วิวาห์...ไร้รัก

 

 

 

 

 

                      โทโมะถูกย้ายมาอยู่ที่ห้องพักฟื้น สภาพร่างกายภายในมีช้ำภายในบริเวณท้องเพราะโดนแตะหลายรอบ ส่วนภายนอกก็เป็นรอยช้ำตามหน้าและตัว แม่โทโมะติดต่อแก้วไม่ได้เลยฝากตุลย์ให้กลับไปบอกแก้ว

 

 

 

 

ตุลย์: แก้ว แก้ว นอนอยู่รึเปล่า 

 

 

 

 

 

แก้ว: มาแล้วค่ะ...มีอะไรเหรอค่ะพี่ตุลย์

 

 

 

 

 

ตุลย์: โทโมะถูกทำร้ายร่างกายตอนนี้นอนอยู่ที่โรงพยาบาล 

 

 

 

 

 

แก้ว: อะไรนะค่ะ ถูกทำร้าย !!! 

 

 

 

 

 

ขนมจีน: พี่ว่ารีบไปกันเถอะ 

 

 

 

 

 

แก้ว: ค่ะ เดี๋ยวแก้วตามลงไปนะ 

 

 

 

 

 

 

 

                               เมื่อมาถึงโรงพยาบาล แก้วกับทุกคนก็รีบเข้าไปเยี่ยมโทโมะ แก้วเห็นลลิสาเดินออกมาจากห้องพอดี แก้วเลยนิ่งไป เมื่อเข้ามาในห้องก็เห็นโทโมะนอนนิ่งตามร่างกายมีรอยแดงและแผลเต็มไปหมด 

 

 

 

 

 

 

แม่แก้ว: ใครทำโทโมะ ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้

 

 

 

 

 

แม่โทโมะ: ไม่รู้เหมือนกัน ตอนนี้ตำรวจกำลังตรวจสอบอยู่ 

 

 

 

 

 

แก้ว: แล้วกล้องวงจรปิดล่ะค่ะ 

 

 

 

 

 

 

พ่อโทโมะ: กล้องโดนทุบ มันน่าจะวางแผนกันแล้ว เลยตั้งใจทำลายกล้อง โทโมะเองก็ไม่เคยมีเรื่องกับใครเลยนะ ทำไมถึงมีคนมาดักทำร้าย 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: มีเรื่องกับใคร เดี๋ยวนะค่ะ แก้วว่า แก้วรู้นะค่ะ อาจจะใช่ก็ได้ เพราะก่อนหน้านี้ แก้วกับพี่โทโมะพาตำรวจไปบุกผับของนายทอยน้องชายของจินนี่อ่ะค่ะ 

 

 

 

 

 

 

พ่อโทโมะ: ก็อาจจะเป็นไปได้นะ เดี๋ยวพ่อจะจัดการเรื่องนี้เอง 

 

 

 

 

 

 

พ่อแก้ว: เดี๋ยวพ่อให้เพื่อนที่เป็น รองผู้บังคับจัดการให้นะ ไม่ต้องห่วงยังไงก็จับคนร้ายได้แน่

 

 

 

 

 

 

                           แก้วอาสาอยู่เฝ้าโทโมะ  และเมื่อทุกคนกลับไปแก้วก็มานั่งข้างๆเตียงคนไข้ และจับมือโทโมะไว้ 

 

 

 

 

 

แก้ว: รีบๆตื่นขึ้นมานะ แก้วรออยู่ พี่ต้องไม่เป็นอะไรนะ

 

 

 

 

 

 

                        แก้วหลับไปจนเช้าวันรุ่งขึ้น แก้วกำลังจะเดินไปล้างหน้า จู่ๆก็ได้ยินเสียงโทโมะ และโทโมะก็ตื่นขึ้นมาพอดี แก้วเลยเรียกพยาบาลมาดู และเมื่อพยาบาลออกไป โทโมะก็ไม่พูดไม่จากับแก้วแถมยังนิ่งใส่อีก 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: พี่หิวรึเปล่า เดี๋ยวแก้วไปซื้ออะไรมาให้นะ 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ไม่ต้อง ชั้นไม่อยากกิน 

 

 

 

 

 

                            แก้วเดินไปเข้าห้องน้ำและ ไม่นานลลิสาก็ถือถุงที่มีแต่อาหารกับผลไม้มาเพียบ แก้วเลยแอบดูอยู่

 

 

 

 

 

สา: เป็นไงบ้างตื่นนานรึยัง

 

 

 

 

 

โทโมะ: สักพักล่ะ 

 

 

 

 

 

สา: ยังเจ็บตรงไหนรึเปล่า 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ก็ยังปวดๆอ่ะ 

 

 

 

 

 

สา: แล้วหิวมั้ย กินอะไรรึยัง 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ยังอ่ะ 

 

 

 

 

 

สา: งั้นกินโจ๊กก่อนล่ะกัน จะได้มีแรง เดี๋ยวใส่ถ้วยให้นะ รอแปป...อ้าวคุณแก้ว สวัสดีค่ะ 

 

 

 

 

 

แก้ว: สวัสดีค่ะ มาแต่เช้าเลยนะค่ะ

 

 

 

 

 

สา: ค่ะ พอดีรีบมาก่อนจะเข้าเวรนะค่ะ จะได้มีเวลานานหน่อย 

 

 

 

 

โทโมะ: เสร็จยังอ่ะสา หิวล่ะนะ 

 

 

 

 

สา: เสร็จแล้วๆ นี่กำลังร้อนๆเลย 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ป้อนด้วยดิ เจ็บแขนจะกินไงอ่ะ 

 

 

 

 

 

                      โทโมะประชดแก้วเลยให้ลลิสาป้อน ลลิสามองหน้าแก้วแก้วก็ยิ้มให้แล้วไปหยิบกระเป๋า 

 

 

 

 

 

แก้ว: คุณสาอยู่แล้ว แก้วขอตัวก่อนนะค่ะ ฝากดูแลด้วยนะค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

                       แก้วเดินออกไป เมื่อออกมาจากหน้าห้องก็รู้สึกเวียนหัวขึ้นมาอีก และรู้สึกเหมือนจะเป็นลม แก้วเลยตัดสินใจไปตรวจร่างกาย 

 

 

 

 

 

 

พยาบาล: เดี๋ยวคุณจริญญารอผลตรวจสักครู่นะค่ะ 

 

 

 

 

    

 

 

                           เมื่อแก้วนั่งรอผลตรวจก็นึกถึงประโยคคำถามที่หมอถามเกี่ยวกับเรื่องการมาของประจำเดือน และเมื่อนึกขึ้นได้ประจำเดือนแก้วขาดไปเดือนนึงแล้ว ไม่นานพยาบาลก็เชิญแก้วเข้าไปอีกครั้ง 

 

 

 

 

 

 

หมอ: หมอขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ คุณจริญญากำลังตั้งครรภ์ครับ อันนี้เป็นผลตรวจนะครับ

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: ตั้งครรภ์ !! 

 

 

 

 

 

หมอ: ครับ น่าจะประมาณเดือนนึงได้แล้วนะครับ หมอโทโมะทราบรึเปล่าครับเนี้ย 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: อ่อ ยังค่ะ 

 

 

 

 

 

 

หมอ: ถ้ารู้คงดีใจมากนะครับ 

 

 

 

 

 

แก้ว: ขอบคุณมากนะค่ะ 

 

 

 

 

 

หมอ: ครับ อย่าลืมทานยาตามที่หมอสั่งด้วยนะครับ