รักของพวกเรา

หลังจากวันนั้นที่ฟางเห็นป๊อปปี้กอดกับพิมฟางก็วิ่งออกมาแล้วขึ้นรถแท็กซี่มาที่บ้านของตน แต่ถ้าครั้งไหนที่ทะเราะกันแล้วกลับบ้าน ครั้งนั้นจะเป็นเรื่องใหญ่ทันที เพราะพี่ชายของเขานั้นหวงและรักน้องสาวมาก
 
 
-บ้าน นีระสิงห์-
 
 
"อ้าวฟางทำไมตื่นเช้าจัง" ทีเจที่เห็น้องสาวของเขาตื่นแต่เช้ามาช่วยแม่ครัวทำอาาหารก็ถาม
 
 
 
 
"ฟางก็ตื่นแบบนี้แหละค่ะทุกวัน เพียงแค่ทุกวันพี่ทีเจตื่นสายทุกวันเอง" ฟางพูดจบก็ยิ้ม
 
 
 
 
"หืม ยัยแสบของพี่" ทีเจยีผมน้องสาวของเขา
 
 
 
 
"อ้าวทีเจตื่นแล้วหรอลูก แหมๆ น้องมาแล้วตื่นเช้าเชียวนะ" คุณแม่ของพวกเขาที่เดินลงมาจากชั้นบนเห็นพี่น้องกำลังยืนคุยกันก็พูดขึ้น
 
 
 
 
"ก็นานๆทีน้องจะมาไงครับคุณแม่ ตั้งแต่แต่งงานนี่มาหาเราไม่กี่ครั้งเอง" ทีเจพูด
 
 
 
 
"ก็จริง เอ้อฟางแล้วน้องหละลูก แล้วทำไมครั้งนี้ป๊อปปี้กับเขื่อนไม่มาด้วยกันหละ" แม่ที่เห็นครั้งนี้ฟางมาคนเดียวไม่เอาสามีของลูกมาแล้วก็น้องสาวก็ถามขึ้น
 
 
 
 
"คือ..." ฟางอึกอักที่จะตอบว่าทำไมเฟย์ไม่มา แล้วก็กลัวว่าทีเจจะรู้ว่าเธอทะเราะกับป๊อปปี้
 
 
 
 
"ทำไมไม่มาน้องฟาง" ทีเจเริ่มจะจับสังเกตได้
 
 
 
 
"คือเฟย์ไม่ว่างอะค่ะ เฟย์ติดออกงานกับเขื่อน" ฟางตอบแต่ไม่มองหน้าทีเจกับแม่ของเธอ
 
 
 
 
 
"พี่รู้นะว่าฟางทะเราะกับป๊อปปี้ใช่มั้ย" ทีเจที่จับพิรุทได้ก็พูด เพราะทำไมเค้าจะไม่รู้นิสัยของน้องสาวของเขา
 
 
 
 
"ป่าวค่ะ" ฟางยังคงหลบตาไม่มองหน้าพี่ชายของเธออยู่
 
 
 
 
"พี่รู้ เพราะถ้าฟางพูดจริงต้องมองหน้ามองตาพี่กับคุณแม่ นี่ฟางหลบตาแถมพี่ยังได้ยินเสียงฟางร้องไห้ในห้องอยู่ แต่พี่เลือกที่จะไม่ถามเพราะพี่อยากไม่อยากให้ฟางลำบากใจ" ทีเจพูด ฟางก้มหน้าร้องไห้ เมื่อทีเจเห็นดังนั้นจึงดึงน้องสาวของเขามากอด
 
 
 
 
"ฟางเห็นพเฮียป๊อปกอดกับคุณพิมประภาเมื่อวานนี้ แต่พอฟางยืนอยู่แล้วเฮียป๊อปไม่แก้ตัวหรืออธิบายอะไรเลยฟางเลยรีบวิ่งออกมา" ฟางเล่าทั้งที่ยังกอดพี่ชายตัวเองอยู่
 
 
 
"ไม่ต้องคิดมากนะฟาง เดี๋ยวพี่จะไปถามป๊อปปี้ให้เอง" ทีเจที่ได้ยินฟางเล่าก็โมโหมากที่ป๊อปปี้ทำน้องสาวของเขาให้เสียน้ำตาและเสียใจ
 
 
 
 
"พี่ทีเจอย่าไปทำะไรเฮียป๊อปเลยนะคะ ฟางงี่เง่าเองแหละ" ฟางตกใจที่ทีเจลุกขึ้นก็รีบจับมือพี่ชายตัวเองไว้
 
 
 
 
"พี่ไม่ไปทำอะไรสามีฟางหรอก แล้วฟางจะไปหาสามีด้วยของฟางกับพีมั้ยหละ" ทีเจยิ้มอย่างมีเลศนัย
 
