี่ป๊อป พี่ป๊อปคือรักแรกและรักเดียวของฟางนะ ไหนพี่สัญญาแล้วไงว่าพี่จะพยายามคุยกับแม่ให้แม่พี่เข้าใจกับเรื่องความ

รักของเรา ไหนที่พี่บอกพี่รักฟางไง ฮือๆ”ฟางร้องไห้สารภาพความในใจออกมาทำให้ชายหนุ่มชะงักก่อนที่จะรีบเดินหนีฟางไปจากตรงนั้น

 

 

 

 

“หน้าด้านที่สุด ผู้ชายไม่รักก็ยังจะร้องเรียกเค้า”แม่ป๊อปปี้รีบว่า

 

 

 

 

 

“นี่บอกไว้ก่อนล่ะนะว่าจริงๆแล้วน่ะป๊อป กวิน โทโมะเค้าแค่พนันกันสนุกๆเท่านั้นล่ะ จริงๆแล้วป๊อปไม่ได้รักเธอหรอก ทำไมไม่เจียมตัวเองเอาซะเลย

เด็กบ้านนอกจนๆเฉิ่มเชยแบบนี้จะมาเทียบอะไรกับพวกเรา อยากจะใฝ่สูงตกถังข้าวสารแบบนางเอกนิยายรึไงยะ นี่มันโลกแห่งความจริงหัดเจียมตัว

เองซะบ้างหึ ใจง่าย โง่ชะมัด”จินนี่พูดความจริงที่โหดร้ายออกมาอย่างสะใจ

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

ฟางหันขวับไปก่อนที่จะพุ่งไปตบหน้าจินนี่หันอย่างแรง

 

 

 

 

 

“แก อย่าอยู่เลย”จินนี่ไม่รอช้ารีบสั่งเฟย์ให้ล็อคตัวฟางเอาไว้ก่อนที่จะตบหน้าฟางหันซ้ายขวาอย่างสะใจ

 

 

 "เลว เลวที่สุด นี่ชั้นไปทำอะไรให้นักหนา ทำไมต้องทำกันแบบนี้ ไม่คิดเลยนะว่าหน้าตาก็สวยแต่จะใจอำมหิตได้แบบนี้ สมควรแล้วที่เข้ากันได้ดี เธอก็ดีแต่ทำร้ายคนอ่อนแอส่วนคุณหญิงก็สั่งฆ่าเมียน้อยพ่อพี่ป๊อป ชั้นได้ยินตอนที่งานเลี้ยงที่บ้านวันนั้น แต่ชั้นเงียบไว้เพราะคิดว่ามันไม่จริง จนมาวันนี้ชั้นถึงได้รู้ว่ามันจริง พวกคุณทุกคนมันเลว"ฟางแผดเสียงว่าออกมาเมื่อความรู้สึกที่อัดอั้นถูกตอกย้ำจนระเบิดออกมาอย่างเหลืออด

 

"กรี้ดดด นังฟาง นังโกหก"จินนี่ตกใจแล้วเเวบแรกแอบมองไปที่แม่ป๊อปปี้ก่อนที่จะกรีดร้องแล้วสั่งเฟย์ล้อกตัวอีกครั้งแล้วทึ้งผมฟางหมายจะตบแต่ฟางใช้แรงเฮือกสุดท้ายถีบเข้าท้องจินนี่จนเธอล้มไปกองกับพื้น

 

 

“พอกันให้หมดนั่นล่ะ อยากจะทำอะไรกับแม่นี่ที่ไหนก็เชิญ ถ้ายังร้องหาผู้ชายมากก็พาผู้ชายไปสนองให้แม่นี่ซะ อย่าได้ให้มายุ่งกับป๊อปปี้อีก พวกปากมากปากสว่างแบบนี้ชั้นไม่อยากเห็นหน้า”แม่

ป๊อปปี้ว่าก่อนที่จินนี่จะยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจแล้วจัดการตบฟางอย่างแรงอีกครั้งจนสลบท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคนโดยเฉพาะแม่ป๊อปปี้ที่ยิ้มอย่างพอใจ

 

 

 

 

 

“จินนี่มันไม่เกินไปหน่อยหรอ เล่นซะยัยนี่สลบไปเลย”เฟย์พูดด้วยความตกใจเมื่อตั้งสติได้

 

 

 

 

 

“จริงสิ ถ้ามันตื่นมามันก็คงจะมาแจ้งความจับพวกเราข้อหาทำร้ายร่างกาย ถ้ามันไปบอกคณบดีไล่ป๊อปออกล่ะ ไม่ได้ ชื่อเสียงของคนในครอบครัวนี้จะ

