KHUN LEK [MARK BAM] CUT

 
 
 
“มาร์คขอรักแบมได้ไหม..”
 
 
 
 
 
“…”
 
 
 
 
 
“นะครับ..”
 
 
 
 
 
หัวใจน้อยๆเต้นขึ้นอีกครั้งเมื่อมาร์คต้วน แบมแบมไม่ตอบอะไรกลัยมีเพียงรอยยิ้มบางๆส่งให้กลับไป แค่เท่านั้นมาร์คก็รู้คำตอบ ก่อนจะได้รับจุมพิศอันแสนหวานที่ร่างสูงมิได้ผ่อนปรนเลยแม้แต่น้อย
 
 
 
 
 
จูบที่เร้าร้อนทำให้เสื้อผ้าของแบมแบมหายไปตอนไหนก็ไม่อาจทราบได้ร่างเล็กปล่อยตัวไปตามหัวใจเพราะไม่รู้เลยว่าอีกนานเท่าไหร่
 
 
 
 
 
เราถึงจะได้รักกันแบบนี้..
 
 
 
 
 
ไม่รู้เลยว่าต่อไปจะมีวันแบบนี้อีกหรือเปล่า
 
 
 
 
 
 
 
“อื้อ”
 
 
 
 
 
 
 
มาร์คขบกัดยอดอกลากริมฝีปากไปทั่วหยอกเย้าร่างบางที่เปลือยเปล่าทั้งบนและล่าง ด้วยตัวเองเขาก็เปลือยท่อนบน เช่นกัน แบมแบมหลับตาแน่นแอ่นรับสัมผัสร้อนๆ
 
 
 
 
 
“อื้ม มาร์ค”
 
 
 
 
 
ลิ้นหนาลากลงไปวนรอบสะดือ ก่อนจะลากลงไปถึงสิ่งอ่อนไหวในร่างกายดูดเม้มจนแบมแบมเสียวสะท้านไปทั่วร่าง ร่างเล็กกุมศรีษะมาร์คไว้แน่น กัดปากรับสัมผัสเร้าร้อนไม่รู้จบ
 
 
 
 
 
 
 
“อื้อ พอแล้ว พอ”
 
 
 
 
 
 
 
พร่ำบอกให้มาร์คผ่อนปรนลงมา แต่ปากหนาก็ยังครอบครองแก่นกายเล็กนุ่มนิ่มที่ตอนนี้ตั้งชันขึ้นมา ก่อนที่ร่างสูงจะผละออกปลดกางเกงเผยร่างอันเปลือยเปล่าของตัวเอง
 
 
 
 
 
รีบกดริมฝีปากลงบนปากบางอย่างอ่อนโยน ค่อยๆดูดเม้มปากอันอวบอิ่มช้าๆ มือก็สัมผัสไปทุกสัดส่วน
 
 
 
 
 
ก่อนจะผละหน้าออกมาสบตา
 
 
 
 
 
 
 
“มาร์คอยากจะกอดแบม…ในเวลาที่รักแบมแบบนี้…”
 
 
 
 
 
 
 
แบมแบมไม่ตอบอะไรกับสายตาอันอ้อนวอนที่เร้าร้อนนั้น พยักหน้ากลับไปยิ้มบางๆ ไม่นานก็ถูกมาร์คช้อนตัวขึ้นมานั่งบนตัก โอบตัวเอาไว้ด้านหลัง มือปลาหมึกยังคงลูบไล้อยู่ที่หน้าอกบาง
 
 
 
 
 
“อื้ม จะเจ็บ อื่ม”
 
 
 
 
 
เพราะไม่ได้ร่วมรักกันนาน มาร์คเลยค่อยๆสอดใส่แก่นกายเข้าไปช้าๆ แม้จะรู้ว่างร่างกายอันบอบบางนี้เขาเคยทำร้ายโดยไม่รู้ตัว แต่วันนี้มาร์คจะแก้ตัวให้หมด จะให้แบมแบมลืมมันทุกอย่าง
 
 
 
 
 
“อืม จำเอาไว้ แต่สัมผัสของเราในวันนี้นะครับ”
 
 
 
 
 
เสียงแหบพร่าของร่างสูงพร่ำบอกเมื่อแก่นกายสอดเข้าไปจนสุด โอบแบมแบมเอาไว้ซุกเข้าที่ลำคอกดแนบใบหน้าสูดกลิ่นหอมจากคนตัวเล็ก ก่อนจะเริ่มขยับ
 
 
 
 
 
“อ๊า อื้ม มาร์ค แบมรักมาร์ค”
 
 
 
 
 
หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะด้วยทั้งสองร่างกำลังสอดใส่กันและกัน มาร์คโอบร่างบางเอาไว้แน่น ได้กอดแบมแบมพร้อมกับรักแบมแบมอย่างที่ตั้งใจ เหงื่อที่ไหลซึงผ่านความเร่าร้อนไม่ทำให้มาร์คออมแรงเลยแม้แต่น้อย
 
 
 
 
 
ร่างสูงขยับสะโพกตามความปรารถนา หัวใจที่หอบถี่กับความสุขล้นที่ทั้งสองสัมผัสกันทำให้สีหน้าของทั้งคู่แดงซ่าน มาร์คจับแก่นกายของแบมแบมที่ตั้งแข็งอย่างรู้จังหวะ
 
 
 
 
 
“อ๊า”
 
 
 
 
 
แบมแบมหลับตาโอบมืออีกข้างของมาร์คที่อยู่ตรงเอวแน่น ปล่อยให้มาร์คชักรูดแก่นกายของตัวเองจามอำเภอใจ
 
 
 
 
 
ร่างสูงทำมันไปพร้อมกับสอดใส่ด้านหลังอย่างไม่ออมแรง ความรักที่มีมากเท่าไหร่ก็ใส่ไปเท่านั้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ให้คืนนี้เรามีแค่กันและกัน..
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“รักแบม มาร์ครักแบม อื้ม”
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ก่อนที่ทั้งคู่จะปลดปล่อยออกมาด้วยกัน ร่างเล็กทิ้งร่างอันเหนื่อยหอบลงบนหน้าอกแกร่ง ไม่ต่างจากมาร์คที่โอบกอดแบมแบมเอาไว้ไม่ไปไหน
 
 
 
 
 
ร่างสูงก้มลงจุมพิศอีกครั้ง ความรักและแรงปรารถนาทั้งหมดปฏิเสธไม่ได้ว่ามันไม่ใช่แค่รอบเดียว
 
 
 
 
 
 
 
หากไม่มีพรุ่งนี้ก็คงจะดี เราจะได้รักกันอย่างไม่รู้จบ..
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
—————————————