รักของพวกเรา

หลังจากวันที่ทุกคนได้ไปพักผ่อนเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนานแล้ว หลายวันต่อมาทุกคนก็ได้ทำงานกันตามปกติ และวันนี้มีประชุมครั้งใหญ่ของบริษัทซึ่งทึุกคนจะต้องมาประชุมด้วยกันทั้งหมด เพราะจะมีนักธุรกิจหุ้นรายใหม่

 

 

ณ คฤหาส จิระคุณ

 

 

"ป๊อปปี้วันนี้รื้อจะไปจริงๆ เหรอ" จองเบที่เห็นป๊อปปี้นั่งคิดเรื่องอะไรบางอย่าง แบบสีหน้าเคร่งเครียดและกังวลเป็นอย่างมาก

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรเฮีย อั๊วไปได้ สบายใจเถอะ อั๊วไม่คิดมากหรอก" ป๊อปปี้พูดพร้อมหันมายิ้มให้จองเบและพี่น้องของเขาที่เหลือ

 

 

 

 

"แต่เฮียแน่ใจหรอว่าจะไป" เขื่อนพูด

 

 

 

 

"แต่การประชุมครั้งนี้มันเป้นประชุมใหญ่นะ แล้วก็...ช่างมันเถอะ ยังไงเฮียก็ต้องไปเพราะมันขาดใครไม่ได้เลยหนิการประชุมครั้งนี้" ป๊อปปี้พูดพร้อมถอนหายใจ

 

 

 

 

"รวมถึงพวก...สาวๆ ด้วยหนะสิ" โทโมะพุูด

 

 

 

 

"ป๊อปปี้เฮียจะบอกอะไรให้นะ รื้อหนะอาจจะไม่มีอะไรกับน้องเค้าแต่น้องเค้าหนะสิ ลืมรื้อหรือยัง"ื เคนตะเดินมาตบไหล่น้องชายของเขาพร้อมพูด

 

 

 

 

"เคนตะ/เฮีย" จองเบ เขื่อน โทโมะตะโกนว่าเคนตะ

 

 

 

 

"เอ้า อั๊วพูดจริงนะ" เคนตะพูด

 

 

 

 

"รื้อพูดจริงมันก็จริง แต่รื้อก้ไม่ควรพูดอะไรที่มันตรงไปตรงมาขนาดนี้ก็ได้นะ" จองเบพูด

 

 

 

 

"ช่างมันเถอะเฮียเบ เฮียเคนตะพูดมันก็อาจจะเป็นความจริงก็ได้นะ" ป๊อปปี้ถอนหายใจอีกทีแล้วพูด

 

 

 

 

"มาแล้วค่ะทุกคน" ฟางที่เดินลงมาพร้อมสะใภ้คนอื่นๆ

 

 

 

 

"อ้าวฟาง มาแล้วหรอ" ป๊อปปี้ที่เห็นฟางเดินมาก้ปรับสีหน้าท่าทางให้เป็นปกติ

 

 

 

 

"ค่ะ แล้วเฮียว่าชุดนี้มันเหมาะสมหรือป่าวค่ะ" ฟางถามสามีของตน

 

 

 

 

"ค่ะ สวย เรียบร้อย ไม่โป๊ะ ดูดีค่ะ" ป๊อปปี้พูดพร้อมลูบผมฟาง

 

 

 

 

"โอ้ยๆ" แก้วร้อง

 

 

 

 

"เป็นอะไรเหรอคะแก้วใจ" โทโมะตกใจที่เห็นภรรยาของเขาร้องขึ้นก็ถาม

 

 

 

 

"มดกัดค่ะเฮีย ท่าทางมดมันจะตัวใหญ่มากด้วยกัดเจ็บมาก" แก้วพูดพร้อมกระแทกแบบหยอกๆ

 

 

 

 

"มดอะไรคะเจ้แก้ว" เฟย์ที่เห็นแก้วเล่นก้แกล้งแก้ว

 

 

 

 

"เฟย์ ทีหลังรื้อจะเล่นอะไรอะนัดเจ้ก่อนก็ได้นะ" แก้วหันไปทำท่าทางค้อนใส่เฟย์

 

 

 

 

