ปีละครั้งฮุนฮาน

 เซฮุนอุ้มลู่หานขึ้นมาเหนือน้ำ จัดการเดินจนมาถึงเตียงหลังกว้าง ล้มตัวลงไปบนเตียงจงเสียงดังเอี๊ยดอาดและจะเสียงดังแบบนี้ตลอดไปอีกทั้งคืน..

  ปล้ำจูบร่างเล็กไปทั่วทั้งร่าง ลู่หานที่เดิมตัวเล็กอยู่แล้ว เมื่ออยู่ใต้ร่างของเซฮุนก็ยิ่งเหมือนถูกกลืนกินไปแล้วทั้งตัว
 

"อื้อ ซะ..เซฮุน"

  เสียงครางหวานๆดังขึ้นเมื่อริมฝีปากของเซ ฮุนครอบครองไปที่ยอดอกสีหวาน

"หวานไปทั้งตัว"

 เซฮุนเงยหน้า ริมฝีปากร้ายเคลื่อนไปบดจูบที่ปากลู่หานอย่างดูดดื่ม

  จูบนี้มันหวาน นุ่มนวล และร้อนเหมือนไฟ
ริมฝีปากเคลื่อนไปหยุดอยู่ที่หูเล็ก พร่ำประโยคบอกรักซ้ำและกัดใบหูน้อยๆ

  มือใหญ่จับแยกเรียวขาเล็กๆทั้งสองข้าง สอดใส่ความเป็นชายใหญ่เข้าไปในตัวของลู่หาน

"อ๊ะ ซ..เซ..ฮุน"
"อืม เรียกชื่อฮุนสิ"

 กระแทกเข้าไปอย่างแรงและถี่ เรียกเสียงร้องแสนหวานน่าฟังของคนใต้ร่างได้อย่างดี

 "อ๊า.."

 ลู่หานเชิดหน้าขึ้นเมื่อเซฮุนเพิ่มแรงเคลื่อนเข้าไปอีก มือน้อยๆจิกผืนเตียงจนเกิดรอยยับ

 จากนั้นร่างเล็กก็ถูกย้ายให้ตนเป็นคนอยู่ข้างบนในขณะที่ส่วนล่างยังเชื่อมด้วยกันอยู่

"ขย่มสิที่รัก"

 สุดท้ายลู่หานก็ยอมทำตามที่คนรักว่า กลายเป็นว่าเป็นฝั่งเซฮุนที่เชิดหน้าครางแทน

"ซี๊ด ลู่หาน"
"อย่างนั่นแหละที่รัก..อ่าห์"
"เซฮุน.."

 สุดท้ายทั้งสองก็ปลดปล่อยด้วยกันทั้งคู่ น้ำอุ่นๆถูกฉีดเข้าไปในตัวลู่หานจนรู้สึกร้อนวูบในช่องท้อง

"ร..รักเซฮุนนะ"

"รักลู่หานมากกว่า..."