ปีละครั้งฮุนฮาน

 
 
 เซฮุนอุ้มลู่หานขึ้นมาเหนือน้ำ จัดการเดินจนมาถึงเตียงหลังกว้าง ล้มตัวลงไปบนเตียงจงเสียงดังเอี๊ยดอาดและจะเสียงดังแบบนี้ตลอดไปอีกทั้งคืน..
 
  ปล้ำจูบร่างเล็กไปทั่วทั้งร่าง ลู่หานที่เดิมตัวเล็กอยู่แล้ว เมื่ออยู่ใต้ร่างของเซฮุนก็ยิ่งเหมือนถูกกลืนกินไปแล้วทั้งตัว  
"อื้อ ซะ..เซฮุน"
  เสียงครางหวานๆดังขึ้นเมื่อริมฝีปากของเซ ฮุนครอบครองไปที่ยอดอกสีหวาน
"หวานไปทั้งตัว"
 เซฮุนเงยหน้า ริมฝีปากร้ายเคลื่อนไปบดจูบที่ปากลู่หานอย่างดูดดื่ม
 
  จูบนี้มันหวาน นุ่มนวล และร้อนเหมือนไฟ ริมฝีปากเคลื่อนไปหยุดอยู่ที่หูเล็ก พร่ำประโยคบอกรักซ้ำและกัดใบหูน้อยๆ
 
  มือใหญ่จับแยกเรียวขาเล็กๆทั้งสองข้าง สอดใส่ความเป็นชายใหญ่เข้าไปในตัวของลู่หาน
"อ๊ะ ซ..เซ..ฮุน" "อืม เรียกชื่อฮุนสิ"
 
 กระแทกเข้าไปอย่างแรงและถี่ เรียกเสียงร้องแสนหวานน่าฟังของคนใต้ร่างได้อย่างดี
 
 "อ๊า.."
 
 ลู่หานเชิดหน้าขึ้นเมื่อเซฮุนเพิ่มแรงเคลื่อนเข้าไปอีก มือน้อยๆจิกผืนเตียงจนเกิดรอยยับ
 จากนั้นร่างเล็กก็ถูกย้ายให้ตนเป็นคนอยู่ข้างบนในขณะที่ส่วนล่างยังเชื่อมด้วยกันอยู่
 
"ขย่มสิที่รัก"
 
 สุดท้ายลู่หานก็ยอมทำตามที่คนรักว่า กลายเป็นว่าเป็นฝั่งเซฮุนที่เชิดหน้าครางแทน
 
"ซี๊ด ลู่หาน" "อย่างนั่นแหละที่รัก..อ่าห์" "เซฮุน.."
 
 สุดท้ายทั้งสองก็ปลดปล่อยด้วยกันทั้งคู่ น้ำอุ่นๆถูกฉีดเข้าไปในตัวลู่หานจนรู้สึกร้อนวูบในช่องท้อง
 
"ร..รักเซฮุนนะ"
"รักลู่หานมากกว่า..."