"หนิๆ เจ้แก้วอย่ามาทำท่าทางใส่ภรรยาอั๊วนะ " เขื่อนที่เห็นแก้วทำท่าทางใส่ภรรยาตนก็พูดขึ้นพร้อมจับเฟย์เข้าไปกอด

 

 

 

 

"โอ้ยๆ เจ้เบื่อ จริงม้ะจินนี่" ขนมจีนหันไปถามจินนี่

 

 

 

 

"ใช่ค่ะเจ้หนมจีน อั๊วเบื่อจริงๆ สวีทกันอยู่นั่นแหละ  ดูอย่างเฮียเคนสิ หวานไม่ค่อยจะเป็นหรอก น่าเบื่อ" จินนี่พูดกระแทกใส่เคนตะ

 

 

 

 

"555 พอเลยๆทุกคน เจ้ว่าเราไปบริษัทกันสักทีเถอะ" ขนมจีนพูด

 

 

 

 

"ใช่ค่ะ ฟางว่าป่านนี้เค้ามารอเรากันแล้วหละมั้ง" ฟางที่เห็นด้วยก็พูดขึ้น

 

 

 

 

"งั้นเราไปกันเถอะ"เฟย์พูด เมื่อเฟย์พูดจบทุกคนก็เดินออกตามกันไป 

 

 

 

 

-บริษัท จิระคุณ-

 

 

"สวัสดีค่ะ ตอนนี้แขกรออยู่ในห้องประชุมแล้วค่ะ" เลขาที่เห็นทั้งหมดเดินเข้ามาก็รีบวิ่งเข้ามาบอก

 

 

 

 

"มานานแล้วใช่มั้ยคะ" จินนี่ถาม

 

 

 

 

"ใช่ค่ะคุณ เขริกา" เลขาตอบจินนี่

 

 

 

 

"งั้นฟางว่าเราเข้าไปกันเถอะค่ะ" ฟางพูดพร้อมหันหน้ามาหาทุกคน ทุกคนพยักหน้า จากนั้นสาวๆก็เดินเข้าไปตามด้วยหนุ่ๆ แต่ก่อนที่จะเข้าไปหนุ่มๆทุกคนหันมาให้กำลังใจป๊อปปี้

 

 

 

 

"ท่านประธานและทุกคนมาแล้วค่ะ" เลขาพูดพร้อมผายมือให้ทุกคนไปนั่ง

 

 

 

 

"สวัสดีครับ ผม จองเบ จิระคุณเป็นประธานบริษัทครับ" จองเบพูดพร้อมยกมือไหว้จากนั้นทุกคนก็ปรบมือให้

 

 

 

 

"สวัสดีครับ ผมเคนตะ จิระคุณ"

 

 

 

 

"สวัสดีครับ ผมวิศว จิระคุณ"

 

 

 

 

"สวัสดีครับ ผมภานุ จิระคุณ" และเมื่อถึงป๊อปปี้ก็มีสายตาคู่หนึ่งที่จ้องมองเค้าอย่างไม่ละสายตา และป๊อปปี้เมื่อถึงตอนที่ตนแนะนำตัวก็ลุกขึ้นพร้อมจองตาสายตาอีกคู่นั้นที่มองเค้า

 

 

 

 

"ส่วนผม ภัทรดนัย จิระคุณครับ"  เมื่อเขื่อนแนะนำตัวเสร็จก็ถึงเวลาที่พวกสาวๆ จะแนะนำตัว

 

 

 

 

"และต่อจากนี้คือการแนะนำตัวของบรรดาภรรยาของผู้บริหารทุกคนนะคะ" เลขาพูด

 

 

 

 

"สวัสดีค่ะดิฉัน กุลมาศ จิระคุณ เป็นภรรยาของคุณจองเบค่ะ" ขนมจีนพูดจบก็นั่งลง

 

 

 

 

"สวัสดีค่ะดิฉัน เขริกา จิระคุณค่ะ เป็นภรรยาของคุณเคนตะค่ะ"

 

 

 

 

"สวัสดีค่ะดิฉัน จริญญา จิระคุณ เป็นภรรยาของคุณวิศวค่ะ"

 

 

 

 

"สวัสดีค่ะดิฉัน ธนันต์ธรญ์ จิระคุณ เป็นภรรยาคุณภานุค่ะ"

 

 

 

 

