ผู้หญิงของผม NC

                                        เลิกเรียน
 
          'พี่โมะ ฟางรออยู่หน้าตึกศิลป์นะคะ ' ร่างเล็กส่งไลน์หาแฟนหนุ่มของตัวเอง เพื่อที่จะพาเธอไปซ้อม'หลีดที่สวนสาธารณะ 
          ' เคครับ รอแปปนึงนะตัวเล็กของพี่' '  ฟางอ่านก่อนที่จะยิ้มออกมาด้วยความเขิน แต่ทว่า...
 
" ฟาง มาทำไรที่นี่"เสียงทุ้มคุ้นหูดังขึ้น ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นไปมองช้า ๆ ก่อนจะเห็นใบหน้าพี่ชายของตัวเอง 'ซวยแล้ว ถ้าพี่โมะลงมาตอนนี้เป็นเรื่องแน่เลยย' 
 
"เอ่อ ฟางมารอเพื่อนค่ะ"ฟางยิ้มแห้ง ๆ ให้ชายหนุ่ม ป๊อปปี้มองหน้าอย่างไม่ค่อยจะเชื่อเท่าไหร่ ก่อนที่สายตาจะเหลือบไปเห็นโทรศัพท์ของร่างบาง
 
                    พรึบบบ
 
"พี่ป๊อปปป พี่จะทำอะไรอ่ะ" ฟางตกใจเป็นอย่างมากเมื่อจู่ๆ พี่ชายของเธอแย่งโทรศัพท์ของเธอไป
 
"ก็จะเช็คดูไง เผื่อเธอนัดผู้ชายไว้!"ป๊อปปี้พูดพลางตรวจดูในโทรศัพท์ของฟาง ฟางก้มหน้าหงุดทันที
 
"ใคร"
 
"อะไรค่ะคะ" ฟางถามด้วยความกล้า ๆ กลัว ๆ พี่ป๊อปต้องเห็นแชทที่ฉันกับพี่โมะคุยกันแน่เลยอ้าาาาา 
 
"ที่เธอมาหน้าตึกศิลป์เป็นเพราะรอไอ้หมอนี่สินะ" ป๊อปปี้พูดอย่างเย็นชา 
 
"ก็ฟางกับพี่โมะเป็นแฟนกันแล้วอ่ะ แค่จะให้พี่โมะพาไปซ้อมแค่นั้นเอง" ฟางพูดด้วยความหงุดหงิดกับพฤติกรรมของพี่ชายตัวเอง
 
"ใครบอกให้เธอมีแฟน แล้วฉันบอกแล้วไม่ใช่หรอว่าจะเป็นคนพาเธอไป" ป๊อปปี้มโหเมื่อได้ยินว่าน้องสาวของเขามีแฟน
 
"ฟางขอโทษ แต่ฟา/น้องฟางครับ" ฟางที่กำลังพูดกับป๊อปปี้ก็มีบุคคลที่สามแทรกเข้ามา
 
"มึงสินะที่ชื่อโทโมะอ่ะ"ป๊อปปี้เดินไปชี้หน้าถามโทโมะด้วยความฉุน
 
"พี่ป๊อป!! พี่โมะขอโทษแทนพี่ป๊อปนะคะ เขาเป็นพี่ชายฟางเอง"ฟางเอ่ยปากห้ามป๊อปปี้ก่อนที่จะหันไปพูดคุยกับโทโมะ
 
"ไม่เป็นไรครับ เราไปกันได้ยังอ่ะ"โทโมะถามฟางก่อนจะมองหน้าป๊อปปี้เพราะรู้สึกไม่ถูกชะตาตั้งแต่เดินมาชี้หน้าเขาแล้ว
 
"คงไม่ได้อ่ะ พอดีฟางติดธุระ ขอตัว!"ป๊ฮปปี้พูดตัดคอก่อนจะลากฟางออกจากตรงนั้นแล้วจับขึ้นรถทันที
 
 
                   บนรถ
 
"พี่ป๊อป ทำไมต้องไปพูดแบบนั้นด้วยอื้ออออออ" ทันทีที่ป๊อปปี้ขึ้นรถ ฟางก็เปิดปากบ่นให้พี่ชายของตัวก่อนที่จะถูกป๊อปปี้บดจูบด้วยความร้อนแรง
 
"พะ พี่ป๊อป"ฟางจับริมฝีปากตัวเองด้วยความตกใจเมื่อจู่ ๆ ก็โดนพี่ชายของตัวเองจูบ ป๊อปปี้มองหน้าด้วยสายตาที่ไม่พอใจก่อนจะพูดว่า
 
"ฉันเคยบอกแล้วว่าอย่าดื้อกับฉัน แล้วห้ามไปไหนกับผู้ชายแค่สองคน"ป๊อปปี้พูด ฟางก้มหน้หงุดทันที
 
"ฟางยังไม่ได้ไปซักหน่อยนิคะ"
 
"แต่เธอกำลังจะไป!" ป๊อปปี้พูดพลางจับข้อมูลของร่างบางไว้แน่น
 
"ฮึก ฟางเจ็บนะ ฟางขอโทษฟางจะไม่ทำแล้วว"ฟางปล่อยน้ำตาออกมาด้วยความเจ็ปวด ป๊อปปี้มองก่อนจะปล่อยมือของเธอ
 
"หึ"ป๊อปปี้ยิ้มมุมปากก่อนจะขับรถตรงไปที่บ้านของตัวเอง