KHUN LEK [MARK BAM] CUT

 

 

 

“มาร์คขอรักแบมได้ไหม..”

 

 

 

 

 

“…”

 

 

 

 

 

“นะครับ..”

 

 

 

 

 

หัวใจน้อยๆเต้นขึ้นอีกครั้งเมื่อมาร์คต้วน แบมแบมไม่ตอบอะไรกลัยมีเพียงรอยยิ้มบางๆส่งให้กลับไป แค่เท่านั้นมาร์คก็รู้คำตอบ ก่อนจะได้รับจุมพิศอันแสนหวานที่ร่างสูงมิได้ผ่อนปรนเลยแม้แต่น้อย

 

 

 

 

 

จูบที่เร้าร้อนทำให้เสื้อผ้าของแบมแบมหายไปตอนไหนก็ไม่อาจทราบได้ร่างเล็กปล่อยตัวไปตามหัวใจเพราะไม่รู้เลยว่าอีกนานเท่าไหร่

 

 

 

 

 

เราถึงจะได้รักกันแบบนี้..

 

 

 

 

 

ไม่รู้เลยว่าต่อไปจะมีวันแบบนี้อีกหรือเปล่า

 

 

 

 

 

 

 

“อื้อ”

 

 

 

 

 

 

 

มาร์คขบกัดยอดอกลากริมฝีปากไปทั่วหยอกเย้าร่างบางที่เปลือยเปล่าทั้งบนและล่าง ด้วยตัวเองเขาก็เปลือยท่อนบน เช่นกัน แบมแบมหลับตาแน่นแอ่นรับสัมผัสร้อนๆ

 

 

 

 

 

“อื้ม มาร์ค”

 

 

 

 

 

ลิ้นหนาลากลงไปวนรอบสะดือ ก่อนจะลากลงไปถึงสิ่งอ่อนไหวในร่างกายดูดเม้มจนแบมแบมเสียวสะท้านไปทั่วร่าง ร่างเล็กกุมศรีษะมาร์คไว้แน่น กัดปากรับสัมผัสเร้าร้อนไม่รู้จบ

 

 

 

 

 

 

 

“อื้อ พอแล้ว พอ”

 

 

 

 

 

 

 

พร่ำบอกให้มาร์คผ่อนปรนลงมา แต่ปากหนาก็ยังครอบครองแก่นกายเล็กนุ่มนิ่มที่ตอนนี้ตั้งชันขึ้นมา ก่อนที่ร่างสูงจะผละออกปลดกางเกงเผยร่างอันเปลือยเปล่าของตัวเอง

 

 

 

 

 

รีบกดริมฝีปากลงบนปากบางอย่างอ่อนโยน ค่อยๆดูดเม้มปากอันอวบอิ่มช้าๆ มือก็สัมผัสไปทุกสัดส่วน

 

 

 

 

 

ก่อนจะผละหน้าออกมาสบตา

 

 

 

 

 

 

 

“มาร์คอยากจะกอดแบม…ในเวลาที่รักแบมแบบนี้…”

 

 

 

 

 

 

 

แบมแบมไม่ตอบอะไรกับสายตาอันอ้อนวอนที่เร้าร้อนนั้น พยักหน้ากลับไปยิ้มบางๆ ไม่นานก็ถูกมาร์คช้อนตัวขึ้นมานั่งบนตัก โอบตัวเอาไว้ด้านหลัง มือปลาหมึกยังคงลูบไล้อยู่ที่หน้าอกบาง

 

 

 

 

 

“อื้ม จะเจ็บ อื่ม”

 

 

 

 

 

เพราะไม่ได้ร่วมรักกันนาน มาร์คเลยค่อยๆสอดใส่แก่นกายเข้าไปช้าๆ แม้จะรู้ว่างร่างกายอันบอบบางนี้เขาเคยทำร้ายโดยไม่รู้ตัว แต่วันนี้มาร์คจะแก้ตัวให้หมด จะให้แบมแบมลืมมันทุกอย่าง

 

 

 

 

 

“อืม จำเอาไว้ แต่สัมผัสของเราในวันนี้นะครับ”

 

 

 

 

 

เสียงแหบพร่าของร่างสูงพร่ำบอกเมื่อแก่นกายสอดเข้าไปจนสุด โอบแบมแบมเอาไว้ซุกเข้าที่ลำคอกดแนบใบหน้าสูดกลิ่นหอมจากคนตัวเล็ก ก่อนจะเริ่มขยับ

 

 

 

 

 

“อ๊า อื้ม มาร์ค แบมรักมาร์ค”

 

 

 

 

 

หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะด้วยทั้งสองร่างกำลังสอดใส่กันและกัน มาร์คโอบร่างบางเอาไว้แน่น ได้กอดแบมแบมพร้อมกับรักแบมแบมอย่างที่ตั้งใจ เหงื่อที่ไหลซึงผ่านความเร่าร้อนไม่ทำให้มาร์คออมแรงเลยแม้แต่น้อย

 

 

 

 

 

ร่างสูงขยับสะโพกตามความปรารถนา หัวใจที่หอบถี่กับความสุขล้นที่ทั้งสองสัมผัสกันทำให้สีหน้าของทั้งคู่แดงซ่าน มาร์คจับแก่นกายของแบมแบมที่ตั้งแข็งอย่างรู้จังหวะ

 

 

 

 

 

“อ๊า”

 

 

 

 

 

แบมแบมหลับตาโอบมืออีกข้างของมาร์คที่อยู่ตรงเอวแน่น ปล่อยให้มาร์คชักรูดแก่นกายของตัวเองจามอำเภอใจ

 

 

 

 

 

ร่างสูงทำมันไปพร้อมกับสอดใส่ด้านหลังอย่างไม่ออมแรง ความรักที่มีมากเท่าไหร่ก็ใส่ไปเท่านั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ให้คืนนี้เรามีแค่กันและกัน..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“รักแบม มาร์ครักแบม อื้ม”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ก่อนที่ทั้งคู่จะปลดปล่อยออกมาด้วยกัน ร่างเล็กทิ้งร่างอันเหนื่อยหอบลงบนหน้าอกแกร่ง ไม่ต่างจากมาร์คที่โอบกอดแบมแบมเอาไว้ไม่ไปไหน

 

 

 

 

 

ร่างสูงก้มลงจุมพิศอีกครั้ง ความรักและแรงปรารถนาทั้งหมดปฏิเสธไม่ได้ว่ามันไม่ใช่แค่รอบเดียว

 

 

 

 

 

 

 

หากไม่มีพรุ่งนี้ก็คงจะดี เราจะได้รักกันอย่างไม่รู้จบ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

—————————————