"สวัสดีค่ะดิฉัน พรปวีณ์ จิระคุณ เป็นภรรยาของคุณภัทรดนัยค่ะ" เมื่อสาวๆ แนะนำตัวเสร็จก็ถึงเวลาของแขกบ้าง จนมาถึงคนๆ หนึ่งที่ป๊อปปี้กังวลเป็นอย่างมาก

 

 

 

 

"สวัสดีค่ะ ดิฉัน พิมพ์ประภา ตั้งประภาพรค่ะ เรียกสั้นๆพิมพ์ก็ได้ค่ะ" ผู้หญิงคนนี้แนะนำตัวด้วยสีหน้าที่เป็นมิตรและยิ้มแย้มกับทุกคน จากนั้นไม่นานก็จบการประชุม

 

 

 

 

"สวัสดีค่ะคุณภานุ" พิมพ์เดินเข้ามาทักป๊อปปี้ท่กำลังยืนอยู่คนเดียว

 

 

 

 

"พิมพ์ เอ่อ...คุณพิมประภา" ป๊อปปี้ที่หนีออกมาอยู่คนเดียว แล้วเห็นพิมก็ตกใจ

 

 

 

 

"เรียกพิมเหมือนเดิมนั่นแหละป๊อปปี้" พิมพูด

 

 

 

 

"งั้นพิมก็เรียกเราป๊อปเหมือนเดิมเหมือนกันนะ" ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

"กังวลเรื่องอะไรหรอ เรื่องของเราหรอ" พิมหันออกไปมองวิลที่หน้าต่างเหมือนป๊อปปี้

 

 

 

 

"ป๊อปจะกังวลเรื่องของเราทำไม เราสองคนจบกันไปนานแล้วนะ" 

 

 

 

 

"ก็กังวลว่าภรรยาของป๊อปจะรู้หนะสิ" พิมหันมาหาป๊อปปี้

 

 

 

 

"ก็นิดนึง เพราะฟางเค้าเป็นคนคิดมากทุกเรื่อง" ป๊อปปี้หันมาตอบพิม

 

 

 

 

"ไม่ต้องห่วงหรอกถ้าพิมไม่บอก ป๊อปไม่บอก หรือพี่น้องพ่อแม่ของป๊อปไม่บอกน้องเค้าก็ไม่รู้"

 

 

 

 

"มันก็จริงอย่างที่พิมพูดนั่นแหละ" ป๊อปปี้พูดจบก็ยิ้ม

 

 

 

 

"พิมคิดถึงป๊อปจัง ขอกอดในฐานะเพื่อนหน่อยได้มั้ย" พิมหันไปถามป๊อปปี้

 

 

 

 

"เอ่อ...ได้สิ" พูดจบทั้งสองก็กอดกัน  แต่เป็นจังหวะเดียวกันกับที่พวกฟางเดินออกจากลิฟมาเห็นพอดี

 

 

 

 

"งั้นเจ้ว่ากินข้าวที่บ้านดีกว่า" ขนมจีนพูด

 

 

 

 

"ฟางว่าเฮียปะ... เฮียป๊อป!!" ฟางที่กำลังจะโทรหาป๊อปปี้เมื่อหันมาเห็นป๊อปปี้กอดกับพิมก็เรียกป๊อปปี้เสียงเบาๆ

 

 

 

 

"ฟาง!!" ป๊อปปี้ที่เห็นฟางก็รีบปล่อยกอดจากพิม

 

 

 

 

 

"คุณพิมประภา" ฟางเรียกชื่อพิมด้วยเสียงแหบพร่า แล้วน้ำใสๆ ก็ไหลออกจากตาของฟางทั้งสองข้าง และเมื่อฟางเห็นว่าป๊อปปี้ไม่อธิบายหรือแก้ตัวอะไรก็รีบวิ่งออกไปคนเดียว จากนั้นป๊อปปี้จึงวิ่งตามฟางออกไป ส่วนพิมเมื่อเห็นว่าป๊อปปี้กับฟางทะเราะกันเพราะเธอก็ทำสีหน้าที่รู้สึกผิด ส่วนคนที่เหลือก็มองป๊อปปี้ที่วิ่งตามฟางออกไป พร้อมมองพิมสลับกัน

 

 

 

 

                             มาอัพต่อจนจบตอนนี้ล้ะนะ55