 
 
 
"ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ฟางว่าฟางไปพี่ป๊อปก็คงไม่อธิบายอะไรให้ฟังหรอก เพราะมันมีหลักฐานซะขนาดนั้น หึ!! ไอสามีเฮงซวย" ฟางตัดพ้อ
 
 
 
 
"งั้นเดี๋ยวพี่ไปก่อนนะคะ" ทีเจพูด
 
 
 
 
"ไปไหนคะ" ฟางถาม
 
 
 
 
"ก็ไปหาสามีฟางไง แต่ไปคุยเรื่องงานนะคะไม่ต้องห่วง" ทีเจพูด
 
 
 
 
"ค่ะ" ฟางยิ้มอย่างโล่งอกแล้วเดินขึ้นห้องไปเมื่อเห็นว่าทีเจออกไปแล้ว
 
 
 
 
-บริษัทจิระคุณ-
 
 
"สวัสดีครับ" ทีเจทักทายเลขาหน้าห้องของป๊อปปี้
 
 
 
 
"อ้าวสวัสดีค่ะคุณธีระยุทธ์มาหาคุณพรปวีณ์หรอคะ" เลขขาถาม
 
 
 
 
"แล้วนี่ห้องคุณพรปวีณ์หรอครับ" ทีเจถามกลับเอาซะเลขาไม่กล้าหยอกต่อ
 
 
 
 
"ค่ะ สวัสดีค่ะคุรภานุ คุณธีระยุทธ์มาขอพบค่ะ" เลขาโทรบอกป๊อปปี้ที่อยู่ด้านในห้อง
 
 
 
 
"เชิญค่ะ" เลขาพูดพร้อมเปิดประตูให้ทีเจ
 
 
 
 
"สวัสดีครับพี่ทีเจ" ป๊อปปี้สวัสดีทีเจพร้อมสีหน้าที่ดูกลัวๆ นิดหน่อย
 
 
 
 
"นายทำอะไรให้ฟางเสียใจจนร้องไห้หนีกลับบ้านขนาดนั้น" ทีเจถามหน้านิ่ง แต่ก็เต็มไปด้วยอารมณ์โกรธ
 
 
 
 
"คือฟางเข้ามาเห็นผมกอดกับพิม เอ่อคือ..พิมเค้าเป็นเพื่อนผมที่เรียนด้วยกันทั้งที่ไทยแล้วก็เมืองนอก แล้วราสองคนก็ไม่ได้เจอกันนานแล้วครับ เค้าก็เลยขอกอดผมแบบเพื่อนกันแค่นั้นเอง" ป๊อปปี้อธิบายให้ทีเจฟัง
 
 
 
 
"แค่นั้นหรอ!!" 
 
 
 
 
ผลั๊ว!! 
 
 
 
 
ทีเจต่อยหน้าป๊อปปี้
 
 
 
 
"เอาเลยครับพี่ทีเจ เอาให้ผมเจ็บมากกว่าฟางเจ็บ" ป๊อปปี้ที่รู้สึกผิดก็พูด
 
 
"ป่าวหรอก ที่ผมต่อยคุณไม่ใช่เพราะคุณไปกอดกับผู้หญิงคนนั้น แต่ผมต่อยคุณที่คุณทำน้องสาวของผมเสียใจ แล้วก็ไม่ยอมไปง้อ" ทีเจพูดหน้านิ่งเหมือนเดิม
 
 
 
 
"ตอนนี้ฟางอยู่บ้านหรอครับ" ป๊อปปี้ถามด้วยความดีใจ เพราะเมื่อคนนี้ชายหนุ่มก็ไม่ได้กลับเข้าไปนอนบ้านเพราะตามหาฟางทั้งคืน เพราะตอนที่โทรไปถามทีเจ ทีเจก็บอกว่าไม่ได้อยู่ที่บ้าน
 
 
 
 
 
"ใช่ เค้ากำลังรอคุณไปง้ออยู่นะ" ทีเจพูด
 
 
 
 
"ครับเดี๋ยววันนี้ทำงานเสร็จผมจะจัดเซอไพรส์ให้ฟางแบบเว่อร์ๆเลยแหละ" ป๊อปปี้พูดพร้อมยิ้มทีเจเห็นดังนั้นจึงยิ้มที่เค้าดีใจที่ป๊อปปี้รักฟางอย่างนี้
 
 
 
 
"งั้นเดี๋ยวผมช่วยนะ" ทีเจพูดพร้อมแตะไหล่ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
หลัจากนั้นพอป๊อปปี้ทำงานเสร็จก็โทรไปนัดแนะกับทุกคนให้ช่วยเขาง้อภรรยาของเขา
 
 
 
 
                                          ชอบกันมั้ยง้ะ
                                   ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