ต้องไม่แปดเปื้อน ชั้นจะให้แม่นี่รอดออกไปปากสว่างกับใครไม่ได้ จินนี่จ๊ะ หนูอยากไปรถคันใหม่มั้ย ช่วยจัดการอะไรให้แม่หน่อยสิแล้วแม่จะซื้อรถ

ให้”แม่ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะหันไปมองร่างบางของฟางด้วยความรังเกียจก่อนที่จะหันไปสั่งให้จินนี่พาฟางออกไปจากบ้านทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกัน”ฟางที่รู้สึกตัวแล้วร้องเสียงหลงเมื่อเห็นกวินที่เป็นคนขับรถโดยมีจินนี่กำกับด้านหน้ากำลังขับรถไปโดยมีเฟย์และโทโมะกำลังจับตัวเธอ

ก็ดิ้นขัดขืน

 

 

 

 

 

“แหมๆ ก็เพื่อนป๊อปมันเบื่อเราแล้ว จะอะไรซะอีกพี่ก็มาน้องฟางมาสนุกกับพี่ยังไงล่ะจ้ะนี่พี่จะพาไปทะเลเลยนะ เพราะตอนนั้นไอ้ป๊อปมันยังเคยพาน้อง

ฟางมาหาความสุขไกลถึงทะเลพี่เองก็ต้องพามาได้สิ ไม่ต้องห่วงเพราะพี่ก็ลีลาดีไม่แพ้มันหรอก5555”กวินพูดและหัวเราะออกมายิ่งทำให้ฟางร้องไห้

ออกมาด้วยความกลัว

 

 

 

 

 

“โอ๊ย ทำไมดิ้นแรงแบบนี้วะ”ฟางที่ดิ้นจนเปิดประตูรถตัดสินใจโถมตัวเองออกจากประตูรถไปพร้อมกับเฟย์และโทโมะกลิ้งลงข้างทางก่อนที่โทโมะและ

เฟย์จะหังกระแทกสลบไปแล้วก็พยายามกะเผลกตัวเองหนีจินนี่และกวินที่ลงรถตามมาติดๆ

 

 

 

 

 

“ฮือๆปล่อยชั้นไปเถอะนะ ชั้นไปทำอะไรให้อย่าทำอะไรชั้นเลย”ฟางที่หนีจนไปถึงแหลมของทะเลด้านล่างเป็นหน้าผาก็ยกมือไหว้ขอร้อง

 

 

 

 

 

“ช่วยไม่ได้อยากไปทำตัวขัดหูขัดตาให้แม่ป๊อปปี้ไม่ชอบทำไมล่ะ ชั้นบอกไว้เลยนะว่าแม่ป๊อปปี้เค้ามีอิทธิพลขนาดไหน กิ๊กพ่อป๊อปปี้ที่มาราวีก็โดน

จัดการไปหมดอย่างไม่มีใครสงสัย สมน้ำหน้าพวกชั้นต่ำที่มาโวยวายจะเอานั่นเอานี่จริงๆ”จินนี่พูดออกมาอย่างสะใจ

 

 

 

 

“ไม่ ชั้นไม่เรียกร้องอะไรทั้งนั้น ปล่อยชั้นไปเถอะนะ อย่าทำอะไรชั้นเลย ชั้นจะไม่พูดด้วยว่าพวกเธอทำร้ายชั้น”ฟางพยายามขอร้องกวินและจินนี่

 

 

 

 

“โกหก ชั้นไม่เชื่อคนอย่างแกหรอก ช่วยไม่ได้นะ ชั้นดันรับคำของคุณแม่ป๊อปปี้มาแล้วด้วยชั้นไม่อยากผิดคำพูด แต่ก็ถือว่าสงสารคนเคยอยู่มหาลัย

เดียวกัน ยอมไปเป็นของเล่นให้กวินมั้ยล่ะซักอาทิตย์2อาทิตย์แก้เหงาแล้วก็กลับบ้านนอกไปซะ”จินนี่ยื่นข้อเสนอ

 

 

 

 

 

“ไม่มีวัน”ฟางไม่ยอมและตัดสินใจอาศัยจังหวะนั้นหนีแต่ด้วยฟางที่ตกรถมาเมื่อกี้ทำให้เท้าของฟางได้รับบาดเจ็บก่อนที่เธอจะถูกกวินและจินนี่ดักไว้

ฟางต่อสู้สุดชีวิตและเผลอตบจินนี่อีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดด อีกแล้วนะนังฟาง นังสารเลว”จินนี่โมโหตรงไปกระชากฟางแล้วหมายจะบีบคอแลทั้งคู่เริ่มขยับเข้าใกล้หน้าผา แต่แล้วฟางที่ดิ้นหนีพลัดตกลง

