ผู้หญิงของผม NC

                                        เลิกเรียน

          'พี่โมะ ฟางรออยู่หน้าตึกศิลป์นะคะ ' ร่างเล็กส่งไลน์หาแฟนหนุ่มของตัวเอง เพื่อที่จะพาเธอไปซ้อม'หลีดที่สวนสาธารณะ 

          ' เคครับ รอแปปนึงนะตัวเล็กของพี่' '  ฟางอ่านก่อนที่จะยิ้มออกมาด้วยความเขิน แต่ทว่า...

" ฟาง มาทำไรที่นี่"เสียงทุ้มคุ้นหูดังขึ้น ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นไปมองช้า ๆ ก่อนจะเห็นใบหน้าพี่ชายของตัวเอง 'ซวยแล้ว ถ้าพี่โมะลงมาตอนนี้เป็นเรื่องแน่เลยย' 

"เอ่อ ฟางมารอเพื่อนค่ะ"ฟางยิ้มแห้ง ๆ ให้ชายหนุ่ม ป๊อปปี้มองหน้าอย่างไม่ค่อยจะเชื่อเท่าไหร่ ก่อนที่สายตาจะเหลือบไปเห็นโทรศัพท์ของร่างบาง

                    พรึบบบ

"พี่ป๊อปปป พี่จะทำอะไรอ่ะ" ฟางตกใจเป็นอย่างมากเมื่อจู่ๆ พี่ชายของเธอแย่งโทรศัพท์ของเธอไป

"ก็จะเช็คดูไง เผื่อเธอนัดผู้ชายไว้!"ป๊อปปี้พูดพลางตรวจดูในโทรศัพท์ของฟาง ฟางก้มหน้าหงุดทันที

"ใคร"

"อะไรค่ะคะ" ฟางถามด้วยความกล้า ๆ กลัว ๆ พี่ป๊อปต้องเห็นแชทที่ฉันกับพี่โมะคุยกันแน่เลยอ้าาาาา 

"ที่เธอมาหน้าตึกศิลป์เป็นเพราะรอไอ้หมอนี่สินะ" ป๊อปปี้พูดอย่างเย็นชา 

"ก็ฟางกับพี่โมะเป็นแฟนกันแล้วอ่ะ แค่จะให้พี่โมะพาไปซ้อมแค่นั้นเอง" ฟางพูดด้วยความหงุดหงิดกับพฤติกรรมของพี่ชายตัวเอง

"ใครบอกให้เธอมีแฟน แล้วฉันบอกแล้วไม่ใช่หรอว่าจะเป็นคนพาเธอไป" ป๊อปปี้มโหเมื่อได้ยินว่าน้องสาวของเขามีแฟน

"ฟางขอโทษ แต่ฟา/น้องฟางครับ" ฟางที่กำลังพูดกับป๊อปปี้ก็มีบุคคลที่สามแทรกเข้ามา

"มึงสินะที่ชื่อโทโมะอ่ะ"ป๊อปปี้เดินไปชี้หน้าถามโทโมะด้วยความฉุน

"พี่ป๊อป!! พี่โมะขอโทษแทนพี่ป๊อปนะคะ เขาเป็นพี่ชายฟางเอง"ฟางเอ่ยปากห้ามป๊อปปี้ก่อนที่จะหันไปพูดคุยกับโทโมะ

"ไม่เป็นไรครับ เราไปกันได้ยังอ่ะ"โทโมะถามฟางก่อนจะมองหน้าป๊อปปี้เพราะรู้สึกไม่ถูกชะตาตั้งแต่เดินมาชี้หน้าเขาแล้ว

"คงไม่ได้อ่ะ พอดีฟางติดธุระ ขอตัว!"ป๊ฮปปี้พูดตัดคอก่อนจะลากฟางออกจากตรงนั้นแล้วจับขึ้นรถทันที

                   บนรถ

"พี่ป๊อป ทำไมต้องไปพูดแบบนั้นด้วยอื้ออออออ" ทันทีที่ป๊อปปี้ขึ้นรถ ฟางก็เปิดปากบ่นให้พี่ชายของตัวก่อนที่จะถูกป๊อปปี้บดจูบด้วยความร้อนแรง

"พะ พี่ป๊อป"ฟางจับริมฝีปากตัวเองด้วยความตกใจเมื่อจู่ ๆ ก็โดนพี่ชายของตัวเองจูบ ป๊อปปี้มองหน้าด้วยสายตาที่ไม่พอใจก่อนจะพูดว่า

"ฉันเคยบอกแล้วว่าอย่าดื้อกับฉัน แล้วห้ามไปไหนกับผู้ชายแค่สองคน"ป๊อปปี้พูด ฟางก้มหน้หงุดทันที

"ฟางยังไม่ได้ไปซักหน่อยนิคะ"

"แต่เธอกำลังจะไป!" ป๊อปปี้พูดพลางจับข้อมูลของร่างบางไว้แน่น

"ฮึก ฟางเจ็บนะ ฟางขอโทษฟางจะไม่ทำแล้วว"ฟางปล่อยน้ำตาออกมาด้วยความเจ็ปวด ป๊อปปี้มองก่อนจะปล่อยมือของเธอ

"หึ"ป๊อปปี้ยิ้มมุมปากก่อนจะขับรถตรงไปที่บ้านของตัวเอง