ไฟแค้นซ่อนรัก

8.3

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 เวลา 05.14 น.

  42 ตอน
  38 วิจารณ์
  50.21K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 03.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

42) จบแล้วคร๊าาาา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
                       เมื่อมาถึงวัดป๊อบปี้ก็เดินไปไหว้พ่อกับแม่ฟาง
 
 
 
 
 
ป๊อบ: วันนี้ผมพาลูกกับหลานมาหาคุณ...คุณพ่อกับคุณแม่นะครับ วันนี้ผมจะขอใช้โอกาสนี้ ทำเรื่องทุกอย่างให้มันถูกต้องจริงๆจังๆสักที ผมนายภาณุ จะขอดูแลลูกสาวของคุณพ่อกับแม่ทั้งสองไปตลอดทั้งชชีวิตเอง และผมขอสัญญาว่าจะไม่ทำให้เธอเสียใจและต้องร้องไห้เพราะผมอีก...เฟิร์สครับ มาไหว้คุณตากับคุณยายก่อนนะ 
 
 
 
 
 
ฟาง: งั้นชั้นขอไปไหว้พ่อกับแม่คุณด้วยซิ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: อืม 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: หนูขอโทษแทนพ่อสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมาในอดีตด้วยนะค่ะ...เฟิร์สครับนี้คุรปู่กับคุณย่านะครับ 
 
 
 
 
 
 
                           หลังจากนั้นทั้งสามก็เข้าไปไหว้พระในโบสถ์กัน 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ขอบคุณนะที่ลืมความแค้นทุกอย่าง ขอบคุณจริงๆนะที่ทำทุกอย่างให้ชั้น 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ผมตังหากที่ต้องขอบคุณคุณ ขอบคุณที่ให้อภัย ให้โอกาสผมอีกครั้ง ผมนึกว่าจะไม่มีโอกาสแบบนี้อีกแล้ว 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: เมื่อเราออกจากโบสถ์ เราจะลืมเรื่องในอดีตทุกอย่างแล้วอยู่กับปัจจุบัน คุณก็ลืมเรื่องราวเลวร้ายทั้งหมดและเริ่มต้นใช้ชีวิตที่ไม่ต้องรู้สึกผิดอย่างที่ผ่านมาได้มั้ย...เริ่มต้นใหม่กับชั้นกับลูกนะ  สัญญากับชั้นได้มั้ย 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ผมสัญญา ขอบคุณนะฟาง 
 
 
 
 
 
 
 
                        
                            ป๊อบปี้ดึงฟางกับเฟิร์สเข้ามากอดกันสามคน เวลาผ่านไปหลายปีป๊อบปี้ก็ขอฟางแต่งงานและจดทะเบียนกันป๊อบปี้เลือกที่จะให้เขื่อนดูแลไร่แทน ส่วนตัวเองก็กลับมาช่วยฟางดูแลบริษัทและใช้ชีวิตที่กรุงเทพ ส่วนเฟิร์สก็เริ่มเข้าโรงเรียน ป๊อบปี้กับฟางเลือกโรงเรียนที่ดีที่สุดในกรุงเทพให้เฟิร์ส ส่วนเฟย์ก็ใช้ชีวิตที่ต่างประเทศ บางครั้งก็กลับมาไทยแวะมาเล่นกับหลานเป็นครั้งคราว ส่วนเขื่อนก็เริ่มไปต่างประเทศบ่อยขึ้น เพราะได้คนพาเที่ยวอย่างเฟย์เลยติดใจ และคู่ของแก้วกับโทโมะก็กำลังคุยๆกันอยู่ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                วันนี้ฟางไม่สบายเลยไม่ได้ไปทำงาน ป๊อบปี้เมื่อทำงานเสร็จก็รีบไปรอรับลูกและรีบกลับบ้านทันที เมื่อเข้ามาในบ้านก็เห็นฟางกำลังทำอาหารอยู่ในครัวเลยรีบเข้าไปหา
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ไม่สบายอยู่ไม่ใช่เหรอทำไมมาทำอาหารล่ะ ไม่ให้คนอื่นทำล่ะ 
 
 
 
 
 
ฟาง: ก็ดีขึ้นแล้ว ไม่ได้เป็นอะไรแล้ว แล้วเฟิร์สล่ะอยู่ไหน
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: กลับมาก็รีบไปเล่นของเล่นเลย 
 
 
 
 
ฟาง: อืม หิวรึยัง
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ไม่ต้องทำหรอก ไปพักเถอะ 
 
 
 
 
 
...: จริงด้วยค่ะ คุณฟางไปพักเถอะค่ะ เดี๋ยวพวกเราทำเอง
 
 
 
 
ฟาง: ก็ได้ๆ ไล่กันจังเลย 
 
 
 
 
 
                               ป๊อบปี้รีบพาฟางออกมานั่งที่ห้องรับแขก 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมพาไปหาหมอนะ 
 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่ต้องหรอก 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ทำไมล่ะ 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ก็ชั้นไม่ได้เป็นอะไรร้ายแรงซะหน่อย 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: รู้ได้ไงเป็นหมอรึไง 
 
 
 
 
 
ฟาง: ก็....
 
 
 
 
 
 
                                 ฟางกำลังจะพูดแต่จู่ๆเฟิร์สก็รีบวิ่งมาหาป๊อบปี้กับฟาง ฟางก็แอบอมยิ้ม ส่วนป๊อบปี้ก็ดูงงๆ กับของในมือลูก
 
 
 
 
 
 
 
เฟิร์ส: อะไรไม่รู้ครับอยู่ในกล่องของเล่นของเฟิร์ส
 
 
 
 
 
ป๊อบ: นี่ !!!! นี่มัน 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: อืม ก็บอกแล้วว่าไม่เป็นอะไรร้ายแรง 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: สองขีดนี่...นี่ท้องใช่มั้ย
 
 
 
 
 
 
ฟาง: อืม เฟิร์สครับ เรากำลังจะมีน้องอีกคนนึงแล้วนะ 
 
 
 
 
 
เฟิร์ส: น้อง เย้ๆๆ เฟิร์สจะมีเพื่อนเล่นแล้ว 
 
 
 
 
 
 
 
                        ป๊อบปี้ดึงฟางมาหอมซ้ายหอมขวาแล้วดึงมากอด
 
 
 
 
 
 
ฟาง: นี่ๆๆ แน่นไปหายใจไม่ออกแล้ว
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ก็คนมันดีใจอ่ะ 
 
 
 
 
 
 
                                  
 
 
                           จบแล้วนะคร๊าาาาาาาาาาาาาา
 
 
                                      THE END 
 
 
 
 
                                           
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา