ไฟแค้นซ่อนรัก

 
 
 
 
 
                                     เวลาผ่านไปประมาณหนึ่งอาทิตย์ 
 
 
 
 
 
เฟย์: คุณป๊อบค่ะ เกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: อะไรเหรอครับคุณเฟย์ 
 
 
 
 
 
 
เฟย์: มีเอกสาร เรื่องหุ้นส่งมาที่บริษัทค่ะ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: อ้าว แล้วจะทำยังไงกันดีล่ะครับ 
 
 
 
 
 
เฟย์: เฟย์ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ตอนนี้เฟย์ยังไม่อยากให้เรื่องถึงพ่อค่ะเฟย์กลัวพ่อจะรับไม่ได้ค่ะ  
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: งั้นคุณเอาอย่างนี้นะคุณเฟย์ คุณโอนหุ้นทั้งหมดมาฝากไว้ที่ผม แต่หุ้นพ่อคุณล่ะ หุ้นใหญ่เลยหนิ 
 
 
 
 
 
เฟย์: ค่ะ แต่พอยกหุ้นทั้งหมดของพ่อให้พี่ฟางกับเฟย์คนละครึ่งแล้วค่ะ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: งั้นก็ดีเลยครับ เราต้องรีบแล้วนะ ก่อนที่บริษัทจะล้มละลาย 
 
 
 
 
 
 
 
เฟย์: ค่ะ เดี๋ยวเฟย์จะรีบจัดการเรื่องเอกสารเลยนะค่ะ
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ครับ 
 
 
 
 
 
 
 
 
                               เขื่อนทำงานที่ไร่ปกติทุกวัน ฉัตรที่แวะมาหาป๊อบปี้ก็ได้คำตอบเดิมคือไม่อยู่ ส่วนฟางตลอดเวลาที่มีพรคอยดูแล ก็เอาแต่เงียงและเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง
 
 
 
 
 
 
 พร: นายหญิง ออกมากินข้าวเถอะจ้ะ 
 
 
 
 
 
ฟาง: ชั้นไม่หิว พรกินเถอะ 
 
 
 
 
 
พอเพียง: แม่จ้า นายหญิงเป็นอะไร 
 
 
 
 
 
                 พอเพียงเด็กน้อยวัย 3 ขวบกว่าๆ ถามคนเป็นแม่
 
 
 
 
 
พร: เอ็งขึ้นไปดูนายหญิงหน่อยพอเพียง 
 
 
 
 
 
พอเพียง: จ้ะแม่ 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ชั้นไม่หิว กินกันไปเลย 
 
 
 
 
 
พอเพียง: นายหญิงจ้า นายหญิงคนสวยของพอเพียง ลงมากินข้าวเถอะนะจ้ะ เดี๋ยวจะไม่มีแรงน้าา แม่กับพ่อสอนพอเพียงว่า ต้องกินข้าวถึงจะมีแรง 
 
 
 
 
 
 
                    ฟางยกมือขึ้นลูบหัวเด็กน้อย แล้วยิ้มให้
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ขอบใจนะ พอเพียงไปกินกับแม่เถอะ ชั้นไม่หิวจริงๆ 
 
 
 
 
 
 
พอเพียง: นายหญิงอย่าร้องไห้นะ เดี๋ยวนายก็กลับมา นายใจดี นายไม่ปล่อยให้นายหญิงอยู่คนเดียวหรอก เชื่อพอเพียงซิ 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: อืม งั้นกินก็กิน 
 
 
 
 
 
พอเพียง: เย้ๆๆ ไปจ้ะไปกินข้าวกัน 
 
 
 
 
 
 
 
                   ฟางกำลังลุกขึ้นจะเดินออกพร้อมพอเพียงแต่จู่ๆก็เป็นลม ล้มลงไป พอเพียงตกใจรีบตะโกนเรียกแม่มาดู พรให้พอเพียงไปตามพลมาเพื่อที่จะพาฟางไปหาหมอในเมือง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ทนาย: คุณภาณุครับ เอกสารทุกอย่างเรียบร้อยแล้วนะครับ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ขอบคุณครับ 
 
 
 
 
 
 
 
 
                               วันรุ่งขึ้น ป๊อบปี้เดินทางมาที่บ้านเฟย์พร้อมกับนำเอกสารทุกอย่างมาพร้อมที่จะยื่นให้พ่อของเฟย์ 
 
 
 
 
 
 
 
เฟย์: อ้าว จะมาทำไมไม่บอกล่ะค่ะ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ตั้งแต่เราคบกัน ผมยังไม่เคยเจอหน้าพ่อคุณเลย วันนี้วันหยุดผมเลยจะมากราบท่านซะหน่อยนะครับ คบกับลูกสาวท่านทั้งที จะปิดไปทำไม 
 
 
 
 
 
 
 
เฟย์: งั้นเราไปหาคุณพ่อกันเถอะค่ะ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ครับ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
    
 
 
เฟย์: คุณพ่อค่ะ เฟย์พา
 
 
 
 
 
ป๊อบ: สวัสดีครับ คุณอา 
 
 
 
 
 
พ่อฟาง: !!!!!! 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: สบายดีนะครับ ไม่เจอกันนานเลย 
 
 
 
 
 
 
 
พ่อฟาง: แก ! แกมาทำไม แก 
 
 
 
 
 
 
เฟย์: พ่อค่ะ ทำไมพูดแบบนี้ล่ะค่ะ นี่คุณป๊อบที่เฟย์กำลังคบอยู่ด้วยนะค่ะ 
 
 
 
 
 
 
พ่อฟาง: เฟย์ มานี่ ลูกจะคบกับมันไม่ได้นะ ไม่ได้ !!!!
 
 
 
 
 
 
เฟย์: ทำไมล่ะค่ะพ่อ ! 
 
 
 
 
 
 
 
 
พ่อฟาง: ไม่ได้ก็คือไม่ได้ !!!