ไปแต่ก็ยังคว้าจับหินแถวนั้นได้

 

 

 

 

 

 

“ช่วยด้วย ช่วยชั้นเถอะนะ ขอร้องถือว่าสงสารเพื่อนมนุษย์ก็ได้”ฟางมองไปยังทะเลด้านล่างที่มีคลื่นรุนแรงก็ร้องไห้และเริ่มขอร้องจินนี่ แต่ด้วยความ

เกลียดชังในตัวฟางมีมากกว่าจินนี่กลับยิ้มเยาะไม่สนใจ

 

 

 

 

 

“อยากจะมาเรียกร้องเองช่วยไม่ได้ และอีกอย่างถ้าชั้นเก็บเธอไว้ ชั้นก็ไม่ได้ในสิ่งที่ชั้นอยากได้สิ ลาก่อนนะยัยโง่”จินนี่พูดจบก็เหยียบเข้าที่มือฟาง

อย่างแรงจนฟางปล่อยมือจากง่อนหินที่ยื่นออกมาแล้วกรีดร้องตกทะเลก่อนจะถูกคลื่นซัดกลืนหายไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไงดีไอ้ป๊อปโทรมา มันต้องเห็นเช็คอินชั้นแน่ๆเลย”แต่แล้วกวินต้องตกใจเมื่อป๊อปปี้โทรเข้าพลางนึกถึงเมื่อ2-3ชั่วโมงก่อนที่เขาเช็คอินว่าจะมา

หาความสุขที่ทะเล

 

 

 

 

 

”โอ๊ยแกจะโง่เช็คอินทำไมล่ะกวินไม่ต้องไปสนใจรีบไปช่วยกันหามโทโมะกับยัยเฟย์ไปส่งโรงพยาบาลก่อนดีกว่า”จินนี่โวยวายก่อนที่จะสั่งกวินให้ไป

จัดการเพื่อนตัวเองที่สลบอยู่ข้างทาง

 

 

 

 

 

“ถือว่าชั้นโชคดีที่ชั้นใช้แอฟตามมือถือแกนะกวินเลยหาพวกแกเจอ ชั้นได้ยินจากป้าแม่บ้านว่าพวกแกพาฟางออกไปจากบ้านชั้น แล้วฟางอยู่ที่ไหน

แล้วทำไมเฟย์กับโทโมะถึงสลบไปแบบนี้”แต่แล้วกวินและจินนี่ที่ออกมาปากทางต้องช็อคเมื่อเห็นป๊อปปี้ยืนตากฝนประคองโทโมะและเฟย์ที่สลบอยู่

แล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ คือว่า”กวินอึกอักแต่ป๊อปปี้ที่สังหรณ์ใจแปลกๆรีบวิ่งไปตรงทางที่จินนี่และกวินออกมาแล้วเห็นแหลมชมวิวที่มีรอยพังของราวและที่สำคัญตรงนั้น

มีรองเท้าข้างหนึ่งของฟางหล่นอยู่ “บอกมานี่มันเรื่องอะไรกันพวกแกทำอะไรฟางห้ะ”ป๊อปปี้โวยวายกับเพื่อนทั้ง2ที่วิ่งตามเขามา

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย จะอะไรนักหนาวะ แกไม่ได้สนใจยัยเด็กนั่นอยู่แล้วชั้นก็แค่จะเคลมยัยเด็กนั่นต่อ แต่มันเป็นอุบัติเหตุ ยัยเด็กนั่นตกลงไปเอง”กวินโพล่งออกมา

และรีบโกหกเพื่อเอาตัวรอด

 

 

 

 

 

“ใช่ พวกเรากะจะแค่แกล้งยัยฟางเล่นๆแล้วส่งให้กวินแต่ยัยนั่นดันวิ่งหนีมาตรงนี้แล้วพลัดตกลงไปเองพวกเราไม่เกี่ยวนะ”จินนี่ช่วยกันโกหกกับกวินอีก

แรง ทำให้ป๊อปปี้ที่มาทีหลังอึ้งกับสิ่งที่รับรู้ พลางมองไปที่ตรงหน้าผาที่มีแต่เกลียวคลื่นกระทบอย่างน่ากลัวสลับกับสายฝนที่โปรยปรายด้วยความรู้สึก

ผิดเกาะกินหัวใจ

 

 

แล้วฟางจะเป็นยังไง จะรอดรึตาย อย่าลืมมาติดตามต่อนะ